ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤ੍ਰੁਤੀਯਦਿਵਸੇ ਗਾਲੀਲ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਿਯੇ ਕਾੰਨਾਨਾਮ੍ਨਿ ਨਗਰੇ ਵਿਵਾਹ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਚ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਮਾਤਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
ਤਸ੍ਮੈ ਵਿਵਾਹਾਯ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਿਤਾ ਆਸਨ੍|
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ੍ਯ ਨ੍ਯੂਨਤ੍ਵਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਮਾਤਾ ਤਮਵਦਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
ਤਦਾ ਸ ਤਾਮਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਨਾਰਿ ਮਯਾ ਸਹ ਤਵ ਕਿੰ ਕਾਰ੍ੱਯੰ? ਮਮ ਸਮਯ ਇਦਾਨੀਂ ਨੋਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਦਾਸਾਨਵੋਚਦ੍ ਅਯੰ ਯਦ੍ ਵਦਤਿ ਤਦੇਵ ਕੁਰੁਤ|
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵਕਰਣਵ੍ਯਵਹਾਰਾਨੁਸਾਰੇਣਾਢਕੈਕਜਲਧਰਾਣਿ ਪਾਸ਼਼ਾਣਮਯਾਨਿ ਸ਼਼ਡ੍ਵ੍ਰੁʼਹਤ੍ਪਾਤ੍ਰਾਣਿਆਸਨ੍|
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਕਲਸ਼ਾਨ੍ ਜਲੈਃ ਪੂਰਯਿਤੁੰ ਤਾਨਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਕੁਮ੍ਭਾਨਾਕਰ੍ਣੰ ਜਲੈਃ ਪਰ੍ੱਯਪੂਰਯਨ੍|
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
ਅਥ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਦੁੱਤਾਰ੍ੱਯ ਭੋਜ੍ਯਾਧਿਪਾਤੇਃਸਮੀਪੰ ਨੇਤੁੰ ਸ ਤਾਨਾਦਿਸ਼ਤ੍, ਤੇ ਤਦਨਯਨ੍|
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੱਜਲੰ ਕਥੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੱਜਲਵਾਹਕਾਦਾਸਾ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦ੍ਭੋਜ੍ਯਾਧਿਪੋ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍ ਤਦਵਲਿਹ੍ਯ ਵਰੰ ਸੰਮ੍ਬੋਦ੍ਯਾਵਦਤ,
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਥਮੰ ਉੱਤਮਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਦਦਤਿ ਤਸ਼਼ੁ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਪਿਤਵਤ੍ਸੁ ਤਸ੍ਮਾ ਕਿਞ੍ਚਿਦਨੁੱਤਮਞ੍ਚ ਦਦਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵਮਿਦਾਨੀਂ ਯਾਵਤ੍ ਉੱਤਮਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਸ੍ਥਾਪਯਸਿ|
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਾਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਾਰਮ੍ਭ ਨਿਜਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯਤ੍ ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਸ ਨਿਜਮਾਤ੍ਰੁਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁਸ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧ੍ਂ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮਮ੍ ਆਗਮਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰ ਬਹੂਦਿਨਾਨਿ ਆਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਹੂਦਿਯਾਨਾਂ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੇ ਨਿਕਟਮਾਗਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
ਤਤੋ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਗੋਮੇਸ਼਼ਪਾਰਾਵਤਵਿਕ੍ਰਯਿਣੋ ਵਾਣਿਜਕ੍ਸ਼਼੍ਚੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
ਰੱਜੁਭਿਃ ਕਸ਼ਾਂ ਨਿਰ੍ੰਮਾਯ ਸਰ੍ੱਵਗੋਮੇਸ਼਼ਾਦਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਾਨ੍ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
ਵਣਿਜਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਦਿ ਵਿਕੀਰ੍ੱਯ ਆਸਨਾਨਿ ਨ੍ਯੂਬ੍ਜੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਾਰਾਵਤਵਿਕ੍ਰਯਿਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸਰ੍ਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਨਯਤ, ਮਮ ਪਿਤੁਗ੍ਰੁʼਹੰ ਵਾਣਿਜ੍ਯਗ੍ਰੁʼਹੰ ਮਾ ਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟ|
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਨ੍ਮਨ੍ਦਿਰਾਰ੍ਥ ਉਦ੍ਯੋਗੋ ਯਸ੍ਤੁ ਸ ਗ੍ਰਸਤੀਵ ਮਾਮ੍| ਇਮਾਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਲਿਪਿੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃਸਮਸ੍ਮਰਨ੍|
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯੀਸ਼਼ਿਮਵਦਨ੍ ਤਵਮਿਦ੍ਰੁʼਸ਼ਕਰ੍ੰਮਕਰਣਾਤ੍ ਕਿੰ ਚਿਹ੍ਨਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਸਿ?
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਨਾਸ਼ਿਤੇ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਹੰ ਤਦ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਿਯਾ ਵ੍ਯਾਹਾਰ੍ਸ਼਼ੁਃ, ਏਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰਸ ਨਿਰ੍ੰਮਾਣੇਨ ਸ਼਼ਟ੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ ਵਤ੍ਸਰਾ ਗਤਾਃ, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤਦ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਸਿ?
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਨਿਜਦੇਹਰੂਪਮਨ੍ਦਿਰੇ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
ਸ ਯਦੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤਦੀਯੋੱਥਾਨੇ ਸਤਿ ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਯੀਸ਼ੁਨੋਕ੍ਤਕਥਾਯਾਂ ਚ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ੁਃ|
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਸਮਯੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰੇ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁਤਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਬਹੁਭਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੰ|
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵੰ ਨ ਸਮਰ੍ਪਯਤ੍, ਯਤਃ ਸ ਸਰ੍ੱਵਾਨਵੈਤ੍|
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
ਸ ਮਾਨਵੇਸ਼਼ੁ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਨਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਤ ਯਤੋ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਦਸ੍ਤਿ ਤੱਤਤ੍ ਸੋਜਾਨਾਤ੍|
