ՄԱՐԿՈՍ 14
1 Երկու օր ետք՝ Զատիկ ու Բաղարջակերք էր. եւ քահանայապետներն ու դպիրները կը փնտռէին թէ ի՛նչպէս վարպետութեամբ բռնեն զայն եւ սպաննեն:
ਤਦਾ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਕਿਣ੍ਵਹੀਨਪੂਪੋਤ੍ਸਵਯੋਰਾਰਮ੍ਭਸ੍ਯ ਦਿਨਦ੍ਵਯੇ (ਅ)ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਕੇਨਾਪਿ ਛਲੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਹਨ੍ਤੁਞ੍ਚ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ;
2 Բայց կ՚ըսէին. «Ո՛չ տօնին ատենը, որպէսզի ժողովուրդին մէջ աղմուկ չըլլայ»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਲਹਭਯਾਦੂਚਿਰੇ, ਨਚੋਤ੍ਸਵਕਾਲ ਉਚਿਤਮੇਤਦਿਤਿ|
3 Երբ ինք Բեթանիա էր, սեղան նստած՝ բորոտ Սիմոնի տունը, կին մը եկաւ՝ որ ունէր ալապաստրէ շիշ մը, լեցուած մեծածախս նարդոսի օծանելիքով. կոտրեց այդ շիշը ու թափեց օծանելիքը անոր գլուխին վրայ:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਯੋਸ਼ੌ ਭੋਤ੍ਕੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸਤਿ ਕਾਚਿਦ੍ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਪਾਣ੍ਡਰਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੋੱਤਮਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯੋੱਤਮਾਙ੍ਗੇ ਤੈਲਧਾਰਾਂ ਪਾਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
4 Ոմանք ընդվզեցան իրենք իրենց մէջ եւ ըսին. «Ինչո՞ւ այդ օծանելիքը վատնուեցաւ.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤੇ ਕੁਪ੍ਯਨ੍ਤਃ ਕਥਿਤਵੰਨ੍ਤਃ ਕੁਤੋਯੰ ਤੈਲਾਪਵ੍ਯਯਃ?
5 քանի որ ատիկա կրնար ծախուիլ երեք հարիւր դահեկանէն աւելի, ու տրուիլ աղքատներուն». եւ սաստիկ կը սրդողէին իրեն դէմ:
ਯਦ੍ਯੇਤਤ੍ ਤੈਲ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਸ਼ਤਤ੍ਰਯਾਦਪ੍ਯਧਿਕੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਮੂਲ੍ਯੰ ਦਰਿਦ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦਾਤੁਮਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾ ਸਾਕੰ ਵਾਚਾਯੁਹ੍ਯਨ੍|
6 Բայց Յիսուս ըսաւ. «Թողուցէ՛ք զայն, ինչո՞ւ կ՚անհանգստացնէք զինք. ան լաւ գործ մը ըրաւ ինծի:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਕੁਤ ਏਤਸ੍ਯੈ ਕ੍ਰੁʼੱਛ੍ਰੰ ਦਦਾਸਿ? ਮਹ੍ਯਮਿਯੰ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
7 Որովհետեւ ամէ՛ն ատեն ունիք աղքատները ձեզի հետ, ու ե՛րբ ուզէք՝ կրնաք բարիք ընել անոնց. բայց ամէն ատեն չունիք զիս:
ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਯਦੇੱਛਥ ਤਦੈਵ ਤਾਨੁਪਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਭਾਭਿਃ ਸਹ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
8 Ան ըրաւ ի՛նչ որ կրնար. մարմինս նախապէս օծեց՝ իմ թաղումիս համար:
ਅਸ੍ਯਾ ਯਥਾਸਾਧ੍ਯੰ ਤਥੈਵਾਕਰੋਦਿਯੰ, ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਯਾਪਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਮੇਤ੍ਯ ਮਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਤੈਲਮ੍ ਅਮਰ੍ੱਦਯਤ੍|
9 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ամբողջ աշխարհի մէջ՝ ո՛ւր որ այս աւետարանը քարոզուի, անոր ըրածն ալ պիտի պատմուի՝ իր յիշատակին համար”»:
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਜਗਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰ ਸੁਸੰਵਾਦੋਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਯੋਸ਼਼ਿਤ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥੰ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮੈਤਤ੍ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
10 Յուդա Իսկարիովտացին, տասներկուքէն մէկը, գնաց քահանայապետներուն՝ որ զայն մատնէ անոնց:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਖ੍ਯੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪਮਿਯਾਯ|
11 Անոնք ալ լսելով՝ ուրախացան, եւ իրեն դրամ ալ խոստացան: Ուստի կը փնտռէր պատեհութիւն մը՝ որ մատնէր զայն:
ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਮਾਕਰ੍ਣ੍ਯ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਜਾਨਤ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਣਾਯੋਪਾਯੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਮਾਸ|
12 Բաղարջակերքի առաջին օրը, երբ կը մորթէին զատիկը, անոր աշակերտները ըսին իրեն. «Ո՞ւր կ՚ուզես որ երթանք պատրաստենք, որպէսզի ուտես զատիկը»:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮੇ(ਅ)ਹਨਿ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਮਵਾਰ੍ਥੰ ਮੇਸ਼਼ਮਾਰਣਾਸਮਯੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛਃ ਕੁਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਕਿਮਿੱਛਤਿ ਭਵਾਨ੍?
13 Իր աշակերտներէն երկուքը ղրկեց եւ ըսաւ անոնց. «Գացէ՛ք քաղաքը, ու ձեզի պիտի հանդիպի մարդ մը՝ որ ուսին վրայ կը տանի ջուրի սափոր մը. հետեւեցէ՛ք անոր,
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਰਯਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯੁਵਯੋਃ ਪੁਰਮਧ੍ਯੰ ਗਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਯੋ ਜਨਃ ਸਜਲਕੁਮ੍ਭੰ ਵਹਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯੈਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਾਤੰ;
14 եւ ո՛ւր որ մտնէ՝ տանտիրոջ ըսէ՛ք. “Վարդապետը կ՚ըսէ. "Ո՞ւր է իջեւանը, ուր պիտի ուտեմ զատիկը՝ աշակերտներուս հետ"”:
ਸ ਯਤ੍ ਸਦਨੰ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ਭਵਨਪਤਿੰ ਵਦਤੰ, ਗੁਰੁਰਾਹ ਯਤ੍ਰ ਸਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋਹੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੀਯੰ ਭੋਜਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਸਾ ਭੋਜਨਸ਼ਾਲਾ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਤਿ?
15 Ան ալ պիտի ցուցնէ ձեզի մեծ վերնայարկ մը՝ կահաւորուած ու պատրաստ. հո՛ն պատրաստեցէք մեզի»:
ਤਤਃ ਸ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਂ ਸੁਸੱਜਿਤਾਂ ਬ੍ਰੁʼਹਤੀਚਞ੍ਚ ਯਾਂ ਸ਼ਾਲਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯਾਮਸ੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣ੍ਯਾਸਾਦਯਤੰ|
16 Իր աշակերտները գացին, մտան քաղաքը, եւ ինչպէս իրենց ըսաւ՝ այնպէս գտան, ու պատրաստեցին զատիկը:
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਪੁਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸ ਯਥੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥੈਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸਮਾਸਾਦਯੇਤਾਮ੍|
17 Երբ իրիկուն եղաւ՝ եկաւ տասներկուքին հետ:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਾਯੰਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਗਾਮ;
18 Երբ սեղան նստան եւ կ՚ուտէին, Յիսուս ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի թէ ձեզմէ մէկը՝ որ հիմա ինծի հետ կ՚ուտէ, պիտի մատնէ զիս»:
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੋਜਨਾਯ ਪ੍ਰੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ, ਅਤ੍ਰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਜਨੋ ਯੋ ਮਯਾ ਸਹ ਭੁੰਕ੍ਤੇ ਮਾਂ ਪਰਕੇਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 Անոնք սկսան տրտմիլ ու մէկ առ մէկ ըսել անոր. «Միթէ ե՞ս եմ», եւ ուրիշ մը. «Միթէ ե՞ս եմ»:
ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਦੁਃਖਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਏਕੈਕਸ਼ਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਾਰਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ ਸ ਕਿਮਹੰ? ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਨ੍ਯ ਏਕੋਭਿਦਧੇ ਸ ਕਿਮਹੰ?
20 Ան ալ պատասխանեց անոնց. «Տասներկուքէն ա՛ն՝ որ ինծի հետ թաթխեց իր ձեռքը պնակին մէջ:
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਾ ਸਮੰ ਭੋਜਨਾਪਾਤ੍ਰੇ ਪਾਣਿੰ ਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਏਵ|
21 Արդարեւ մարդու Որդին կ՚երթայ՝ ինչպէս գրուած է իրեն համար. բայց վա՜յ այն մարդուն, որուն միջոցով կը մատնուի մարդու Որդին: Այդ մարդուն լաւ պիտի ըլլար՝ որ ծնած չըլլար»:
ਮਨੁਜਤਨਯਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਗਤਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਹਨ੍ਤ ਤਸ੍ਯ ਜਨ੍ਮਾਭਾਵੇ ਸਤਿ ਭਦ੍ਰਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
22 Երբ անոնք կ՚ուտէին՝ Յիսուս հաց առաւ, օրհնեց, կտրեց, տուաւ անոնց եւ ըսաւ. «Առէ՛ք, ա՛յս է իմ մարմինս»:
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ਤ੍ਯ ਭਙ੍ਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦੱਤ੍ਵਾ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਏਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਭੁਞ੍ਜੀਧ੍ਵਮ੍ ਏਤਨ੍ਮਮ ਵਿਗ੍ਰਹਰੂਪੰ|
23 Նաեւ բաժակը առաւ, շնորհակալ եղաւ ու տուաւ անոնց. բոլորն ալ խմեցին անկէ:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਦੌ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਪੁਃ|
24 Ըսաւ անոնց. «Ա՛յս է իմ արիւնս, նո՛ր ուխտին արիւնը, որ կը թափուի շատերո՜ւ համար:
ਅਪਰੰ ਸ ਤਾਨਵਾਦੀਦ੍ ਬਹੂਨਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਪਾਤਿਤੰ ਮਮ ਨਵੀਨਨਿਯਮਰੂਪੰ ਸ਼ੋਣਿਤਮੇਤਤ੍|
25 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ասկէ ետք որթատունկին բերքէն բնա՛ւ պիտի չխմեմ մինչեւ այն օրը՝ երբ նո՛ր խմեմ զայն Աստուծոյ թագաւորութեան մէջ”»:
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਯਾਵਤ੍ ਸਦ੍ਯੋਜਾਤੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਦਹੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਫਲਰਸੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
26 Օրհներգելէ ետք՝ գացին Ձիթենիներու լեռը:
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਬਹਿ ਰ੍ਜੈਤੁਨੰ ਸ਼ਿਖਰਿਣੰ ਯਯੁਃ
27 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Այս գիշեր բոլորդ ալ պիտի գայթակղիք իմ պատճառովս. որովհետեւ գրուած է. “Հովիւը պիտի զարնեմ, ու ոչխարները պիտի ցրուին”:
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ ਨਿਸ਼ਾਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਮਯਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਞ੍ਚਾਹੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਵੈ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
28 Բայց յարութիւն առնելէս ետք՝ ձեզմէ առաջ պիտի երթամ Գալիլեա»:
ਕਨ੍ਤੁ ਮਦੁੱਥਾਨੇ ਜਾਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਵ੍ਰਜਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
29 Պետրոս ըսաւ անոր. «Թէեւ բոլորն ալ գայթակղին, ես՝ բնա՛ւ՝՝»:
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤਿਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਯਦ੍ਯਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਤਿ ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨੈਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
30 Յիսուս ըսաւ անոր. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ քեզի. “Դուն ա՛յսօր, այս գիշեր իսկ, դեռ աքաղաղը երկու անգամ չկանչած՝ երե՛ք անգամ պիտի ուրանաս զիս”»:
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁਕ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦਾਯਾਮਦ੍ਯ ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਰਵਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਵਾਰਤ੍ਰਯੰ ਮਾਮਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ|
31 Պետրոս աւելի կը պնդէր ու կ՚ըսէր. «Նոյնիսկ եթէ պէտք ըլլայ որ քեզի հետ մեռնիմ, բնա՛ւ պիտի չուրանամ քեզ»: Նո՛յնպէս կ՚ըսէին բոլորն ալ:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਗਾਢੰ ਵ੍ਯਾਹਰਦ੍ ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣੋ ਯਾਤਿ ਤਥਾਪਿ ਕਥਮਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯੇ; ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਪੀਤਰੇ ਤਥੈਵ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ|
32 Եկան վայր մը՝ որուն անունը Գեթսեմանի էր, եւ ըսաւ իր աշակերտներուն. «Հո՛ս նստեցէք՝ մինչեւ որ ես աղօթեմ»:
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ੁ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਤਾਵਦਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਯੂਯੰ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਤ|
33 Իրեն հետ առնելով Պետրոսը, Յակոբոսն ու Յովհաննէսը, սկսաւ սաստիկ այլայլիլ եւ շատ վշտանալ:
ਅਥ ਸ ਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਵਵ੍ਰਾਜ; ਅਤ੍ਯਨ੍ਤੰ ਤ੍ਰਾਸਿਤੋ ਵ੍ਯਾਕੁਲਿਤਸ਼੍ਚ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ,
34 Հետեւաբար ըսաւ անոնց. «Իմ անձս չափազանց տրտում է՝ մեռնելու աստիճան. հո՛ս մնացէք եւ արթո՛ւն կեցէք»:
ਨਿਧਨਕਾਲਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਣੋ ਮੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦਃਖਮੇਤਿ, ਯੂਯੰ ਜਾਗ੍ਰਤੋਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
35 Քիչ մը առջեւ երթալով՝ ինկաւ գետին, իր երեսին վրայ, եւ աղօթեց, որ եթէ կարելի է՝ այդ ժամը անցնի իրմէ:
ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਭੂਮਾਵਧੋਮੁਖਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨੇਤਤ੍, ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਦੁਃਖਸਮਯੋਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਭਵਤੁ|
36 Ան ըսաւ. «Աբբա՛, Հա՛յր, ամէն բան կարելի է քեզի. հեռացո՛ւր այս բաժակը ինձմէ: Բայց ո՛չ թէ ինչպէս ե՛ս կ՚ուզեմ, հապա՝ ինչպէս դո՛ւն կ՚ուզես»:
ਅਪਰਮੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪਿਤ ਰ੍ਹੇ ਪਿਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਂ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਧ੍ਯੰ, ਤਤੋ ਹੇਤੋਰਿਮੰ ਕੰਸੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਨ੍ ਮਮੇੱਛਾਤੋ ਨ ਤਵੇੱਛਾਤੋ ਭਵਤੁ|
37 Երբ եկաւ ու քնացած գտաւ զանոնք՝ ըսաւ Պետրոսի. «Սիմո՛ն, կը քնանա՞ս. չկրցա՞ր ժա՛մ մը արթուն մնալ:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਏਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਨਿਦ੍ਰਾਸਿ? ਘਟਿਕਾਮੇਕਾਮ੍ ਅਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ?
38 Արթո՛ւն մնացէք եւ աղօթեցէ՛ք, որպէսզի չմտնէք փորձութեան մէջ. իրաւ է թէ հոգին յօժար է, բայց մարմինը՝ տկար»:
ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਯਥਾ ਨ ਪਤਥ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਚੇਤਨਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ; ਮਨ ਉਦ੍ਯੁਕ੍ਤਮਿਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁਰਸ਼ਕ੍ਤਿਕੰ|
39 Դարձեալ գնաց աղօթեց՝ նոյն խօսքը ըսելով:
ਅਥ ਸ ਪੁਨਰ੍ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
40 Ապա վերադարձաւ եւ դարձեալ քնացած գտաւ զանոնք. որովհետեւ անոնց աչքերը ծանրացած էին, ու չէին գիտեր ի՛նչ պատասխանել անոր:
ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਪੁਨਰਪਿ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼ ਤਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਚਨਾਨਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨਿ, ਤਸ੍ਮਾੱਤਸ੍ਮੈ ਕਾ ਕਥਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯਾ ਤ ਏਤਦ੍ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
41 Երրորդ անգամ ալ եկաւ եւ ըսաւ անոնց. «Ասկէ ետք քնացէ՛ք ու հանգստացէ՛ք. բաւական է, ժամը հասաւ, ահա՛ մարդու Որդին պիտի մատնուի մեղաւորներուն ձեռքը:
ਤਤਃਪਰੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਜਾਤੰ, ਸਮਯਸ਼੍ਚੋਪਸ੍ਥਿਤਃ ਪਸ਼੍ਯਤ ਮਾਨਵਤਨਯਃ ਪਾਪਿਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
42 Ոտքի՛ ելէք՝ երթա՛նք: Ահա՛ մօտեցաւ ա՛ն՝ որ պիտի մատնէ զիս»:
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਵ੍ਰਜਾਮੋ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਸ਼੍ਯਤ ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਃ|
43 Մինչ ան դեռ կը խօսէր, իսկոյն Յուդա՝ տասներկուքէն մէկը՝ եկաւ, եւ իրեն հետ՝ քահանայապետներէն, դպիրներէն ու երէցներէն ղրկուած մեծ բազմութիւն մը, սուրերով եւ բիրերով:
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਸ, ਏਤਰ੍ਹਿਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾ ਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮ੍ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸੰਨਿਧੇਃ ਖਙ੍ਗਲਗੁਡਧਾਰਿਣੋ ਬਹੁਲੋਕਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
44 Զայն մատնողը նշան մը տուեր էր անոնց՝ ըսելով. «Ո՛վ որ համբուրեմ՝ ա՛ն է, բռնեցէ՛ք զայն ու տարէ՛ք ապահովութեամբ»:
ਅਪਰਞ੍ਚਾਸੌ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵਮਿਤਿ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਏਵਾਸੌ ਤਮੇਵ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਾਵਧਾਨੰ ਨਯਤ|
45 Երբ ինք եկաւ՝ իսկոյն մօտեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Ռաբբի՛, Ռաբբի՛», ու համբուրեց զայն:
ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯੈਵ ਯੋਸ਼ੋਃ ਸਵਿਧੰ ਗਤ੍ਵਾ ਹੇ ਗੁਰੋ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬ|
46 Եւ անոնք ձեռք բարձրացուցին անոր վրայ ու բռնեցին զայն:
ਤਦਾ ਤੇ ਤਦੁਪਰਿ ਪਾਣੀਨਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਦਧ੍ਨੁਃ|
47 Քովը կայնողներէն մէկը՝ քաշեց սուրը, զարկաւ քահանայապետին ծառային եւ խլեց անոր ականջը:
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵਸ੍ਥਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਮੇਕਃ ਖਙ੍ਗੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕੋਸ਼਼ਯਨ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕੰ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
48 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Իբր թէ աւազակի՞ դէմ եկաք՝ սուրերով ու բիրերով բռնելու զիս:
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ ਖਙ੍ਗਾਨ੍ ਲਗੁਡਾਂਸ਼੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਸਮਾਯਾਤਾਃ?
49 Ամէ՛ն օր ձեր քով էի եւ տաճարին մէջ կը սորվեցնէի, ու չբռնեցիք զիս. բայց այս բոլոր բաները եղան՝ որպէսզի գրուածները իրագործուին»:
ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨਤਹੰ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨਾਦੀਧਰਤ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯੰ ਵਚਨੰ ਸੇਧਨੀਯੰ|
50 Բոլոր աշակերտներն ալ թողուցին զայն եւ փախան:
ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
51 Երիտասարդ մը անոր կը հետեւէր՝ մերկ մարմինին վրայ կտաւ մը առած, սակայն երիտասարդները բռնեցին զայն:
ਅਥੈਕੋ ਯੁਵਾ ਮਾਨਵੋ ਨਗ੍ਨਕਾਯੇ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮੇਕੰ ਨਿਧਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਯੁਵਲੋਕੈ ਰ੍ਧ੍ਰੁʼਤੋ
52 Ան ալ ձգեց կտաւը, եւ մերկ փախաւ անոնցմէ:
ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਵਿਹਾਯ ਨਗ੍ਨਃ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
53 Տարին Յիսուսը քահանայապետին, եւ անոր քով համախմբուեցան բոլոր քահանայապետները, երէցներն ու դպիրները:
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਸਹ ਸਦਸਿ ਸ੍ਥਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
54 Պետրոս հեռուէն հետեւեցաւ անոր մինչեւ ներսը՝ քահանայապետին գաւիթը. նստաւ սպասաւորներուն հետ, ու կը տաքնար կրակին քով:
ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਕਿਙ੍ਕਰੈਃ ਸਹੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਵਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਜਗ੍ਰਾਹ|
55 Քահանայապետները եւ ամբողջ ատեանը վկայութիւն կը փնտռէին Յիսուսի դէմ՝ որպէսզի մեռցնեն զայն, ու չէին գտներ.
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਘਾਤਯਿਤੁੰ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
56 որովհետեւ շատեր սուտ վկայութիւն կու տային անոր դէմ, բայց վկայութիւնները համանման չէին:
ਅਨੇਕੈਸ੍ਤਦ੍ਵਿਰੁੱਧੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ ਦੱਤੇਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਨ ਸਮਗੱਛਨ੍ਤ|
57 Ոմանք ալ կանգնեցան եւ սուտ վկայութիւն տուին անոր դէմ՝ ըսելով.
ਸਰ੍ੱਵਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿਯਨ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ,
58 «Մենք լսեցինք ատկէ՝ որ կ՚ըսէր. “Ես պիտի քակեմ այդ ձեռակերտ տաճարը, եւ պիտի կառուցանեմ ուրիշ մը՝ անձեռակերտ՝ երեք օրուան մէջ”»:
ਇਦੰ ਕਰਕ੍ਰੁʼਤਮਨ੍ਦਿਰੰ ਵਿਨਾਸ਼੍ਯ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਪੁਨਰਪਰਮ੍ ਅਕਰਕ੍ਰੁʼਤੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਯ ਮੁਖਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤਮਸ੍ਮਾਭਿਰਿਤਿ|
59 Բայց ա՛յդպէս ալ իրենց վկայութիւնը համանման չէր:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਕਥਾ ਨ ਸਙ੍ਗਾਤਾਃ|
60 Քահանայապետը՝ մէջտեղ կանգնելով՝ հարցուց Յիսուսի. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. ի՞նչ կը վկայեն ասոնք քեզի դէմ»:
ਅਥ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਮਧ੍ਯੇਸਭਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਏਤੇ ਜਨਾਸ੍ਤ੍ਵਯਿ ਯਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਦੁਃ ਤ੍ਵਮੇਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਕਿੰ ਨ ਦਾਸ੍ਯਸਿ?
61 Բայց ան լուռ կը կենար ու ոչինչ կը պատասխանէր: Քահանայապետը դարձեալ հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Քրիստոսը, օրհնեա՜լ Աստուծոյ Որդին»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨ ਦਤ੍ਵਾ ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ; ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਪੁਨਰਪਿ ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਤਨਯੋ (ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਤਾ?
62 Յիսուս ըսաւ. «Ե՛ս եմ. եւ պիտի տեսնէք մարդու Որդին՝ բազմած Զօրութեան աջ կողմը, ու եկած երկինքի ամպերով»:
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਭਵਾਮ੍ਯਹਮ੍ ਯੂਯਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ੀਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੰ ਮੇਘ ਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮਾਯਾਨ੍ਤਞ੍ਚ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੰ ਸਨ੍ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
63 Քահանայապետը պատռեց իր հանդերձները եւ ըսաւ. «Ա՛լ ի՞նչ պէտք ունինք վկաներու:
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਸ੍ਵੰ ਵਮਨੰ ਛਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਵਹਰਤ੍
64 Լսեցի՛ք ատոր հայհոյութիւնը. ի՞նչ կը թուի ձեզի»: Բոլորը դատապարտեցին զայն՝ թէ մահապարտ է:
ਕਿਮਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਭਿਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍? ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ਼੍ਰਾਵਿ ਕਿੰ ਵਿਚਾਰਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਗਦੁਰਯੰ ਨਿਧਨਦਣ੍ਡਮਰ੍ਹਤਿ|
65 Ոմանք սկսան թքնել անոր վրայ, ծածկել անոր երեսը, կռփահարել զայն եւ ըսել անոր. «Մարգարէացի՛ր»: Իսկ սպասաւորները ապտակ կը զարնէին անոր:
ਤਤਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਚਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ ਤਥਾ ਤਨ੍ਮੁਖਮਾੱਛਾਦ੍ਯ ਚਪੇਟੇਨ ਹਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦ, ਅਨੁਚਰਾਸ਼੍ਚ ਚਪੇਟੈਸ੍ਤਮਾਜਘ੍ਨੁਃ
66 Պետրոս վարը՝ գաւիթն էր: Քահանայապետին աղախիններէն մէկը եկաւ,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਿਤਰੇ(ਅ)ੱਟਾਲਿਕਾਧਃਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯੈਕਾ ਦਾਸੀ ਸਮੇਤ੍ਯ
67 ու տեսնելով Պետրոսը՝ որ կը տաքնար, նայեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Դո՛ւն ալ Յիսուս Նազովրեցիին հետ էիր»:
ਤੰ ਵਿਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤੰ ਸੁਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਤ੍ਵਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮ੍ ਏਕੋ ਜਨ ਆਸੀਃ|
68 Բայց ան ուրացաւ՝ ըսելով. «Չեմ գիտեր, ու չեմ հասկնար թէ ի՛նչ կը խօսիս»: Երբ դուրս ելաւ՝ նախագաւիթը, աքաղաղը կանչեց:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਪਹ੍ਨੁਤ੍ਯ ਜਗਾਦ ਤਮਹੰ ਨ ਵਦ੍ਮਿ ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਕਥਯਮਿ ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਨ ਬੁੱਧ੍ਯੇ| ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰੇ ਚਤ੍ਵਰੰ ਗਤਵਤਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
69 Աղախինը դարձեալ տեսաւ զայն, եւ սկսաւ ըսել շուրջը կայնողներուն. «Ասիկա՛ ալ անոնցմէ է»:
ਅਥਾਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਪਿਤਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਅਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ|
70 Ան ալ դարձեալ ուրացաւ: Քիչ մը ատենէն ետք՝ դարձեալ շուրջը կայնողները ըսին Պետրոսի. «Ճշմա՛րտապէս դուն անոնցմէ՛ ես, որովհետեւ Գալիլեացի ես, եւ խօսուածքդ ալ կը նմանի»:
ਤਤਃ ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੁਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਚੁਸ੍ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯੋ ਨਰ ਇਤਿ ਤਵੋੱਚਾਰਣੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤਿ|
71 Բայց ան սկսաւ նզովել ու երդում ընել՝ ըսելով. «Չեմ ճանչնար այդ մարդը՝ որուն մասին կը խօսիք»:
ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਪਥਾਭਿਸ਼ਾਪੌ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਕਥਯਥ ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਜਾਨੇ(ਅ)ਹੰ|
72 Իսկոյն երկրորդ անգամ աքաղաղը կանչեց: Պետրոս յիշեց այն խօսքը՝ որ Յիսուս ըսեր էր իրեն. «Դեռ աքաղաղը երկու անգամ չկանչած՝ դուն երե՛ք անգամ պիտի ուրանաս զիս». եւ սկսաւ լալ:
ਤਦਾਨੀਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਕੁੱਕੁਟੋ (ਅ)ਰਾਵੀਤ੍| ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਵਾਰਤ੍ਰਯਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸਿ, ਇਤਿ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਮੁਦਿਤੰ ਤਤ੍ ਤਦਾ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਿਤਰੋ ਰੋਦਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
