< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 21 >

1 Ասկէ ետք՝ Յիսուս դարձեալ բացայայտեց ինքզինք իր աշակերտներուն, Տիբերիայի ծովուն եզերքը. եւ սա՛պէս բացայայտեց:
बादे मां यीशुए एप्पू एक्की फेरे फिरी अपने चेलन पुड़ तिबिरियुस समुन्द्रेरो बन्ने एन्च़रे बांदो भोव।
2 Սիմոն Պետրոս, Թովմաս՝ Երկուորեակ կոչուածը, Նաթանայէլ՝ որ Գալիլեայի Կանա քաղաքէն էր, Զեբեդէոսի որդիները, նաեւ աշակերտներէն երկու ուրիշներ միասին էին:
शमौन पतरस, थोमा ज़ैस जो दिदुमुस ज़ोतन, नतनएल ज़ै गलीलेरे काना नगर मां रातो थियूं, ते जेब्देरू मट्ठू ते होरे चेले भी तैड़ी थिये।
3 Սիմոն Պետրոս ըսաւ անոնց. «Ես կ՚երթամ ձուկ որսալու»: Ըսին անոր. «Մե՛նք ալ կու գանք քեզի հետ»: Դուրս ելան եւ իսկոյն նաւ մտան. բայց այդ գիշեր ոչինչ բռնեցին:
शमौन पतरसे तैन सेइं ज़ोवं, “अवं मेछ़ली ट्लाने गाताईं।” तैनेईं ज़ोवं, “अस भी तीं साथी च़लतम।” तैना तैट्ठां निस्से ते किश्ती मां च़ेढ़तां जे, पन तैस राती तैन किछ न मैल्लू।
4 Երբ արդէն առտու եղաւ՝ Յիսուս կայնած էր ծովեզերքը, բայց աշակերտները չճանչցան թէ Յիսուսն է:
झ़ेझ़ां सुबेलो यीशु बन्ने पुड़ एइतां खड़ो भोव, पन चेलेईं न पिशानो कि ए यीशुए।
5 Իսկ Յիսուս ըսաւ անոնց. «Զաւակնե՛ր, ունի՞ք ուտելիք բան մը»: Պատասխանեցին իրեն. «Ո՛չ»:
तैखन यीशुए तैन ज़ोवं, “हे बच्चव, कुन तुसन कां किछ खाने जो आए?” तैनेईं जुवाब दित्तो, “नईं।”
6 Ըսաւ անոնց. «Նետեցէ՛ք ուռկանը նաւուն աջ կողմը, ու պիտի գտնէք»: Ուրեմն նետեցին, եւ ձուկերուն շատութենէն՝ ա՛լ կարող չէին քաշել զայն:
यीशुए ज़ोवं, “ज़ाल किश्तरे देइने पासे छ़डथ त तुसन किछ मेछ़ली मैलनिन।” तैनेईं ज़ाल छ़ाडु ते मेछ़ली एत्री ज़ाले मां लेगि कि ज़ाल खिचोने न लगू।
7 Ուստի այն աշակերտը որ Յիսուս կը սիրէր՝ ըսաւ Պետրոսի. «Անիկա Տէ՛րն է»: Երբ Սիմոն Պետրոս լսեց թէ Տէրն է, վրան առաւ բաճկոնը՝ որովհետեւ մերկ էր, ու նետուեցաւ ծովը:
तैखन यीशु ज़ैस चेले सेइं प्यार केरतो थियो तैनी पतरस सेइं ज़ोवं, “ए त प्रभुए।” ज़ेरू शमौन पतरसे शुन्नू कि प्रभुए, तैनी अपनो चोगो, ज़ै कम केरनेरे लेइ खोल्लोरो थियो लाव ते पैनी मांजो छाल मारी।
8 Իսկ միւս աշակերտները եկան նաւակով, (որովհետեւ ցամաքէն հեռու չէին, միայն երկու հարիւր կանգունի չափ, ) եւ կը քաշէին ուռկանը՝ ձուկերով լեցուն:
होरे चेले ज़ैना किश्ती मां थिये ज़ाल ज़ैना मेछ़लेईं सेइं भेरतां थियूं तैनेईं खिचतां आनू, किजोकि तैना 100 मीटर दूर थिये।
9 Երբ ցամաք ելան՝ հոն տեսան վառուած կրակ մը, ու վրան դրուած ձուկ, եւ հաց:
ज़ैखन तैना बन्ने पुड़ ओस्से, त तैनेईं मूरन पुड़ मेछ़ली रेखोरिन ते ड्लेखी रोट्टी भी लेई।
10 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Բերէ՛ք այդ ձուկերէն՝ որ բռնեցիք հիմա»:
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “ज़ैना मेछ़ली तुसेईं ट्लेतोरिन तैन मरां किछ इरां आनां।”
11 Սիմոն Պետրոս նաւ մտաւ եւ ցամաք քաշեց ուռկանը՝ լի հարիւր յիսուներեք խոշոր ձուկերով. թէպէտ ա՛յդքան բան կար, ուռկանը չպատռեցաւ:
शमौन पतरस किश्ती मां च़ढ़ो ते ज़ाल ड्लेखी पुड़ खिचतां आनू ज़ैस मां 153 मेछ़ली लेगोरी थी, ते फिरी भी ज़ाल नईं छ़ींदोरू।
12 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Եկէ՛ք, ճաշեցէ՛ք»: Աշակերտներէն ո՛չ մէկը կը յանդգնէր հարցնել անոր. «Դուն ո՞վ ես», որովհետեւ գիտէին թէ Տէրն է:
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “एज्जा केलोव खाथ।” पन चेलन मरां केन्ची हिम्मत न अई कि पुछ़न, “कि तू कौन आस?” तैना ज़ानते थिये कि ए प्रभुए।
13 Ուստի Յիսուս եկաւ, առաւ հացը եւ տուաւ անոնց, նմանապէս՝ ձուկը:
यीशुए रोट्टी ट्लाती ते तैना भी दित्ती ते मेछ़ली भी दित्ती।
14 Այս արդէն երրորդ անգամն էր, որ Յիսուս բացայայտեց ինքզինք իր աշակերտներուն՝ մեռելներէն յարութիւն առնելէն ետք:
यीशु मुड़दन मरां ज़ींतो भोनेरां पत्ती ट्लेइयोवं फेरे अपने चेलन पुड़ बांदो भोइ जेव।
15 Երր ճաշեցին՝ Յիսուս ըսաւ Սիմոն Պետրոսի. «Սիմո՛ն, Յովնանի՛ որդի, կը սիրե՞ս զիս ասոնցմէ աւելի»: Ան ըսաւ անոր. «Այո՛, Տէ՛ր, դուն գիտես թէ կը սիրեմ քեզ»: Ըսաւ անոր. «Արածէ՛ իմ գառնուկներս»:
ज़ैखन तैनेईं केलोव खाव, त यीशुए शमौन पतरसे सेइं ज़ोवं, “शमौन,” यूहन्नेरे मट्ठा, “कुन तू होरि चेलन करां जादे मीं सेइं प्यार केरतस?” तैनी ज़ोवं, “हाँ प्रभु तू त मीं ज़ानतस कि अवं तीं सेइं प्यार केरताईं।” यीशुए ज़ोवं, “मेरां गबड़ां च़ार।”
16 Դարձեալ երկրորդ անգամ ըսաւ անոր. «Սիմո՛ն, Յովնանի՛ որդի, կը սիրե՞ս զիս»: Ըսաւ անոր. «Այո՛, Տէ՛ր, դուն գիտես թէ կը սիրեմ քեզ»: Ըսաւ անոր. «Հովուէ՛ իմ ոչխարներս»:
यीशुए फिरी तैन सेइं ज़ोवं, “शमौन, यूहन्नेरे मट्ठा, कुन तू मीं सेइं प्यार केरतस?” तैनी ज़ोवं, “हाँ प्रभु, अवं तीं सेइं प्यार केरताईं।” यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “मेरी भैड्डां सम्भाल।”
17 Ըսաւ անոր երրորդ անգամ. «Սիմո՛ն, Յովնանի՛ որդի, կը սիրե՞ս զիս»: Պետրոս տրտմեցաւ որ երեք անգամ ըսաւ իրեն. «Կը սիրե՞ս զիս», եւ ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, դուն ամէ՛ն բան գիտես, դուն գիտես թէ կը սիրեմ քեզ»: Յիսուս ըսաւ անոր. «Արածէ՛ իմ ոչխարներս:
तैनी ट्लेइयोवं फेरे फिरी पुच़्छ़ू, “शमौन यूहन्नेरे मट्ठा, कुन तू मीं सेइं प्यार केरतस?” पतरस दुःखी भोइतां ज़ोवं, “प्रभु तू एप्पू सैरी गल्लां ज़ानतस, तू ज़ानतस, कि अवं तीं सेइं प्यार केरताईं,” यीशुए, ज़ोवं, “मेरी भैड्डां च़ार।”
18 Ճշմա՛րտապէս, ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ քեզի. “Երբ դեռատի էիր, ինքնիրմէ՛դ գօտի կը կապէիր, եւ ո՛ւր ուզէիր՝ կ՚երթայիր. բայց երբ ծերանաս՝ պիտի երկարես ձեռքերդ, ուրի՛շը գօտի պիտի կապէ քեզի, ու պիտի տանի հո՛ն՝ ուր չես ուզեր”»:
अवं तीं सेइं सच़ ज़ोताईं, ज़ैखन तू नौजवान थियो त अपनू मज़ एप्पू बंधतो थियो, ते ज़ैड़ी चातो थियो, एप्पू गातो थियो, पन ज़ैखन तू बुढो भोलो, त अपने हथ अग्रोवं केरेलो, ते होरो तेरू मज़ बंधेलो ज़ैड़ी तू न चालो तैड़ी तीं नेले।
19 Ասիկա խօսեցաւ՝ մատնանշելով թէ ան ի՛նչ մահով պիտի փառաւորէր Աստուած: Երբ խօսեցաւ ասիկա՝ ըսաւ անոր. «Հետեւէ՛ ինծի»:
यीशुए ए गल ज़ोइतां इशारो कियो कि पतरस कोस मौतां मेरतां परमेशरेरी महिमा बांदी केरेलो। तैखन यीशुए ज़ोवं, “मीं पत्ती च़ल!”
20 Պետրոս ետեւ դարձաւ, ու տեսաւ թէ իրեն կը հետեւէր այն աշակերտը՝ որ Յիսուս կը սիրէր. (ան նաեւ ինկեր էր անոր կուրծքին վրայ՝ ընթրիքին ատենը, եւ ըսեր էր. «Տէ՛ր, ո՞վ է ա՛ն՝ որ պիտի մատնէ քեզ».)
पतरसे फिरतां तक्कू, कि यीशु सेइं प्यार केरनेबालो चेलो तैस पत्ती च़लोरोए थियो, ए तै चेलो थियो ज़ैनी रोट्टी खाते यीशुएरे पासे लिकतां पुछ़ेरू थियूं, “हे प्रभु तै कौने, ज़ै तीं ट्लुवालो?”
21 Պետրոս՝ տեսնելով զայն՝ ըսաւ Յիսուսի. «Տէ՛ր, հապա ասիկա՛ ի՞նչ պիտի ըլլայ»:
पतरसे तैसेरे पासे तेकतां यीशुए पुच़्छ़ू, “हे प्रभु एस चेले सेइं कुन भोलू।”
22 Յիսուս ըսաւ անոր. «Եթէ ես ուզեմ, որ ան մնայ՝ մինչեւ որ գամ, քու ի՞նչ հոգդ է. դուն հետեւէ՛ ինծի»:
यीशुए जुवाब दित्तो, अगर अवं चैई कि, “अगर मेरे वापस एजने तगर ज़ींतो राव त एसमां तीं कुन? तू मीं पत्ती च़ल।”
23 Ուստի սա՛ խօսքը տարածուեցաւ եղբայրներուն մէջ՝ թէ այդ աշակերտը պիտի չմեռնի: Սակայն Յիսուս չըսաւ անոր. «Պիտի չմեռնի», հապա. «Եթէ ես ուզեմ, որ ան մնայ՝ մինչեւ որ գամ, քու ի՞նչ հոգդ է»:
एन्च़रे ढ्लान मां ए गल सेभीए फैली जेई, कि ए चेलो न मरेलो, पन यीशुए एन न थियूं ज़ोरू, कि तै न मरेलो अगर अवं चैई कि, “अगर मेरे वापस एजने तगर ज़ींतो राव, त एसमां तीं कुन?”
24 Ա՛յս աշակերտն է՝ որ կը վկայէ այս բաներուն մասին, եւ գրեց ասոնք. ու գիտենք թէ անոր վկայութիւնը ճշմարիտ է:
ई तै चेलोए, ज़ै इना गल्लां केरि गवाही देते, ते ज़ैनी एना गल्लां लिखोरिन, असां ज़ानतम कि तैसेरी गवाही सच़्चीए।
25 Ուրիշ շատ բաներ ալ կան՝ որ Յիսուս ըրաւ. եթէ անոնք մէկ առ մէկ գրուած ըլլային, կարծեմ թէ նոյնիսկ աշխարհն ալ բաւական պիտի չըլլար՝ պարունակելու այն գիրքերը, որ գրուած պիտի ըլլային: Ամէն:
यीशुए होरां भी बड़ां कम्मां कियोरां थियां, अगर सेब्भी केरे बारे मां लिखनू भोए त अवं समझ़ताईं, कि तैना किताबां अज़ भोथी त तैन केरे लेइ इस दुनियाई मां ठार न थी भोनी।

< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 21 >