ՄԱՐԿՈՍ 15
1 Առտուն՝ իսկոյն քահանայապետները, երէցներուն ու դպիրներուն հետ, նաեւ ամբողջ ատեանը՝ խորհրդակցեցան, կապեցին Յիսուսը ու տարին մատնեցին Պիղատոսի:
And forthwith in the morning, the chief priests, with the elders and scribes, and the whole Sanhedrin, having held a consultation, and having bound Jesus, led him away, and delivered him to Pilate.
2 Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
And Pilate asked him: Are you the King of the Jews? And he answering, said: You say it.
3 Իսկ քահանայապետները կ՚ամբաստանէին զինք շատ բաներով:
And the chief priests accused him of many things.
4 Պիղատոս դարձեալ հարցուց անոր. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. նայէ՛, ո՜րքան կը վկայեն քեզի դէմ»:
Pilate again asked him, saying: Do you make no answer? See, how many things they testify against you.
5 Յիսուս տակաւին ոչինչ կը պատասխանէր, այնպէս որ Պիղատոս զարմացաւ:
But Jesus gave no further answer; so that Pilate was astonished.
6 Տօնին ատենը բանտարկեալ մը կ՚արձակէր անոնց, ո՛վ որ ուզէին:
Now it was his custom to release to them, at the feast, one prisoner, whomever they desired.
7 Մէկը կար՝ Բարաբբա կոչուած, կապուած իրեն հետ ապստամբողներուն հետ, որոնք մարդասպանութիւն գործած էին ապստամբութեան ատեն:
And there was one called Barabbas, lying bound with his fellow-insurgents, who had committed murder in the insurrection.
8 Բազմութիւնը՝ գոռալով՝ սկսաւ խնդրել, որ ընէ՝ ինչպէս միշտ կ՚ընէր իրենց:
And the multitude cried out, and began to ask him to do as he had always done for them.
9 Պիղատոս պատասխանեց անոնց. «Կ՚ուզէ՞ք որ արձակեմ ձեզի Հրեաներուն թագաւորը».
But Pilate answered them, saying: Do you wish me to release to you the King of the Jews?
10 որովհետեւ գիտէր թէ քահանայապետները նախանձի՛ համար մատնած էին զայն:
For he knew that, through envy, the chief priests had delivered him up.
11 Բայց քահանայապետները գրգռեցին բազմութիւնը՝ որ ան փոխարէնը Բարաբբա՛ն արձակէ իրենց:
But the chief priests instigated the multitude, that he should rather release Barabbas to them.
12 Դարձեալ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ անոր՝ որ կը կոչէք Հրեաներուն թագաւորը»:
And Pilate answered and said again to them: What, then, do you wish me to do with him whom you call the King of the Jews?
13 Անոնք դարձեալ աղաղակեցին. «Խաչէ՛ զայն»:
They again cried out: Crucify him.
14 Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է»: Անոնք ա՛լ աւելի կ՚աղաղակէին. «Խաչէ՛ զայն»:
But Pilate said to them: Why, what evil has he done? But they cried vehemently: Crucify him.
15 Պիղատոս ալ՝ փափաքելով գոհացնել բազմութիւնը՝ Բարաբբան արձակեց անոնց, ու խարազանելով Յիսուսը՝ յանձնեց անոնց որպէսզի խաչուէր:
And Pilate, willing to gratify the multitude, released to them Barabbas; and delivered Jesus, after he had scourged him, to be crucified.
16 Զինուորները ներս տարին զայն՝ գաւիթը, այսինքն՝ կառավարիչին պալատը, եւ հաւաքեցին ամբողջ գունդը:
And the soldiers led him away within the court, which is the governor’s house, and called together the whole band.
17 Ծիրանի հագցուցին անոր, ու հիւսելով փուշէ պսակ մը՝ դրին անոր գլուխը.
And they clothed him in purple; and having plaited a crown of thorn branches, they put it on him,
18 եւ սկսան բարեւել զայն ու ըսել. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր»:
and began to salute him: Hail, King of the Jews!
19 Եղէգով կը զարնէին անոր գլուխին, կը թքնէին անոր վրայ, եւ ծնրադրելով՝ կ՚երկրպագէին անոր:
And they struck him on the head with a reed, and spit upon him, and bowing their knees, did him homage.
20 Երբ ծաղրեցին զայն, հանեցին վրայէն ծիրանին, հագցուցին անոր իր հանդերձները, ու դուրս տարին զայն՝ որպէսզի խաչեն:
And when they had derided him, they took off the purple from him, and put his own clothes on him, and led him out to crucify him.
21 Ստիպեցին մէկը՝ Սիմոն Կիւրենացին, Աղեքսանդրոսի ու Ռուփոսի հայրը, որ ատկէ կ՚անցնէր՝ արտէն գալով, որպէսզի վերցնէ անոր խաչը:
And they compelled one Simon, a Cyrenian, (the father of Alexander and Rufus, ) who was passing by, coming in from the country, to bear his cross.
22 Եւ տարին զայն Գողգոթա կոչուած տեղը, (որ կը թարգմանուի՝ Գանկի տեղ, )
And they brought him to the place Golgotha, which is, when translated, the place of a skull.
23 ու տուին անոր զմուռսով խառնուած գինի՝ որ խմէ. բայց ինք չառաւ:
And they gave him wine mingled with myrrh, to drink: but he did not receive it.
24 Երբ խաչեցին զայն, բաժնեցին անոր հանդերձները՝ վիճակ ձգելով անոնց վրայ, թէ ո՛վ՝ ի՛նչ պիտի առնէ:
And when they had crucified him, they divided his clothes among themselves, casting lots for them, what each one should take.
25 Երրորդ ժամն՝՝ էր՝ երբ խաչեցին զայն:
And it was the third hour, and they crucified him.
26 Անոր ամբաստանագիրին վրայ գրուած էր. «Հրեաներուն թագաւորը»:
And the superscription containing his accusation was written above him: THE KING OF THE JEWS.
27 Երկու աւազակներ ալ խաչեցին անոր հետ, մէկը՝ անոր աջ կողմը, ու միւսը՝ ձախ կողմը:
And with him they crucified two robbers, one on his right hand, and the other on his left.
28 Այսպէս իրագործուեցաւ գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Անօրէններու հետ սեպուեցաւ»:
And the scripture was fulfilled, which says: And he was numbered with transgressors.
29 Անոնք որ կ՚անցնէին՝ կը հայհոյէին անոր, կը շարժէին իրենց գլուխը եւ կ՚ըսէին. «Աւա՜ղ, որ կը քակէիր տաճարը, ու կը կառուցանէիր երեք օրուան մէջ.
And those who passed by reviled him, shaking their heads, and saying: Aha! you that destroy the temple, and build it in three days,
30 փրկէ՛ դուն քեզ եւ իջի՛ր խաչէն»:
save yourself, and come down from the cross.
31 Նմանապէս քահանայապետներն ալ՝ դպիրներուն հետ՝ իրենց մէջ ծաղրելով կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նք չի կրնար փրկել:
Likewise the chief priests, with the scribes, speaking in derision one to another, said: He saved others; himself he can not save.
32 Այդ Քրիստոսը՝ Իսրայէլի թագաւորը՝ հի՛մա թող իջնէ խաչէն, որպէսզի տեսնենք ու հաւատանք»: Իրեն հետ խաչուածներն ալ կը նախատէին զայն:
Let the Christ, the King of Israel, come down now from the cross, that we may see and believe. Those also who were crucified with him, reproached him.
33 Երբ վեցերորդ ժամը հասաւ՝ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ, մինչեւ իններորդ ժամը:
And when the sixth hour had come, there was darkness over the whole land, till the ninth hour.
34 Իններորդ ժամուն՝ Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Էլոհի՜, Էլոհի՜, լամա՞ սաբաքթանի», որ կը թարգմանուի. «Իմ Աստուա՜ծս, իմ Աստուա՜ծս, ինչո՞ւ լքեցիր զիս»:
And at the ninth hour, Jesus cried with a loud voice, saying: Eloi, Eloi, lamma sabachthani? which is, when translated, My God, my God, why hast thou forsaken me?
35 Քովը կայնողներէն ոմանք, երբ լսեցին՝ ըսին. «Եղիա՛ն կը կանչէ»:
And some of those who stood by, when they heard it, said: Behold, he calls for Elijah.
36 Ու մէկը վազեց, լեցուց սպունգ մը քացախով, անցուց եղէգի մը եւ տուաւ անոր որ խմէ՝ ըսելով. «Թողուցէ՛ք, տեսնենք թէ Եղիա պիտի գա՞յ՝ իջեցնելու զայն»:
And one ran, and filled a sponge with vinegar, and put it on a reed, and gave it to him to drink, saying: Wait; let us see if Elijah is coming to take him down.
37 Յիսուս բարձր ձայն մը արձակեց ու հոգին տուաւ:
But Jesus, having cried with a loud voice, gave up his spirit.
38 Տաճարին վարագոյրը երկուքի պատռեցաւ՝ վերէն վար:
And the vail of the temple was rent in two, from the top to the bottom.
39 Հարիւրապետը՝ որ կեցած էր անոր դիմաց, տեսնելով որ ա՛յսպէս աղաղակելով հոգին տուաւ՝ ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս այս մարդը Աստուծոյ Որդին էր»:
And when the centurion that was standing opposite him, saw that he thus cried out, and gave up his spirit, he said: Truly, this man was the Son of God.
40 Կիներ ալ կային, որոնք հեռուէն կը նայէին: Անոնց մէջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, Կրտսեր Յակոբոսի ու Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, եւ Սողովմէ,
And there were, at a distance, women also, looking on; among whom were Mary Magdalene, and Mary the mother of James the younger and of Joses, and Salome;
41 որոնք՝ երբ Յիսուս Գալիլեա էր՝ հետեւեր ու սպասարկեր էին անոր: Ուրիշ շատ կիներ ալ կային՝ որոնք անոր հետ ելած էին Երուսաղէմ:
who also, when he was in Galilee, followed him, and ministered to him; and many other women, who had come up with him to Jerusalem.
42 Երբ արդէն իրիկուն եղաւ, քանի որ այդ օրը Ուրբաթ էր, այսինքն՝ Շաբաթին նախորդ օրը,
And when the evening had come, because it was the preparation, which is the eve of the sabbath,
43 Յովսէփ Արիմաթեացին, մեծայարգ խորհրդական մը՝ որ ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան, եկաւ ու յանդգնութեամբ մտաւ Պիղատոսի քով, եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
Joseph of Arimathea, an honorable counselor, who was himself looking for the kingdom of God, came, and went in boldly to Pilate, and asked for the body of Jesus.
44 Պիղատոս զարմացաւ որ արդէն մեռած է: Կանչելով հարիւրապետը՝ հարցուց անոր թէ շատո՛նց մեռած է:
But Pilate was astonished that he was already dead; and having called the centurion to him, he inquired of him whether he had been any while dead.
45 Ու երբ ստոյգը գիտցաւ հարիւրապետէն, պարգեւեց մարմինը Յովսէփի:
And having learned the fact from the centurion, he gave the body to Joseph.
46 Յովսէփ կտաւ գնեց, եւ իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով, դրաւ գերեզմանի մը մէջ՝ որ փորուած էր ժայռի մէջ, ու քար մը գլորեց գերեզմանին դուռը:
And he bought fine linen, and took him down, and wrapped him in the linen, and laid him in a sepulcher that had been hewed out of a rock: and he rolled a stone to the door of the sepulcher.
47 Մարիամ Մագդաղենացին, եւ Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, կը նայէին թէ ո՛ւր կը դնէին զայն:
And Mary Magdalene and Mary the mother of Joses saw where he was laid.
