ՂՈԻԿԱՍ 7
1 Երբ լմնցուց իր բոլոր խօսքերը ժողովուրդին ականջներուն ըսելը՝ մտաւ Կափառնայում:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੇ ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਾਨ੍ ਸਮਾਪ੍ਯ ਯਦਾ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਪੁਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ
2 Հարիւրապետի մը ծառան, որ սիրելի էր իրեն, ծանրօրէն հիւանդացած ըլլալով՝ վախճանելու մօտ էր:
ਤਦਾ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤੇਃ ਪ੍ਰਿਯਦਾਸ ਏਕੋ ਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪਃ ਪੀਡਿਤ ਆਸੀਤ੍|
3 Երբ լսեց Յիսուսի մասին, Հրեաներէն քանի մը երէցներ ղրկելով՝ թախանձեց անոր, որ գայ եւ ապրեցնէ իր ստրուկը:
ਅਤਃ ਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਦਾਸਸ੍ਯਾਰੋਗ੍ਯਕਰਣਾਯ ਤਸ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਵਿਨਯਕਰਣਾਯ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਕਿਯਤਃ ਪ੍ਰਾਚਃ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
4 Անոնք ալ եկան Յիսուսի, փութաջանութեամբ կ՚աղաչէին անոր ու կ՚ըսէին. «Ան՝ որուն պիտի ընես այս շնորհքը՝ արժանի է,
ਤੇ ਯੀਸ਼ੋਰਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਨਯਾਤਿਸ਼ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਸ ਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਭਵਤੋਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਅਰ੍ਹਤਿ|
5 որովհետեւ կը սիրէ մեր ազգը, եւ ի՛նք կառուցանեց ժողովարանը մեզի համար»:
ਯਤਃ ਸੋਸ੍ਮੱਜਾਤੀਯੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਤਥਾਸ੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਭਜਨਗੇਹੰ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਵਾਨ੍|
6 Յիսուս գնաց անոնց հետ, ու երբ տունէն շատ հեռու չէր, հարիւրապետը քանի մը բարեկամներ ղրկեց եւ ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, մի՛ անհանգստանար, որովհետեւ ես արժանի չեմ որ դուն մտնես իմ յարկիս տակ.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੈਃ ਸਹ ਗਤ੍ਵਾ ਨਿਵੇਸ਼ਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਾਪ, ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਣਵਾਕ੍ਯੰ ਤੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਬਨ੍ਧੂਨ੍ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍| ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ੍ਵਯੰ ਸ਼੍ਰਮੋ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੋ ਯਦ੍ ਭਵਤਾ ਮਦ੍ਗੇਹਮਧ੍ਯੇ ਪਾਦਾਰ੍ਪਣੰ ਕ੍ਰਿਯੇਤ ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਨਾਰ੍ਹਾਮਿ,
7 ուստի ես ալ արժանի չնկատեցի զիս՝ գալու քեզի. հապա ըսէ՛ խօսք մը՝՝, ու ծառաս պիտի բժշկուի:
ਕਿਞ੍ਚਾਹੰ ਭਵਤ੍ਸਮੀਪੰ ਯਾਤੁਮਪਿ ਨਾਤ੍ਮਾਨੰ ਯੋਗ੍ਯੰ ਬੁੱਧਵਾਨ੍, ਤਤੋ ਭਵਾਨ੍ ਵਾਕ੍ਯਮਾਤ੍ਰੰ ਵਦਤੁ ਤੇਨੈਵ ਮਮ ਦਾਸਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
8 Որովհետեւ ես ալ իշխանութեան տակ դրուած մարդ մըն եմ, եւ զինուորներ ունիմ իմ հրամանիս տակ: Ասոր կ՚ըսեմ. “Գնա՛”, ու կ՚երթայ. եւ միւսին. “Եկո՛ւր”, ու կու գայ. եւ ստրուկիս. “Ըրէ՛ այս բանը”, ու կ՚ընէ»:
ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਪਰਾਧੀਨੋਪਿ ਮਮਾਧੀਨਾ ਯਾਃ ਸੇਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਸਾਮ੍ ਏਕਜਨੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਹੀਤਿ ਮਯਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇ ਸ ਯਾਤਿ; ਤਦਨ੍ਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਆਯਾਹੀਤਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇ ਸ ਆਯਾਤਿ; ਤਥਾ ਨਿਜਦਾਸੰ ਪ੍ਰਤਿ ਏਤਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਿਤਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇ ਸ ਤਦੇਵ ਕਰੋਤਿ|
9 Յիսուս լսելով ասիկա՝ զարմացաւ անոր վրայ, եւ դառնալով իրեն հետեւող բազմութեան՝ ըսաւ. «Ձեզի կը յայտարարեմ թէ Իսրայէլի մէջ անգամ ես չգտայ ա՛յսչափ մեծ հաւատք»:
ਯੀਸ਼ੁਰਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਯਯੌ, ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨਵੰ|
10 Պատգամաւորները տուն վերադարձան, եւ առողջացած գտան հիւանդ ծառան:
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਪੀਡਿਤੰ ਦਾਸੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
11 Հետեւեալ օրը կ՚երթար քաղաք մը՝ որուն անունը Նային էր: Անոր հետ կ՚երթային իր աշակերտներէն շատերը, նաեւ մեծ բազմութիւն մը:
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਸ ਨਾਯੀਨਾਖ੍ਯੰ ਨਗਰੰ ਜਗਾਮ ਤਸ੍ਯਾਨੇਕੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਨ੍ਯੇ ਚ ਲੋਕਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਯੁਃ|
12 Երբ մօտեցաւ քաղաքին դրան, ահա՛ մեռել մը դուրս կը հանէին, իր մօր մէկ հատիկ որդին: Ան այրի էր, ու քաղաքէն մեծ բազմութիւն մը անոր հետ էր:
ਤੇਸ਼਼ੁ ਤੰਨਗਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਰਸੰਨਿਧਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਏਕੰ ਮ੍ਰੁʼਤਮਨੁਜੰ ਵਹਨ੍ਤੋ ਨਗਰਸ੍ਯ ਬਹਿਰ੍ਯਾਨ੍ਤਿ, ਸ ਤਨ੍ਮਾਤੁਰੇਕਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤਨ੍ਮਾਤਾ ਚ ਵਿਧਵਾ; ਤਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤੰਨਗਰੀਯਾ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਆਸਨ੍|
13 Տէրը տեսնելով զայն՝ գթաց անոր վրայ եւ ըսաւ անոր. «Մի՛ լար»:
ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸਾਨੁਕਮ੍ਪਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਮਾ ਰੋਦੀਃ| ਸ ਸਮੀਪਮਿਤ੍ਵਾ ਖਟ੍ਵਾਂ ਪਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਾਹਕਾਃ ਸ੍ਥਗਿਤਾਸ੍ਤਮ੍ਯੁਃ;
14 Ու մօտենալով՝ դպաւ դագաղին. կրողները կանգ առին, եւ ըսաւ. «Երիտասա՛րդ, քեզի՛ կ՚ըսեմ. “Ոտքի՛ ելիր”»:
ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ ਹੇ ਯੁਵਮਨੁਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਤ੍ਵਾਮਹਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
15 Մեռելն ալ ելաւ, նստաւ, եւ սկսաւ խօսիլ. Յիսուս տուաւ զայն իր մօր:
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤੋ ਜਨਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮੁੱਥਾਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਕਥਿਤਃ; ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਰਿ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸ|
16 Վախը համակեց բոլորը, ու Աստուած կը փառաբանէին՝ ըսելով. «Մեծ մարգարէ մը ելած է մեր մէջ, եւ Աստուած այցելած է իր ժողովուրդին»:
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਃ ਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕਿਰੇ; ਏਕੋ ਮਹਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਸਮੁਦੈਤ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਲੋਕਾਨਨ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤ੍ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਜਗਦੁਃ|
17 Անոր մասին այս տարաձայնութիւնը տարածուեցաւ ամբողջ Հրէաստանի մէջ, ու ամբողջ շրջակայքը:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਮਸ੍ਤੰ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੰ ਤਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਦੇਸ਼ਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯੈਤਤ੍ਕੀਰ੍ੱਤਿ ਰ੍ਵ੍ਯਾਨਸ਼ੇ|
18 Յովհաննէսի աշակերտները պատմեցին իրեն այս բոլոր բաներուն մասին:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੋਹਨਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਤ੍ਸੁ
19 Յովհաննէս ալ իր աշակերտներէն երկուքը կանչեց իրեն ու ղրկեց Յիսուսի՝ ըսելով. «Դո՞ւն ես ան՝ որ պիտի գար, թէ ուրիշի՛ մը սպասենք»:
ਸ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਦ੍ਵੌ ਜਨਾਵਾਹੂਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰਤਿ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਣੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ, ਯਸ੍ਯਾਗਮਨਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮੋ ਵਯੰ ਕਿੰ ਸ ਏਵ ਜਨਸ੍ਤ੍ਵੰ? ਕਿੰ ਵਯਮਨ੍ਯਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਃ?
20 Երբ այդ մարդիկը եկան անոր քով՝ ըսին. «Յովհաննէս Մկրտիչը մեզ ղրկեց քեզի՝ ըսելով. “Դո՞ւն ես ան՝ որ պիտի գար, թէ ուրիշի՛ մը սպասենք”»:
ਪਸ਼੍ਚਾੱਤੌ ਮਾਨਵੌ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸਤੁਃ, ਯਸ੍ਯਾਗਮਨਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮੋ ਵਯੰ, ਕਿੰ ਸਏਵ ਜਨਸ੍ਤ੍ਵੰ? ਕਿੰ ਵਯਮਨ੍ਯਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਃ? ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਤੁਭ੍ਯੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਯੋਹਨ੍ ਮੱਜਕ ਆਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
21 Նոյն ժամուն շատեր բժշկեց իրենց ախտերէն, տանջանքներէն եւ չար ոգիներէն, ու շատ կոյրերու տեսութիւն շնորհեց:
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਯੀਸ਼ੂਰੋਗਿਣੋ ਮਹਾਵ੍ਯਾਧਿਮਤੋ ਦੁਸ਼਼੍ਟਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਂਸ਼੍ਚ ਬਹੂਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ, ਅਨੇਕਾਨ੍ਧੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼਼ੁੰਸ਼਼ਿ ਦੱਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ,
22 Ապա Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Գացէ՛ք, պատմեցէ՛ք Յովհաննէսի ինչ որ տեսաք եւ լսեցիք, թէ կոյրերը կը տեսնեն, կաղերը կը քալեն, բորոտները կը մաքրուին, խուլերը կը լսեն, մեռելները յարութիւն կ՚առնեն, աղքատներուն կ՚աւետարանուի:
ਯੁਵਾਂ ਵ੍ਰਜਤਮ੍ ਅਨ੍ਧਾ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਖਞ੍ਜਾਸ਼੍ਚਰਣਾਨਿ ਚ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ, ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ, ਬਧਿਰਾਃ ਸ਼੍ਰਵਣਾਨਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਸ਼੍ਚ ਜੀਵਨਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ, ਦਰਿਦ੍ਰਾਣਾਂ ਸਮੀਪੇਸ਼਼ੁ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤੇ, ਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਵਿਘ੍ਨਸ੍ਵਰੂਪੋਹੰ ਨ ਭਵਾਮਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ,
23 Երանի՜ անոր՝ որ չի գայթակղիր իմ պատճառովս»:
ਏਤਾਨਿ ਯਾਨਿ ਪਸ਼੍ਯਥਃ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥਸ਼੍ਚ ਤਾਨਿ ਯੋਹਨੰ ਜ੍ਞਾਪਯਤਮ੍|
24 Երբ Յովհաննէսի պատգամաւորները գացին, Յիսուս սկսաւ բազմութիւններուն խօսիլ Յովհաննէսի մասին. «Ի՞նչ տեսնելու գացիք անապատը. հովէն տատանող եղէ՞գ մը:
ਤਯੋ ਰ੍ਦੂਤਯੋ ਰ੍ਗਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਯੋਹਨਿ ਸ ਲੋਕਾਨ੍ ਵਕ੍ਤੁਮੁਪਚਕ੍ਰਮੇ, ਯੂਯੰ ਮਧ੍ਯੇਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਿਰਗਮਤ? ਕਿੰ ਵਾਯੁਨਾ ਕਮ੍ਪਿਤੰ ਨਡੰ?
25 Հապա ի՞նչ տեսնելու գացիք. փափուկ հանդերձներ հագած մա՞րդ մը: Ահա՛ անոնք՝ որ փառաւոր պատմուճաններով ու փափկութեան մէջ են, թագաւորական պալատնե՛րն են:
ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਿਰਗਮਤ? ਕਿੰ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਸ੍ਤ੍ਰਪਰਿਧਾਯਿਨੰ ਕਮਪਿ ਨਰੰ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਮ੍ਰੁʼਦੁਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਪਰਿਦਧਤਿ ਸੂੱਤਮਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਭੁਞ੍ਜਤੇ ਚ ਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀਸ਼਼ੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|
26 Հապա ի՞նչ տեսնելու գացիք. մարգարէ՞ մը: Այո՛, կը յայտարարեմ ձեզի, աւելի՛ քան մարգարէ մը:
ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਿਰਗਮਤ? ਕਿਮੇਕੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੰ? ਤਦੇਵ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਪਿ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠ ਇਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ;
27 Որովհետեւ ասիկա՛ է ան՝ որուն մասին գրուած է. “Ահա՛ ես կը ղրկեմ իմ պատգամաւորս քու առջեւէդ. ան պիտի պատրաստէ ճամբադ՝ քու առջեւդ”:
ਪਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵਕੀਯਦੂਤਨ੍ਤੁ ਤਵਾਗ੍ਰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮ੍ਯਹੰ| ਗਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਦੀਯਮਾਰ੍ਗਨ੍ਤੁ ਸ ਹਿ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯਦਰ੍ਥੇ ਲਿਪਿਰਿਯਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਸ ਏਵ ਯੋਹਨ੍|
28 Արդարեւ կը յայտարարեմ ձեզի. “Կիներէ ծնածներուն մէջ՝ Յովհաննէս Մկրտիչէն աւելի մեծ մարգարէ չկայ”. սակայն Աստուծոյ թագաւորութեան մէջ՝ ամենէն պզտիկը անկէ աւելի մեծ է»:
ਅਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਾ ਗਰ੍ੱਭਜਾਤਾਨਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਕਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ ਕੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਃ ਸ ਯੋਹਨੋਪਿ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ|
29 Երբ ամբողջ ժողովուրդն ու մաքսաւորները լսեցին, արդարացուցին Աստուած՝ որ Յովհաննէսի մկրտութեամբ մկրտուեցան:
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਃ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਨਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੋਹਨਾ ਮੱਜਨੇਨ ਮੱਜਿਤਾਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੰ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੰ ਮੇਨਿਰੇ|
30 Բայց Փարիսեցիներն ու օրինականները անարգեցին Աստուծոյ ծրագիրը իրենց հանդէպ՝ անկէ չմկրտուելով:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਨ ਮੱਜਿਤਾਃ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ੰ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|
31 «Ուրեմն որո՞ւ նմանցնեմ այս սերունդին մարդիկը, եւ որո՞ւ կը նմանին:
ਅਥ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਇਦਾਨੀਨ੍ਤਨਜਨਾਨ੍ ਕੇਨੋਪਮਾਮਿ? ਤੇ ਕਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ?
32 Կը նմանին մանուկներու, որոնք հրապարակները նստելով՝ կը գոչեն իրարու եւ կ՚ըսեն. “Սրինգ նուագեցինք ձեզի՝ ու չպարեցիք, ողբացինք ձեզի՝ ու չլացիք”:
ਯੇ ਬਾਲਕਾ ਵਿਪਣ੍ਯਾਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਆਹੂਯ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਵੰਸ਼ੀਰਵਾਦਿਸ਼਼੍ਮ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਨਾਨਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਟ, ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟ ਅਰੋਦਿਸ਼਼੍ਮ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਯੰ ਨ ਵ੍ਯਲਪਿਸ਼਼੍ਟ, ਬਾਲਕੈਰੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੈਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਉਪਮਾ ਭਵਤਿ|
33 Որովհետեւ Յովհաննէս Մկրտիչը եկաւ, ո՛չ հաց կ՚ուտէր եւ ո՛չ գինի կը խմէր, ու կ՚ըսէիք. “Դեւ կայ անոր մէջ”:
ਯਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਮੱਜਕ ਆਗਤ੍ਯ ਪੂਪੰ ਨਾਖਾਦਤ੍ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਞ੍ਚ ਨਾਪਿਵਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵਦਥ, ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤੋਯਮ੍|
34 Մարդու Որդին եկաւ, կ՚ուտէ եւ կը խմէ, ու կ՚ըսէք. “Ահա՛ շատակեր ու գինեսէր մարդ մը, մաքսաւորներու եւ մեղաւորներու բարեկամ”:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਾਨਵਸੁਤ ਆਗਤ੍ਯਾਖਾਦਦਪਿਵਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵਦਥ, ਖਾਦਕਃ ਸੁਰਾਪਸ਼੍ਚਾਣ੍ਡਾਲਪਾਪਿਨਾਂ ਬਨ੍ਧੁਰੇਕੋ ਜਨੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਮ੍|
35 Եւ իմաստութիւնը արդարացաւ իր բոլոր զաւակներով»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨਿਨੋ ਜ੍ਞਾਨੰ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੰ ਵਿਦੁਃ|
36 Փարիսեցիներէն մէկը կը թախանձէր՝ որ ան իրեն հետ հաց ուտէ: Ան ալ մտաւ Փարիսեցիին տունը ու սեղան նստաւ:
ਪਸ਼੍ਚਾਦੇਕਃ ਫਿਰੂਸ਼ੀ ਯੀਸ਼ੁੰ ਭੋਜਨਾਯ ਨ੍ਯਮਨ੍ਤ੍ਰਯਤ੍ ਤਤਃ ਸ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਭੋਕ੍ਤੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਃ|
37 Քաղաքին մէջ մեղաւոր կին մը կար. երբ գիտցաւ թէ ան սեղան նստած է Փարիսեցիին տունը, անուշահոտ օծանելիքի ալապաստրէ շիշ մը բերաւ,
ਏਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਭੇਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਾਵੇਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਤੱਛ੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੰਨਗਰਵਾਸਿਨੀ ਕਾਪਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾ ਨਾਰੀ ਪਾਣ੍ਡਰਪ੍ਰਸ੍ਤਰਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੇ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ
38 լալով կեցաւ անոր ոտքերուն քով՝ ետեւի կողմը, եւ սկսաւ արցունքով թրջել անոր ոտքերը: Իր գլուխին մազերով կը սրբէր ու կը համբուրէր անոր ոտքերը, եւ օծանելիքով կ՚օծէր:
ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪਾਦਯੋਃ ਸੰਨਿਧੌ ਤਸ੍ਯੌ ਰੁਦਤੀ ਚ ਨੇਤ੍ਰਾਮ੍ਬੁਭਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਚਰਣੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਨਿਜਕਚੈਰਮਾਰ੍ਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਚਰਣੌ ਚੁਮ੍ਬਿਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੇਨ ਮਮਰ੍ਦ|
39 Երբ զինք հրաւիրող Փարիսեցին տեսաւ, ըսաւ ինքնիրեն. «Եթէ ասիկա մարգարէ ըլլար, պիտի գիտնար թէ ո՛վ եւ ինչպիսի՛ կին է իրեն դպչողը, որովհետեւ մեղաւոր է»:
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤਾ ਫਿਰੂਸ਼ੀ ਮਨਸਾ ਚਿਨ੍ਤਯਾਮਾਸ, ਯਦ੍ਯਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਏਨੰ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਤਿ ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਸਾ ਕਾ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਚੇਤਿ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਤ੍ ਯਤਃ ਸਾ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾ|
40 Յիսուս պատասխանեց անոր. «Սիմո՛ն, բա՛ն մը ունիմ քեզի ըսելու»: Ան ալ ըսաւ. «Ըսէ՛, վարդապե՛տ»:
ਤਦਾ ਯਾਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯਮਸ੍ਤਿ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਤਦ੍ ਵਦਤੁ|
41 Յիսուս ըսաւ. «Փոխատու մը ունէր երկու պարտապան. մէկը հինգ հարիւր դահեկան կը պարտէր, ու միւսը՝ յիսուն:
ਏਕੋੱਤਮਰ੍ਣਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਵਧਮਰ੍ਣਾਵਾਸ੍ਤਾਂ, ਤਯੋਰੇਕਃ ਪਞ੍ਚਸ਼ਤਾਨਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਾਨ੍ ਅਪਰਸ਼੍ਚ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਤ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਾਨ੍ ਧਾਰਯਾਮਾਸ|
42 Երկուքի՛ն ալ շնորհեց պարտքը, քանի կարողութիւն չունէին վճարելու: Հիմա ըսէ՛, անոնցմէ ո՞վ աւելի պիտի սիրէ զայն»:
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤਯੋਃ ਸ਼ੋਧ੍ਯਾਭਾਵਾਤ੍ ਸ ਉੱਤਮਰ੍ਣਸ੍ਤਯੋ ਰ੍ਰੁʼਣੇ ਚਕ੍ਸ਼਼ਮੇ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋਃ ਕਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤੇ ਬਹੁ? ਤਦ੍ ਬ੍ਰੂਹਿ|
43 Սիմոն պատասխանեց. «Կ՚ենթադրեմ թէ ա՛ն՝ որուն շատ շնորհեց»: Ան ալ ըսաւ անոր. «Շիտա՛կ դատեցիր»:
ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਮਯਾ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਯਸ੍ਯਾਧਿਕਮ੍ ਰੁʼਣੰ ਚਕ੍ਸ਼਼ਮੇ ਸ ਇਤਿ; ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਤ੍ਵੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਚਾਰਯਃ|
44 Ու դառնալով դէպի այդ կինը՝ ըսաւ Սիմոնի. «Կը տեսնե՞ս այս կինը: Ես տունդ մտայ, եւ դուն ջուր չտուիր ոտքերուս. բայց ասիկա իր արցունքով թրջեց ոտքերս, եւ իր մազերով սրբեց:
ਅਥ ਤਾਂ ਨਾਰੀਂ ਪ੍ਰਤਿ ਵ੍ਯਾਘੁਠ੍ਯ ਸ਼ਿਮੋਨਮਵੋਚਤ੍, ਸ੍ਤ੍ਰੀਮਿਮਾਂ ਪਸ਼੍ਯਸਿ? ਤਵ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਮੱਯਾਗਤੇ ਤ੍ਵੰ ਪਾਦਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਜਲੰ ਨਾਦਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਸ਼਼ਾ ਨਯਨਜਲੈ ਰ੍ਮਮ ਪਾਦੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਕੇਸ਼ੈਰਮਾਰ੍ਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
45 Դուն ինծի համբո՛յր մը չտուիր, բայց ասիկա հոս մտնելէս ի վեր՝ չդադրեցաւ ոտքերս համբուրելէ:
ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਨਾਚੁਮ੍ਬੀਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਸ਼਼ਾ ਸ੍ਵੀਯਾਗਮਨਾਦਾਰਭ੍ਯ ਮਦੀਯਪਾਦੌ ਚੁਮ੍ਬਿਤੁੰ ਨ ਵ੍ਯਰੰਸ੍ਤ|
46 Դուն գլուխս չօծեցիր անուշահոտ իւղով, բայց ասիկա ոտքե՛րս օծեց անուշահոտ օծանելիքով:
ਤ੍ਵਞ੍ਚ ਮਦੀਯੋੱਤਮਾਙ੍ਗੇ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਤੈਲੰ ਨਾਮਰ੍ਦੀਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਸ਼਼ਾ ਮਮ ਚਰਣੌ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੇਨਾਮਰ੍ੱਦੀਤ੍|
47 Ուստի կը յայտարարեմ քեզի. “Ասոր բազմաթիւ մեղքերը ներուած են, որովհետեւ շատ սիրեց. բայց ա՛ն՝ որուն քիչ կը ներուի, անիկա քիչ կը սիրէ”.
ਅਤਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ, ਏਤਸ੍ਯਾ ਬਹੁ ਪਾਪਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ਯਤ ਤਤੋ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯਾਲ੍ਪਪਾਪੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ਯਤੇ ਸੋਲ੍ਪੰ ਪ੍ਰੀਯਤੇ|
48 Եւ ըսաւ անոր. «Քու մեղքերդ ներուած են»:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤਾਂ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵਦੀਯੰ ਪਾਪਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ਯਤ|
49 Իրեն հետ սեղան նստողները սկսան ըսել իրենց մէջ. «Ո՞վ է ասիկա՝ որ մեղքերն ալ կը ներէ»:
ਤਦਾ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੇ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਵਿਸ਼ੁਸ੍ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਅਯੰ ਪਾਪੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਤੇ ਕ ਏਸ਼਼ਃ?
50 Իսկ ինք ըսաւ կնոջ. «Հաւատքդ փրկեց քեզ, գնա՛ խաղաղութեամբ»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਂ ਨਾਰੀਂ ਜਗਾਦ, ਤਵ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਪਰ੍ੱਯਤ੍ਰਾਸ੍ਤ ਤ੍ਵੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੇਣ ਵ੍ਰਜ|
