ՂՈԻԿԱՍ 9
1 Իր տասներկու աշակերտները հաւաքելով՝ զօրութիւն ու իշխանութիւն տուաւ անոնց բոլոր դեւերուն վրայ, եւ ախտերը բժշկելու:
ತತಃ ಪರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ರೋಗಾನ್ ಪ್ರತಿಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ತೇಭ್ಯಃ ಶಕ್ತಿಮಾಧಿಪತ್ಯಞ್ಚ ದದೌ|
2 Ու ղրկեց զանոնք՝ որ քարոզեն Աստուծոյ թագաւորութիւնը եւ բժշկեն հիւանդները:
ಅಪರಞ್ಚ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮ್ ರೋಗಿಣಾಮಾರೋಗ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಪ್ರೇರಣಕಾಲೇ ತಾನ್ ಜಗಾದ|
3 Ըսաւ անոնց. «Ճամբորդութեան համար ոչի՛նչ առէք, ո՛չ գաւազան եւ ո՛չ պարկ, ո՛չ հաց եւ ո՛չ դրամ. ո՛չ ալ կրկին բաճկոն ունեցէք՝՝:
ಯಾತ್ರಾರ್ಥಂ ಯಷ್ಟಿ ರ್ವಸ್ತ್ರಪುಟಕಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮುದ್ರಾ ದ್ವಿತೀಯವಸ್ತ್ರಮ್, ಏಷಾಂ ಕಿಮಪಿ ಮಾ ಗೃಹ್ಲೀತ|
4 Որո՛ւ տուն որ մտնէք՝ հո՛ն մնացէք, ապա անկէ մեկնեցէք:
ಯೂಯಞ್ಚ ಯನ್ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿಶಥ ನಗರತ್ಯಾಗಪರ್ಯ್ಯನತಂ ತನ್ನಿವೇಶನೇ ತಿಷ್ಠತ|
5 Իսկ անոնք որ չեն ընդունիր ձեզ, երբ դուրս ելլէք այդ քաղաքէն՝ թօթուեցէ՛ք ձեր ոտքերուն փոշին անգամ, իբր վկայութիւն անոնց դէմ»:
ತತ್ರ ಯದಿ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪುರಸ್ಯ ಲೋಕಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಮಾನ್ನಗರಾದ್ ಗಮನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪದಧೂಲೀಃ ಸಮ್ಪಾತಯತ|
6 Անոնք ալ մեկնեցան եւ գիւղէ գիւղ կը շրջէին, ամէնուրեք աւետարանելով ու բուժելով:
ಅಥ ತೇ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪೀಡಿತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಗ್ರಾಮೇಷು ಭ್ರಮಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ|
7 Հերովդէս չորրորդապետը՝ անոր բոլոր կատարածներուն մասին լսելով՝ տարակոյսի մէջ էր, որովհետեւ ոմանք ըսած էին.
ಏತರ್ಹಿ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಾ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭೃಶಮುದ್ವಿವಿಜೇ
8 «Յովհաննէս մեռելներէն յարութիւն առաւ», եւ ոմանք. «Եղիա յայտնուեցաւ», իսկ ուրիշներ ալ. «Նախկին մարգարէներէն մէկը յարութիւն առաւ»:
ಯತಃ ಕೇಚಿದೂಚುರ್ಯೋಹನ್ ಶ್ಮಶಾನಾದುದತಿಷ್ಠತ್| ಕೇಚಿದೂಚುಃ, ಏಲಿಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್; ಏವಮನ್ಯಲೋಕಾ ಊಚುಃ ಪೂರ್ವ್ವೀಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸಮುತ್ಥಿತಃ|
9 Հերովդէս ըսաւ. «Յովհաննէսը ե՛ս գլխատեցի, իսկ ո՞վ պիտի ըլլայ ասիկա՝ որուն մասին այսպիսի բաներ կը լսեմ»: Ու կը ջանար տեսնել զայն:
ಕಿನ್ತು ಹೇರೋದುವಾಚ ಯೋಹನಃ ಶಿರೋಽಹಮಛಿನದಮ್ ಇದಾನೀಂ ಯಸ್ಯೇದೃಕ್ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ ಸ ಕಃ? ಅಥ ಸ ತಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಐಚ್ಛತ್|
10 Առաքեալները վերադարձան, ու պատմեցին անոր՝ ինչ որ ըրին. եւ առնելով զանոնք՝ մէկդի քաշուեցաւ ամայի տեղ մը, քաղաքի մը քով՝ որուն անունը Բեթսայիդա էր:
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಯಾನಿ ಯಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚಕ್ರುಸ್ತಾನಿ ಯೀಶವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಬೈತ್ಸೈದಾನಾಮಕನಗರಸ್ಯ ವಿಜನಂ ಸ್ಥಾನಂ ನೀತ್ವಾ ಗುಪ್ತಂ ಜಗಾಮ|
11 Երբ բազմութիւնները գիտցան՝ անոր հետեւեցան: Ինք ալ զանոնք ընդունելով՝ կը խօսէր անոնց Աստուծոյ թագաւորութեան մասին, եւ կը բժշկէր անո՛նք՝ որ բուժումի պէտք ունէին:
ಪಶ್ಚಾಲ್ ಲೋಕಾಸ್ತದ್ ವಿದಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯುಃ; ತತಃ ಸ ತಾನ್ ನಯನ್ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಸಙ್ಗಮುಕ್ತವಾನ್, ಯೇಷಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಯಾ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ ಆಸೀತ್ ತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಚಕಾರ ಚ|
12 Երբ օրը սկսաւ մթննալ՝ տասներկուքը մօտեցան եւ ըսին անոր. «Արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան շրջակայ գիւղերն ու արտերը, իջեւանին եւ ուտելիք գտնեն, որովհետեւ հոս ամայի տեղ մըն ենք»:
ಅಪರಞ್ಚ ದಿವಾವಸನ್ನೇ ಸತಿ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಮ್ ಏತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ವಯಮತ್ರ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠಾಮಃ, ತತೋ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಣಿ ಗತ್ವಾ ವಾಸಸ್ಥಾನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಂ ಜನನಿವಹಂ ಭವಾನ್ ವಿಸೃಜತು|
13 Ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք անոնց կերակուր տուէք»: Անոնք ալ ըսին. «Մենք հինգ նկանակէն ու երկու ձուկէն աւելի բան չունինք, եթէ չերթանք այդ ամբողջ ժողովուրդին համար կերակուր չգնենք»:
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಮೇವ ತಾನ್ ಭೇಜಯಧ್ವಂ; ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೋಚುರಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಕೇವಲಂ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾ ದ್ವೌ ಮತ್ಸ್ಯೌ ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ, ಅತಏವ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಮ್ ಇತ್ವಾ ನಿಮಿತ್ತಮೇತೇಷಾಂ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯೇಷು ನ ಕ್ರೀತೇಷು ನ ಭವತಿ|
14 (Արդարեւ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ կային: ) Ըսաւ իր աշակերտներուն. «Նստեցուցէ՛ք ատոնք՝ յիսունական շարքերով»:
ತತ್ರ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುರುಷಾ ಆಸನ್|
15 Այդպէս ըրին, ու բոլորն ալ նստեցուցին:
ತದಾ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜಗಾದ ಪಞ್ಚಾಶತ್ ಪಞ್ಚಾಶಜ್ಜನೈಃ ಪಂಕ್ತೀಕೃತ್ಯ ತಾನುಪವೇಶಯತ, ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ತದನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನುಪವೇಶಯಾಪಾಸುಃ|
16 Ինք ալ առաւ այդ հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց զանոնք, կտրեց ու տուաւ աշակերտներուն, որպէսզի հրամցնեն բազմութեան:
ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾನ್ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಂ ವಿಲೋಕ್ಯೇಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಭಙ್ಕ್ತಾ ಚ ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪರಿವೇಷಣಾರ್ಥಂ ಶಿಷ್ಯೇಷು ಸಮರ್ಪಯಾಮ್ಬಭೂವ|
17 Կերան, բոլորն ալ կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ տասներկու կողով լեցուցին:
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ತೃಪ್ತಿಂ ಗತಾ ಅವಶಿಷ್ಟಾನಾಞ್ಚ ದ್ವಾದಶ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಸಂಜಗೃಹುಃ|
18 Երբ ինք առանձին կ՚աղօթէր, աշակերտները իրեն հետ էին, եւ հարցուց անոնց. «Բազմութիւնները ինծի համար ի՞նչ կ՚ըսեն, ո՞վ եմ»:
ಅಥೈಕದಾ ನಿರ್ಜನೇ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾಲೇ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಲೋಕಾ ಮಾಂ ಕಂ ವದನ್ತಿ?
19 Անոնք ալ պատասխանեցին. «Ոմանք՝ Յովհաննէս Մկրտիչը, ուրիշներ՝ Եղիան, ուրիշներ ալ՝ նախկին մարգարէներէն մէկը, որ յարութիւն առած է»:
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರಾಚುಃ, ತ್ವಾಂ ಯೋಹನ್ಮಜ್ಜಕಂ ವದನ್ತಿ; ಕೇಚಿತ್ ತ್ವಾಮ್ ಏಲಿಯಂ ವದನ್ತಿ, ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲಿಕಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದತಿಷ್ಠದ್ ಇತ್ಯಪಿ ಕೇಚಿದ್ ವದನ್ತಿ|
20 Ինք ըսաւ անոնց. «Իսկ դո՛ւք ի՞նչ կ՚ըսէք, ո՞վ եմ»: Պետրոս պատասխանեց. «Աստուծոյ Քրիստո՛սը»:
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮಾಂ ಕಂ ವದಥ? ತತಃ ಪಿತರ ಉಕ್ತವಾನ್ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಾಭಿಷಿಕ್ತಃ ಪುರುಷಃ|
21 Յիսուս ազդարարեց անոնց, ու պատուիրեց որ ո՛չ մէկուն ըսեն այս բանը:
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ದೃಢಮಾದಿದೇಶ, ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತ|
22 Եւ ըսաւ. «Պէտք է որ մարդու Որդին շատ չարչարանքներ կրէ, մերժուի երէցներէն, քահանայապետներէն եւ դպիրներէն, սպաննուի ու յարութիւն առնէ երրորդ օրը»:
ಸ ಪುನರುವಾಚ, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇಣ ವಹುಯಾತನಾ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೈಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈರಧ್ಯಾಪಕೈಶ್ಚ ಸೋವಜ್ಞಾಯ ಹನ್ತವ್ಯಃ ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ತೇನೋತ್ಥಾತವ್ಯಮ್|
23 Եւ կ՚ըսէր բոլորին. «Եթէ մէկը ուզէ գալ իմ ետեւէս՝ թող ուրանայ ինքզինք, ամէն օր վերցնէ իր խաչը ու հետեւի ինծի.
ಅಪರಂ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನುವಾಚ, ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗನ್ತುಂ ವಾಞ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಸ್ವಂ ದಾಮ್ಯತು, ದಿನೇ ದಿನೇ ಕ್ರುಶಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಚ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತು|
24 որովհետեւ ո՛վ որ ուզէ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ ինծի համար, պիտի փրկէ զայն:
ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ರಿರಕ್ಷಿಷತಿ ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮದರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ತಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|
25 Քանի որ մարդ ի՞նչ օգուտ կ՚ունենայ, եթէ շահի ամբողջ աշխարհը բայց կորսնցնէ ինքզինք, կամ տուժէ:
ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಸರ್ವ್ವಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯತಿ ಸ್ವಯಂ ವಿನಶ್ಯತಿ ಚ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಕೋ ಲಾಭಃ?
26 Որովհետեւ ո՛վ որ ամօթ սեպէ զիս եւ իմ խօսքերս դաւանիլը, մարդու Որդին ալ ամօթ պիտի սեպէ զայն դաւանիլը՝ երբ գայ իր ու Հօր եւ սուրբ հրեշտակներուն փառքով:
ಪುನ ರ್ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಂ ಮಮ ವಾಕ್ಯಂ ವಾ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜಾನಾತಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಯದಾ ಸ್ವಸ್ಯ ಪಿತುಶ್ಚ ಪವಿತ್ರಾಣಾಂ ದೂತಾನಾಞ್ಚ ತೇಜೋಭಿಃ ಪರಿವೇಷ್ಟಿತ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಸೋಪಿ ತಂ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ|
27 Բայց ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Հոս կայնողներէն կան ոմանք՝ որ մահ պիտի չհամտեսեն, մինչեւ որ տեսնեն Աստուծոյ թագաւորութիւնը”»:
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜತ್ವಂ ನ ದೃಷ್ಟವಾ ಮೃತ್ಯುಂ ನಾಸ್ವಾದಿಷ್ಯನ್ತೇ, ಏತಾದೃಶಾಃ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಅತ್ರ ಸ್ಥನೇಽಪಿ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಿ|
28 Այս խօսքերէն գրեթէ ութ օր ետք՝ առնելով Պետրոսը, Յովհաննէսն ու Յակոբոսը՝ լեռը ելաւ աղօթելու:
ಏತದಾಖ್ಯಾನಕಥನಾತ್ ಪರಂ ಪ್ರಾಯೇಣಾಷ್ಟಸು ದಿನೇಷು ಗತೇಷು ಸ ಪಿತರಂ ಯೋಹನಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಪರ್ವ್ವತಮೇಕಂ ಸಮಾರುರೋಹ|
29 Մինչ կ՚աղօթէր, իր երեսին տեսքը փոխուեցաւ, եւ իր պատմուճանը ճերմակ ու փայլուն եղաւ:
ಅಥ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಮುಖಾಕೃತಿರನ್ಯರೂಪಾ ಜಾತಾ, ತದೀಯಂ ವಸ್ತ್ರಮುಜ್ಜ್ವಲಶುಕ್ಲಂ ಜಾತಂ|
30 Եւ ահա՛ երկու մարդիկ կը խօսակցէին իրեն հետ. անոնք֊ Մովսէսն ու Եղիան,
ಅಪರಞ್ಚ ಮೂಸಾ ಏಲಿಯಶ್ಚೋಭೌ ತೇಜಸ್ವಿನೌ ದೃಷ್ಟೌ
31 փառքով երեւցած, եւ կը խօսէին անոր այս կեանքէն մեկնումին մասին, որ պիտի իրագործուէր Երուսաղէմի մէջ:
ತೌ ತೇನ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರೇ ಯೋ ಮೃತ್ಯುಃ ಸಾಧಿಷ್ಯತೇ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರೇಭಾತೇ|
32 Պետրոս ու անոր հետ եղողները քունով ծանրացած էին. երբ արթնցան, տեսան անոր փառքը եւ այդ երկու մարդիկը՝ որ անոր քով կեցած էին:
ತದಾ ಪಿತರಾದಯಃ ಸ್ವಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನೋ ನಿದ್ರಯಾಕೃಷ್ಟಾ ಆಸನ್ ಕಿನ್ತು ಜಾಗರಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ತೇಜಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ತೌ ಜನೌ ಚ ದದೃಶುಃ|
33 Երբ անոնք զատուեցան անոր քովէն, Պետրոս ըսաւ Յիսուսի. «Վարդապե՛տ, լաւ է որ կենանք հոս եւ շինենք երեք վրան, մէկը՝ քեզի, մէկը՝ Մովսէսի ու մէկը՝ Եղիայի». որովհետեւ չէր գիտեր թէ ի՛նչ կը խօսէր:
ಅಥ ತಯೋರುಭಯೋ ರ್ಗಮನಕಾಲೇ ಪಿತರೋ ಯೀಶುಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಸ್ಥಾನೇಽಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಿತಿಃ ಶುಭಾ, ತತ ಏಕಾ ತ್ವದರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಮೂಸಾರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಏಲಿಯಾರ್ಥಾ, ಇತಿ ತಿಸ್ರಃ ಕುಟ್ಯೋಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನಿರ್ಮ್ಮೀಯನ್ತಾಂ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಸ ನ ವಿವಿಚ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ|
34 Մինչ այսպէս կը խօսէր, ամպ մը եկաւ եւ հովանի եղաւ անոնց վրայ. ու երբ անոնք ամպին տակ մտան՝ վախցան:
ಅಪರಞ್ಚ ತದ್ವಾಕ್ಯವದನಕಾಲೇ ಪಯೋದ ಏಕ ಆಗತ್ಯ ತೇಷಾಮುಪರಿ ಛಾಯಾಂ ಚಕಾರ, ತತಸ್ತನ್ಮಧ್ಯೇ ತಯೋಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ತೇ ಶಶಙ್ಕಿರೇ|
35 Ձայն մը եկաւ ամպէն՝ ըսելով. «Ա՛յս է իմ սիրելի Որդիս, անո՛ր մտիկ ըրէք»:
ತದಾ ತಸ್ಮಾತ್ ಪಯೋದಾದ್ ಇಯಮಾಕಾಶೀಯಾ ವಾಣೀ ನಿರ್ಜಗಾಮ, ಮಮಾಯಂ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾಯಾಂ ಮನೋ ನಿಧತ್ತ|
36 Երբ լսեցին այդ ձայնը՝ Յիսուս մինակ մնաց: Իրենք ալ լուռ կեցան, եւ այդ օրերը ո՛չ մէկուն բան մը պատմեցին իրենց տեսածներէն:
ಇತಿ ಶಬ್ದೇ ಜಾತೇ ತೇ ಯೀಶುಮೇಕಾಕಿನಂ ದದೃಶುಃ ಕಿನ್ತು ತೇ ತದಾನೀಂ ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಸ್ಯ ವಾಚಮೇಕಾಮಪಿ ನೋಕ್ತ್ವಾ ಮನಃಸು ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಃ|
37 Հետեւեալ օրը, երբ անոնք լեռնէն վար իջան, մեծ բազմութիւն մը դիմաւորեց զայն:
ಪರೇಽಹನಿ ತೇಷು ತಸ್ಮಾಚ್ಛೈಲಾದ್ ಅವರೂಢೇಷು ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಜಗ್ಮುಃ|
38 Բազմութենէն մարդ մը գոչեց. «Վարդապե՛տ, կ՚աղերսե՜մ քեզի, նայէ՛ որդիիս, քանի որ իմ մէկ հատիկս է:
ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕೋ ಜನ ಉಚ್ಚೈರುವಾಚ, ಹೇ ಗುರೋ ಅಹಂ ವಿನಯಂ ಕರೋಮಿ ಮಮ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿಂ ಕರೋತು, ಮಮ ಸ ಏವೈಕಃ ಪುತ್ರಃ|
39 Ահա՛ ոգի մը կը բռնէ զինք, ինք ալ յանկարծ կ՚աղաղակէ. ոգին զինք ցնցելով կը փրփրցնէ, ու հազիւ կը հեռանայ իրմէ՝ ջախջախելով զինք:
ಭೂತೇನ ಧೃತಃ ಸನ್ ಸಂ ಪ್ರಸಭಂ ಚೀಚ್ಛಬ್ದಂ ಕರೋತಿ ತನ್ಮುಖಾತ್ ಫೇಣಾ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ ಚ, ಭೂತ ಇತ್ಥಂ ವಿದಾರ್ಯ್ಯ ಕ್ಲಿಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರಾಯಶಸ್ತಂ ನ ತ್ಯಜತಿ|
40 Աղերսեցի քու աշակերտներուդ՝ որ դուրս հանեն զայն, բայց չկրցան»:
ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಭೂತಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ತವ ಶಿಷ್ಯಸಮೀಪೇ ನ್ಯವೇದಯಂ ಕಿನ್ತು ತೇ ನ ಶೇಕುಃ|
41 Յիսուս պատասխանեց. «Ո՛վ անհաւատ ու խոտորեալ սերունդ, մինչեւ ե՞րբ ձեզի հետ պիտի ըլլամ եւ ձեզի հանդուրժեմ: Հո՛ս բեր որդիդ»:
ತದಾ ಯೀಶುರವಾದೀತ್, ರೇ ಆವಿಶ್ವಾಸಿನ್ ವಿಪಥಗಾಮಿನ್ ವಂಶ ಕತಿಕಾಲಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಚರಣಾನಿ ಚ ಸಹಿಷ್ಯೇ? ತವ ಪುತ್ರಮಿಹಾನಯ|
42 Երբ կը մօտենար, դեւը գետին զարկաւ զայն ու սաստիկ ցնցեց:
ತತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ನಾಗತಮಾತ್ರೇ ಭೂತಸ್ತಂ ಭೂಮೌ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ವಿದದಾರ; ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮಮೇಧ್ಯಂ ಭೂತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಿತರಿ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
43 Իսկ Յիսուս սաստեց անմաքուր ոգին, բժշկեց պատանին եւ տուաւ զայն իր հօր:
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಾಶಕ್ತಿಮ್ ಇಮಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮಚ್ಚಕ್ರುಃ; ಇತ್ಥಂ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಭಿಃ ಕ್ರಿಯಾಭಿಃ ಸರ್ವ್ವೈರ್ಲೋಕೈರಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯೇ ಮನ್ಯಮಾನೇ ಸತಿ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷೇ,
44 Բոլորը կ՚ապշէին Աստուծոյ մեծամեծ գործերուն վրայ: Մինչ բոլորն ալ կը սքանչանային Յիսուսի բոլոր ըրածներուն վրայ, ան ըսաւ իր աշակերտներուն. «Դուք այս խօսքերը ձեր մի՛տքը պահեցէք՝՝, որովհետեւ մարդու Որդին պիտի մատնուի մարդոց ձեռքը»:
ಕಥೇಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕರ್ಣೇಷು ಪ್ರವಿಶತು, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ|
45 Բայց անոնք չէին հասկնար այս խօսքը, եւ անոնցմէ ծածկուած էր՝ որպէսզի չըմբռնեն. ու կը վախնային հարցնել իրեն այդ խօսքին մասին:
ಕಿನ್ತು ತೇ ತಾಂ ಕಥಾಂ ನ ಬುಬುಧಿರೇ, ಸ್ಪಷ್ಟತ್ವಾಭಾವಾತ್ ತಸ್ಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಸ್ತೇಷಾಂ ಬೋಧಗಮ್ಯೋ ನ ಬಭೂವ; ತಸ್ಯಾ ಆಶಯಃ ಕ ಇತ್ಯಪಿ ತೇ ಭಯಾತ್ ಪ್ರಷ್ಟುಂ ನ ಶೇಕುಃ|
46 Մտածում մըն ալ ծագեցաւ անոնց մէջ, թէ արդեօք ո՛վ է մեծագոյնը իրենց մէջ:
ತದನನ್ತರಂ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತೇ ಮಿಥೋ ವಿವಾದಂ ಚಕ್ರುಃ|
47 Յիսուս ըմբռնելով անոնց սիրտին մտածումը՝ առաւ մանուկ մը, կայնեցուց զայն իր քով,
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಮನೋಭಿಪ್ರಾಯಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಮೇಕಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಜಗಾದ,
48 ու ըսաւ անոնց. «Ո՛վ որ կ՚ընդունի այս մանուկը իմ անունովս՝ զի՛ս կ՚ընդունի, եւ ո՛վ որ զիս կ՚ընդունի՝ զիս ղրկո՛ղը կ՚ընդունի. որովհետեւ ա՛ն որ ամենէն պզտիկն է ձեր բոլորին մէջ, անիկա՛ պիտի ըլլայ մեծը»:
ಯೋ ಜನೋ ಮಮ ನಾಮ್ನಾಸ್ಯ ಬಾಲಾಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯಶ್ಚ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮ ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇಯಃ ಸ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಂ ಜಾನೀತೇ ಸ ಏವ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
49 Յովհաննէս ըսաւ. «Վարդապե՛տ, մէկը տեսանք որ դեւեր կը հանէր քու անունովդ, եւ արգիլեցինք զայն՝ քանի որ մեզի չի հետեւիր»:
ಅಪರಞ್ಚ ಯೋಹನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ ಹೇ ಪ್ರಭೇ ತವ ನಾಮ್ನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯನ್ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಏಕಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತೋ ವಯಂ, ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಪಶ್ಚಾದ್ ಗಾಮಿತ್ವಾತ್ ತಂ ನ್ಯಷೇಧಾಮ್| ತದಾನೀಂ ಯೀಶುರುವಾಚ,
50 Յիսուս ըսաւ անոր. «Մի՛ արգիլէք, որովհետեւ ա՛ն որ մեզի հակառակ չէ, մեր՝՝ կողմէն է»:
ತಂ ಮಾ ನಿಷೇಧತ, ಯತೋ ಯೋ ಜನೋಸ್ಮಾಕಂ ನ ವಿಪಕ್ಷಃ ಸ ಏವಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಪಕ್ಷೋ ಭವತಿ|
51 Երբ իր աշխարհէն վերանալու ժամանակը հասաւ՝՝, հաստատապէս որոշեց՝՝ Երուսաղէմ երթալ:
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾರೋಹಣಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸ ಸ್ಥಿರಚೇತಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರತಿ ಯಾತ್ರಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯಾಗ್ರೇ ದೂತಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
52 Եւ իր առջեւէն ղրկեց պատգամաւորներ, որոնք երբ գացին՝ մտան Սամարացիներուն մէկ գիւղը, որպէսզի պատրաստութիւն տեսնեն իրեն համար:
ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಗತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಜನೀಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸಂಗ್ರಹೀತುಂ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾನಾಂ ಗ್ರಾಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ|
53 Բայց չընդունեցին զայն, որովհետեւ անոր երեսը դէպի Երուսաղէմ ուղղուած էր:
ಕಿನ್ತು ಸ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನಗರಂ ಯಾತಿ ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಚಕ್ರುಃ|
54 Երբ իր աշակերտները՝ Յակոբոս ու Յովհաննէս՝ տեսան ասիկա, ըսին անոր. «Տէ՛ր, կ՚ուզե՞ս որ ըսենք, որպէսզի երկինքէն կրակ իջնէ եւ սպառէ զանոնք, ինչպէս Եղիա ալ ըրաւ»:
ಅತಏವ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನೌ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೌ ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗದತುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಏಲಿಯೋ ಯಥಾ ಚಕಾರ ತಥಾ ವಯಮಪಿ ಕಿಂ ಗಗಣಾದ್ ಆಗನ್ತುಮ್ ಏತಾನ್ ಭಸ್ಮೀಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ವಹ್ನಿಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಃ? ಭವಾನ್ ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ?
55 Դարձաւ ու յանդիմանեց զանոնք՝ ըսելով. «Չէք գիտեր թէ ի՛նչ հոգիի տէր էք.
ಕಿನ್ತು ಸ ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ತಾನ್ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಗದಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನೋಭಾವಃ ಕಃ, ಇತಿ ಯೂಯಂ ನ ಜಾನೀಥ|
56 որովհետեւ մարդու Որդին եկաւ ո՛չ թէ մարդոց անձերը կորսնցնելու, հապա՝ փրկելու՝՝»: Եւ ուրիշ գիւղ մը գացին:
ಮನುಜಸುತೋ ಮನುಜಾನಾಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ನಾಗಚ್ಛತ್, ಕಿನ್ತು ರಕ್ಷಿತುಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್| ಪಶ್ಚಾದ್ ಇತರಗ್ರಾಮಂ ತೇ ಯಯುಃ|
57 Երբ անոնք ճամբան կ՚երթային, մէկը ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, պիտի հետեւիմ քեզի՝ ո՛ւր որ երթաս»:
ತದನನ್ತರಂ ಪಥಿ ಗಮನಕಾಲೇ ಜನ ಏಕಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಯತ್ರ ಯಾತಿ ಭವತಾ ಸಹಾಹಮಪಿ ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
58 Յիսուս ըսաւ անոր. «Աղուէսները որջեր ունին, ու երկինքի թռչունները՝ բոյներ, բայց մարդու Որդին տե՛ղ մը չունի՝ ուր հանգչեցնէ իր գլուխը»:
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಮುವಾಚ, ಗೋಮಾಯೂನಾಂ ಗರ್ತ್ತಾ ಆಸತೇ, ವಿಹಾಯಸೀಯವಿಹಗಾನಾಂ ನೀಡಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಮಾನವತನಯಸ್ಯ ಶಿರಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಸ್ತಿ|
59 Ուրիշի մըն ալ ըսաւ. «Հետեւէ՛ ինծի»: Իսկ ան ըսաւ. «Տէ՛ր, արտօնէ՛ ինծի, որ նախ երթամ՝ թաղեմ հայրս»:
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಇತರಜನಂ ಜಗಾದ, ತ್ವಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಹಿ; ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಪಿತರಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಮಾಮಾದಿಶತು|
60 Յիսուս ըսաւ անոր. «Թո՛ղ մեռելներուն՝ թաղել իրենց մեռելները, իսկ դուն գնա՛ ու քարոզէ՛ Աստուծոյ թագաւորութիւնը»:
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮೃತಾ ಮೃತಾನ್ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯನ್ತು ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಗತ್ವೇಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯ|
61 Ուրիշ մըն ալ ըսաւ. «Տէ՛ր, պիտի հետեւիմ քեզի. բայց արտօնէ՛ որ նախ հրաժեշտ առնեմ տանս մէջ եղողներէն»:
ತತೋನ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾಪಿ ಭವತಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗಂಸ್ಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಮ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಪರಿಜನಾನಾಮ್ ಅನುಮತಿಂ ಗ್ರಹೀತುಮ್ ಅಹಮಾದಿಶ್ಯೈ ಭವತಾ|
62 Յիսուս ըսաւ անոր. «Ո՛չ մէկը՝ որ կը դնէ ձեռքը մաճին վրայ ու ետեւ կը նայի՝ յարմար է Աստուծոյ թագաւորութեան»:
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯೋ ಜನೋ ಲಾಙ್ಗಲೇ ಕರಮರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಂ ನಾರ್ಹತಿ|
