ՂՈԻԿԱՍ 23
1 Անոնց ամբողջ բազմութիւնը կանգնեցաւ, տարին զայն Պիղատոսի,
And the whole number of them arose, and led him away to Pilate.
2 եւ սկսան ամբաստանել զինք ու ըսել. «Ասիկա գտանք, որ կը խոտորեցնէր մեր ազգը, կ՚արգիլէր կայսրին հարկ տալ, եւ կ՚ըսէր իր մասին թէ ինք Քրիստոսն է՝ թագաւորը»:
And they began to accuse him, saying: We found this man turning the people away, and forbidding to give tribute to Cæsar, saying that he himself is Christ, a king.
3 Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
And Pilate asked him, saying: Are you the king of the Jews? He answered and said to him: You say it.
4 Ուստի Պիղատոս ըսաւ քահանայապետներուն եւ բազմութեան. «Ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ այս մարդուն վրայ»:
Pilate said to the chief priests and to the multitudes: I find no fault in this man.
5 Բայց անոնք կը պնդէին ու կ՚ըսէին. «Կը գրգռէ ժողովուրդը, եւ կը սորվեցնէ ամբողջ Հրէաստանի մէջ՝ Գալիլեայէն սկսած մինչեւ այստեղ»:
But they became the more urgent, and said: He excites the people, teaching throughout the whole of Judea, beginning from Galilee to this place.
6 Պիղատոս՝ լսելով Գալիլեայի մասին՝ հարցուց թէ այդ մարդը Գալիլեացի՛ է:
When Pilate heard of Galilee, he asked if the man was a Galilean.
7 Երբ գիտցաւ թէ Հերովդէսի իշխանութեան կը պատկանի՝ ղրկեց զայն Հերովդէսի, քանի որ ա՛ն ալ Երուսաղէմ էր այդ օրերը:
And when he learned that he belonged to the dominion of Herod, he sent him to Herod, who was at that time in Jerusalem.
8 Երբ Հերովդէս տեսաւ Յիսուսը՝ չափազանց ուրախացաւ, որովհետեւ շատո՛նց կ՚ուզէր տեսնել զայն. քանի որ շատ բաներ լսած էր անոր մասին, ու կը յուսար տեսնել նշան մը՝ կատարուած անով:
When Herod saw Jesus, he rejoiced greatly; for he had, for a long time, desired to see him, because he had heard many things of him; and he hoped to see some sign done by him.
9 Շատ խօսքերով հարցաքննեց զայն, բայց ան ոչինչ պատասխանեց անոր:
And he questioned him concerning many things; but he made him no answer.
10 Քահանայապետներն ու դպիրներն ալ կեցած էին, եւ սաստիկ կ՚ամբաստանէին զինք:
And the chief priests and the scribes stood by, and vehemently accused him.
11 Հերովդէս ալ՝ իր զօրականներուն հետ՝ անարգեց զայն, ու ծաղրելէն ետք՝ հագցուց անոր փառահեղ տարազ մը եւ ետ ղրկեց Պիղատոսի:
But Herod and his guards treated him with contempt; and having mocked him, and put on him a gaudy robe, he sent him back to Pilate.
12 Այդ օրը Պիղատոս ու Հերովդէս բարեկամ եղան իրարու հետ. որովհետեւ նախապէս թշնամութիւն կար իրենց միջեւ:
And on the same day, Pilate and Herod became friends to each other; for, before this, they had been at enmity the one toward the other.
13 Պիղատոս հաւաքեց քահանայապետները, պետերն ու ժողովուրդը,
And Pilate called together the chief priests and the rulers and the people,
14 եւ ըսաւ անոնց. «Այս մարդը բերիք առջեւս՝ ժողովուրդը խոտորեցնողի մը պէս, բայց ես՝ ձեր առջեւ հարցաքննելով՝ ձեր ամբաստանութիւններէն ո՛չ մէկ յանցանք գտայ այս մարդուն վրայ,
and said to them: You have brought to me this man as one that turns the people away; and behold, I have examined him before you, and have found in this man no fault, with respect to the things of which you accuse him;
15 ո՛չ ալ Հերովդէս, որովհետեւ անոր ղրկեցի ձեզ. եւ ահա՛ մահուան արժանի ոչինչ ըրած է:
nor indeed did Herod; for I sent you to him, and behold, nothing worthy of death has been done by him.
16 Ուրեմն պատժեմ զայն, ու արձակեմ»:
I will, therefore, chastise him, and release him.
17 (Արդարեւ տօնին ատենը՝ հարկ էր որ մէկը արձակէր անոնց: )
For it was necessary that he should release to them one at the feast.
18 Ամբողջ բազմութիւնը միասին աղաղակեց. «Վերցո՛ւր ասիկա, եւ Բարաբբա՛ն արձակէ մեզի»
And the whole multitude cried out, saying: Away with this man, and release to us Barabbas.
19 (որ բանտը նետուած էր՝ քաղաքին մէջ եղած ապստամբութեան մը ու մարդասպանութեան համար):
He, for a certain seditious movement that had been made in the city, and for murder, had been thrown into prison.
20 Իսկ Պիղատոս՝ ուզելով Յիսուսը արձակել՝ դարձեալ խօսեցաւ անոնց:
Therefore Pilate, desiring to release Jesus, again called to them.
21 Բայց անոնք կը գոչէին. «Խաչէ՛, խաչէ՛ զայն»:
But they answered, saying: Crucify, crucify him.
22 Ինք երրորդ անգամ ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է. ես մահուան արժանի ո՛չ մէկ պատճառ գտայ անոր վրայ. ուրեմն պատժեմ զայն եւ արձակեմ»:
He said to them the third time: Why, what evil has he done? I have found nothing in him worthy of death. I will, therefore, chastise him, and release him.
23 Իսկ անոնք կը պնդէին բարձրաձայն աղաղակներով ու կը պահանջէին որ խաչուի. եւ անոնց ու քահանայապետներուն ձայները յաղթեցին:
But they were urgent with loud voices, demanding that he should be crucified. And their voices, and those of the chief priests, prevailed.
24 Ուստի Պիղատոս վճռեց որ անոնց պահանջածը ըլլայ:
And Pilate gave sentence that it should be as they demanded.
25 Արձակեց անոնց՝ իրենց պահանջած մարդը, որ բանտը նետուած էր ապստամբութեան ու մարդասպանութեան համար, իսկ յանձնեց Յիսուսը անոնց կամքին:
And he released him that for a seditious movement, and for murder, had been thrown into prison, whom they demanded; but Jesus, he delivered up to their will.
26 Երբ կը տանէին զայն, բռնեցին Սիմոն Կիւրենացի կոչուած մէկը՝ որ արտէն կու գար, եւ դրին խաչը անոր վրայ, որպէսզի կրէ Յիսուսի ետեւէն:
And as they led him away, they laid hold of Simon, a certain Cyrenian, who was coming from the country, and on him they laid the cross, that he might carry it after Jesus.
27 Ժողովուրդը կը հետեւէր անոր՝ մեծ բազմութեամբ, նաեւ կիներ՝ որոնք կը հեծեծէին ու կ՚ողբային անոր վրայ:
And there followed him a great number of the people, and of women that bewailed and lamented him.
28 Յիսուս դարձաւ անոնց եւ ըսաւ. «Երուսաղէմի՛ աղջիկներ, մի՛ լաք իմ վրաս, հապա լացէ՛ք դուք ձեր վրայ ու ձեր զաւակներուն վրայ:
But Jesus turned, and said to them, Daughters of Jerusalem, weep not for me, but weep for yourselves and for your children.
29 Որովհետեւ ահա՛ կու գան օրերը՝ որոնց մէջ պիտի ըսեն. “Երանի՜ ամուլներուն եւ այն որովայններուն՝ որոնք չծնան, ու ծիծերուն՝ որոնք կաթ չտուին՝՝”:
For, behold, the days are coming in which they will say, Blessed are the barren, and the wombs that never bore, and the breasts that never gave suck.
30 Այն ատեն պիտի սկսին ըսել լեռներուն. “Ինկէ՛ք մեր վրայ”, ու բլուրներուն. “Ծածկեցէ՛ք մեզ”:
Then shall they begin to say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us.
31 Որովհետեւ եթէ ա՛յսպէս կ՚ընեն դալար փայտին, հապա ի՞նչ պիտի ընեն չորին»:
For, if they do these things in the green tree, what shall be done in the dry?
32 Երկու ուրիշներ ալ՝ չարագործներ՝ տարին անոր հետ, որպէսզի մեռցուին:
And two others, who were evil-doers, were led out to be put to death with him.
33 Երբ հասան Գագաթ կոչուած տեղը, հոն խաչեցին զայն եւ այդ չարագործներն ալ, մէկը աջ կողմը ու միւսը ձախ կողմը:
And when they came to the place called Skull, they there crucified him and the evil-doers; one on the right, and the other on the left.
34 Յիսուս ըսաւ. «Հա՛յր, ներէ՛ անոնց, որովհետեւ չեն գիտեր թէ ի՛նչ կ՚ընեն»: Յետոյ անոր հանդերձները բաժնելու ատեն՝ վիճակ ձգեցին:
And Jesus said: Father, forgive them, for they know not what they do. And dividing his clothing into parts, they cast lots.
35 Ժողովուրդը կայնած՝ կը դիտէր. պետերն ալ անոնց հետ կը քամահրէին զայն ու կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նքն ալ թող փրկէ, եթէ ի՛նք է Քրիստոսը՝ Աստուծոյ ընտրեալը»:
And the people stood and looked on. And the rulers, with them scoffed at him, saying: He saved others, let him save himself if he is the Christ, the chosen of God.
36 Զինուորներն ալ կը ծաղրէին զայն. կու գային առջեւը, քացախ կը մատուցանէին անոր,
The soldiers also derided him, coming to him and offering him vinegar,
37 ու կ՚ըսէին. «Եթէ դո՛ւն ես Հրեաներուն թագաւորը, փրկէ՛ դուն քեզ»:
and saying: If you are the King of the Jews, save yourself.
38 Եւ գրութիւն մը գրուած էր անոր վրայ՝ յունարէն, լատիներէն ու եբրայերէն գիրերով. «Ա՛յս է Հրեաներուն թագաւորը»:
And a superscription was also written over him in Greek and in Roman and in Hebrew letters, THIS IS THE KING OF THE JEWS.
39 Այդ կախուած չարագործներէն մէկը կը հայհոյէր անոր ու կ՚ըսէր. «Եթէ դո՛ւն ես Քրիստոսը, փրկէ՛ դուն քեզ, նաեւ մե՛զ»:
And one of the evil-doers that were hanged reviled him, saying: If you are the Christ, save yourself and us.
40 Իսկ միւսը՝ յանդիմանելով զայն՝ ըսաւ. «Դուն չե՞ս վախնար Աստուծմէ, որովհետեւ նոյն դատապարտութեան մէջ ես:
But the other answering, rebuked him, saying: Do you not fear God, since you are in the same condemnation?
41 Մենք՝ իսկապէս արդարաբար, քանի որ ահա՛ կը ստանանք մեր ըրածներուն արժանաւոր հատուցումը. բայց ասիկա անտեղի ո՛չ մէկ բան ըրաւ»:
And we justly; for we are receiving the due reward of our deeds; but this man has done nothing wrong.
42 Եւ ըսաւ Յիսուսի. «Տէ՛ր, յիշէ՛ զիս՝ երբ գաս քու թագաւորութեամբդ»:
And he said to Jesus: Remember me, Lord, when thou comest in thy kingdom.
43 Յիսուս ալ ըսաւ անոր. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ քեզի. “Դուն ա՛յսօր ինծի հետ պիտի ըլլաս դրախտին մէջ”»:
And Jesus said to him: Verily I say to you, to-day you shall be with me in paradise.
44 Գրեթէ վեցերորդ ժամն՝՝ էր, երբ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ՝ մինչեւ ժամը ինը. արեւը խաւարեցաւ,
And it was about the sixth hour, and there was darkness over the whole land till the ninth hour.
45 ու տաճարին վարագոյրը պատռեցաւ մէջտեղէն:
And the sun was darkened, and the vail of the temple was rent in the midst.
46 Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Հա՛յր, քո՛ւ ձեռքերուդ մէջ կ՚աւանդեմ իմ հոգիս»: Ու երբ ըսաւ ասիկա՝ հոգին տուաւ:
And Jesus cried with a loud voice, and said: Father, into thy hands I commend my spirit. And when he had said this, he gave up his spirit.
47 Հարիւրապետը՝ տեսնելով պատահածը՝ փառաբանեց Աստուած եւ ըսաւ. «Ի՛րապէս այս մարդը արդար էր»:
When the centurion saw what was done, he glorified God, saying: Truly, this was a righteous man.
48 Այս տեսարանը դիտելու համար հաւաքուած ամբողջ բազմութիւնը՝ պատահածները տեսնելով՝ կը ծեծէր կուրծքը ու կը վերադառնար:
And all the multitudes that had come together to that sight, when they saw what was done, returned, smiting their breasts.
49 Իր բոլոր ծանօթներն ալ հեռուն կայնած էին, նոյնպէս ալ կիները՝ որ ուղեկցեր էին իրեն Գալիլեայէն, եւ կը տեսնէին այս բաները:
And all his acquaintance, and the women that had followed him from Galilee, stood at a distance looking on these things.
50 Մարդ մը կար՝ Յովսէփ անունով, որ խորհրդական էր, բարի եւ արդար մարդ մը,
And, behold, there was a man named Joseph, a counselor, a good and a just man;
51 (ասիկա հաւանութիւն տուած չէր անոնց ծրագիրին ու արարքին, ) Հրեաներուն Արիմաթեա քաղաքէն. ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան:
(he had not given his consent to their counsel and deed; ) he was of Arimathea, a city of the Jews, and he himself also waited for the kingdom of God:
52 Ասիկա գնաց Պիղատոսի քով եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
this man came to Pilate, and asked for the body of Jesus.
53 Ու խաչէն իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով եւ դրաւ վիմափոր գերեզմանի մը մէջ, ուր բնա՛ւ մէկը դրուած չէր:
And he took it down, and wrapped it in linen, and laid it in a sepulcher that had been hewed in rock, in which no one had yet been laid.
54 Այդ օրը Ուրբաթ էր, ու Շաբաթը պիտի սկսէր:
And the day was the preparation, and the sabbath was beginning.
55 Այն կիները՝ որ անոր հետ եկեր էին Գալիլեայէն՝ հետեւեցան ու տեսան գերեզմանը, եւ թէ ի՛նչպէս հոն դրուեցաւ անոր մարմինը:
And the women that had come with him from Galilee followed after and saw the sepulcher, and how his body was laid.
56 Ու վերադառնալով՝ բոյրեր եւ օծանելիքներ պատրաստեցին, ու Շաբաթ օրը հանգչեցան՝ պատուիրանին համաձայն:
And they returned, and prepared spices and ointment; and they rested on the sabbath, according to the commandment.
