ՂՈԻԿԱՍ 15
1 Բոլոր մաքսաւորներն ու մեղաւորները անոր կը մօտենային՝ զինք լսելու համար:
बड़े लोक धड़त घिन्ने बाले ते पापी लोक यीशु कां एइतां तैसेरी गल्लां शुन्ने लोरे थिये।
2 Իսկ Փարիսեցիները եւ դպիրները կը տրտնջէին ու կ՚ըսէին. «Ասիկա կ՚ընդունի մեղաւորները եւ կ՚ուտէ անոնց հետ»:
फरीसी ते शास्त्री लोक शिकयत केरतां ज़ोने लगे, “कि ए मैन्हु पापी लोकन सेइं तालमेल रखते, ते तैन सेइं साथी खाते पीते।”
3 Ան ալ սա՛ առակը խօսեցաւ անոնց.
यीशुए तैन अक मिसाल देइतां ज़ोवं।
4 «Ձեզմէ ո՞վ է այն մարդը, որ եթէ ունենայ հարիւր ոչխար ու կորսնցնէ անոնցմէ մէկը, չի ձգեր իննսունինը անապատին մէջ եւ երթար այդ կորսուածին ետեւէն, մինչեւ որ գտնէ զայն:
“तुसन मां एरो कोई आए ज़ैस कां 100 भैड्डां भोन ते तैन मरां अक हेरोए ते 99 भैड्डां तैड़ी ज़ेरे जंगले मां छ़ेडतां तोपने न गाए, ज़ां तगर तैस मैल्लोरी नईं?
5 Ու երբ գտնէ, ուրախանալով կը դնէ զայն իր ուսերուն վրայ,
ते ज़ैखन ते तैस मैल्ले त खुशी सेइं कंधे पुड़ छ़ुइतां आने।
6 եւ տուն գալով՝ կը հրաւիրէ բարեկամներն ու դրացիները, եւ կ՚ըսէ անոնց. “Ուրախացէ՛ք ինծի հետ, որովհետեւ գտայ կորսուած ոչխարս”:
ते अपने घरे एइतां अपने दोस्तन ते भियालन कुजेइतां ज़ोए कि, ‘अज़ मीं सेइं साथी खुशी मनाथ, किजोकि अज़ मेरी हेरोरि भैड मैलोरीए।’
7 Կը յայտարարեմ ձեզի թէ ա՛յսպէս ուրախութիւն պիտի ըլլայ երկինքը մէ՛կ մեղաւորի համար՝ որ կ՚ապաշխարէ, քան իննսունինը արդարներու համար՝ որոնց ապաշխարութիւն պէտք չէ»:
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि, एन्च़रे 99 धर्मी ज़ैनेईं पेइले अपने पापन करां मनफिरावरो तैन करां जादे ज़ैखन अक पापी, पापन करां मन फिराते स्वर्गे मां बड़ी खुशी बनाई गाचे।
8 «Կամ՝ ո՞վ է այն կինը, որ եթէ տասը դրամ ունենայ ու դրամ մը կորսնցնէ, ճրագ չի վառեր, տունը չ՚աւլեր եւ ուշադրութեամբ փնտռեր, մինչեւ որ գտնէ:
“कुन एरी भी कोई कुआन्श भोली ज़ैस कां चैंदरे दश सिके भोन ते अक हेरोए ते तै दीयो बैलतां घरे अन्तर धूनी न दे, ते ज़ां तगर मैल्ले न तांतगर तोप्ती न राए?
9 Ու երբ գտնէ, կը հրաւիրէ բարեկամներն ու դրացիները, եւ կ՚ըսէ. “Ուրախացէ՛ք ինծի հետ, որովհետեւ գտայ կորսնցուցած դրամս”:
ते तोपनेरे बाद अपने पड़ोसन ते अपनि सेहेलन कुजेइतां एन न ज़ोए कि, ‘एज्जा मीं सेइं साथी खुशी मनाथ किजोकि अज़ मेरो हेरोरो सिको मैलोरोए।’
10 Ա՛յդպէս ալ, կը յայտարարեմ ձեզի, ուրախութիւն կ՚ըլլայ Աստուծոյ հրեշտակներուն առջեւ մէ՛կ մեղաւորի համար՝ որ կ՚ապաշխարէ»:
बस्सा, अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि एक्की पैपेरे, पापन करां मन फिराने सेइं परमेशरेरे स्वर्गदूतां केरे सामने बड़ी खुशी मनाई गाचे।”
11 Ապա ըսաւ. «Մարդ մը ունէր երկու որդի:
यीशु फिरी होरि मिसाल दित्ती, “केन्ची मैनेरां दूई मट्ठां थियां।
12 Անոնցմէ կրտսերը ըսաւ հօրը. “Հա՛յր, տո՛ւր ինծի քու ունեցածէդ ինծի վիճակուելիք բաժինը”: Ան ալ բաժնեց անոնց իր ունեցածը:
तैन मरां निकड़े मट्ठे अपने बव्वे सेइं ज़ोवं, ‘हे बाजी जेइदाती मां ज़ै मेरो हिस्सो बनते तै मीं दे।’ तैनी दुइने हिस्सो बेंटतां दित्तो।
13 Շատ օրեր չանցած՝ կրտսեր որդին ժողվեց բոլոր բաները, մեկնեցաւ հեռաւոր երկիր մը, ու հոն փճացուց իր ունեցածը՝ անառակութեամբ ապրելով:
थोड़े दिहैड़ना पत्ती निकड़े मट्ठे अपनू सब किछ जेइदात होरि मुलखे जो नी, ते बुरे कम्मन मां लुट्टाई।
14 Երբ ծախսեց ամէնը՝ սաստիկ սով մը եղաւ այդ երկրին մէջ, եւ ինք սկսաւ կարօտութեան մէջ ըլլալ:
ज़ैखन तैनी सब किछ मुकेइ छ़ड्डू त तैस मुलखे मां बड़ो काल पेव, ते तैस कां खाने जो किछ न राऊं।
15 Ուստի գնաց՝ այդ երկրին քաղաքացիներէն մէկուն քով մտաւ. ան ալ իր արտը ղրկեց զայն՝ խոզ արածելու համար:
तैखन तै तैस मुलखेरे एक्की रानेबाले कां कम तोपने पुज़ो। तैनी तै अपने ऊडारन मां सूर च़ारनेरे कम्मे लाव।
16 Կը ցանկար խոզերուն կերած եղջիւրէն իր փորը լեցնել, բայց ո՛չ մէկը կու տար անոր:
तैड़ी तै बड़ो ढ्लुखोरो थियो, तै तैन खाने मां राज़ी थियो ज़ैन सूर खाते थिये, किजोकि तैस केन्चे किछ खाने जो न दित्तू।
17 Եւ ինքնիրեն գալով՝ ըսաւ. “Քանի՜ վարձկաններ կան հօրս տունը՝ հացով լիացած, ու ես հոս սովամահ կը կորսուիմ:
तैखन तैस समझ़ आई ते ज़ोने लगो, ‘मेरे बाजी केरे मज़दूर रेज़तां रोट्टी खातन, पन अवं इड़ी फाके लोरोईं मरने।
18 Կանգնիմ, երթամ հօրս քով եւ ըսեմ անոր. «Հա՛յր, մեղանչեցի երկինքի դէմ ու քու առջեւդ,
मीं खड़े उठतां अपने बाजी कां गानूए ते तैस सेइं ज़ोनूए हे बाजी अवं परमेशरेरी नज़री मां ते तुश्शी नज़री मां पापी आईं।
19 եւ ա՛լ արժանի չեմ քու որդիդ կոչուելու. ըրէ՛ զիս վարձկաններէդ մէկուն պէս»”:
हुनी अवं एस काबल त नईं, कि तुश्शू मट्ठू भोइ, पन मीं भी अपने मज़दूर मां रखा।’”
20 Ուստի կանգնեցաւ ու գնաց իր հօր քով: Մինչ ինք դեռ շատ հեռու էր՝ հայրը տեսաւ զայն եւ գթաց. վազելով՝ անոր վիզին վրայ ինկաւ ու համբուրեց զայն:
“बस्सा, तैनी तै मुलख शारो ते वापस अपने बाजी कां च़लो, ते हेजू तै बड़े दूरे थियो, ते तैसेरे बाजे तै लाव ते तैसेरे बाजी तैस पुड़ बड़ो तरस अव, ते तै दौवड़तो अपने मट्ठे कां जेव, ते तैन गले लाव ते बड़ो खुशी भोव।
21 Որդին ալ ըսաւ անոր. “Հա՛յր, մեղանչեցի երկինքի դէմ ու քու առջեւդ, եւ ա՛լ արժանի չեմ քու որդիդ կոչուելու”:
मट्ठे अपने बाजी सेइं ज़ोवं, ‘ए बाजी अवं परमेशरेरी नज़री मां ते तुश्शी नज़री मां पापी आईं। हुनी अवं एस काबल त नईं कि, अपने आपे जो तुश्शू मट्ठू ज़ोई।’
22 Բայց հայրը ըսաւ իր ծառաներուն. “Հանեցէ՛ք առաջին պարեգօտը եւ հագցուցէ՛ք անոր, մատանի՛ դրէք անոր ձեռքը ու կօշիկներ՝ անոր ոտքերը:
पन बाजे अपने नौकरन सेइं ज़ोवं, ‘लूश केरा ते सेब्भन करां पेइले रोड़ां लिगड़ां एस मट्ठे लुवाथ, ते एसेरे हथ्थे आंवठी ते पावन बूट लुवाथ।
23 Եւ բերէ՛ք պարարտ զուարակը, մորթեցէ՛ք, ուտե՛նք ու զուարճանա՛նք.
ते अक जानवर मारो ते बड़ी धाम बनेइतां बड़ी खुशी मनाई।
24 որովհետեւ այս որդիս մեռած էր՝ եւ վերապրեցաւ, կորսուած էր՝ ու գտնուեցաւ”: Եւ սկսան զուարճանալ:
किजोकि मेरू मट्ठू ज़ैन ज़ेन्च़रे मेरि जोरू थियूं, अज़ ज़ींतू भोरूए, हेरोरू थियो, ते मैलोरूए।’ बस्सा तैना खुशी मनाने लगे।”
25 Անոր երէց որդին արտն էր. երբ եկաւ ու մօտեցաւ տան, լսեց նուագարաններու եւ պարերու ձայնը,
“तेइस बड़ू मट्ठू ज़ैन ऊडारे मां कम केरतां घरजो ओरू थियूं ज़ैखन तै घरे नेड़े पुज़ो त तैनी गीतां केरि त नच़नेरी शौर शुनी।
26 ու իրեն կանչելով ծառաներէն մէկը՝ հարցափորձեց թէ ի՛նչ էր այդ:
तैनी अक नौकर कुजाव ते तैस पुच़्छ़ू, ‘ए शौर कीजेई लोरी भोने?’
27 Ան ալ ըսաւ անոր. “Եղբայրդ եկաւ, ու հայրդ մորթեց պարարտ զուարակը, որովհետեւ ողջ առողջ վերստացաւ զայն”:
नौकरे तैस सेइं ज़ोवं, ‘तेरो निकड़ो ढ्ला वापस घरे ओरोए ते तेरे बाजे अक जानवर मैरतां धाम बनोरीए, किजोकि तै ठीक ठाक घरे पुज़ोरोए।’
28 Իսկ ինք բարկացաւ եւ չէր ուզեր ներս մտնել. ուստի իր հայրը դուրս ելլելով՝ կ՚աղաչէր անոր:
पन तैस मैनेरू बड़ू मट्ठू नाराज़ भोवं ते अन्तर घरे मां भी न लगो एजने, पन तैसेरो बाजी बेइर अव, ते तैस मिठांनेरी कोशिश की, कि घरे अन्तर एज्जे।
29 Ան ալ պատասխանեց իր հօր. “Ահա՛ այսչափ տարի է՝ որ կը ծառայեմ քեզի, ու բնա՛ւ քու պատուիրանդ զանց չըրի. սակայն երբե՛ք ուլ մը չտուիր ինծի՝ որ զուարճանայի բարեկամներուս հետ:
बडे मट्ठे अपने बाजी सेइं ज़ोवं, ‘हेरा अवं केत्रे सालां केरि देंती तुश्शी सेवा केरने लोरोईं, ते कधे तुश्शो हुक्म नईं मोड़ोरो ते तुसेईं कधे कोई छ़ेड़ू नईं दित्तोरोए कि अवं भी अपने दोस्तन सेइं खुशी मनेईं।
30 Բայց երբ եկաւ այդ որդիդ՝ որ լափեց քու ունեցածդ պոռնիկներու հետ, մորթեցիր անոր պարարտ զուարակը”:
पन ज़ैखन तुश्शू निकड़ू मट्ठू अपनू सब किछ लुटेइतां वापस अव, त तैसेरेलेइ जानवर मारो ते अक बड़ी धाम बनाई।’
31 Ան ալ ըսաւ անոր. “Որդեա՛կ, դուն միշտ ինծի հետ ես, ու ամբողջ ունեցածս քո՛ւկդ է:
तैसेरो बाजी ज़ोने लगो, ‘मेरा मट्ठां तू त मीं कां आस ते ज़ैन किछ मीं कांए तैन सब तेरूए।
32 Սակայն պէտք էր զուարճանալ եւ ուրախանալ, որովհետեւ այս եղբայրդ մեռած էր՝ ու վերապրեցաւ, կորսուած էր՝ եւ գտնուեցաւ”»:
पन असेईं खुशी मनानी ज़रूरी थी किजोकि तेरो ए निकड़ो ढ्ला ज़ै ज़ेन्च़रे मेरि जोरो थियो, अज़ ज़ींतो भोरोए, हेरोरो थियो ते अज़ मैलोरोए।’”
