ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
அநந்தரம்’ த்ருதீயதி³வஸே கா³லீல் ப்ரதே³ஸி²யே காந்நாநாம்நி நக³ரே விவாஹ ஆஸீத் தத்ர ச யீஸோ²ர்மாதா திஷ்ட²த்|
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
தஸ்மை விவாஹாய யீஸு²ஸ்தஸ்ய ஸி²ஷ்யாஸ்²ச நிமந்த்ரிதா ஆஸந்|
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
தத³நந்தரம்’ த்³ராக்ஷாரஸஸ்ய ந்யூநத்வாத்³ யீஸோ²ர்மாதா தமவத³த் ஏதேஷாம்’ த்³ராக்ஷாரஸோ நாஸ்தி|
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
ததா³ ஸ தாமவோசத் ஹே நாரி மயா ஸஹ தவ கிம்’ கார்ய்யம்’? மம ஸமய இதா³நீம்’ நோபதிஷ்ட²தி|
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
ததஸ்தஸ்ய மாதா தா³ஸாநவோசத்³ அயம்’ யத்³ வத³தி ததே³வ குருத|
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
தஸ்மிந் ஸ்தா²நே யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸு²சித்வகரணவ்யவஹாராநுஸாரேணாட⁴கைகஜலத⁴ராணி பாஷாணமயாநி ஷட்³வ்ரு’ஹத்பாத்ராணிஆஸந்|
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ஸர்வ்வகலஸா²ந் ஜலை: பூரயிதும்’ தாநாஜ்ஞாபயத், ததஸ்தே ஸர்வ்வாந் கும்பா⁴நாகர்ணம்’ ஜலை: பர்ய்யபூரயந்|
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
அத² தேப்⁴ய: கிஞ்சிது³த்தார்ய்ய போ⁴ஜ்யாதி⁴பாதே: ஸமீபம்’ நேதும்’ ஸ தாநாதி³ஸ²த், தே தத³நயந்|
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
அபரஞ்ச தஜ்ஜலம்’ கத²ம்’ த்³ராக்ஷாரஸோ(அ)ப⁴வத் தஜ்ஜலவாஹகாதா³ஸா ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்தா: கிந்து தத்³போ⁴ஜ்யாதி⁴போ ஜ்ஞாதும்’ நாஸ²க்நோத் தத³வலிஹ்ய வரம்’ ஸம்’ம்போ³த்³யாவத³த,
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
லோகா: ப்ரத²மம்’ உத்தமத்³ராக்ஷாரஸம்’ த³த³தி தஷு யதே²ஷ்டம்’ பிதவத்ஸு தஸ்மா கிஞ்சித³நுத்தமஞ்ச த³த³தி கிந்து த்வமிதா³நீம்’ யாவத் உத்தமத்³ராக்ஷாரஸம்’ ஸ்தா²பயஸி|
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
இத்த²ம்’ யீஸு²ர்கா³லீலப்ரதே³ஸே² ஆஸ்²சர்ய்யகார்ம்ம ப்ராரம்ப⁴ நிஜமஹிமாநம்’ ப்ராகாஸ²யத் தத: ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸந்|
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
தத: பரம் ஸ நிஜமாத்ருப்⁴ராத்ருஸ்ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த்⁴ம்’ கப²ர்நாஹூமம் ஆக³மத் கிந்து தத்ர ப³ஹூதி³நாநி ஆதிஷ்ட²த்|
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
தத³நந்தரம்’ யிஹூதி³யாநாம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவே நிகடமாக³தே யீஸு² ர்யிரூஸா²லம் நக³ரம் ஆக³ச்ச²த்|
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
ததோ மந்தி³ரஸ்ய மத்⁴யே கோ³மேஷபாராவதவிக்ரயிணோ வாணிஜக்ஷ்சோபவிஷ்டாந் விலோக்ய
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
ரஜ்ஜுபி⁴: கஸா²ம்’ நிர்ம்மாய ஸர்வ்வகோ³மேஷாதி³பி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ தாந் மந்தி³ராத்³ தூ³ரீக்ரு’தவாந்|
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
வணிஜாம்’ முத்³ராதி³ விகீர்ய்ய ஆஸநாநி ந்யூப்³ஜீக்ரு’த்ய பாராவதவிக்ரயிப்⁴யோ(அ)கத²யத்³ அஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ஸர்வாண்யேதாநி நயத, மம பிதுக்³ரு’ஹம்’ வாணிஜ்யக்³ரு’ஹம்’ மா கார்ஷ்ட|
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
தஸ்மாத் தந்மந்தி³ரார்த² உத்³யோகோ³ யஸ்து ஸ க்³ரஸதீவ மாம்| இமாம்’ ஸா²ஸ்த்ரீயலிபிம்’ ஸி²ஷ்யா: ஸமஸ்மரந்|
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
தத: பரம் யிஹூதீ³யலோகா யீஷிமவத³ந் தவமித்³ரு’ஸ²கர்ம்மகரணாத் கிம்’ சிஹ்நமஸ்மாந் த³ர்ஸ²யஸி?
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
ததோ யீஸு²ஸ்தாநவோசத்³ யுஷ்மாபி⁴ரே தஸ்மிந் மந்தி³ரே நாஸி²தே தி³நத்ரயமத்⁴யே(அ)ஹம்’ தத்³ உத்தா²பயிஷ்யாமி|
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
ததா³ யிஹூதி³யா வ்யாஹார்ஷு: , ஏதஸ்ய மந்தி³ரஸ நிர்ம்மாணேந ஷட்சத்வாரிம்’ஸ²த்³ வத்ஸரா க³தா: , த்வம்’ கிம்’ தி³நத்ரயமத்⁴யே தத்³ உத்தா²பயிஷ்யஸி?
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
கிந்து ஸ நிஜதே³ஹரூபமந்தி³ரே கதா²மிமாம்’ கதி²தவாந்|
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
ஸ யதே³தாத்³ரு’ஸ²ம்’ க³தி³தவாந் தச்சி²ஷ்யா: ஸ்²மஸா²நாத் ததீ³யோத்தா²நே ஸதி ஸ்ம்ரு’த்வா த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² யீஸு²நோக்தகதா²யாம்’ ச வ்யஸ்²வஸிஷு: |
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
அநந்தரம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யஸமயே யிரூஸா²லம் நக³ரே தத்க்ருதாஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி விலோக்ய ப³ஹுபி⁴ஸ்தஸ்ய நாமநி விஸ்²வஸிதம்’|
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
கிந்து ஸ தேஷாம்’ கரேஷு ஸ்வம்’ ந ஸமர்பயத், யத: ஸ ஸர்வ்வாநவைத்|
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
ஸ மாநவேஷு கஸ்யசித் ப்ரமாணம்’ நாபேக்ஷத யதோ மநுஜாநாம்’ மத்⁴யே யத்³யத³ஸ்தி தத்தத் ஸோஜாநாத்|
