ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
អនន្តរំ ត្រុតីយទិវសេ គាលីល៑ ប្រទេឝិយេ កាន្នានាម្និ នគរេ វិវាហ អាសីត៑ តត្រ ច យីឝោម៌ាតា តិឞ្ឋត៑។
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
តស្មៃ វិវាហាយ យីឝុស្តស្យ ឝិឞ្យាឝ្ច និមន្ត្រិតា អាសន៑។
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
តទនន្តរំ ទ្រាក្ឞារសស្យ ន្យូនត្វាទ៑ យីឝោម៌ាតា តមវទត៑ ឯតេឞាំ ទ្រាក្ឞារសោ នាស្តិ។
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
តទា ស តាមវោចត៑ ហេ នារិ មយា សហ តវ កិំ កាយ៌្យំ? មម សមយ ឥទានីំ នោបតិឞ្ឋតិ។
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
តតស្តស្យ មាតា ទាសានវោចទ៑ អយំ យទ៑ វទតិ តទេវ កុរុត។
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
តស្មិន៑ ស្ថានេ យិហូទីយានាំ ឝុចិត្វករណវ្យវហារានុសារេណាឍកៃកជលធរាណិ បាឞាណមយានិ ឞឌ្វ្ឫហត្បាត្រាណិអាសន៑។
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
តទា យីឝុស្តាន៑ សវ៌្វកលឝាន៑ ជលៃះ បូរយិតុំ តានាជ្ញាបយត៑, តតស្តេ សវ៌្វាន៑ កុម្ភានាកណ៌ំ ជលៃះ បយ៌្យបូរយន៑។
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
អថ តេភ្យះ កិញ្ចិទុត្តាយ៌្យ ភោជ្យាធិបាតេះសមីបំ នេតុំ ស តានាទិឝត៑, តេ តទនយន៑។
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
អបរញ្ច តជ្ជលំ កថំ ទ្រាក្ឞារសោៜភវត៑ តជ្ជលវាហកាទាសា ជ្ញាតុំ ឝក្តាះ កិន្តុ តទ្ភោជ្យាធិបោ ជ្ញាតុំ នាឝក្នោត៑ តទវលិហ្យ វរំ សំម្ពោទ្យាវទត,
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
លោកាះ ប្រថមំ ឧត្តមទ្រាក្ឞារសំ ទទតិ តឞុ យថេឞ្ដំ បិតវត្សុ តស្មា កិញ្ចិទនុត្តមញ្ច ទទតិ កិន្តុ ត្វមិទានីំ យាវត៑ ឧត្តមទ្រាក្ឞារសំ ស្ថាបយសិ។
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
ឥត្ថំ យីឝុគ៌ាលីលប្រទេឝេ អាឝ្ចយ៌្យកាម៌្ម ប្រារម្ភ និជមហិមានំ ប្រាកាឝយត៑ តតះ ឝិឞ្យាស្តស្មិន៑ វ្យឝ្វសន៑។
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
តតះ បរម៑ ស និជមាត្រុភ្រាត្រុស្ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធ្ំ កផន៌ាហូមម៑ អាគមត៑ កិន្តុ តត្រ ពហូទិនានិ អាតិឞ្ឋត៑។
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
តទនន្តរំ យិហូទិយានាំ និស្តារោត្សវេ និកដមាគតេ យីឝុ រ្យិរូឝាលម៑ នគរម៑ អាគច្ឆត៑។
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
តតោ មន្ទិរស្យ មធ្យេ គោមេឞបារាវតវិក្រយិណោ វាណិជក្ឞ្ចោបវិឞ្ដាន៑ វិលោក្យ
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
រជ្ជុភិះ កឝាំ និម៌្មាយ សវ៌្វគោមេឞាទិភិះ សាទ៌្ធំ តាន៑ មន្ទិរាទ៑ ទូរីក្ឫតវាន៑។
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
វណិជាំ មុទ្រាទិ វិកីយ៌្យ អាសនានិ ន្យូព្ជីក្ឫត្យ បារាវតវិក្រយិភ្យោៜកថយទ៑ អស្មាត៑ ស្ថានាត៑ សវ៌ាណ្យេតានិ នយត, មម បិតុគ្ឫហំ វាណិជ្យគ្ឫហំ មា កាឞ៌្ដ។
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
តស្មាត៑ តន្មន្ទិរាត៌្ហ ឧទ្យោគោ យស្តុ ស គ្រសតីវ មាម៑។ ឥមាំ ឝាស្ត្រីយលិបិំ ឝិឞ្យាះសមស្មរន៑។
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
តតះ បរម៑ យិហូទីយលោកា យីឞិមវទន៑ តវមិទ្ឫឝកម៌្មករណាត៑ កិំ ចិហ្នមស្មាន៑ ទឝ៌យសិ?
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
តតោ យីឝុស្តានវោចទ៑ យុឞ្មាភិរេ តស្មិន៑ មន្ទិរេ នាឝិតេ ទិនត្រយមធ្យេៜហំ តទ៑ ឧត្ថាបយិឞ្យាមិ។
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
តទា យិហូទិយា វ្យាហាឞ៌ុះ, ឯតស្យ មន្ទិរស និម៌្មាណេន ឞដ្ចត្វារិំឝទ៑ វត្សរា គតាះ, ត្វំ កិំ ទិនត្រយមធ្យេ តទ៑ ឧត្ថាបយិឞ្យសិ?
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
កិន្តុ ស និជទេហរូបមន្ទិរេ កថាមិមាំ កថិតវាន៑។
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
ស យទេតាទ្ឫឝំ គទិតវាន៑ តច្ឆិឞ្យាះ ឝ្មឝានាត៑ តទីយោត្ថានេ សតិ ស្ម្ឫត្វា ធម៌្មគ្រន្ថេ យីឝុនោក្តកថាយាំ ច វ្យឝ្វសិឞុះ។
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
អនន្តរំ និស្តារោត្សវស្យ ភោជ្យសមយេ យិរូឝាលម៑ នគរេ តត្ក្រុតាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាណិ វិលោក្យ ពហុភិស្តស្យ នាមនិ វិឝ្វសិតំ។
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
កិន្តុ ស តេឞាំ ករេឞុ ស្វំ ន សមប៌យត៑, យតះ ស សវ៌្វានវៃត៑។
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
ស មានវេឞុ កស្យចិត៑ ប្រមាណំ នាបេក្ឞត យតោ មនុជានាំ មធ្យេ យទ្យទស្តិ តត្តត៑ សោជានាត៑។
