< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2 >

1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
Tin din pichete, ta te shadi thakise, Cana nogor laga Galilee te, aru Jisu laga ama bhi ta te thakise.
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
Aru etu shadi te Jisu aru Tai chela khan ke bhi matise.
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
Jitia draikha ros khotom hoise, Tai ama pora Taike koise, “Taikhan logote draikha ros aru nathaka hoise.”
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
Kintu Jisu taike koise, “Mahila, Moi nimite aru tumi nimite etu ki ase? Ami laga somoi puncha nai.”
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
Tai ama pora nokorkhan ke koise “Ki hoile bhi Tai tumikhan ke koribi kobo, etu he koribi.”
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
Titia pathor pora bona choita pani kolsi Yehudi khan laga niyom hisab te dhulai thaka ekta jagate rakhi thakise, ekta kolsi to dui-tin metre nisena lamba thakise.
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
Jisu taikhan ke koise, “Kolsi te pani bhorai dibi.” Taikhan eneka bhorai dise.
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
Aru Tai nokorkhan ke koise, “Etu olop ulai lobi aru loijai kene kha luwa saithaka manu ke dibi.” Aru taikhan eneka korise.
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
Titia kha luwa sa manu pora etu pani ke khai saise jun to draikha ros hoise, hoilebi etu kot pora ahise jana nai, kintu nokorkhan jun he pani anidise taikhan to jani thakise, aru kha luwa sa manu shadi koribo thaka mota ke matise.
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
Aru koise, “Sob manu prothom te bhal draikha ros diye, aru jitia bhal to khai loi kene nisa hoijai etu pichete he sosta laga draikha ros diye, kintu apuni to bhal ros etiya tak bhi rakhi ase.”
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
Jisu pora Galilee laga Cana te etu prothom chihna kori kene Tai nijor mohima dikhai dise, aru chela khan Taike biswas korise.
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
Etu pichete Tai laga ama aru bhai aru chela khan ke loi kene Capernaum te namise, aru ta te taikhan olop din thakise.
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
Yehudi khan laga Nistar din usor ahi thakise, aru Jisu Jerusalem te jaise.
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
Aru mondoli bhitor te bail guru aru mer khan aru kabotar bikiri kori kene toka-poisa bodla-bodli kori thaka paise.
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
Aru Tai ekta chabuk bonai kene mondoli pora bail guru aru mer khan sob bahar te khedai dise, aru toka-poisa bodla-bodli kori thaka khan laga poisa sob phelai dise, aru taikhan laga mez bhi ultai dise.
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
Aru Tai paro bikiri kori thaka khan ke koise, “Tumikhan etu sob yate pora loijabi. Ami laga Baba laga ghor ke bajar jaga nabona bhi.”
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
Titia Tai laga chela khan yaad ahise ki likha asele, “Tumi laga ghor nimite josh pora he moike khotom koribo.”
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
Titia Yehudi cholawta khan Taike koise, “Apuni ki chihna amikhan ke dikha bo, kele koile Apuni etu kaam khan kori ase?”
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
Jisu taikhan ke jowab di koise, “Etu mondoli ke khotom kori dibi, aru Moi etu ke tin dinte aru khara kori dibo.”
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
Titia Yehudi khan laga cholawta khan koise, “Etu mondoli bona bole chheyalis saal lagise, aru Apuni tin dinte etu khara kori dibo?”
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
Kintu, Tai nijor gaw laga mondoli koi thakise.
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
Karone, jitia Tai mora pora punoruthan hoise, Tai chela khan yaad ahise, ki Tai etu taikhan ke koise, aru Jisu taikhan ke kowa kotha ke bhi aru shastro kitab ke bhi biswas kori loise.
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
Jitia Tai Nistar purbb somoite Jerusalem te ahise, bisi manu Tai kori diya asurit kaam ke dikhi kene Tai naam pora biswas kori loise.
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
Kintu Jisu Tai nijor pora taikhan ke biswas kora nai kelemane Tai taikhan sobke jani asele,
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
aru kunbi manu laga gawahi Taike kobo nalage kelemane manu bhithor te ki ase sob Tai jane.

< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2 >