ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
Saanyi lidi Kana samnuthung ko Galili hah ni kuhoonta. Jisu nuh uh erah ni angta,
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
Jisu nyia heliphante loong ah nep kuhoon thengni poon rumta.
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
Kham ah thoonphe korum ano, heh nuh ih Jisu suh baatta, [Neng jiinni kham ah takah jeeka.]
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
Jisu ih liita, [tiimjih etheng ah ngasuh nakbaat hang.] [Nga saapoot maang thokra.]
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
Eno Jisu nuh ih neng laksuh loong asuh baatta, [Heh ih tiim etheng baat han erah re anjoh.]
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
Jehudi loong juusaakaat ah neng banlam angta, erah raangtaan ih jong tekpoh arok ah banthiin roh ih rumta, tekpoh esiit ni ju ah rooknyi rookjom piipa taan thosak theng angta.
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
Jisu ih heh laksuh loong asuh baatta, [Arah tekpoh loong adoh joong ah meeke an.] Neng loong ah ih hesiitsiit ih meeke rum kano,
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
Jisu ih baat rumta. [Bolam bah joong ah we ngaakke anno saroom phaksat sokboite warah asuh kokaat an.] Heh laksuh loong ah ih ju ah phaksat sokboite warah asuh kokaat rumta,
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
eno erah kham eh hoonta, erah warah ih thaakjok ih adi kham sumsum eta. Heh ih kham ah manawa angta erah tajatta, (enoothong, joongkeete loong ah ih ba jat eta); erah thoidi jaalah kapte warah poon ano
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
heh suh liita. [Mirep ih kham eseethoon ah jaakhoh phe koha, eno wenwah loong ih phootjok taano, thaangne kham ah pheekoh ah. Erabah uh amadi tuk ih kham eseethoon ah thokthiin hu!]
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
Jisu ih paatjaajih ah Kana hadaang Galili ni phang mokata, erah di hechaan hephaan ah jatthuk rumta, eno heliphante loong ah ih hanpi ih rumta.
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
Erah lih adi Jisu nyia heh nuh, hephoh heno, erah damdi heh laksuh loong ah Kaparnam ni wang rum ano saajombaji tongwang rumta.
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
Khopi kuwaang lang nanah ang kano, Jisu Jerusalem ni kata.
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
Erah ni miwah loong ah Rangteenook ni luiamaan, saap, tokparu sangte nyia ngun lekte teebun ni thiin arah japtup kata.
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
Erah thoidi Jisu ih luiamaan nyia saap loong ah ruh nawa ih Rangteenok dowa phanbuta; ngun lekte teebun ah loonghaat ano jaan ngunsah loong ah wenhaat eta;
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
eno tokparu sangte loong asuh baatta, [Adowa dokpi ih kaat an! Sengwah nok ah thaangsang theng nak hoon an!]
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
Heliphante loong ah ih Rangteele ni emah ih raangha ah samthun rumta, [O Rangte, an nok suh mongmah lang ah nga ten ni weelu ah likhiik luula.]
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
Jehudi ngoong awang loong ah ih ngaakwang rum haano Jisu suh cheng rumta, [An ih emah jen re ang ngeh ih noisok suh an ih seng suh paatjaajih tiimjih jen noisok he?]
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
Jisu ih ngaakbaat rumta, [Arah Rangteenook ah thaak haat ih an, sa jom lidoh Ngah ih weengaak hoon ih ang.]
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
[An ih sa jom doh weengaak hoon ih uh nih?] Neng ih cheng rumta. [Arah Rangteenook ah tomhoon suh rookbaji paang arok laakiita!]
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
Enoothong Jisu ih Rangteenook tiit baatta ah heh sakpuh tiit baatta.
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
Erah raangtaan ih heh tek nawa ngaaksaat taadoh, erah jengta ah heliphante loong ih samthun ih rumta, eno neng ih Rangteele ni liiha ah nyia Jisu jengta rah hanpi ih rumta.
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
Khopi Kuwaang haangdi Jisu Jerusalem ni angta doh, heh ih paatjaajih loong ah re kano mina hantek ih hanpi rumta.
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
Enoothong Jisu ih neng tenthun ah jat ano heteewah neng suh talaalom rumta.
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
Mina loong tiit ah heh suh mih ih baattheng ju tah angta, tiimnge liidi neng tenthun ah heh teewah ih jat ih rumta.
