ՄԱՏԹԷՈՍ 12
1 Այդ ատեն Յիսուս՝ Շաբաթ օր մը՝ գնաց արտերու մէջէն. իր աշակերտները՝ անօթենալով՝ սկսան ցորենի հասկեր փրցնել եւ ուտել:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ਼੍ਸ੍ਯਮਧ੍ਯੇਨ ਗੱਛਤਿ, ਤਦਾ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾ ਬੁਭੁਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ਼੍ਸ੍ਯਮਞ੍ਜਰੀਸ਼੍ਛਤ੍ਵਾ ਛਿਤ੍ਵਾ ਖਾਦਿਤੁਮਾਰਭਨ੍ਤ|
2 Երբ Փարիսեցիները տեսան՝ ըսին անոր. «Ահա՛ քու աշակերտներդ կը գործեն, մինչդեռ արտօնուած չէ գործել Շաբաթ օրը»:
ਤਦ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਗਦੁਃ, ਪਸ਼੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਦੇਵ ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|
3 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Չէ՞ք կարդացեր Դաւիթի ըրածը, երբ ինք եւ իրեն հետ եղողները անօթեցան.
ਸ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਵਦਤ, ਦਾਯੂਦ੍ ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਬੁਭੁਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਾਪਾਠਿ?
4 մտաւ Աստուծոյ տունը, ու կերաւ առաջադրութեան հացերը, որ ո՛չ իրեն արտօնուած էր ուտել, ո՛չ ալ իրեն հետ եղողներուն, բայց միայն քահանաներուն:
ਯੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯਾਃ ਪੂਪਾਃ ਯਾਜਕਾਨ੍ ਵਿਨਾ ਤਸ੍ਯ ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਮਨੁਜਾਨਾਞ੍ਚਾਭੋਜਨੀਯਾਸ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਾਵਾਸੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇਨ ਤੇਨ ਭੁਕ੍ਤਾਃ|
5 Կամ թէ Օրէնքին մէջ չէ՞ք կարդացեր թէ քահանաները կը սրբապղծեն Շաբաթը տաճարին մէջ՝ Շաբաթ օրերը, եւ անպարտ են:
ਅਨ੍ਯੱਚ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੀਯੰ ਨਿਯਮੰ ਲਙ੍ਵਨ੍ਤੋਪਿ ਯਾਜਕਾ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਧ੍ਯੇ ਕਿਮਿਦਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਪਠਿਤੰ?
6 Բայց կը յայտարարեմ ձեզի թէ այստեղ տաճարէ՛ն աւելի մեծ մէկը կայ:
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦਪਿ ਗਰੀਯਾਨ੍ ਏਕ ਆਸ੍ਤੇ|
7 Եթէ գիտնայիք թէ ի՛նչ ըսել է. “Կարեկցութի՛ւն կ՚ուզեմ, ու ո՛չ թէ զոհ”, այն ատեն չէիք դատապարտեր անպարտները.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਯਾਯਾਂ ਮੇ ਯਥਾ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰ੍ਨ ਤਥਾ ਯਜ੍ਞਕਰ੍ੰਮਣਿ| ਏਤਦ੍ਵਚਨਸ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਯਦਿ ਯੁਯਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਸਿਸ਼਼੍ਟ ਤਰ੍ਹਿ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣੋ ਨਾਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟ|
8 որովհետեւ մարդու Որդին տէրն է Շաբաթին»:
ਅਨ੍ਯੱਚ ਮਨੁਜਸੁਤੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ੍ਯਾਪਿ ਪਤਿਰਾਸ੍ਤੇ|
9 Մեկնելով անկէ՝ եկաւ անոնց ժողովարանը:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਜਨਭਵਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਤਦਾਨੀਮ੍ ਏਕਃ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਕਰਾਮਯਵਾਨ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
10 Հոն մարդ մը կար, որուն ձեռքը չորցած էր: Ամբաստանելու համար զինք՝ հարցուցին անոր. «Արտօնուա՞ծ է բուժել Շաբաթ օրը»:
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਪਵਦਿਤੁੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਃ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨਿਰਾਮਯਤ੍ਵੰ ਕਰਣੀਯੰ ਨ ਵਾ?
11 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Ձեզմէ ո՞վ է այն մարդը, որ եթէ ոչխար մը ունենայ եւ ան փոսի մէջ իյնայ Շաբաթ օրը, չի բռներ ու վեր չի հաներ զայն:
ਤੇਨ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਯਦਿ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਅਵਿ ਰ੍ਗਰ੍ੱਤੇ ਪਤਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਯਸ੍ਤੰ ਘ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨ ਤੋਲਯਤਿ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਮਨੁਜੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕ ਆਸ੍ਤੇ?
12 Հետեւաբար մարդը ո՜րչափ աւելի կ՚արժէ ոչխարէն: Ուրեմն արտօնուած է բարիք գործել Շաբաթ օրը»:
ਅਵੇ ਰ੍ਮਾਨਵਃ ਕਿੰ ਨਹਿ ਸ਼੍ਰੇਯਾਨ੍? ਅਤੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਹਿਤਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|
13 Այն ատեն ըսաւ այդ մարդուն. «Երկարէ՛ ձեռքդ»: Ան ալ երկարեց, եւ առողջացաւ միւսին պէս:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਤੰ ਮਾਨਵੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰਯ; ਤੇਨ ਕਰੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤੇ ਸੋਨ੍ਯਕਰਵਤ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
14 Իսկ Փարիսեցիները դուրս ելլելով՝ խորհրդակցեցան անոր դէմ թէ ի՛նչպէս կորսնցնեն զայն:
ਤਦਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਬਹਿਰ੍ਭੂਯ ਕਥੰ ਤੰ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਕੁਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਚਕ੍ਰੁਃ|
15 Երբ Յիսուս գիտցաւ՝ մեկնեցաւ անկէ: Մեծ բազմութիւններ հետեւեցան անոր, եւ բուժեց բոլորը.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਨਾਨ੍ਤਰੰ ਗਤਵਾਨ੍; ਅਨ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਬਹੁਨਰੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਾਨ੍ ਸ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍,
16 բայց սաստիկ հրահանգեց անոնց՝ որ ո՛չ մէկուն յայտնեն զինք,
ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਪਰਿਚਾਯਯਤ|
17 որպէսզի իրագործուի Եսայի մարգարէին միջոցով ըսուած խօսքը.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਮ ਪ੍ਰੀਯੋ ਮਨੋਨੀਤੋ ਮਨਸਸ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਕਾਰਕਃ| ਮਦੀਯਃ ਸੇਵਕੋ ਯਸ੍ਤੁ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤੰ ਸਮੀਕ੍ਸ਼਼ਤਾਂ| ਤਸ੍ਯੋਪਰਿ ਸ੍ਵਕੀਯਾਤ੍ਮਾ ਮਯਾ ਸੰਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਤੇਨਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ਜਾਤੇਸ਼਼ੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਸੰਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ|
18 «Ահա՛ իմ ծառաս՝ որ ընտրեցի, եւ իմ սիրելիս՝ որուն հաճեցաւ իմ անձս. իմ Հոգիս պիտի դնեմ անոր վրայ, ու իրաւունքը պիտի հռչակէ հեթանոսներուն:
ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਵਿਰੋਧੰ ਸ ਵਿਵਾਦਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਨ ਚ ਰਾਜਪਥੇ ਤੇਨ ਵਚਨੰ ਸ਼੍ਰਾਵਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 Ո՛չ պիտի հակառակի, ո՛չ պիտի պոռայ, եւ ո՛չ մէկը պիտի լսէ անոր ձայնը հրապարակներուն մէջ:
ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਚਲਿਤਾ ਯਾਵਤ੍ ਨਹਿ ਤੇਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਤਾਵਤ੍ ਨਲੋ ਵਿਦੀਰ੍ਣੋ(ਅ)ਪਿ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਨਹਿ ਤੇਨ ਚ| ਤਥਾ ਸਧੂਮਵਰ੍ੱਤਿਞ੍ਚ ਨ ਸ ਨਿਰ੍ੱਵਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
20 Պիտի չփշրէ ջախջախուած եղէգը ու պիտի չմարէ պլպլացող պատրոյգը, մինչեւ որ իրաւունքը հասցնէ յաղթութեան:
ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੰਨਾਮ੍ਨਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਜਾਃ|
21 Եւ հեթանոսները պիտի յուսան անոր անունին»:
ਯਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ ਵਚਨਾਨਿ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਨ੍ਯਾਸਨ੍, ਤਾਨਿ ਸਫਲਾਨ੍ਯਭਵਨ੍|
22 Այն ատեն բերին իրեն կոյր ու համր դիւահար մը, եւ բուժեց զայն, այնպէս որ համրն ու կոյրը խօսեցաւ եւ տեսաւ:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਲੋਕੈ ਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨੀਤੋ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਨ੍ਧਮੂਕੈਕਮਨੁਜਸ੍ਤੇਨ ਸ੍ਵਸ੍ਥੀਕ੍ਰੁʼਤਃ, ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਨ੍ਧੋ ਮੂਕੋ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਕ੍ਤੁਞ੍ਚਾਰਬ੍ਧਵਾਨ੍|
23 Ամբողջ բազմութիւնը զմայլեցաւ, ու կ՚ըսէր. «Արդեօք ասիկա՞ է Դաւիթի որդին»:
ਅਨੇਨ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ੍ਮਿਤਾਃ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਏਸ਼਼ਃ ਕਿੰ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨੋ ਨਹਿ?
24 Բայց երբ Փարիսեցիները լսեցին՝ ըսին. «Ասիկա ուրիշ բանով դուրս չի հաներ դեւերը, բայց միայն դեւերուն Բէեղզեբուղ իշխանով»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ੍ਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਬਾਲ੍ਸਿਬੂਬ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਭੂਤਰਾਜਸ੍ਯ ਸਾਹਾੱਯੰ ਵਿਨਾ ਨਾਯੰ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤਿ|
25 Յիսուս գիտնալով անոնց մտածումները՝ ըսաւ անոնց. «Ինքնիր դէմ բաժնուած որեւէ թագաւորութիւն՝ կ՚աւերի, եւ ինքնիր դէմ բաժնուած որեւէ քաղաք կամ տուն՝ չի կրնար կենալ:
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਇਤਿ ਮਾਨਸੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਤਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨ ਰਾਜ੍ਯੰ ਯਦਿ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਭਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ ਉੱਛਿਦ੍ਯਤੇ; ਯੱਚ ਕਿਞ੍ਚਨ ਨਗਰੰ ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਵਿਭਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
26 Եթէ Սատանա՛ն դուրս հանէ Սատանան, բաժնուած է ինքնիր դէմ. ուրեմն անոր թագաւորութիւնը ի՞նչպէս պիտի կենայ:
ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ਼ਯਤਾਨੋ ਯਦਿ ਸ਼ਯਤਾਨੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਭਵਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ?
27 Ու եթէ ես Բէեղզեբուղո՛վ կը հանեմ դեւերը, ձեր որդիները ինչո՞վ կը հանեն. ուստի անո՛նք պիտի ըլլան ձեր դատաւորները:
ਅਹਞ੍ਚ ਯਦਿ ਬਾਲ੍ਸਿਬੂਬਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਕੇਨ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤਿ? ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਦ੍ਵਿਚਾਰਯਿਤਾਰਸ੍ਤ ਏਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
28 Բայց եթէ ես Աստուծոյ Հոգիով կը հանեմ դեւերը, ուրեմն Աստուծոյ թագաւորութիւնը հասած է ձեր վրայ:
ਕਿਨ੍ਤਵਹੰ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ਮਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤਵਤ੍|
29 Կամ մէկը ի՞նչպէս կրնայ մտնել ուժեղ մարդու մը տունը եւ յափշտակել անոր կարասիները, եթէ նախ չկապէ այդ ուժեղ մարդը, եւ ա՛յն ատեն կողոպտէ անոր տունը:
ਅਨ੍ਯਞ੍ਚ ਕੋਪਿ ਬਲਵਨ੍ਤ ਜਨੰ ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਨ ਬਦ੍ੱਵਾ ਕੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤੱਦ੍ਰਵ੍ਯਾਦਿ ਲੋਠਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਦੀਯਗ੍ਰੁʼਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਦਿ ਲੋਠਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
30 Ա՛ն որ ինծի հետ չէ՝ ինծի հակառակ է, եւ ա՛ն որ ինծի հետ չի ժողվեր՝ կը ցրուէ:
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮ ਸ੍ਵਪਕ੍ਸ਼਼ੀਯੋ ਨਹਿ ਸ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੀਯ ਆਸ੍ਤੇ, ਯਸ਼੍ਚ ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਨ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਸ ਵਿਕਿਰਤਿ|
31 Ուստի կը յայտարարեմ ձեզի. “Ամէն տեսակ մեղք ու հայհոյութիւն պիտի ներուի մարդոց, բայց Սուրբ Հոգիին դէմ եղած հայհոյութիւնը պիտի չներուի մարդոց”:
ਅਤਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਪਾਪਾਨਾਂ ਨਿਨ੍ਦਾਯਾਸ਼੍ਚ ਮਰ੍ਸ਼਼ਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵਿਰੁੱਧਨਿਨ੍ਦਾਯਾ ਮਰ੍ਸ਼਼ਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
32 Ո՛վ որ խօսք մը ըսէ մարդու Որդիին դէմ՝ պիտի ներուի անոր, բայց ո՛վ որ խօսի Սուրբ Հոգիին դէմ՝ պիտի չներուի անոր, ո՛չ այս աշխարհին մէջ եւ ո՛չ գալիքին մէջ»: (aiōn g165)
ਯੋ ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ, ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਨੇਹਲੋਕੇ ਨ ਪ੍ਰੇਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ| (aiōn g165)
33 «Կա՛մ լա՛ւ սեպեցէք ծառը, ու անոր պտուղը լաւ կ՚ըլլայ, կա՛մ վա՛տ սեպեցէք ծառը, եւ անոր պտուղը վատ կ՚ըլլայ. որովհետեւ ծառը կը ճանչցուի իր պտուղէն:
ਪਾਦਪੰ ਯਦਿ ਭਦ੍ਰੰ ਵਦਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਫਲਮਪਿ ਸਾਧੁ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ, ਯਦਿ ਚ ਪਾਦਪੰ ਅਸਾਧੁੰ ਵਦਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਫਲਮਪ੍ਯਸਾਧੁ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ; ਯਤਃ ਸ੍ਵੀਯਸ੍ਵੀਯਫਲੇਨ ਪਾਦਪਃ ਪਰਿਚੀਯਤੇ|
34 Իժերո՛ւ ծնունդներ, ի՞նչպէս կրնաք՝ չար ըլլալով՝ բարի բաներ խօսիլ. որովհետեւ բերանը կը խօսի սիրտին լիութենէն:
ਰੇ ਭੁਜਗਵੰਸ਼ਾ ਯੂਯਮਸਾਧਵਃ ਸਨ੍ਤਃ ਕਥੰ ਸਾਧੁ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ? ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਸ੍ਯ ਪੂਰ੍ਣਭਾਵਾਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਵਦਨਾਦ੍ ਵਚੋ ਨਿਰ੍ਗੱਛਤਿ|
35 Բարի մարդը իր սիրտին բարի գանձէն կը հանէ բարի բաներ, իսկ չար մարդը իր սիրտին չար գանձէն կը հանէ չար բաներ:
ਤੇਨ ਸਾਧੁਰ੍ਮਾਨਵੋ(ਅ)ਨ੍ਤਃਕਰਣਰੂਪਾਤ੍ ਸਾਧੁਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰਾਤ੍ ਸਾਧੁ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਨਿਰ੍ਗਮਯਤਿ, ਅਸਾਧੁਰ੍ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਤ੍ਵਸਾਧੁਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰਾਦ੍ ਅਸਾਧੁਵਸ੍ਤੂਨਿ ਨਿਰ੍ਗਮਯਤਿ|
36 Բայց կը յայտարարեմ ձեզի. “Ամէն դատարկ խօսքի համար՝ որ մարդիկ կը խօսին, հաշիւ պիտի տան դատաստանին օրը”:
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਮਨੁਜਾ ਯਾਵਨ੍ਤ੍ਯਾਲਸ੍ਯਵਚਾਂਸਿ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਤਦੁੱਤਰਮਵਸ਼੍ਯੰ ਦਾਤਵ੍ਯੰ,
37 Որովհետեւ քու խօսքերէ՛դ պիտի արդարանաս, եւ քու խօսքերէ՛դ պիտի դատապարտուիս»:
ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵੀਯਵਚੋਭਿ ਰ੍ਨਿਰਪਰਾਧਃ ਸ੍ਵੀਯਵਚੋਭਿਸ਼੍ਚ ਸਾਪਰਾਧੋ ਗਣਿਸ਼਼੍ਯਸੇ|
38 Այն ատեն դպիրներէն ու Փարիսեցիներէն ոմանք ըսին իրեն. «Վարդապե՛տ, նշա՛ն մը կ՚ուզենք տեսնել քեզմէ»:
ਤਦਾਨੀਂ ਕਤਿਪਯਾ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਜਗਦੁਃ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਵਯੰ ਭਵੱਤਃ ਕਿਞ੍ਚਨ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਦਿਦ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਾਮਃ|
39 Իսկ ինք պատասխանեց անոնց. «Չար եւ շնացող սերունդը նշան կը խնդրէ: Ուրիշ նշան պիտի չտրուի անոր, բայց միայն Յովնան մարգարէին նշանը:
ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਦੁਸ਼਼੍ਟੋ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੀ ਚ ਵੰਸ਼ੋ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਯੂਨਸੋ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਵਿਹਾਯਾਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਤੇ ਨ ਪ੍ਰਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
40 Որովհետեւ ինչպէս Յովնան մնաց կէտ ձուկին փորին մէջ՝ երեք օր ու երեք գիշեր, այնպէս մարդու Որդին պիտի մնայ երկրի սիրտին մէջ՝ երեք օր եւ երեք գիշեր:
ਯਤੋ ਯੂਨਮ੍ ਯਥਾ ਤ੍ਰ੍ਯਹੋਰਾਤ੍ਰੰ ਬ੍ਰੁʼਹਨ੍ਮੀਨਸ੍ਯ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਾਵਾਸੀਤ੍, ਤਥਾ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਤ੍ਰ੍ਯਹੋਰਾਤ੍ਰੰ ਮੇਦਿਨ੍ਯਾ ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
41 Նինուէի մարդիկը դատաստանին օրը պիտի կանգնին այս սերունդին դէմ ու պիտի դատապարտեն զայն, որովհետեւ զղջացին Յովնանի քարոզութեամբ. եւ ահա՛ Յովնանէ մեծ մէկը կայ հոս:
ਅਪਰੰ ਨੀਨਿਵੀਯਾ ਮਾਨਵਾ ਵਿਚਾਰਦਿਨ ਏਤਦ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਸ੍ਮਾੱਤੇ ਯੂਨਸ ਉਪਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਮਨਾਂਸਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਤ੍ਰ ਯੂਨਸੋਪਿ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕ ਆਸ੍ਤੇ|
42 Հարաւի թագուհին դատաստանին օրը ոտքի պիտի ելլէ այս սերունդին դէմ ու զայն պիտի դատապարտէ, որովհետեւ ինք եկաւ երկրի ծայրերէն՝ Սողոմոնի իմաստութիւնը լսելու. եւ ահա՛ Սողոմոնէ մեծ մէկը կայ հոս»:
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦੇਸ਼ੀਯਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਵਿਚਾਰਦਿਨ ਏਤਦ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਮੁੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤਃ ਸਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਸੁਲੇਮਨੋ ਵਿਦ੍ਯਾਯਾਃ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਃ ਸੀਮ੍ਨ ਆਗੱਛਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਲੇਮਨੋਪਿ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਤ੍ਰ ਆਸ੍ਤੇ|
43 «Երբ անմաքուր ոգին դուրս կ՚ելլէ մարդէ մը՝ կը շրջի անջուր տեղեր, հանգստութիւն կը փնտռէ, ու չի գտներ:
ਅਪਰੰ ਮਨੁਜਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਤੋ (ਅ)ਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤਃ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ੍ਥਾਨੇਨ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਲਭਮਾਨਃ ਸ ਵਕ੍ਤਿ, ਯਸ੍ਮਾ; ਨਿਕੇਤਨਾਦ੍ ਆਗਮੰ, ਤਦੇਵ ਵੇਸ਼੍ਮ ਪਕਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਮਿ|
44 Այն ատեն կ՚ըսէ. “Վերադառնամ իմ տունս՝ ուրկէ ելայ”: Կու գայ եւ կը գտնէ զայն՝ պարապ, աւլուած ու զարդարուած:
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਤ੍ ਸ਼ੂਨ੍ਯੰ ਮਾਰ੍ੱਜਿਤੰ ਸ਼ੋਭਿਤਞ੍ਚ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਸ੍ਵਤੋਪਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਤਰਾਨ੍ ਅਨ੍ਯਸਪ੍ਤਭੂਤਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕਰੋਤਿ|
45 Այն ատեն կ՚երթայ, եւ կ՚առնէ իրեն հետ եօթը ուրիշ ոգիներ՝ իրմէ աւելի չար, ու մտնելով հոն կը բնակին. եւ այդ մարդուն վերջին վիճակը կ՚ըլլայ առաջինէն աւելի գէշ: Ա՛յսպէս պիտի ըլլայ այս չար սերունդին ալ»:
ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਨਿਵਸਨ੍ਤਿ, ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਮਨੁਜਸ੍ਯ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਸ਼ਾ ਪੂਰ੍ੱਵਦਸ਼ਾਤੋਤੀਵਾਸ਼ੁਭਾ ਭਵਤਿ, ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੁਸ਼਼੍ਟਵੰਸ਼੍ਯਾਨਾਮਪਿ ਤਥੈਵ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
46 Մինչ ինք կը խօսէր բազմութեան, իր մայրն ու եղբայրները կայնած էին դուրսը, եւ կը ջանային խօսիլ իրեն հետ:
ਮਾਨਵੇਭ੍ਯ ਏਤਾਸਾਂ ਕਥਨਾਂ ਕਥਨਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਸਹਜਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਕਾਞ੍ਚਿਤ੍ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ਤੋ ਬਹਿਰੇਵ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
47 Մէկը ըսաւ իրեն. «Ահա՛ քու մայրդ ու եղբայրներդ կայնած են դուրսը, եւ կը ջանան խօսիլ քեզի հետ»:
ਤਤਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਜਨਨੀ ਸਹਜਾਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਕੰ ਕਾਞ੍ਚਨ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਕਾਮਯਮਾਨਾ ਬਹਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|
48 Ինք ալ պատասխանեց իրեն ըսողին. «Ո՞վ է իմ մայրս, ու որո՞նք են իմ եղբայրներս»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਮਮ ਕਾ ਜਨਨੀ? ਕੇ ਵਾ ਮਮ ਸਹਜਾਃ?
49 Եւ երկարելով իր ձեռքը դէպի իր աշակերտները՝ ըսաւ. «Ահա՛ մայրս ու եղբայրներս.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ ਮਮ ਜਨਨੀ ਮਮ ਸਹਜਾਸ਼੍ਚੈਤੇ;
50 որովհետեւ ո՛վ որ կը գործադրէ իմ երկնաւոր Հօրս կամքը, անիկա՛ է իմ եղբայրս, քոյրս եւ մայրս»:
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰਿਸ਼਼੍ਟੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰੁਤੇ, ਸਏਵ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭਗਿਨੀ ਜਨਨੀ ਚ|
