ՅԱԿՈԲՈՒ 4

1 Ուրկէ՞ կը ծագին պատերազմներն ու կռիւները ձեր մէջ: Միթէ չե՞ն ծագիր ձեր կիրքերէն, որոնք կը մարտնչին ձեր անդամներուն մէջ:

‌ʻOku mei fē ʻae ngaahi tau mo e fekeʻikeʻi ʻoku ʻiate kimoutolu? ʻIkai ʻoku mei hoʻomou ngaahi holi kovi ia ʻaia ʻoku tau ʻi homou ngaahi kupu?

2 Կը ցանկաք, բայց չունիք. կը սպաննէք ու կը նախանձիք, սակայն չէք կրնար հասնիլ ձեր ուզածին: Կը կռուիք եւ կը պատերազմիք, բայց չունիք՝ որովհետեւ չէք խնդրեր:

‌ʻOku mou holi kae ʻikai maʻu: ʻoku mou tāmateʻi, mo feinga ke maʻu, kae ʻikai faʻa lavaʻi: ʻoku mou fekeʻikeʻi mo tau, kae ʻikai te mou maʻu, koeʻuhi ʻoku ʻikai te mou kole.

3 Կը խնդրէք՝ սակայն չէք ստանար, որովհետեւ կը խնդրէք չարամտօրէն՝ որպէսզի վատնէք ձեր կիրքերուն համար:

‌ʻOku mou kole, pea ʻikai maʻu koeʻuhi ʻoku mou kole kovi, koeʻuhi ke mou fakaʻosi ia ki hoʻomou ngaahi holi.

4 Շնացողնե՛ր, չէ՞ք գիտեր թէ այս աշխարհի բարեկամութիւնը՝ Աստուծոյ դէմ թշնամութիւն է. ուրեմն ո՛վ որ կը փափաքի բարեկամ ըլլալ աշխարհի, ինքզինք թշնամի կ՚ընէ Աստուծոյ:

‌ʻAe kau tono fefine mo e kau tono tangata, ʻikai te mou ʻilo ko e feʻofoʻofani mo māmani ko e taufehiʻa ia ki he ʻOtua? Pea ko ia ia ʻoku loto ke kāinga mo māmani ko e fili ia ʻoe ʻOtua.

5 Կամ կը կարծէք թէ Գիրքը ընդունա՞յն կ՚ըսէ. «Նախանձի կը տենչայ մեր մէջ բնակող հոգին»՝՝:

He ʻoku mou mahalo ʻoku pehē noa pē ʻae lea ʻi he tohi tapu; “ʻOku holi ki he meheka ʻae laumālie ʻoku nofoʻia ʻakitautolu?”

6 Սակայն աւելի մեծ շնորհք մը կու տայ, ուստի կ՚ըսէ. «Աստուած կ՚ընդդիմանայ ամբարտաւաններուն, բայց շնորհք կու տայ խոնարհներուն»:

Ka ʻoku ne foaki ʻae ʻofa lahi hake. Ko ia ʻoku pehē ʻe ia, “ʻOku tekeʻi ʻe he ʻOtua ʻae laukau ka ʻoku ne foaki ʻae ʻofa ki he angavaivai.”

7 Ուրեմն հպատակեցէ՛ք Աստուծոյ: Դիմադրեցէ՛ք Չարախօսին, եւ ան պիտի փախչի ձեզմէ:

Ko ia mou fakavaivaiʻi ʻakimoutolu ki he ʻOtua. Tekeʻi ʻae tēvolo, pea ʻe puna atu ia meiate kimoutolu.

8 Մօտեցէ՛ք Աստուծոյ, եւ ան պիտի մօտենայ ձեզի: Մաքրեցէ՛ք ձեր ձեռքերը, մեղաւորնե՛ր, ու սրբացուցէ՛ք ձեր սիրտերը, երկմիտնե՛ր:

‌ʻUnuʻunu atu ki he ʻOtua, pea ʻe ʻunuʻunu mai ia kiate kimoutolu. Fakamaʻa homou nima, ʻae kau angahala; pea fakamaʻa mo homou loto, ʻae kau lotolotoua.

9 Զգացէ՛ք ձեր թշուառութիւնը, սգացէ՛ք եւ լացէ՛ք. ձեր խնդուքը թող փոխուի սուգի, ու ձեր ուրախութիւնը՝ տրտմութեան:

Mou mamahiʻia, pea toʻetoʻe, mo tangi: ke liliu hoʻomou kata ko e toʻetoʻe, pea ko hoʻomou fiefia ko e māfasia.

10 Խոնարհեցէ՛ք Տէրոջ առջեւ, եւ ան պիտի բարձրացնէ ձեզ:

Fakavaivaiʻi ʻakimoutolu ʻi he ʻao ʻoe ʻEiki, pea ʻe hakeakiʻi ʻe ia ʻakimoutolu.

11 Մի՛ բամբասէք զիրար, եղբայրնե՛ր: Ա՛ն որ կը բամբասէ իր եղբայրը կամ կը դատէ իր եղբայրը, կը բամբասէ Օրէ՛նքը եւ կը դատէ Օրէ՛նքը: Իսկ եթէ դատես Օրէնքը, ա՛լ Օրէնքը գործադրող չես, հապա՝ դատաւոր:

‌ʻE kāinga, ʻoua naʻa feleakoviʻaki ʻakimoutolu kiate kimoutolu. Ko ia ʻoku lauʻikovi hono tokoua, pea fakamaauʻi hono tokoua, ʻoku ne lauʻikovi ʻae fono, pea fakamaauʻi ʻae fono: pea kapau ʻoku ke fakamaauʻi ʻae fono, ʻoku ʻikai te ke fai koe ki he fono, ka ko e fakamaau.

12 Միայն մէ՛կ Օրէնսդիր (ու Դատաւոր) կայ, որ կարող է փրկել եւ կորսնցնել: Դուն ո՞վ ես՝ որ կը դատես ուրիշը:

‌ʻOku ai ʻae tokotaha ʻoku ne fokotuʻu ʻae fono, ʻoku faʻa fai ʻe ia ke fakamoʻui pea ke fakaʻauha: ko hai koe ʻoku ke fakamaauʻi ʻae tokotaha?

13 Հիմա գա՛նք ձեզի՝ որ կ՚ըսէք. «Այսօր կամ վաղը պիտի երթանք այսինչ քաղաքը, հոն տարի մը պիտի կենանք, առեւտուր պիտի ընենք ու պիտի շահինք»:

Vakai mai, ʻakimoutolu ʻoku pehē, “Ko e ʻaho ni pe ko e ʻapongipongi te tau ʻo ki ha kolo ʻe taha, ʻo nofo ai ʻi he taʻu ʻe taha, ʻo fefakatauʻaki, ʻo maʻu ai ʻae koloa:”

14 (Դո՛ւք՝ որ չէք գիտեր թէ ի՛նչ պիտի ըլլայ վաղը:

Ka ʻoku ʻikai te mou ʻilo ʻaia ʻe hoko ʻapongipongi. He ko e hā hoʻomou moʻui? He ko e mao ia, ʻoku hā mai ʻo fuoloa siʻi pe, pea mole atu leva.

15 Քանի որ ի՞նչ է ձեր կեանքը. արդարեւ շոգի մըն է, որ քիչ մը ատեն կ՚երեւնայ, յետոյ կ՚աներեւութանայ: ) Փոխարէնը ըսելու էիք. «Եթէ Տէրը կամենայ, պիտի ապրինք եւ պիտի ընենք այս կամ այն բանը»:

Kae totonu hoʻomou pehē, “Kapau ko e finangalo ʻoe ʻEiki ke moʻui ʻakitautolu, te tau fai eni, pe ko ʻena.”

16 Բայց հիմա կը պարծենաք ձեր պոռոտախօսութեամբ. այդպիսի ամէն պարծանք չար է:

Ka ko eni, ʻoku mou fiefia ʻi hoʻomou faʻa polepole: ka ʻoku kovi ʻae fiefia pehē kotoa pē.

17 Ուրեմն ո՛վ որ գիտէ բարին ընել՝ բայց չ՚ըներ, ատիկա մեղք է իրեն համար:

Ko ia ia ʻoku ne ʻilo ke fai lelei, ka ʻoku ʻikai ke fai, ko e angahala ia kiate ia.