ՂՈԻԿԱՍ 9
1 Իր տասներկու աշակերտները հաւաքելով՝ զօրութիւն ու իշխանութիւն տուաւ անոնց բոլոր դեւերուն վրայ, եւ ախտերը բժշկելու:
| تَتَح پَرَں سَ دْوادَشَشِشْیاناہُویَ بھُوتانْ تْیاجَیِتُں روگانْ پْرَتِکَرْتُّنْچَ تیبھْیَح شَکْتِمادھِپَتْیَنْچَ دَدَو۔ |
2 Ու ղրկեց զանոնք՝ որ քարոզեն Աստուծոյ թագաւորութիւնը եւ բժշկեն հիւանդները:
| اَپَرَنْچَ اِیشْوَرِییَراجْیَسْیَ سُسَںوادَں پْرَکاشَیِتُمْ روگِناماروگْیَں کَرْتُّنْچَ پْریرَنَکالے تانْ جَگادَ۔ |
3 Ըսաւ անոնց. «Ճամբորդութեան համար ոչի՛նչ առէք, ո՛չ գաւազան եւ ո՛չ պարկ, ո՛չ հաց եւ ո՛չ դրամ. ո՛չ ալ կրկին բաճկոն ունեցէք՝՝:
| یاتْرارْتھَں یَشْٹِ رْوَسْتْرَپُٹَکَں بھَکْشْیَں مُدْرا دْوِتِییَوَسْتْرَمْ، ایشاں کِمَپِ ما گرِہْلِیتَ۔ |
4 Որո՛ւ տուն որ մտնէք՝ հո՛ն մնացէք, ապա անկէ մեկնեցէք:
| یُویَنْچَ یَنِّویشَنَں پْرَوِشَتھَ نَگَرَتْیاگَپَرْیَّنَتَں تَنِّویشَنے تِشْٹھَتَ۔ |
5 Իսկ անոնք որ չեն ընդունիր ձեզ, երբ դուրս ելլէք այդ քաղաքէն՝ թօթուեցէ՛ք ձեր ոտքերուն փոշին անգամ, իբր վկայութիւն անոնց դէմ»:
| تَتْرَ یَدِ کَسْیَچِتْ پُرَسْیَ لوکا یُشْماکَماتِتھْیَں نَ کُرْوَّنْتِ تَرْہِ تَسْمانَّگَرادْ گَمَنَکالے تیشاں وِرُدّھَں ساکْشْیارْتھَں یُشْماکَں پَدَدھُولِیح سَمْپاتَیَتَ۔ |
6 Անոնք ալ մեկնեցան եւ գիւղէ գիւղ կը շրջէին, ամէնուրեք աւետարանելով ու բուժելով:
| اَتھَ تے پْرَسْتھایَ سَرْوَّتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارَیِتُں پِیڈِتانْ سْوَسْتھانْ کَرْتُّنْچَ گْرامیشُ بھْرَمِتُں پْراریبھِرے۔ |
7 Հերովդէս չորրորդապետը՝ անոր բոլոր կատարածներուն մասին լսելով՝ տարակոյսի մէջ էր, որովհետեւ ոմանք ըսած էին.
| ایتَرْہِ ہیرودْ راجا یِیشوح سَرْوَّکَرْمَّناں وارْتّاں شْرُتْوا بھرِشَمُدْوِوِجی |
8 «Յովհաննէս մեռելներէն յարութիւն առաւ», եւ ոմանք. «Եղիա յայտնուեցաւ», իսկ ուրիշներ ալ. «Նախկին մարգարէներէն մէկը յարութիւն առաւ»:
| یَتَح کیچِدُوچُرْیوہَنْ شْمَشانادُدَتِشْٹھَتْ۔ کیچِدُوچُح، ایلِیو دَرْشَنَں دَتَّوانْ؛ ایوَمَنْیَلوکا اُوچُح پُورْوِّییَح کَشْچِدْ بھَوِشْیَدْوادِی سَمُتّھِتَح۔ |
9 Հերովդէս ըսաւ. «Յովհաննէսը ե՛ս գլխատեցի, իսկ ո՞վ պիտի ըլլայ ասիկա՝ որուն մասին այսպիսի բաներ կը լսեմ»: Ու կը ջանար տեսնել զայն:
| کِنْتُ ہیرودُواچَ یوہَنَح شِروہَمَچھِنَدَمْ اِدانِیں یَسْییدرِکَّرْمَّناں وارْتّاں پْراپْنومِ سَ کَح؟ اَتھَ سَ تَں دْرَشْٹُمْ اَیچّھَتْ۔ |
10 Առաքեալները վերադարձան, ու պատմեցին անոր՝ ինչ որ ըրին. եւ առնելով զանոնք՝ մէկդի քաշուեցաւ ամայի տեղ մը, քաղաքի մը քով՝ որուն անունը Բեթսայիդա էր:
| اَنَنْتَرَں پْریرِتاح پْرَتْیاگَتْیَ یانِ یانِ کَرْمّانِ چَکْرُسْتانِ یِیشَوے کَتھَیاماسُح تَتَح سَ تانْ بَیتْسَیدانامَکَنَگَرَسْیَ وِجَنَں سْتھانَں نِیتْوا گُپْتَں جَگامَ۔ |
11 Երբ բազմութիւնները գիտցան՝ անոր հետեւեցան: Ինք ալ զանոնք ընդունելով՝ կը խօսէր անոնց Աստուծոյ թագաւորութեան մասին, եւ կը բժշկէր անո՛նք՝ որ բուժումի պէտք ունէին:
| پَشْچالْ لوکاسْتَدْ وِدِتْوا تَسْیَ پَشْچادْ یَیُح؛ تَتَح سَ تانْ نَیَنْ اِیشْوَرِییَراجْیَسْیَ پْرَسَنْگَمُکْتَوانْ، ییشاں چِکِتْسَیا پْرَیوجَنَمْ آسِیتْ تانْ سْوَسْتھانْ چَکارَ چَ۔ |
12 Երբ օրը սկսաւ մթննալ՝ տասներկուքը մօտեցան եւ ըսին անոր. «Արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան շրջակայ գիւղերն ու արտերը, իջեւանին եւ ուտելիք գտնեն, որովհետեւ հոս ամայի տեղ մըն ենք»:
| اَپَرَنْچَ دِواوَسَنّے سَتِ دْوادَشَشِشْیا یِیشورَنْتِکَمْ ایتْیَ کَتھَیاماسُح، وَیَمَتْرَ پْرانْتَرَسْتھانے تِشْٹھامَح، تَتو نَگَرانِ گْرامانِ گَتْوا واسَسْتھانانِ پْراپْیَ بھَکْشْیَدْرَوْیانِ کْریتُں جَنَنِوَہَں بھَوانْ وِسرِجَتُ۔ |
13 Ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք անոնց կերակուր տուէք»: Անոնք ալ ըսին. «Մենք հինգ նկանակէն ու երկու ձուկէն աւելի բան չունինք, եթէ չերթանք այդ ամբողջ ժողովուրդին համար կերակուր չգնենք»:
| تَدا سَ اُواچَ، یُویَمیوَ تانْ بھیجَیَدھْوَں؛ تَتَسْتے پْروچُرَسْماکَں نِکَٹے کیوَلَں پَنْچَ پُوپا دْوَو مَتْسْیَو چَ وِدْیَنْتے، اَتَایوَ سْتھانانْتَرَمْ اِتْوا نِمِتَّمیتیشاں بھَکْشْیَدْرَوْییشُ نَ کْرِیتیشُ نَ بھَوَتِ۔ |
14 (Արդարեւ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ կային: ) Ըսաւ իր աշակերտներուն. «Նստեցուցէ՛ք ատոնք՝ յիսունական շարքերով»:
| تَتْرَ پْرایینَ پَنْچَسَہَسْرانِ پُرُشا آسَنْ۔ |
15 Այդպէս ըրին, ու բոլորն ալ նստեցուցին:
| تَدا سَ شِشْیانْ جَگادَ پَنْچاشَتْ پَنْچاشَجَّنَیح پَںکْتِیکرِتْیَ تانُپَویشَیَتَ، تَسْماتْ تے تَدَنُسارینَ سَرْوَّلوکانُپَویشَیاپاسُح۔ |
16 Ինք ալ առաւ այդ հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց զանոնք, կտրեց ու տուաւ աշակերտներուն, որպէսզի հրամցնեն բազմութեան:
| تَتَح سَ تانْ پَنْچَ پُوپانْ مِینَدْوَیَنْچَ گرِہِیتْوا سْوَرْگَں وِلوکْییشْوَرَگُنانْ کِیرْتَّیانْچَکْرے بھَنْکْتا چَ لوکیبھْیَح پَرِویشَنارْتھَں شِشْییشُ سَمَرْپَیامْبَبھُووَ۔ |
17 Կերան, բոլորն ալ կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ տասներկու կողով լեցուցին:
| تَتَح سَرْوّے بھُکْتْوا ترِپْتِں گَتا اَوَشِشْٹانانْچَ دْوادَشَ ڈَلَّکانْ سَںجَگرِہُح۔ |
18 Երբ ինք առանձին կ՚աղօթէր, աշակերտները իրեն հետ էին, եւ հարցուց անոնց. «Բազմութիւնները ինծի համար ի՞նչ կ՚ըսեն, ո՞վ եմ»:
| اَتھَیکَدا نِرْجَنے شِشْیَیح سَہَ پْرارْتھَناکالے تانْ پَپْرَچّھَ، لوکا ماں کَں وَدَنْتِ؟ |
19 Անոնք ալ պատասխանեցին. «Ոմանք՝ Յովհաննէս Մկրտիչը, ուրիշներ՝ Եղիան, ուրիշներ ալ՝ նախկին մարգարէներէն մէկը, որ յարութիւն առած է»:
| تَتَسْتے پْراچُح، تْواں یوہَنْمَجَّکَں وَدَنْتِ؛ کیچِتْ تْوامْ ایلِیَں وَدَنْتِ، پُورْوَّکالِکَح کَشْچِدْ بھَوِشْیَدْوادِی شْمَشانادْ اُدَتِشْٹھَدْ اِتْیَپِ کیچِدْ وَدَنْتِ۔ |
20 Ինք ըսաւ անոնց. «Իսկ դո՛ւք ի՞նչ կ՚ըսէք, ո՞վ եմ»: Պետրոս պատասխանեց. «Աստուծոյ Քրիստո՛սը»:
| تَدا سَ اُواچَ، یُویَں ماں کَں وَدَتھَ؟ تَتَح پِتَرَ اُکْتَوانْ تْوَمْ اِیشْوَرابھِشِکْتَح پُرُشَح۔ |
21 Յիսուս ազդարարեց անոնց, ու պատուիրեց որ ո՛չ մէկուն ըսեն այս բանը:
| تَدا سَ تانْ درِڈھَمادِدیشَ، کَتھامیتاں کَسْمَیچِدَپِ ما کَتھَیَتَ۔ |
22 Եւ ըսաւ. «Պէտք է որ մարդու Որդին շատ չարչարանքներ կրէ, մերժուի երէցներէն, քահանայապետներէն եւ դպիրներէն, սպաննուի ու յարութիւն առնէ երրորդ օրը»:
| سَ پُنَرُواچَ، مَنُشْیَپُتْرینَ وَہُیاتَنا بھوکْتَوْیاح پْراچِینَلوکَیح پْرَدھانَیاجَکَیرَدھْیاپَکَیشْچَ سووَجْنایَ ہَنْتَوْیَح کِنْتُ ترِتِییَدِوَسے شْمَشاناتْ تینوتّھاتَوْیَمْ۔ |
23 Եւ կ՚ըսէր բոլորին. «Եթէ մէկը ուզէ գալ իմ ետեւէս՝ թող ուրանայ ինքզինք, ամէն օր վերցնէ իր խաչը ու հետեւի ինծի.
| اَپَرَں سَ سَرْوّانُواچَ، کَشْچِدْ یَدِ مَمَ پَشْچادْ گَنْتُں وانْچھَتِ تَرْہِ سَ سْوَں دامْیَتُ، دِنے دِنے کْرُشَں گرِہِیتْوا چَ مَمَ پَشْچاداگَچّھَتُ۔ |
24 որովհետեւ ո՛վ որ ուզէ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ ինծի համար, պիտի փրկէ զայն:
| یَتو یَح کَشْچِتْ سْوَپْرانانْ رِرَکْشِشَتِ سَ تانْ ہارَیِشْیَتِ، یَح کَشْچِنْ مَدَرْتھَں پْرانانْ ہارَیِشْیَتِ سَ تانْ رَکْشِشْیَتِ۔ |
25 Քանի որ մարդ ի՞նչ օգուտ կ՚ունենայ, եթէ շահի ամբողջ աշխարհը բայց կորսնցնէ ինքզինք, կամ տուժէ:
| کَشْچِدْ یَدِ سَرْوَّں جَگَتْ پْراپْنوتِ کِنْتُ سْوَپْرانانْ ہارَیَتِ سْوَیَں وِنَشْیَتِ چَ تَرْہِ تَسْیَ کو لابھَح؟ |
26 Որովհետեւ ո՛վ որ ամօթ սեպէ զիս եւ իմ խօսքերս դաւանիլը, մարդու Որդին ալ ամօթ պիտի սեպէ զայն դաւանիլը՝ երբ գայ իր ու Հօր եւ սուրբ հրեշտակներուն փառքով:
| پُنَ رْیَح کَشْچِنْ ماں مَمَ واکْیَں وا لَجّاسْپَدَں جاناتِ مَنُشْیَپُتْرو یَدا سْوَسْیَ پِتُشْچَ پَوِتْراناں دُوتانانْچَ تیجوبھِح پَرِویشْٹِتَ آگَمِشْیَتِ تَدا سوپِ تَں لَجّاسْپَدَں جْناسْیَتِ۔ |
27 Բայց ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Հոս կայնողներէն կան ոմանք՝ որ մահ պիտի չհամտեսեն, մինչեւ որ տեսնեն Աստուծոյ թագաւորութիւնը”»:
| کِنْتُ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، اِیشْوَرِییَراجَتْوَں نَ درِشْٹَوا مرِتْیُں ناسْوادِشْیَنْتے، ایتادرِشاح کِیَنْتو لوکا اَتْرَ سْتھَنےپِ دَنْڈایَماناح سَنْتِ۔ |
28 Այս խօսքերէն գրեթէ ութ օր ետք՝ առնելով Պետրոսը, Յովհաննէսն ու Յակոբոսը՝ լեռը ելաւ աղօթելու:
| ایتَداکھْیانَکَتھَناتْ پَرَں پْراییناشْٹَسُ دِنیشُ گَتیشُ سَ پِتَرَں یوہَنَں یاکُوبَنْچَ گرِہِیتْوا پْرارْتھَیِتُں پَرْوَّتَمیکَں سَمارُروہَ۔ |
29 Մինչ կ՚աղօթէր, իր երեսին տեսքը փոխուեցաւ, եւ իր պատմուճանը ճերմակ ու փայլուն եղաւ:
| اَتھَ تَسْیَ پْرارْتھَنَکالے تَسْیَ مُکھاکرِتِرَنْیَرُوپا جاتا، تَدِییَں وَسْتْرَمُجّوَلَشُکْلَں جاتَں۔ |
30 Եւ ահա՛ երկու մարդիկ կը խօսակցէին իրեն հետ. անոնք֊ Մովսէսն ու Եղիան,
| اَپَرَنْچَ مُوسا ایلِیَشْچوبھَو تیجَسْوِنَو درِشْٹَو |
31 փառքով երեւցած, եւ կը խօսէին անոր այս կեանքէն մեկնումին մասին, որ պիտի իրագործուէր Երուսաղէմի մէջ:
| تَو تینَ یِرُوشالَمْپُرے یو مرِتْیُح سادھِشْیَتے تَدِییاں کَتھاں تینَ سارْدّھَں کَتھَیِتُمْ آریبھاتے۔ |
32 Պետրոս ու անոր հետ եղողները քունով ծանրացած էին. երբ արթնցան, տեսան անոր փառքը եւ այդ երկու մարդիկը՝ որ անոր քով կեցած էին:
| تَدا پِتَرادَیَح سْوَسْیَ سَنْگِنو نِدْرَیاکرِشْٹا آسَنْ کِنْتُ جاگَرِتْوا تَسْیَ تیجَسْتینَ سارْدّھَمْ اُتِّشْٹھَنْتَو جَنَو چَ دَدرِشُح۔ |
33 Երբ անոնք զատուեցան անոր քովէն, Պետրոս ըսաւ Յիսուսի. «Վարդապե՛տ, լաւ է որ կենանք հոս եւ շինենք երեք վրան, մէկը՝ քեզի, մէկը՝ Մովսէսի ու մէկը՝ Եղիայի». որովհետեւ չէր գիտեր թէ ի՛նչ կը խօսէր:
| اَتھَ تَیورُبھَیو رْگَمَنَکالے پِتَرو یِیشُں بَبھاشے، ہے گُروسْماکَں سْتھانےسْمِنْ سْتھِتِح شُبھا، تَتَ ایکا تْوَدَرْتھا، ایکا مُوسارْتھا، ایکا ایلِیارْتھا، اِتِ تِسْرَح کُٹْیوسْمابھِ رْنِرْمِّییَنْتاں، اِماں کَتھاں سَ نَ وِوِچْیَ کَتھَیاماسَ۔ |
34 Մինչ այսպէս կը խօսէր, ամպ մը եկաւ եւ հովանի եղաւ անոնց վրայ. ու երբ անոնք ամպին տակ մտան՝ վախցան:
| اَپَرَنْچَ تَدْواکْیَوَدَنَکالے پَیودَ ایکَ آگَتْیَ تیشامُپَرِ چھایاں چَکارَ، تَتَسْتَنْمَدھْیے تَیوح پْرَویشاتْ تے شَشَنْکِرے۔ |
35 Ձայն մը եկաւ ամպէն՝ ըսելով. «Ա՛յս է իմ սիրելի Որդիս, անո՛ր մտիկ ըրէք»:
| تَدا تَسْماتْ پَیودادْ اِیَماکاشِییا وانِی نِرْجَگامَ، مَمایَں پْرِیَح پُتْرَ ایتَسْیَ کَتھایاں مَنو نِدھَتَّ۔ |
36 Երբ լսեցին այդ ձայնը՝ Յիսուս մինակ մնաց: Իրենք ալ լուռ կեցան, եւ այդ օրերը ո՛չ մէկուն բան մը պատմեցին իրենց տեսածներէն:
| اِتِ شَبْدے جاتے تے یِیشُمیکاکِنَں دَدرِشُح کِنْتُ تے تَدانِیں تَسْیَ دَرْشَنَسْیَ واچَمیکامَپِ نوکْتْوا مَنَحسُ سْتھاپَیاماسُح۔ |
37 Հետեւեալ օրը, երբ անոնք լեռնէն վար իջան, մեծ բազմութիւն մը դիմաւորեց զայն:
| پَرےہَنِ تیشُ تَسْماچّھَیلادْ اَوَرُوڈھیشُ تَں ساکْشاتْ کَرْتُّں بَہَوو لوکا آجَگْمُح۔ |
38 Բազմութենէն մարդ մը գոչեց. «Վարդապե՛տ, կ՚աղերսե՜մ քեզի, նայէ՛ որդիիս, քանի որ իմ մէկ հատիկս է:
| تیشاں مَدھْیادْ ایکو جَنَ اُچَّیرُواچَ، ہے گُرو اَہَں وِنَیَں کَرومِ مَمَ پُتْرَں پْرَتِ کرِپادرِشْٹِں کَروتُ، مَمَ سَ ایوَیکَح پُتْرَح۔ |
39 Ահա՛ ոգի մը կը բռնէ զինք, ինք ալ յանկարծ կ՚աղաղակէ. ոգին զինք ցնցելով կը փրփրցնէ, ու հազիւ կը հեռանայ իրմէ՝ ջախջախելով զինք:
| بھُوتینَ دھرِتَح سَنْ سَں پْرَسَبھَں چِیچّھَبْدَں کَروتِ تَنْمُکھاتْ پھینا نِرْگَچّھَنْتِ چَ، بھُوتَ اِتّھَں وِدارْیَّ کْلِشْٹْوا پْرایَشَسْتَں نَ تْیَجَتِ۔ |
40 Աղերսեցի քու աշակերտներուդ՝ որ դուրս հանեն զայն, բայց չկրցան»:
| تَسْماتْ تَں بھُوتَں تْیاجَیِتُں تَوَ شِشْیَسَمِیپے نْیَویدَیَں کِنْتُ تے نَ شیکُح۔ |
41 Յիսուս պատասխանեց. «Ո՛վ անհաւատ ու խոտորեալ սերունդ, մինչեւ ե՞րբ ձեզի հետ պիտի ըլլամ եւ ձեզի հանդուրժեմ: Հո՛ս բեր որդիդ»:
| تَدا یِیشُرَوادِیتْ، رے آوِشْواسِنْ وِپَتھَگامِنْ وَںشَ کَتِکالانْ یُشْمابھِح سَہَ سْتھاسْیامْیَہَں یُشْماکَمْ آچَرَنانِ چَ سَہِشْیے؟ تَوَ پُتْرَمِہانَیَ۔ |
42 Երբ կը մօտենար, դեւը գետին զարկաւ զայն ու սաստիկ ցնցեց:
| تَتَسْتَسْمِنّاگَتَماتْرے بھُوتَسْتَں بھُومَو پاتَیِتْوا وِدَدارَ؛ تَدا یِیشُسْتَمَمیدھْیَں بھُوتَں تَرْجَیِتْوا بالَکَں سْوَسْتھَں کرِتْوا تَسْیَ پِتَرِ سَمَرْپَیاماسَ۔ |
43 Իսկ Յիսուս սաստեց անմաքուր ոգին, բժշկեց պատանին եւ տուաւ զայն իր հօր:
| اِیشْوَرَسْیَ مَہاشَکْتِمْ اِماں وِلوکْیَ سَرْوّے چَمَچَّکْرُح؛ اِتّھَں یِیشوح سَرْوّابھِح کْرِیابھِح سَرْوَّیرْلوکَیراشْچَرْیّے مَنْیَمانے سَتِ سَ شِشْیانْ بَبھاشے، |
44 Բոլորը կ՚ապշէին Աստուծոյ մեծամեծ գործերուն վրայ: Մինչ բոլորն ալ կը սքանչանային Յիսուսի բոլոր ըրածներուն վրայ, ան ըսաւ իր աշակերտներուն. «Դուք այս խօսքերը ձեր մի՛տքը պահեցէք՝՝, որովհետեւ մարդու Որդին պիտի մատնուի մարդոց ձեռքը»:
| کَتھییَں یُشْماکَں کَرْنیشُ پْرَوِشَتُ، مَنُشْیَپُتْرو مَنُشْیاناں کَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے۔ |
45 Բայց անոնք չէին հասկնար այս խօսքը, եւ անոնցմէ ծածկուած էր՝ որպէսզի չըմբռնեն. ու կը վախնային հարցնել իրեն այդ խօսքին մասին:
| کِنْتُ تے تاں کَتھاں نَ بُبُدھِرے، سْپَشْٹَتْوابھاواتْ تَسْیا اَبھِپْرایَسْتیشاں بودھَگَمْیو نَ بَبھُووَ؛ تَسْیا آشَیَح کَ اِتْیَپِ تے بھَیاتْ پْرَشْٹُں نَ شیکُح۔ |
46 Մտածում մըն ալ ծագեցաւ անոնց մէջ, թէ արդեօք ո՛վ է մեծագոյնը իրենց մէջ:
| تَدَنَنْتَرَں تیشاں مَدھْیے کَح شْریشْٹھَح کَتھامیتاں گرِہِیتْوا تے مِتھو وِوادَں چَکْرُح۔ |
47 Յիսուս ըմբռնելով անոնց սիրտին մտածումը՝ առաւ մանուկ մը, կայնեցուց զայն իր քով,
| تَتو یِیشُسْتیشاں مَنوبھِپْرایَں وِدِتْوا بالَکَمیکَں گرِہِیتْوا سْوَسْیَ نِکَٹے سْتھاپَیِتْوا تانْ جَگادَ، |
48 ու ըսաւ անոնց. «Ո՛վ որ կ՚ընդունի այս մանուկը իմ անունովս՝ զի՛ս կ՚ընդունի, եւ ո՛վ որ զիս կ՚ընդունի՝ զիս ղրկո՛ղը կ՚ընդունի. որովհետեւ ա՛ն որ ամենէն պզտիկն է ձեր բոլորին մէջ, անիկա՛ պիտի ըլլայ մեծը»:
| یو جَنو مَمَ نامْناسْیَ بالاسْیاتِتھْیَں وِدَدھاتِ سَ مَماتِتھْیَں وِدَدھاتِ، یَشْچَ مَماتِتھْیَں وِدَدھاتِ سَ مَمَ پْریرَکَسْیاتِتھْیَں وِدَدھاتِ، یُشْماکَں مَدھْیییَح سْوَں سَرْوَّسْماتْ کْشُدْرَں جانِیتے سَ ایوَ شْریشْٹھو بھَوِشْیَتِ۔ |
49 Յովհաննէս ըսաւ. «Վարդապե՛տ, մէկը տեսանք որ դեւեր կը հանէր քու անունովդ, եւ արգիլեցինք զայն՝ քանի որ մեզի չի հետեւիր»:
| اَپَرَنْچَ یوہَنْ وْیاجَہارَ ہے پْرَبھے تَوَ نامْنا بھُوتانْ تْیاجَیَنْتَں مانُشَمْ ایکَں درِشْٹَوَنْتو وَیَں، کِنْتْوَسْماکَمْ اَپَشْچادْ گامِتْواتْ تَں نْیَشیدھامْ۔ تَدانِیں یِیشُرُواچَ، |
50 Յիսուս ըսաւ անոր. «Մի՛ արգիլէք, որովհետեւ ա՛ն որ մեզի հակառակ չէ, մեր՝՝ կողմէն է»:
| تَں ما نِشیدھَتَ، یَتو یو جَنوسْماکَں نَ وِپَکْشَح سَ ایواسْماکَں سَپَکْشو بھَوَتِ۔ |
51 Երբ իր աշխարհէն վերանալու ժամանակը հասաւ՝՝, հաստատապէս որոշեց՝՝ Երուսաղէմ երթալ:
| اَنَنْتَرَں تَسْیاروہَنَسَمَیَ اُپَسْتھِتے سَ سْتھِرَچیتا یِرُوشالَمَں پْرَتِ یاتْراں کَرْتُّں نِشْچِتْیاگْرے دُوتانْ پْریشَیاماسَ۔ |
52 Եւ իր առջեւէն ղրկեց պատգամաւորներ, որոնք երբ գացին՝ մտան Սամարացիներուն մէկ գիւղը, որպէսզի պատրաստութիւն տեսնեն իրեն համար:
| تَسْماتْ تے گَتْوا تَسْیَ پْرَیوجَنِییَدْرَوْیانِ سَںگْرَہِیتُں شومِرونِییاناں گْرامَں پْرَوِوِشُح۔ |
53 Բայց չընդունեցին զայն, որովհետեւ անոր երեսը դէպի Երուսաղէմ ուղղուած էր:
| کِنْتُ سَ یِرُوشالَمَں نَگَرَں یاتِ تَتو ہیتو رْلوکاسْتَسْیاتِتھْیَں نَ چَکْرُح۔ |
54 Երբ իր աշակերտները՝ Յակոբոս ու Յովհաննէս՝ տեսան ասիկա, ըսին անոր. «Տէ՛ր, կ՚ուզե՞ս որ ըսենք, որպէսզի երկինքէն կրակ իջնէ եւ սպառէ զանոնք, ինչպէս Եղիա ալ ըրաւ»:
| اَتَایوَ یاکُوبْیوہَنَو تَسْیَ شِشْیَو تَدْ درِشْٹْوا جَگَدَتُح، ہے پْرَبھو ایلِیو یَتھا چَکارَ تَتھا وَیَمَپِ کِں گَگَنادْ آگَنْتُمْ ایتانْ بھَسْمِیکَرْتُّنْچَ وَہْنِماجْناپَیامَح؟ بھَوانْ کِمِچّھَتِ؟ |
55 Դարձաւ ու յանդիմանեց զանոնք՝ ըսելով. «Չէք գիտեր թէ ի՛նչ հոգիի տէր էք.
| کِنْتُ سَ مُکھَں پَراوَرْتْیَ تانْ تَرْجَیِتْوا گَدِتَوانْ یُشْماکَں مَنوبھاوَح کَح، اِتِ یُویَں نَ جانِیتھَ۔ |
56 որովհետեւ մարդու Որդին եկաւ ո՛չ թէ մարդոց անձերը կորսնցնելու, հապա՝ փրկելու՝՝»: Եւ ուրիշ գիւղ մը գացին:
| مَنُجَسُتو مَنُجاناں پْرانانْ ناشَیِتُں ناگَچّھَتْ، کِنْتُ رَکْشِتُمْ آگَچّھَتْ۔ پَشْچادْ اِتَرَگْرامَں تے یَیُح۔ |
57 Երբ անոնք ճամբան կ՚երթային, մէկը ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, պիտի հետեւիմ քեզի՝ ո՛ւր որ երթաս»:
| تَدَنَنْتَرَں پَتھِ گَمَنَکالے جَنَ ایکَسْتَں بَبھاشے، ہے پْرَبھو بھَوانْ یَتْرَ یاتِ بھَوَتا سَہاہَمَپِ تَتْرَ یاسْیامِ۔ |
58 Յիսուս ըսաւ անոր. «Աղուէսները որջեր ունին, ու երկինքի թռչունները՝ բոյներ, բայց մարդու Որդին տե՛ղ մը չունի՝ ուր հանգչեցնէ իր գլուխը»:
| تَدانِیں یِیشُسْتَمُواچَ، گومایُوناں گَرْتّا آسَتے، وِہایَسِییَوِہَگاناں نِیڈانِ چَ سَنْتِ، کِنْتُ مانَوَتَنَیَسْیَ شِرَح سْتھاپَیِتُں سْتھانَں ناسْتِ۔ |
59 Ուրիշի մըն ալ ըսաւ. «Հետեւէ՛ ինծի»: Իսկ ան ըսաւ. «Տէ՛ր, արտօնէ՛ ինծի, որ նախ երթամ՝ թաղեմ հայրս»:
| تَتَح پَرَں سَ اِتَرَجَنَں جَگادَ، تْوَں مَمَ پَشْچادْ ایہِ؛ تَتَح سَ اُواچَ، ہے پْرَبھو پُورْوَّں پِتَرَں شْمَشانے سْتھاپَیِتُں مامادِشَتُ۔ |
60 Յիսուս ըսաւ անոր. «Թո՛ղ մեռելներուն՝ թաղել իրենց մեռելները, իսկ դուն գնա՛ ու քարոզէ՛ Աստուծոյ թագաւորութիւնը»:
| تَدا یِیشُرُواچَ، مرِتا مرِتانْ شْمَشانے سْتھاپَیَنْتُ کِنْتُ تْوَں گَتْویشْوَرِییَراجْیَسْیَ کَتھاں پْرَچارَیَ۔ |
61 Ուրիշ մըն ալ ըսաւ. «Տէ՛ր, պիտի հետեւիմ քեզի. բայց արտօնէ՛ որ նախ հրաժեշտ առնեմ տանս մէջ եղողներէն»:
| تَتونْیَح کَتھَیاماسَ، ہے پْرَبھو مَیاپِ بھَوَتَح پَشْچادْ گَںسْیَتے، کِنْتُ پُورْوَّں مَمَ نِویشَنَسْیَ پَرِجَنانامْ اَنُمَتِں گْرَہِیتُمْ اَہَمادِشْیَے بھَوَتا۔ |
62 Յիսուս ըսաւ անոր. «Ո՛չ մէկը՝ որ կը դնէ ձեռքը մաճին վրայ ու ետեւ կը նայի՝ յարմար է Աստուծոյ թագաւորութեան»:
| تَدانِیں یِیشُسْتَں پْروکْتَوانْ، یو جَنو لانْگَلے کَرَمَرْپَیِتْوا پَشْچاتْ پَشْیَتِ سَ اِیشْوَرِییَراجْیَں نارْہَتِ۔ |
