< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 19 >

1 Այն ատեն Պիղատոս առաւ Յիսուսը եւ խարազանեց:
پِیلاتو یِیشُمْ آنِییَ کَشَیا پْراہارَیَتْ۔
2 Զինուորներն ալ հիւսեցին փուշէ պսակ մը ու դրին անոր գլուխը, եւ հագցուցին անոր ծիրանի հանդերձ մը
پَشْچاتْ سیناگَنَح کَنْٹَکَنِرْمِّتَں مُکُٹَں تَسْیَ مَسْتَکے سَمَرْپْیَ وارْتّاکِیوَرْنَں راجَپَرِچّھَدَں پَرِدھاپْیَ،
3 ու կ՚ըսէին. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր», եւ ապտակներ կը զարնէին անոր:
ہے یِہُودِییاناں راجَنْ نَمَسْکارَ اِتْیُکْتْوا تَں چَپیٹیناہَنْتُمْ آرَبھَتَ۔
4 Պիղատոս դարձեալ դուրս ելաւ ու ըսաւ անոնց. «Ահա՛ դուրս կը բերեմ զայն ձեզի, որպէսզի գիտնաք թէ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
تَدا پِیلاتَح پُنَرَپِ بَہِرْگَتْوا لوکانْ اَوَدَتْ، اَسْیَ کَمَپْیَپَرادھَں نَ لَبھےہَں، پَشْیَتَ تَدْ یُشْمانْ جْناپَیِتُں یُشْماکَں سَنِّدھَو بَہِرینَمْ آنَیامِ۔
5 Ուստի Յիսուս դուրս ելաւ՝ կրելով փուշէ պսակն ու ծիրանի հանդերձը, եւ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ահա՛ այդ մարդը»:
تَتَح پَرَں یِیشُح کَنْٹَکَمُکُٹَوانْ وارْتّاکِیوَرْنَوَسَنَواںشْچَ بَہِراگَچّھَتْ۔ تَتَح پِیلاتَ اُکْتَوانْ اینَں مَنُشْیَں پَشْیَتَ۔
6 Երբ քահանայապետներն ու սպասաւորները տեսան զայն, պոռացին. «Խաչէ՛, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք առէք զայն ու խաչեցէք, որովհետեւ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
تَدا پْرَدھانَیاجَکاح پَداتَیَشْچَ تَں درِشْٹْوا، اینَں کْرُشے وِدھَ، اینَں کْرُشے وِدھَ، اِتْیُکْتْوا رَوِتُں آرَبھَنْتَ۔ تَتَح پِیلاتَح کَتھِتَوانْ یُویَں سْوَیَمْ اینَں نِیتْوا کْرُشے وِدھَتَ، اَہَمْ ایتَسْیَ کَمَپْیَپَرادھَں نَ پْراپْتَوانْ۔
7 Հրեաները պատասխանեցին իրեն. «Մենք Օրէնք մը ունինք, եւ մեր Օրէնքին համաձայն՝ պարտաւոր է մեռնիլ, որովհետեւ Աստուծոյ Որդի ըրաւ ինքզինք»:
یِہُودِییاح پْرَتْیَوَدَنْ اَسْماکَں یا وْیَوَسْتھاسْتے تَدَنُساریناسْیَ پْرانَہَنَنَمْ اُچِتَں یَتویَں سْوَمْ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَمَوَدَتْ۔
8 Իսկ երբ Պիղատոս լսեց այս խօսքը՝ ա՛լ աւելի վախցաւ,
پِیلاتَ اِماں کَتھاں شْرُتْوا مَہاتْراسَیُکْتَح
9 ու դարձեալ մտնելով պալատը՝ ըսաւ Յիսուսի. «Դուն ուրկէ՞ ես»: Բայց Յիսուս պատասխան չտուաւ անոր:
سَنْ پُنَرَپِ راجَگرِہَ آگَتْیَ یِیشُں پرِشْٹَوانْ تْوَں کُتْرَتْیو لوکَح؟ کِنْتُ یِیشَسْتَسْیَ کِمَپِ پْرَتْیُتَّرَں ناوَدَتْ۔
10 Ուստի Պիղատոս ըսաւ անոր. «Չե՞ս խօսիր ինծի հետ. չե՞ս գիտեր թէ իշխանութիւն ունիմ խաչելու քեզ, եւ իշխանութիւն ունիմ արձակելու քեզ»:
۱ تَتَح پِیلاتْ کَتھِتَوانَ تْوَں کِں مَیا سارْدّھَں نَ سَںلَپِشْیَسِ ؟ تْواں کْرُشے ویدھِتُں وا موچَیِتُں شَکْتِ رْمَماسْتے اِتِ کِں تْوَں نَ جاناسِ ؟ تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اِیشْوَرینادَں مَموپَرِ تَوَ کِمَپْیَدھِپَتِتْوَں نَ وِدْیَتے، تَتھاپِ یو جَنو ماں تَوَ ہَسْتے سَمارْپَیَتْ تَسْیَ مَہاپاتَکَں جاتَمْ۔
11 Յիսուս պատասխանեց. «Դուն ո՛չ մէկ իշխանութիւն կ՚ունենայիր իմ վրաս, եթէ վերէն տրուած չըլլար քեզի: Ուստի ա՛ն որ մատնեց զիս քեզի՝ աւելի՛ մեծ մեղք ունի»:
تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اِیشْوَرینادَتَّں مَموپَرِ تَوَ کِمَپْیَدھِپَتِتْوَں نَ وِدْیَتے، تَتھاپِ یو جَنو ماں تَوَ ہَسْتے سَمارْپَیَتْ تَسْیَ مَہاپاتَکَں جاتَمْ۔
12 Ատկէ ետք Պիղատոս կը ջանար արձակել զայն. բայց Հրեաները կ՚աղաղակէին. «Եթէ արձակես ատիկա՝ կայսրին բարեկամը չես. ո՛վ որ թագաւոր կ՚ընէ ինքզինք՝ կը խօսի կայսրին դէմ»:
تَدارَبھْیَ پِیلاتَسْتَں موچَیِتُں چیشْٹِتَوانْ کِنْتُ یِہُودِییا رُوَنْتو وْیاہَرَنْ یَدِیمَں مانَوَں تْیَجَسِ تَرْہِ تْوَں کَیسَرَسْیَ مِتْرَں نَ بھَوَسِ، یو جَنَح سْوَں راجانَں وَکْتِ سَایوَ کَیمَرَسْیَ وِرُدّھاں کَتھاں کَتھَیَتِ۔
13 Ուրեմն Պիղատոս՝ երբ լսեց այս խօսքը՝ դուրս հանեց Յիսուսը, բազմեցաւ դատարանը, այն տեղը՝ որ Քարայատակ կը կոչուէր, իսկ եբրայերէն՝ Կապպաթա,
ایتاں کَتھاں شْرُتْوا پِیلاتو یِیشُں بَہِرانِییَ نِسْتاروتْسَوَسْیَ آسادَنَدِنَسْیَ دْوِتِییَپْرَہَراتْ پُورْوَّں پْرَسْتَرَبَنْدھَنَنامْنِ سْتھانے رْتھاتْ اِبْرِییَبھاشَیا یَدْ گَبِّتھا کَتھْیَتے تَسْمِنْ سْتھانے وِچاراسَنَ اُپاوِشَتْ۔
14 (Զատիկի Ուրբաթն էր, գրեթէ վեցերորդ ժամը՝՝, ) եւ ըսաւ Հրեաներուն. «Ահա՛ ձեր թագաւորը»:
اَنَنْتَرَں پِیلاتو یِہُودِییانْ اَوَدَتْ، یُشْماکَں راجانَں پَشْیَتَ۔
15 Բայց անոնք պոռացին. «Վերցո՛ւր, վերցո՛ւր, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ձեր թագաւո՞րը խաչեմ»: Քահանայապետները պատասխանեցին. «Մենք թագաւոր չունինք՝ կայսրէն զատ»:
کِنْتُ اینَں دُورِیکُرُ، اینَں دُورِیکُرُ، اینَں کْرُشے وِدھَ، اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا تے رَوِتُمْ آرَبھَنْتَ؛ تَدا پِیلاتَح کَتھِتَوانْ یُشْماکَں راجانَں کِں کْرُشے ویدھِشْیامِ؟ پْرَدھانَیاجَکا اُتَّرَمْ اَوَدَنْ کَیسَرَں وِنا کوپِ راجاسْماکَں ناسْتِ۔
16 Այն ատեն յանձնեց զայն անոնց՝ որպէսզի խաչուէր:
تَتَح پِیلاتو یِیشُں کْرُشے ویدھِتُں تیشاں ہَسْتیشُ سَمارْپَیَتْ، تَتَسْتے تَں دھرِتْوا نِیتَوَنْتَح۔
17 Անոնք ալ առին Յիսուսը ու տարին. եւ ինք՝ վերցնելով իր խաչը՝ գնաց Գանկ կոչուած տեղը, որ եբրայերէն Գողգոթա կը կոչուի:
تَتَح پَرَں یِیشُح کْرُشَں وَہَنْ شِرَحکَپالَمْ اَرْتھادْ یَدْ اِبْرِییَبھاشَیا گُلْگَلْتاں وَدَنْتِ تَسْمِنْ سْتھانَ اُپَسْتھِتَح۔
18 Հոն խաչեցին զայն, ու երկու ուրիշներ ալ անոր հետ՝ մէկ կողմէն եւ միւս կողմէն, իսկ մէջտեղը՝ Յիսուսը:
تَتَسْتے مَدھْیَسْتھانے تَں تَسْیوبھَیَپارْشْوے دْواوَپَرَو کْرُشےوِدھَنْ۔
19 Պիղատոս գրեց տիտղոս մը ու դրաւ խաչին վրայ. գրուած էր. «Յիսուս Նազովրեցի՝ Հրեաներուն թագաւորը»:
اَپَرَمْ ایشَ یِہُودِییاناں راجا ناسَرَتِییَیِیشُح، اِتِ وِجْناپَنَں لِکھِتْوا پِیلاتَسْتَسْیَ کْرُشوپَرِ سَمَیوجَیَتْ۔
20 Ուստի Հրեաներէն շատեր կարդացին այդ տիտղոսը, որովհետեւ այն տեղը՝ ուր Յիսուս խաչուեցաւ՝ մօտ էր քաղաքին. գրուած էր եբրայերէն, յունարէն ու լատիներէն:
سا لِپِح اِبْرِییَیُونانِییَرومِییَبھاشابھِ رْلِکھِتا؛ یِیشوح کْرُشَویدھَنَسْتھانَں نَگَرَسْیَ سَمِیپَں، تَسْمادْ بَہَوو یِہُودِییاسْتاں پَٹھِتُمْ آرَبھَنْتَ۔
21 Իսկ Հրեաներուն քահանայապետները ըսին Պիղատոսի. «Մի՛ գրեր. “Հրեաներուն թագաւորը”, հապա գրէ՛ թէ ի՛նք ըսաւ. “Հրեաներուն թագաւորն եմ”»:
یِہُودِییاناں پْرَدھانَیاجَکاح پِیلاتَمِتِ نْیَویدَیَنْ یِہُودِییاناں راجیتِ واکْیَں نَ کِنْتُ ایشَ سْوَں یِہُودِییاناں راجانَمْ اَوَدَدْ اِتّھَں لِکھَتُ۔
22 Պիղատոս պատասխանեց. «Ի՛նչ որ գրեցի՝ գրեցի՛»:
تَتَح پِیلاتَ اُتَّرَں دَتَّوانْ یَلّیکھَنِییَں تَلِّکھِتَوانْ۔
23 Երբ զինուորները խաչեցին Յիսուսը, առին անոր հանդերձները ու բաժնեցին չորսի, իւրաքանչիւր զինուորի՝ բաժին մը. նաեւ բաճկոնը: Բաճկոնը առանց կարի էր, ամբողջովին հիւսուած՝ վերէն վար:
اِتّھَں سیناگَنو یِیشُں کْرُشے وِدھِتْوا تَسْیَ پَرِدھییَوَسْتْرَں چَتُرو بھاگانْ کرِتْوا ایکَیکَسینا ایکَیکَبھاگَمْ اَگرِہْلَتْ تَسْیوتَّرِییَوَسْتْرَنْچاگرِہْلَتْ۔ کِنْتُوتَّرِییَوَسْتْرَں سُوچِسیوَنَں وِنا سَرْوَّمْ اُوتَں۔
24 Ուստի ըսին իրարու. «Չպատռե՛նք զայն, հապա վիճա՛կ ձգենք անոր վրայ՝ թէ որո՛ւ պիտի ըլլայ». որպէսզի իրագործուի այն գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Իմ հանդերձներս բաժնեցին իրենց մէջ, եւ իմ պատմուճանիս վրայ վիճակ ձգեցին»: Ուրեմն զինուորնե՛րը ըրին այս բաները:
تَسْماتّے وْیاہَرَنْ ایتَتْ کَح پْراپْسْیَتِ؟ تَنَّ کھَنْڈَیِتْوا تَتْرَ گُٹِکاپاتَں کَرَوامَ۔ وِبھَجَنْتےدھَرِییَں مے وَسَنَں تے پَرَسْپَرَں۔ مَموتَّرِییَوَسْتْرارْتھَں گُٹِکاں پاتَیَنْتِ چَ۔ اِتِ یَدْواکْیَں دھَرْمَّپُسْتَکے لِکھِتَماسْتے تَتْ سیناگَنینیتّھَں وْیَوَہَرَناتْ سِدّھَمَبھَوَتْ۔
25 Յիսուսի խաչին քով կայնած էին իր մայրը եւ իր մօր քոյրը, Մարիամ՝ Կղէովպասի կինը, ու Մարիամ Մագդաղենացին:
تَدانِیں یِیشو رْماتا ماتُ رْبھَگِنِی چَ یا کْلِیَپا بھارْیّا مَرِیَمْ مَگْدَلِینِی مَرِیَمْ چَ ایتاسْتَسْیَ کْرُشَسْیَ سَنِّدھَو سَمَتِشْٹھَنْ۔
26 Ուրեմն երբ Յիսուս տեսաւ իր մայրը, եւ այն աշակերտը որ կը սիրէր՝ քովը կայնած, ըսաւ իր մօր. «Կի՛ն, ահա՛ քու որդիդ»:
تَتو یِیشُح سْوَماتَرَں پْرِیَتَمَشِشْیَنْچَ سَمِیپے دَنْڈایَمانَو وِلوکْیَ ماتَرَمْ اَوَدَتْ، ہے یوشِدْ اینَں تَوَ پُتْرَں پَشْیَ،
27 Յետոյ ըսաւ աշակերտին. «Ահա՛ քու մայրդ»: Եւ այդ ժամէն ետք՝ աշակերտը ընդունեց զայն իր քով:
شِشْیَنْتْوَوَدَتْ، ایناں تَوَ ماتَرَں پَشْیَ۔ تَتَح سَ شِشْیَسْتَدْگھَٹِکایاں تاں نِجَگرِہَں نِیتَوانْ۔
28 Անկէ ետք՝ Յիսուս, գիտնալով թէ արդէն ամէն բան կատարուած է, (որպէսզի գրուածը ամբողջանայ, ) ըսաւ. «Ծարա՛ւ եմ»:
اَنَنْتَرَں سَرْوَّں کَرْمّادھُنا سَمْپَنَّمَبھُوتْ یِیشُرِتِ جْناتْوا دھَرْمَّپُسْتَکَسْیَ وَچَنَں یَتھا سِدّھَں بھَوَتِ تَدَرْتھَمْ اَکَتھَیَتْ مَمَ پِپاسا جاتا۔
29 Հոն անօթ մը դրուած էր՝ լի քացախով. անոնք ալ լեցուցին սպունգ մը քացախով, անցուցին զոպայի մշտիկի մը եւ մատուցանեցին անոր բերանին:
تَتَسْتَسْمِنْ سْتھانے اَمْلَرَسینَ پُورْنَپاتْرَسْتھِتْیا تے سْپَنْجَمیکَں تَدَمْلَرَسینارْدْرِیکرِتْیَ ایسوبْنَلے تَدْ یوجَیِتْوا تَسْیَ مُکھَسْیَ سَنِّدھاوَسْتھاپَیَنْ۔
30 Ուստի երբ Յիսուս առաւ քացախը՝ ըսաւ. «Ամէն բան կատարուեցաւ». ու խոնարհեցնելով գլուխը՝ աւանդեց հոգին:
تَدا یِیشُرَمْلَرَسَں گرِہِیتْوا سَرْوَّں سِدّھَمْ اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا مَسْتَکَں نَمَیَنْ پْرانانْ پَرْیَّتْیَجَتْ۔
31 Քանի որ Ուրբաթ էր, Հրեաները թախանձեցին Պիղատոսի՝ որ անոնց սրունքները կոտրուին ու վերցուին, որպէսզի մարմինները չմնան խաչին վրայ մինչեւ Շաբաթ (որովհետեւ այդ Շաբաթը մեծ օր էր):
تَدْوِنَمْ آسادَنَدِنَں تَسْماتْ پَرےہَنِ وِشْرامَوارے دیہا یَتھا کْرُشوپَرِ نَ تِشْٹھَنْتِ، یَتَح سَ وِشْرامَوارو مَہادِنَماسِیتْ، تَسْمادْ یِہُودِییاح پِیلاتَنِکَٹَں گَتْوا تیشاں پادَبھَنْجَنَسْیَ سْتھانانْتَرَنَیَنَسْیَ چانُمَتِں پْرارْتھَیَنْتَ۔
32 Ուստի զինուորները եկան եւ կոտրեցին առաջինին սրունքները. նաեւ միւսին՝ որ խաչուած էր անոր հետ:
اَتَح سینا آگَتْیَ یِیشُنا سَہَ کْرُشے ہَتَیوح پْرَتھَمَدْوِتِییَچورَیوح پادانْ اَبھَنْجَنْ؛
33 Բայց երբ եկան Յիսուսի, ու տեսան թէ արդէն մեռած էր, չկոտրեցին անոր սրունքները.
کِنْتُ یِیشوح سَنِّدھِں گَتْوا سَ مرِتَ اِتِ درِشْٹْوا تَسْیَ پادَو نابھَنْجَنْ۔
34 հապա զինուորներէն մէկը՝ գեղարդով խոցեց անոր կողը, եւ իսկոյն արիւն ու ջուր դուրս ելան:
پَشْچادْ ایکو یودّھا شُولاگھاتینَ تَسْیَ کُکْشِمْ اَوِدھَتْ تَتْکْشَناتْ تَسْمادْ رَکْتَں جَلَنْچَ نِرَگَچّھَتْ۔
35 Ան որ տեսաւ այս բաները՝ վկայեց, եւ անոր վկայութիւնը ճշմարիտ է, ու ինք գիտէ թէ կ՚ըսէ ճշմարտութիւնը, որ դո՛ւք (ալ) հաւատաք:
یو جَنوسْیَ ساکْشْیَں دَداتِ سَ سْوَیَں درِشْٹَوانْ تَسْییدَں ساکْشْیَں سَتْیَں تَسْیَ کَتھا یُشْماکَں وِشْواسَں جَنَیِتُں یوگْیا تَتْ سَ جاناتِ۔
36 Արդարեւ այս բաները կատարուեցան, որպէսզի իրագործուի այն գրուածը. «Անոր ո՛չ մէկ ոսկորը պիտի կոտրուի»:
تَسْیَیکَمْ اَسْدھْیَپِ نَ بھَںکْشْیَتے،
37 Եւ դարձեալ ուրիշ գրուած մը կ՚ըսէ. «Պիտի նային անոր՝ որ խոցեցին»:
تَدْوَدْ اَنْیَشاسْتْریپِ لِکھْیَتے، یَتھا، "درِشْٹِپاتَں کَرِشْیَنْتِ تےوِدھَنْ یَنْتُ تَمْپْرَتِ۔ "
38 Ասկէ ետք՝ Յովսէփ Արիմաթեացին, (որ Յիսուսի աշակերտ եղած էր, բայց գաղտնի՝ Հրեաներէն վախնալով, ) թախանձեց Պիղատոսի՝ որ վերցնէ Յիսուսի մարմինը: Պիղատոս ալ արտօնեց. ուրեմն եկաւ ու վերցուց Յիսուսի մարմինը:
اَرِمَتھِییَنَگَرَسْیَ یُوشَپھْناما شِشْیَ ایکَ آسِیتْ کِنْتُ یِہُودِیییبھْیو بھَیاتْ پْرَکاشِتو نَ بھَوَتِ؛ سَ یِیشو رْدیہَں نیتُں پِیلاتَسْیانُمَتِں پْرارْتھَیَتَ، تَتَح پِیلاتینانُمَتے سَتِ سَ گَتْوا یِیشو رْدیہَمْ اَنَیَتْ۔
39 Նիկոդեմոս ալ եկաւ (որ նախապէս՝ գիշերուան մէջ գացեր էր Յիսուսի), եւ բերաւ զմուռսի ու հալուէի խառնուրդ մը՝ հարիւր լիտրի չափ:
اَپَرَں یو نِکَدِیمو راتْرَو یِیشوح سَمِیپَمْ اَگَچّھَتْ سوپِ گَنْدھَرَسینَ مِشْرِتَں پْرایینَ پَنْچاشَتْسیٹَکَمَگُرُں گرِہِیتْواگَچّھَتْ۔
40 Ուրեմն առին Յիսուսի մարմինը, եւ փաթթեցին զայն բոյրերուն հետ՝ լաթերու մէջ, ինչպէս Հրեաները սովորութիւն ունին թաղելու:
تَتَسْتے یِہُودِییاناں شْمَشانے سْتھاپَنَرِیتْیَنُسارینَ تَتْسُگَنْدھِدْرَوْیینَ سَہِتَں تَسْیَ دیہَں وَسْتْریناویشْٹَیَنْ۔
41 Այն տեղը ուր խաչուեցաւ՝ պարտէզ մը կար, եւ պարտէզին մէջ՝ նոր գերեզման մը, որուն մէջ ամե՛նեւին մարդ դրուած չէր:
اَپَرَنْچَ یَتْرَ سْتھانے تَں کْرُشےوِدھَنْ تَسْیَ نِکَٹَسْتھودْیانے یَتْرَ کِمَپِ مرِتَدیہَں کَداپِ ناسْتھاپْیَتَ تادرِشَمْ ایکَں نُوتَنَں شْمَشانَمْ آسِیتْ۔
42 Ուստի հոն դրին Յիսուսը՝ Հրեաներու Ուրբաթին պատճառով, որովհետեւ գերեզմանը մօտ էր:
یِہُودِییانامْ آسادَنَدِناگَمَناتْ تے تَسْمِنْ سَمِیپَسْتھَشْمَشانے یِیشُمْ اَشایَیَنْ۔

< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 19 >