ՄԱՐԿՈՍ 15
1 Առտուն՝ իսկոյն քահանայապետները, երէցներուն ու դպիրներուն հետ, նաեւ ամբողջ ատեանը՝ խորհրդակցեցան, կապեցին Յիսուսը ու տարին մատնեցին Պիղատոսի:
As soon as it was down, after the high priests had conferred with the elders and the whole Sanhedrin, they bound Jesus, and took him away, and handed him over to Pilate.
2 Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
Pilate questioned him, "Are you the King of the Jews?" In reply Jesus said, "It is as you say."
3 Իսկ քահանայապետները կ՚ամբաստանէին զինք շատ բաներով:
When the chief priests continued making many accusations against him, Pilate repeatedly questioned him.
4 Պիղատոս դարձեալ հարցուց անոր. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. նայէ՛, ո՜րքան կը վկայեն քեզի դէմ»:
"Do you make no answer?" he said,
5 Յիսուս տակաւին ոչինչ կը պատասխանէր, այնպէս որ Պիղատոս զարմացաւ:
"See, how many accusations they are making." But Jesus no longer made any answer, at which Pilate wondered.
6 Տօնին ատենը բանտարկեալ մը կ՚արձակէր անոնց, ո՛վ որ ուզէին:
Now at the time of the feast it was customary to release to them a prisoner, whatever one they asked for.
7 Մէկը կար՝ Բարաբբա կոչուած, կապուած իրեն հետ ապստամբողներուն հետ, որոնք մարդասպանութիւն գործած էին ապստամբութեան ատեն:
A man named Barabbas was there in prison, with some rioters who had committed murder during an uprising.
8 Բազմութիւնը՝ գոռալով՝ սկսաւ խնդրել, որ ընէ՝ ինչպէս միշտ կ՚ընէր իրենց:
So when the crowd went up and began asking Pilate to follow his usual custom,
9 Պիղատոս պատասխանեց անոնց. «Կ՚ուզէ՞ք որ արձակեմ ձեզի Հրեաներուն թագաւորը».
he asked them, "Do you wish me to release the King of the Jews?"
10 որովհետեւ գիտէր թէ քահանայապետները նախանձի՛ համար մատնած էին զայն:
For he recognized that it was through spite that the high priests had handed him over.
11 Բայց քահանայապետները գրգռեցին բազմութիւնը՝ որ ան փոխարէնը Բարաբբա՛ն արձակէ իրենց:
But the chief priests incited the crowds to have Barabbas released to them, instead.
12 Դարձեալ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ անոր՝ որ կը կոչէք Հրեաներուն թագաւորը»:
So Pilate spoke to them once more, "What them shall I do to him you call ‘King of the Jews’?"
13 Անոնք դարձեալ աղաղակեցին. «Խաչէ՛ զայն»:
Then they shouted again, "Crucify him!"
14 Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է»: Անոնք ա՛լ աւելի կ՚աղաղակէին. «Խաչէ՛ զայն»:
"Why, what wrong has he done?" Pilate kept saying. But they shouted furiously, "Crucify him!"
15 Պիղատոս ալ՝ փափաքելով գոհացնել բազմութիւնը՝ Բարաբբան արձակեց անոնց, ու խարազանելով Յիսուսը՝ յանձնեց անոնց որպէսզի խաչուէր:
So Pilate, who wished to make himself strong with the crowd, released Barabbas to them, and gave Jesus over for crucifixion, after he had scourged him.
16 Զինուորները ներս տարին զայն՝ գաւիթը, այսինքն՝ կառավարիչին պալատը, եւ հաւաքեցին ամբողջ գունդը:
The soldiers then led him away into the courtyard (Praetorium), and called together the whole battalion.
17 Ծիրանի հագցուցին անոր, ու հիւսելով փուշէ պսակ մը՝ դրին անոր գլուխը.
They clothed Jesus in purple, and plaited a crown of thorns, and placed it on his head.
18 եւ սկսան բարեւել զայն ու ըսել. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր»:
Then they began to salute him. "Hail, King of the Jews," they said.
19 Եղէգով կը զարնէին անոր գլուխին, կը թքնէին անոր վրայ, եւ ծնրադրելով՝ կ՚երկրպագէին անոր:
They kept striking him on the head with a rod, and spitting upon him; and on bended knee they did him homage.
20 Երբ ծաղրեցին զայն, հանեցին վրայէն ծիրանին, հագցուցին անոր իր հանդերձները, ու դուրս տարին զայն՝ որպէսզի խաչեն:
And after their sport with him, they stripped off the purple robe, and put on his own clothes, and led him out to crucify him.
21 Ստիպեցին մէկը՝ Սիմոն Կիւրենացին, Աղեքսանդրոսի ու Ռուփոսի հայրը, որ ատկէ կ՚անցնէր՝ արտէն գալով, որպէսզի վերցնէ անոր խաչը:
Simon a Cyrenian, a passer-by, who was coming from the country (the father of Alexander and Rufus), they commandeered to carry the cross of Jesus.
22 Եւ տարին զայն Գողգոթա կոչուած տեղը, (որ կը թարգմանուի՝ Գանկի տեղ, )
So they led him to the place called Golgotha - a name which means "the place of a skull."
23 ու տուին անոր զմուռսով խառնուած գինի՝ որ խմէ. բայց ինք չառաւ:
There they attempted to give him wine mingled with myrrh; but he refused it.
24 Երբ խաչեցին զայն, բաժնեցին անոր հանդերձները՝ վիճակ ձգելով անոնց վրայ, թէ ո՛վ՝ ի՛նչ պիտի առնէ:
Then they crucified him, and divided his garments among them, casting lots upon them to see what each should take.
25 Երրորդ ժամն՝՝ էր՝ երբ խաչեցին զայն:
It was nine o’clock in the morning when they crucified him.
26 Անոր ամբաստանագիրին վրայ գրուած էր. «Հրեաներուն թագաւորը»:
Over his head there was written the words of the charge against him. "The King of the Jews"
27 Երկու աւազակներ ալ խաչեցին անոր հետ, մէկը՝ անոր աջ կողմը, ու միւսը՝ ձախ կողմը:
Now with him they crucified two robbers, one on his right hand and one on his left.
28 Այսպէս իրագործուեցաւ գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Անօրէններու հետ սեպուեցաւ»:
29 Անոնք որ կ՚անցնէին՝ կը հայհոյէին անոր, կը շարժէին իրենց գլուխը եւ կ՚ըսէին. «Աւա՜ղ, որ կը քակէիր տաճարը, ու կը կառուցանէիր երեք օրուան մէջ.
And the passers-by kept jeering at him, wagging their heads and saying. "Ah! you who were to ‘destroy the sanctuary and rebuild it in three days,’ save yourself!
30 փրկէ՛ դուն քեզ եւ իջի՛ր խաչէն»:
Come down from the cross!
31 Նմանապէս քահանայապետներն ալ՝ դպիրներուն հետ՝ իրենց մէջ ծաղրելով կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նք չի կրնար փրկել:
In the same way the high priests also, as well as the Scribes, kept on mocking him to themselves. "He saved others," they said, "but himself he cannot save.
32 Այդ Քրիստոսը՝ Իսրայէլի թագաւորը՝ հի՛մա թող իջնէ խաչէն, որպէսզի տեսնենք ու հաւատանք»: Իրեն հետ խաչուածներն ալ կը նախատէին զայն:
The Christ! The King of Israel! Let him now come down from the cross, that we may see and believe." They also who had been crucified with Jesus kept reviling him.
33 Երբ վեցերորդ ժամը հասաւ՝ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ, մինչեւ իններորդ ժամը:
At noon a darkness came over the whole country, lasting until three in the afternoon.
34 Իններորդ ժամուն՝ Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Էլոհի՜, Էլոհի՜, լամա՞ սաբաքթանի», որ կը թարգմանուի. «Իմ Աստուա՜ծս, իմ Աստուա՜ծս, ինչո՞ւ լքեցիր զիս»:
At three o’clock Jesus cried in a loud voice, "Eloi, Eloi, lama sabachthani?" which means, "My God, my God, why hast thou forsaken me?"
35 Քովը կայնողներէն ոմանք, երբ լսեցին՝ ըսին. «Եղիա՛ն կը կանչէ»:
When they heard this, some of the bystanders said, "Listen, he is calling for Elijah."
36 Ու մէկը վազեց, լեցուց սպունգ մը քացախով, անցուց եղէգի մը եւ տուաւ անոր որ խմէ՝ ըսելով. «Թողուցէ՛ք, տեսնենք թէ Եղիա պիտի գա՞յ՝ իջեցնելու զայն»:
Then a man ran and filled a sponge full of sour wine, and put it on a stick, and offered it to him to drink, saying, "Wait, let us see whether Elijah will come to take him down!"
37 Յիսուս բարձր ձայն մը արձակեց ու հոգին տուաւ:
But Jesus uttered a loud cry and expired.
38 Տաճարին վարագոյրը երկուքի պատռեցաւ՝ վերէն վար:
And the curtain of the Sanctuary was torn in two from top to bottom.
39 Հարիւրապետը՝ որ կեցած էր անոր դիմաց, տեսնելով որ ա՛յսպէս աղաղակելով հոգին տուաւ՝ ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս այս մարդը Աստուծոյ Որդին էր»:
Then the army captain, who was standing facing Jesus when he thus died, said, "in truth this man was a Son of God."
40 Կիներ ալ կային, որոնք հեռուէն կը նայէին: Անոնց մէջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, Կրտսեր Յակոբոսի ու Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, եւ Սողովմէ,
There were some women also watching from a distance. Among them were both Mary Magdalene, and Mary the mother of Jamesthe younger and of Joses, and Salome,
41 որոնք՝ երբ Յիսուս Գալիլեա էր՝ հետեւեր ու սպասարկեր էին անոր: Ուրիշ շատ կիներ ալ կային՝ որոնք անոր հետ ելած էին Երուսաղէմ:
women who used to follow him when he was in Galilee, and minister to him; and many other women who had come up to Jerusalem with him.
42 Երբ արդէն իրիկուն եղաւ, քանի որ այդ օրը Ուրբաթ էր, այսինքն՝ Շաբաթին նախորդ օրը,
Toward sunset, as it was the preparation (that is the day preceding the Sabbath),
43 Յովսէփ Արիմաթեացին, մեծայարգ խորհրդական մը՝ որ ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան, եկաւ ու յանդգնութեամբ մտաւ Պիղատոսի քով, եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
there came Joseph of Arimathea, a Councilor, honorable in rank, who was himself also looking for the kingdom of God. He boldly went in to Pilate to ask for the body of Jesus.
44 Պիղատոս զարմացաւ որ արդէն մեռած է: Կանչելով հարիւրապետը՝ հարցուց անոր թէ շատո՛նց մեռած է:
But Pilate wondered whether he were already dead. So he summoned the army captain, and inquired if he had been any time dead;
45 Ու երբ ստոյգը գիտցաւ հարիւրապետէն, պարգեւեց մարմինը Յովսէփի:
and when he learned the fact from the army captain he gave the body to Joseph.
46 Յովսէփ կտաւ գնեց, եւ իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով, դրաւ գերեզմանի մը մէջ՝ որ փորուած էր ժայռի մէջ, ու քար մը գլորեց գերեզմանին դուռը:
So Joseph bought him a sheet, and took Jesus down, wound him in the sheet, and laid him in a tomb which had been hewn out of a rock, and then rolled a stone against the opening of the tomb;
47 Մարիամ Մագդաղենացին, եւ Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, կը նայէին թէ ո՛ւր կը դնէին զայն:
and Mary Magdalene and Mary the mother of Joses were watching to see where he was laid.
