ՄԱՐԿՈՍ 9
1 Եւ ըսաւ անոնց. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Հոս ներկայ եղողներէն կան ոմանք՝ որ մահ պիտի չհամտեսեն, մինչեւ որ տեսնեն Աստուծոյ թագաւորութիւնը՝ զօրութեամբ եկած”»:
ਅਥ ਸ ਤਾਨਵਾਦੀਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੰ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣੋਪਸ੍ਥਿਤੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਨਾਸ੍ਵਾਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਅਤ੍ਰ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
2 Վեց օր ետք՝ Յիսուս առաւ իրեն հետ Պետրոսը, Յակոբոսն ու Յովհաննէսը, հանեց զանոնք բարձր լեռ մը՝ առանձին, եւ այլակերպեցաւ անոնց առջեւ:
ਅਥ ਸ਼਼ਡ੍ਦਿਨੇਭ੍ਯਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਗਿਰੇਰੁੱਚਸ੍ਯ ਨਿਰ੍ਜਨਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇ ਮੂਰ੍ਤ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਦਧਾਰ|
3 Իր հանդերձները փայլուն, չափազանց ճերմակ եղան՝ ձիւնի պէս, այնպէս որ երկրի վրայ ո՛չ մէկ թափիչ կրնար այդպէս ճերմկցնել:
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਧੇਯਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉੱਜ੍ਵਲਹਿਮਪਾਣਡਰੰ ਜਾਤੰ ਯਦ੍ ਜਗਤਿ ਕੋਪਿ ਰਜਕੋ ਨ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਪਾਣਡਰੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
4 Ու Եղիա երեւցաւ անոնց՝ Մովսէսի հետ, եւ կը խօսակցէին Յիսուսի հետ:
ਅਪਰਞ੍ਚ ਏਲਿਯੋ ਮੂਸਾਸ਼੍ਚ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਹ ਕਥਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਾਤੇ|
5 Ապա Պետրոս ըսաւ Յիսուսի. «Ռաբբի՛, լաւ է որ կենանք հոս եւ շինենք երեք վրան, մէկը՝ քեզի, մէկը՝ Մովսէսի ու մէկը՝ Եղիայի».
ਤਦਾ ਪਿਤਰੋ ਯੀਸ਼ੁਮਵਾਦੀਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਿਰੁੱਤਮਾ, ਤਤਏਵ ਵਯੰ ਤ੍ਵਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਏਕਾਂ ਮੂਸਾਕ੍ਰੁʼਤੇ ਏਕਾਮ੍ ਏਲਿਯਕ੍ਰੁʼਤੇ ਚੈਕਾਂ, ਏਤਾਸ੍ਤਿਸ੍ਰਃ ਕੁਟੀ ਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮਾਮ|
6 որովհետեւ չէր գիտեր թէ ի՛նչ կը խօսի, քանի որ զարհուրած էին:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯਦੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਨ ਬੁਬੁਧੇ ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਿਭਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
7 Ամպ մը հովանի եղաւ անոնց վրայ, եւ ձայն մը եկաւ ամպէն՝ ըսելով. «Ա՛յս է իմ սիրելի Որդիս, անո՛ր մտիկ ըրէք»:
ਏਤਰ੍ਹਿ ਪਯੋਦਸ੍ਤਾਨ੍ ਛਾਦਯਾਮਾਸ, ਮਮਯਾਂ ਪ੍ਰਿਯਃ ਪੁਤ੍ਰਃ ਕਥਾਸੁ ਤਸ੍ਯ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਵੇਸ਼ਯਤੇਤਿ ਨਭੋਵਾਣੀ ਤਨ੍ਮੇਦ੍ਯਾੰਨਿਰ੍ਯਯੌ|
8 Յանկարծ, երբ իրենց շուրջը նայեցան, ուրիշ ո՛չ մէկը տեսան, հապա միայն Յիսուսը՝ իրենց հետ:
ਅਥ ਹਠਾੱਤੇ ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵਿਨਾ ਸ੍ਵੈਃ ਸਹਿਤੰ ਕਮਪਿ ਨ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
9 Երբ վար կ՚իջնէին լեռնէն, պատուիրեց անոնց՝ որ ո՛չ մէկուն պատմեն իրենց տեսածը, բայց միայն՝ մարդու Որդիին մեռելներէն յարութիւն առնելէն ետք:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਗਿਰੇਰਵਰੋਹਣਕਾਲੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਗਾਢਮ੍ ਦੂਤ੍ਯਾਦਿਦੇਸ਼ ਯਾਵੰਨਰਸੂਨੋਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨੰ ਨ ਭਵਤਿ, ਤਾਵਤ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਨ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯਾ|
10 Անոնք պահեցին այդ խօսքը, ու կը հարցնէին իրարու թէ ի՛նչ կը նշանակէ “մեռելներէն յարութիւն առնել”:
ਤਦਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨਸ੍ਯ ਕੋਭਿਪ੍ਰਾਯ ਇਤਿ ਵਿਚਾਰ੍ੱਯ ਤੇ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਗੋਪਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
11 Եւ հարցուցին իրեն. «Ինչո՞ւ դպիրները կ՚ըսեն թէ “պէտք է որ նախ Եղիա գայ”»:
ਅਥ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਪ੍ਰਥਮਤ ਏਲਿਯੇਨਾਗਨ੍ਤਵ੍ਯਮ੍ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕੁਤ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾ ਆਹੁਃ?
12 Ան ալ պատասխանեց անոնց. «Արդարեւ նախ Եղիա կու գայ ու կը վերահաստատէ ամէն բան. ի՛նչպէս գրուած է մարդու Որդիին մասին՝ թէ պէտք է շատ չարչարանքներ կրէ եւ անարգուի:
ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਏਲਿਯਃ ਪ੍ਰਥਮਮੇਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਕਾਰ੍ੱਯਾਣਿ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਨਰਪੁਤ੍ਰੇ ਚ ਲਿਪਿ ਰ੍ਯਥਾਸ੍ਤੇ ਤਥੈਵ ਸੋਪਿ ਬਹੁਦੁਃਖੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵਜ੍ਞਾਸ੍ਯਤੇ|
13 Բայց կ՚ըսեմ ձեզի թէ Եղիա եկաւ ալ, ու ինչ որ ուզեցին՝ ըրին անոր, ինչպէս գրուած էր իր մասին»:
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਏਲਿਯਾਰ੍ਥੇ ਲਿਪਿ ਰ੍ਯਥਾਸ੍ਤੇ ਤਥੈਵ ਸ ਏਤ੍ਯ ਯਯੌ, ਲੋਕਾ: ਸ੍ਵੇੱਛਾਨੁਰੂਪੰ ਤਮਭਿਵ੍ਯਵਹਰਨ੍ਤਿ ਸ੍ਮ|
14 Աշակերտներուն քով գալով՝ տեսաւ մեծ բազմութիւն մը անոնց շուրջը, ու դպիրներ՝ որ կը վիճաբանէին անոնց հետ:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸਮੀਪਮੇਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਤੁਃਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤੈਃ ਸਹ ਬਹੁਜਨਾਨ੍ ਵਿਵਦਮਾਨਾਨ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਂਸ਼੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍;
15 Իսկոյն ամբողջ բազմութիւնը՝ երբ տեսաւ զայն՝ շատ այլայլեցաւ, եւ յառաջ վազելով զայն կը բարեւէր:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵੈਵ ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਦਾਸੰਨੰ ਧਾਵਨ੍ਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਣੇਮੁਃ|
16 Յիսուս հարցուց դպիրներուն. «Ի՞նչ բանի մասին կը վիճաբանէիք անոնց հետ:
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਧ੍ਯਾਪਕਾਨਪ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਦ੍ ਏਤੈਃ ਸਹ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਵਿਵਦਧ੍ਵੇ?
17 Բազմութենէն մէկը պատասխանեց. «Վարդապե՛տ, որդիս՝ որ համր ոգի ունի՝ քեզի բերի:
ਤਤੋ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਸ਼੍ਚਿਦੇਕਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਮਮ ਸੂਨੁੰ ਮੂਕੰ ਭੂਤਧ੍ਰੁʼਤਞ੍ਚ ਭਵਦਾਸੰਨਮ੍ ਆਨਯੰ|
18 Ո՛ւր որ ալ բռնէ զայն՝ գետին կը զարնէ՝՝ զայն. ինք ալ կը փրփրի, իր ակռաները կը կրճտէ եւ կը ցամքի: Քու աշակերտներուդ ըսի որ հանեն զայն, բայց չկրցան»:
ਯਦਾਸੌ ਭੂਤਸ੍ਤਮਾਕ੍ਰਮਤੇ ਤਦੈਵ ਪਾਤਸਤਿ ਤਥਾ ਸ ਫੇਣਾਯਤੇ, ਦਨ੍ਤੈਰ੍ਦਨ੍ਤਾਨ੍ ਘਰ੍ਸ਼਼ਤਿ ਕ੍ਸ਼਼ੀਣੋ ਭਵਤਿ ਚ; ਤਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤੰ ਭੂਤੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਭਵੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਨਿਵੇਦਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
19 Ինք ալ պատասխանեց անոնց. «Ո՛վ անհաւատ սերունդ, մինչեւ ե՞րբ պիտի ըլլամ ձեզի հետ, մինչեւ ե՞րբ պիտի հանդուրժեմ ձեզի. ինծի՛ բերէք զայն»:
ਤਦਾ ਸ ਤਮਵਾਦੀਤ੍, ਰੇ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਕਤਿ ਕਾਲਾਨਹੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਿ? ਅਪਰਾਨ੍ ਕਤਿ ਕਾਲਾਨ੍ ਵਾ ਵ ਆਚਾਰਾਨ੍ ਸਹਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਤੰ ਮਦਾਸੰਨਮਾਨਯਤ|
20 Իրեն բերին զայն: Երբ տղան տեսաւ զինք, իսկոյն չար ոգին ցնցեց զայն, եւ գետին ինկած՝ կը թաւալէր ու կը փրփրէր:
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਸੰਨਿਧਿੰ ਸ ਆਨੀਯਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵੈਵ ਭੂਤੋ ਬਾਲਕੰ ਧ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍; ਸ ਚ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਫੇਣਾਯਮਾਨੋ ਲੁਲੋਠ|
21 Յիսուս հարցուց անոր հօր. «Ո՞րչափ ատեն է՝ որ այդ բանը պատահեցաւ անոր»: Ան ալ ըսաւ. «Մանկութենէն ի վեր:
ਤਦਾ ਸ ਤਤ੍ਪਿਤਰੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਅਸ੍ਯੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦਸ਼ਾ ਕਤਿ ਦਿਨਾਨਿ ਭੂਤਾ? ਤਤਃ ਸੋਵਾਦੀਤ੍ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਤ੍|
22 Յաճախ կրակի ու ջուրի մէջ կը նետէ զայն՝ որպէսզի կորսնցնէ. բայց եթէ կարողութիւն ունիս՝ օգնէ՛ մեզի, գթալով մեր վրայ»:
ਭੂਤੋਯੰ ਤੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਬਹੁਵਾਰਾਨ੍ ਵਹ੍ਨੌ ਜਲੇ ਚ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਭਵਾਨ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਦਯਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਕਰੋਤੁ|
23 Յիսուս ըսաւ անոր. «Եթէ կրնաս հաւատալ. ամէն բան կարելի է անոր՝ որ կը հաւատայ»:
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਵਦਤ੍ ਯਦਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਿਨੇ ਜਨਾਯ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਾਧ੍ਯਮ੍|
24 Իսկոյն մանուկին հայրը աղաղակեց եւ արցունքով ըսաւ. «Կը հաւատա՛մ, Տէ՛ր. օգնէ՛ իմ անհաւատութեանս»:
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਦ੍ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈ ਰੂਵਨ੍ ਸਾਸ਼੍ਰੁਨੇਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਪ੍ਰਭੋ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਮਿ ਮਮਾਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਪ੍ਰਤਿਕੁਰੁ|
25 Յիսուս՝ երբ տեսաւ թէ բազմութիւնը կը խռնուի շուրջը, սաստեց անմաքուր ոգին եւ ըսաւ անոր. «Հա՛մր ու խո՛ւլ ոգի, կը հրամայեմ քեզի, ելի՛ր ատկէ, եւ անգա՛մ մըն ալ մի՛ մտներ անոր մէջ»:
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਲੋਕਸਙ੍ਘੰ ਧਾਵਿਤ੍ਵਾਯਾਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਮਪੂਤਭੂਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਰੇ ਬਧਿਰ ਮੂਕ ਭੂਤ ਤ੍ਵਮੇਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਭਵ ਪੁਨਃ ਕਦਾਪਿ ਮਾਸ਼੍ਰਯੈਨੰ ਤ੍ਵਾਮਹਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਦਿਸ਼ਾਮਿ|
26 Ոգին աղաղակելով՝ սաստիկ ցնցեց զայն ու ելաւ. եւ տղան մեռելի պէս եղաւ, այնպէս որ շատեր ըսին. «Մեռա՛ւ»:
ਤਦਾ ਸ ਭੂਤਸ਼੍ਚੀਤ੍ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਮਾਪੀਡ੍ਯ ਬਹਿਰ੍ਜਜਾਮ, ਤਤੋ ਬਾਲਕੋ ਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪੋ ਬਭੂਵ ਤਸ੍ਮਾਦਯੰ ਮ੍ਰੁʼਤਇਤ੍ਯਨੇਕੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ|
27 Իսկ Յիսուս անոր ձեռքէն բռնելով՝ ոտքի հանեց զայն, ան ալ կանգնեցաւ:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਰੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਨੋੱਥਾਪਿਤਃ ਸ ਉੱਤਸ੍ਥੌ|
28 Երբ ինք տուն մտաւ, իր աշակերտները առանձին հարցուցին իրեն. «Մե՛նք ինչո՞ւ չկրցանք հանել զայն»:
ਅਥ ਯੀਸ਼ੌ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਗੁਪ੍ਤੰ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਵਯਮੇਨੰ ਭੂਤੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਕੁਤੋ ਨ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ?
29 Ըսաւ անոնց. «Այդ տեսակը կարելի չէ ուրիշ բանով հանել, բայց միայն աղօթքով ու ծոմապահութեամբ»:
ਸ ਉਵਾਚ, ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨੋਪਵਾਸੌ ਵਿਨਾ ਕੇਨਾਪ੍ਯਨ੍ਯੇਨ ਕਰ੍ੰਮਣਾ ਭੂਤਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯੰ|
30 Անկէ մեկնելով՝ Գալիլեայի մէջէն կ՚անցնէին, եւ չէր ուզեր որ մէ՛կը գիտնայ.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਦਿਤ੍ਵਾ ਗਾਲੀਲ੍ਮਧ੍ਯੇਨ ਯਯੌ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ ਕੋਪਿ ਜਾਨੀਯਾਦਿਤਿ ਸ ਨੈੱਛਤ੍|
31 որովհետեւ կը սորվեցնէր իր աշակերտներուն ու կ՚ըսէր անոնց. «Մարդու Որդին պիտի մատնուի մարդոց ձեռքը, պիտի սպաննեն զայն, ու երբ սպաննուի՝ յարութիւն պիտի առնէ երրորդ օրը»:
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਨਰਪੁਤ੍ਰੋ ਨਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤੇ ਚ ਤੰ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੈਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਹਤੇ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਸ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤੀਤਿ|
32 Անոնք չէին հասկնար այդ խօսքը, եւ կը վախնային հարցնել իրեն:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਕਥਾਂ ਤੇ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਞ੍ਚ ਬਿਭ੍ਯਃ|
33 Եկաւ Կափառնայում. ու երբ տուն մտաւ՝ հարցուց անոնց. «Ի՞նչ բանի մասին կը մտածէիք ճամբան՝ իրարու հետ»:
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਪੁਰਮਾਗਤ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇਗ੍ਰੁʼਹਞ੍ਚੇਤ੍ਯ ਤਾਨਪ੍ਰੁʼੱਛਦ੍ ਵਰ੍ਤ੍ਮਮਧ੍ਯੇ ਯੂਯਮਨ੍ਯੋਨ੍ਯੰ ਕਿੰ ਵਿਵਦਧ੍ਵੇ ਸ੍ਮ?
34 Անոնք լուռ կեցան, որովհետեւ ճամբան վիճաբանած էին իրարու հետ՝ թէ ո՛վ է մեծագոյնը:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨਿਰੁੱਤਰਾਸ੍ਤਸ੍ਥੁ ਰ੍ਯਸ੍ਮਾੱਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਇਤਿ ਵਰ੍ਤ੍ਮਾਨਿ ਤੇ(ਅ)ਨ੍ਯੋਨ੍ਯੰ ਵ੍ਯਵਦਨ੍ਤ|
35 Երբ նստաւ, կանչեց տասներկուքը եւ ըսաւ անոնց. «Եթէ մէկը ուզէ առաջին ըլլալ, բոլորին յետի՛նը թող ըլլայ, ու բոլորին սպասարկուն»:
ਤਤਃ ਸ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮੁਖ੍ਯੋ ਭਵਿਤੁਮਿੱਛਤਿ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਗੌਣਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸੇਵਕਸ਼੍ਚ ਭਵਤੁ|
36 Եւ առաւ մանուկ մը, կայնեցուց անոնց մէջտեղ, ապա իր գիրկը առնելով զայն՝ ըսաւ անոնց.
ਤਦਾ ਸ ਬਾਲਕਮੇਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਧ੍ਯੇ ਸਮੁਪਾਵੇਸ਼ਯਤ੍ ਤਤਸ੍ਤੰ ਕ੍ਰੋਡੇ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਨਵਾਦਾਤ੍
37 «Ո՛վ որ կ՚ընդունի այսպիսի մանուկներէն մէկը՝ իմ անունովս, զի՛ս կ՚ընդունի. եւ ո՛վ որ զիս կ՚ընդունի, ո՛չ թէ զի՛ս կ՚ընդունի, հապա՝ զիս ղրկո՛ղը»:
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਬਾਲਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ; ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਕੇਵਲਮ੍ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ ਤੰਨ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ|
38 Յովհաննէս ըսաւ անոր. «Վարդապե՛տ, տեսանք մէկը որ դեւեր կը հանէր քու անունովդ, բայց մեզի չի հետեւիր: Արգիլեցինք զայն, քանի որ մեզի չի հետեւիր»:
ਅਥ ਯੋਹਨ੍ ਤਮਬ੍ਰਵੀਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਅਸ੍ਮਾਕਮਨਨੁਗਾਮਿਨਮ੍ ਏਕੰ ਤ੍ਵਾੰਨਾਮ੍ਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤੰ ਵਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ, ਅਸ੍ਮਾਕਮਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਤ੍ਵਾੱਚ ਤੰ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਾਮ|
39 Յիսուս ըսաւ. «Մի՛ արգիլէք զայն, որովհետեւ չկայ մէկը՝ որ իմ անունովս հրաշք գործէ, ու կարենայ շուտով զիս անիծել.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਤੰ ਮਾ ਨਿਸ਼਼ੇਧਤ੍, ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮੰਨਾਮ੍ਨਾ ਚਿਤ੍ਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਸ ਸਹਸਾ ਮਾਂ ਨਿਨ੍ਦਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
40 ա՛ն որ մեզի հակառակ չէ, մեր՝՝ կողմէն է:
ਤਥਾ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਾਂ ਨ ਕਰੋਤਿ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ਃ|
41 Ա՛ն որ ձեզի գաւաթ մը ջուր խմցնէ իմ անունովս՝՝, քանի որ դուք Քրիստոսի կը պատկանիք, ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Անիկա իր վարձատրութիւնը պիտի չկորսնցնէ”»:
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਮੰਨਾਮ੍ਨਾ ਕੰਸੈਕੇਨ ਪਾਨੀਯੰ ਪਾਤੁੰ ਦਦਾਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਚ੍ਮਿ, ਸ ਫਲੇਨ ਵਞ੍ਚਿਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
42 «Ո՛վ որ գայթակղեցնէ այս պզտիկներէն մէկը՝ որ ինծի կը հաւատայ, աւելի լաւ պիտի ըլլար՝ որ ջաղացքի քար մը կախուէր անոր վիզէն, եւ ծովը նետուէր:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਮੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਘ੍ਨੰ ਜਨਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯੈਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰਣਾਤ੍ ਕਣ੍ਠਬੱਧਪੇਸ਼਼ਣੀਕਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਾਗਰਾਗਾਧਜਲ ਮੱਜਨੰ ਭਦ੍ਰੰ|
43 Եթէ ձեռքդ կը գայթակղեցնէ քեզ՝ կտրէ՛ զայն. աւելի լաւ է քեզի՝ պակասաւո՛ր մտնել կեանքը, քան երկու ձեռք ունենալ ու երթալ գեհենը՝ անշէջ կրակին մէջ, (Geenna g1067)
ਅਤਃ ਸ੍ਵਕਰੋ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਛਿਨ੍ਧਿ;
44 ուր անոնց որդը չի վախճանիր եւ կրակը չի մարիր:
ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਯਤ੍ਰ ਕੀਟਾ ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਸ਼੍ਚ ਨ ਨਿਰ੍ੱਵਾਤਿ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਨਿਰ੍ੱਵਾਣਾਨਲਨਰਕੇ ਕਰਦ੍ਵਯਵਸ੍ਤਵ ਗਮਨਾਤ੍ ਕਰਹੀਨਸ੍ਯ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰਵੇਸ਼ਸ੍ਤਵ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ| (Geenna g1067)
45 Եթէ ոտքդ կը գայթակղեցնէ քեզ՝ կտրէ՛ զայն. աւելի լաւ է քեզի՝ կա՛ղ մտնել կեանքը, քան երկու ոտք ունենալ ու նետուիլ գեհենը՝ անշէջ կրակին մէջ, (Geenna g1067)
ਯਦਿ ਤਵ ਪਾਦੋ ਵਿਘ੍ਨੰ ਜਨਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਛਿਨ੍ਧਿ,
46 ուր անոնց որդը չի վախճանիր եւ կրակը չի մարիր:
ਯਤੋ ਯਤ੍ਰ ਕੀਟਾ ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਸ਼੍ਚ ਨ ਨਿਰ੍ੱਵਾਤਿ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ (ਅ)ਨਿਰ੍ੱਵਾਣਵਹ੍ਨੌ ਨਰਕੇ ਦ੍ਵਿਪਾਦਵਤਸ੍ਤਵ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍ ਪਾਦਹੀਨਸ੍ਯ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰਵੇਸ਼ਸ੍ਤਵ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ| (Geenna g1067)
47 Եթէ աչքդ կը գայթակղեցնէ քեզ՝ հանէ՛ զայն. աւելի լաւ է քեզի՝ մէ՛կ աչքով մտնել Աստուծոյ թագաւորութիւնը, քան երկու աչք ունենալ ու նետուիլ գեհենի կրակը, (Geenna g1067)
ਸ੍ਵਨੇਤ੍ਰੰ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਪ੍ਯੁਤ੍ਪਾਟਯ, ਯਤੋ ਯਤ੍ਰ ਕੀਟਾ ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਸ਼੍ਚ ਨ ਨਿਰ੍ੱਵਾਤਿ,
48 ուր անոնց որդը չի վախճանիր եւ կրակը չի մարիր:
ਤਸ੍ਮਿਨ (ਅ)ਨਿਰ੍ੱਵਾਣਵਹ੍ਨੌ ਨਰਕੇ ਦ੍ਵਿਨੇਤ੍ਰਸ੍ਯ ਤਵ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਦ੍ ਏਕਨੇਤ੍ਰਵਤ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਸ੍ਤਵ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ| (Geenna g1067)
49 Որովհետեւ իւրաքանչիւրը կրակո՛վ պիտի աղուի, ու ամէն զոհ աղո՛վ պիտի աղուի:
ਯਥਾ ਸਰ੍ੱਵੋ ਬਲਿ ਰ੍ਲਵਣਾਕ੍ਤਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵੋ ਜਨੋ ਵਹ੍ਨਿਰੂਪੇਣ ਲਵਣਾਕ੍ਤਃ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
50 Աղը լաւ է. բայց եթէ աղը դառնայ անհամ, ինչո՞վ պիտի համեմէք զայն. ձեր մէջ ա՛ղ ունեցէք, եւ իրարու հետ խաղա՛ղ եղէք»:
ਲਵਣੰ ਭਦ੍ਰੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਲਵਣੇ ਸ੍ਵਾਦੁਤਾ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਥਮ੍ ਆਸ੍ਵਾਦ੍ਯੁਕ੍ਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ? ਯੂਯੰ ਲਵਣਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਤ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁਤ|
