< ՅԱԿՈԲՈՒ 4 >

1 Ուրկէ՞ կը ծագին պատերազմներն ու կռիւները ձեր մէջ: Միթէ չե՞ն ծագիր ձեր կիրքերէն, որոնք կը մարտնչին ձեր անդամներուն մէջ:
तुसन मां लड़ाई ते झगड़े कोट्ठां एइतन? कुन तैन खुवैइशन सेइं नईं ज़ैना तुश्शे अंगन मां लेड़तिन?
2 Կը ցանկաք, բայց չունիք. կը սպաննէք ու կը նախանձիք, սակայն չէք կրնար հասնիլ ձեր ուզածին: Կը կռուիք եւ կը պատերազմիք, բայց չունիք՝ որովհետեւ չէք խնդրեր:
तुस खुवैइश रखतथ, पन तुसन मैल्ले न, एल्हेरेलेइ तुस खून ते जलन केरतथ, ते किछ हासिल न केरि बटथ तुस झगड़तथ ते लड़तथ; तुसन एल्हेरेलेइ न मैल्ले, कि तुस मगथ न।
3 Կը խնդրէք՝ սակայն չէք ստանար, որովհետեւ կը խնդրէք չարամտօրէն՝ որպէսզի վատնէք ձեր կիրքերուն համար:
तुस मगतथ ते मैल्ले न, किजोकि बुरी इच्छा सेइं मगतथ, ताके अपने एशे मां खर्च़ केरथ।
4 Շնացողնե՛ր, չէ՞ք գիտեր թէ այս աշխարհի բարեկամութիւնը՝ Աստուծոյ դէմ թշնամութիւն է. ուրեմն ո՛վ որ կը փափաքի բարեկամ ըլլալ աշխարհի, ինքզինք թշնամի կ՚ընէ Աստուծոյ:
हे बेईमान लोकव, कुन तुस न ज़ानथ, कि दुनियारी चीज़न सेइं दोस्ती रखनी परमेशरे सेइं बैर केरनोए, ज़ै कोई दुनियारो दोस्त भोनो चाते, तै अपनो आप परमेशरेरो दुश्मन बनाते।
5 Կամ կը կարծէք թէ Գիրքը ընդունա՞յն կ՚ըսէ. «Նախանձի կը տենչայ մեր մէջ բնակող հոգին»՝՝:
कुन तुस इन समझ़तथ, कि पवित्रशास्त्र बेफैइदू ज़ोते कि, “ज़ै आत्मा तैने असन मां छ़डी, कुन तै एरी इच्छा केरती, ज़ेसेरो फल जलन भोए?”
6 Սակայն աւելի մեծ շնորհք մը կու տայ, ուստի կ՚ըսէ. «Աստուած կ՚ընդդիմանայ ամբարտաւաններուն, բայց շնորհք կու տայ խոնարհներուն»:
पन ज़ै अनुग्रह परमेशर देते तै बड़ो मज़बूते, एल्हेरेलेइ पवित्रशास्त्रे मां इन लिखोरूए, “कि परमेशर अभिमान केरनेबालां केरो मुकाबलो केरते, पन दीनन् पुड़ अनुग्रह केरते।”
7 Ուրեմն հպատակեցէ՛ք Աստուծոյ: Դիմադրեցէ՛ք Չարախօսին, եւ ան պիտի փախչի ձեզմէ:
एल्हेरेलेइ परमेशरेरे अधीन भोथ, ते ज़ैन शैतान तुसन करां करानू चाते तैन न केरा, त तै तुसन करां दूर नश्शेलो।
8 Մօտեցէ՛ք Աստուծոյ, եւ ան պիտի մօտենայ ձեզի: Մաքրեցէ՛ք ձեր ձեռքերը, մեղաւորնե՛ր, ու սրբացուցէ՛ք ձեր սիրտերը, երկմիտնե՛ր:
परमेशरेरे नेड़े एज्जा, त तै तुश्शे नेड़े एज्जेलो, हे पापी लोकव, अपने ज़िन्दगी करां पाप दूर केरा, ते हे दुमन्ने बाले लोकव अपने मन्न पवित्र केरा।
9 Զգացէ՛ք ձեր թշուառութիւնը, սգացէ՛ք եւ լացէ՛ք. ձեր խնդուքը թող փոխուի սուգի, ու ձեր ուրախութիւնը՝ տրտմութեան:
अपने पापां केरे वजाई सेइं दुखी भोथ, ते शोग केरा, ते लेरां देथ, तुश्शी हासी शोगे मां, ते तुश्शी खुशी उदैसी मां बेदलोए।
10 Խոնարհեցէ՛ք Տէրոջ առջեւ, եւ ան պիտի բարձրացնէ ձեզ:
प्रभुएरे सामने नम्र बना, त तै तुसन इज़्ज़त देइतां उच्चे केरेलो।
11 Մի՛ բամբասէք զիրար, եղբայրնե՛ր: Ա՛ն որ կը բամբասէ իր եղբայրը կամ կը դատէ իր եղբայրը, կը բամբասէ Օրէ՛նքը եւ կը դատէ Օրէ՛նքը: Իսկ եթէ դատես Օրէնքը, ա՛լ Օրէնքը գործադրող չես, հապա՝ դատաւոր:
हे ढ्लाव ते बेइनव, एक्की होरेरी तुहीन न केरा, ज़ै अपने ढ्लाएरी तुहीन केरते, या अपने ढ्लाए पुड़ दोष लाते, तै मूसेरे कानूनेरी भी तुहीन केरते, ते मूसेरे कानूने पुड़ दोष लाते, ते अगर तू कानूने पुड़ दोष लातस, त तू कानूने पुड़ च़लने बालो न भोव, पन तैसेरो हाकिम भोव।
12 Միայն մէ՛կ Օրէնսդիր (ու Դատաւոր) կայ, որ կարող է փրկել եւ կորսնցնել: Դուն ո՞վ ես՝ որ կը դատես ուրիշը:
मूसेरो कानून देनेबालो ते हाकिम त अक्के, तै परमेशर आए, ज़ैस कां बच़ाने ते नाश केरनेरी शक्ति आए, तू कौन आस, ज़ै अपने पड़ोसी पुड़ दोष लातस?
13 Հիմա գա՛նք ձեզի՝ որ կ՚ըսէք. «Այսօր կամ վաղը պիտի երթանք այսինչ քաղաքը, հոն տարի մը պիտի կենանք, առեւտուր պիտի ընենք ու պիտի շահինք»:
तुस ज़ैना इन ज़ोतथ, “कि अज़ या कालां अस कोन्ची होरि नगर मां गेइतां अक साल बीतामेले, ते बुपार केरतां फैइदो उठामेले।”
14 (Դո՛ւք՝ որ չէք գիտեր թէ ի՛նչ պիտի ըլլայ վաղը:
ते इन न ज़ानथ कि कालां कुन भोलू, शुना, तुश्शी ज़िन्दगी आए कुन? तुस त भाखेरे ज़ेरेथ, ज़ै थोड़े च़िरे लेइहोते, ते फिरी गैइब भोते।
15 Քանի որ ի՞նչ է ձեր կեանքը. արդարեւ շոգի մըն է, որ քիչ մը ատեն կ՚երեւնայ, յետոյ կ՚աներեւութանայ: ) Փոխարէնը ըսելու էիք. «Եթէ Տէրը կամենայ, պիտի ապրինք եւ պիտի ընենք այս կամ այն բանը»:
एल्हेरेलेइ तुसेईं इन ज़ोरू लोड़े, “अगर प्रभु चाए, त अस ज़ींते रहमेले, ते इन या तैन कम भी केरमेले।”
16 Բայց հիմա կը պարծենաք ձեր պոռոտախօսութեամբ. այդպիսի ամէն պարծանք չար է:
पन हुनी तुस अपने अभिमाने पुड़ घमण्ड केरतथ, एरू सब घमण्ड बुरू भोते।
17 Ուրեմն ո՛վ որ գիտէ բարին ընել՝ բայց չ՚ըներ, ատիկա մեղք է իրեն համար:
एल्हेरेलेइ ज़ै कोई भलाई केरनि ज़ानते ते न केरे, तैसेरेलेइ ई पापे।

< ՅԱԿՈԲՈՒ 4 >