ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 6
1 Ուստի՝ ձգե՛նք Քրիստոսի վերաբերեալ նախաբանը ու յառաջանա՛նք դէպի կատարելութիւն, փոխանակ դարձեալ հիմը դնելու մեռած գործերէն ապաշխարութեան եւ Աստուծոյ հանդէպ հաւատքին,
C'est pourquoi, laissant l'enseignement élémentaire du Christ, élevons-nous à l'enseignement parfait, sans poser de nouveau les principes fondamentaux du renoncement aux oeuvres mortes et de la foi en Dieu,
2 մկրտութիւններու ուսուցումին ու ձեռնադրութեան, մեռելներու յարութեան եւ յաւիտենական դատաստանին. (aiōnios g166)
la doctrine du baptême, de l'imposition des mains, de la résurrection des morts et du jugement éternel. (aiōnios g166)
3 ա՛յս է որ պիտի ընենք՝ եթէ գէթ Աստուած արտօնէ:
C'est ce que nous allons faire, si Dieu le permet,
4 Արդարեւ անկարելի է անոնց՝ որոնք անգամ մը լուսաւորուեցան, համտեսեցին երկնային պարգեւը, բաժնեկից դարձան Սուրբ Հոգիին,
car il est impossible que ceux qui ont été une fois éclairés, qui ont goûté le don céleste, qui ont eu part au Saint-Esprit,
qui ont savouré la bonne parole de Dieu et les puissances du monde nouveau, (aiōn g165)
6 որ վերանորոգուին ապաշխարութեամբ՝ եթէ սայթաքին. քանի որ կրկին կը խաչեն Աստուծոյ Որդին իրենք իրենց համար, ու կը խայտառակեն զայն:
puis sont tombés, soient ramenés à la repentance par un second renouvellement, puis qu'ils crucifient de nouveau, pour leur malheur, le Fils de Dieu, et l'exposent à l'ignominie.
7 Որովհետեւ այն երկիրը՝ որ կը խմէ իր վրայ յաճախ եկած անձրեւը, եւ կ՚արտադրէ յարմար բոյսեր անոնց՝ որոնց համար կը մշակուի, օրհնութիւն կը ստանայ Աստուծմէ.
Lorsqu'une terre abreuvée par des pluies fréquentes, produit des plantes utiles à ceux pour qui on la cultive, elle a part à la bénédiction de Dieu;
8 բայց ան որ կ՚արտադրէ փուշեր ու տատասկներ՝ անպէտ է եւ անիծուելու մօտ. անոր վախճանն է այրուիլ:
mais, si elle ne donne que des épines et des chardons, c'est une mauvaise terre, près d'être maudite, et l'on finit par y mettre le feu.
9 Թէպէտ այսպէս կը խօսինք, ձեր մասին՝ սիրելինե՛ր՝ մենք համոզում ունինք լաւագոյն բաներու, որոնք կը վերաբերին փրկութեան:
Cependant, mes bien-aimés frères, quoique nous nous exprimions de la sorte, nous sommes convaincus, pour ce qui vous concerne, que des destinées meilleures, auxquelles s'attache le salut, vous attendent.
10 Քանի որ Աստուած անիրաւ չէ՝ որ մոռնայ ձեր գործը, եւ այն սէրը՝ որ ցոյց տուիք իր անունին համար, երբ սպասարկեցիք սուրբերուն ու կը սպասարկէք ալ:
Dieu est trop juste pour oublier votre travail et l'amour pour son nom, dont vous avez fait preuve par les services que vous avez rendus et que vous rendez encore aux saints.
11 Սակայն կը ցանկանք որ ձեզմէ իւրաքանչիւրը ցոյց տայ նոյն փութաջանութիւնը՝ մինչեւ վախճանը պահելու համար յոյսի լման վստահութիւնը.
Nous désirons, toutefois, que chacun de vous montre le même zèle à conserver son espérance pleine et entière jusqu’à la fin,
12 որպէսզի դուք անփոյթ չըլլաք, հապա նմանիք անոնց՝ որ հաւատքով ու համբերատարութեամբ ժառանգեցին խոստումները:
en sorte que vous ne vous relâchiez point, mais que vous imitiez ceux qui, par une foi persévérante, sont devenus héritiers des promesses.
13 Արդարեւ, երբ Աստուած խոստում ըրաւ Աբրահամի, քանի որ իրմէ մեծը չկար՝ որ երդում ընէր անոր վրայ,
Lorsque Dieu fit la promesse à Abraham, ne pouvant jurer par quelqu'un de plus grand que lui, il jura par lui-même,
14 երդում ըրաւ ինքնիր վրայ եւ ըսաւ. «Այո՛, մեծապէս պիտի օրհնեմ քեզ ու մեծապէս պիտի բազմացնեմ քեզ»:
en disant: «Je fais serment que je te comblerai de bénédictions et que je multiplierai énormément ta postérité: »
15 Եւ այսպէս՝ ան համբերատարութեամբ հասաւ խոստումին:
c'est ainsi qu'Abraham, ayant persévéré dans la foi, vit se réaliser pour lui la promesse.
16 Արդարեւ մարդիկ երդում կ՚ընեն իրենցմէ մեծին վրայ, ու իրենց համար՝ երդո՛ւմը կը հաստատէ ամէն հակաճառութեան աւարտը:
Les hommes, en effet, jurent par celui qui est plus grand qu’eux, et le serment est une assurance qui met fin à toutes leurs contestations.
17 Ուստի Աստուած, փափաքելով աւելի ճոխութեամբ ցոյց տալ իր ծրագիրին անփոփոխ ըլլալը խոստումի ժառանգորդներուն, միջնորդեց երդումով մը,
Eh bien! Dieu voulant montrer expressément aux héritiers de la promesse, l’immutabilité de ses desseins, fit intervenir le serment,
18 որպէսզի երկու անփոփոխելի բաներով - որոնց մէջ անկարելի է որ Աստուած ստէ - հզօր մխիթարութիւն ունենանք մենք՝ որ իբր ապաստան ամուր բռնեցինք մեզի առաջարկուած յոյսը:
afin que, par deux actes immuables, dans lesquels il est impossible que Dieu nous trompe, nous nous sentions puissamment encouragés, nous qui avons cherché notre refuge en lui, à tenir ferme à l'espérance qui nous est offerte.
19 Մենք ունինք զայն որպէս ապահով եւ հաստատ խարիսխ մեր անձին. ան կը մտնէ վարագոյրին ներսի կողմն ալ,
Et nous la gardons comme une ancre de l'âme, sûre et solide, cette espérance qui pénètre jusqu'au delà du voile, dans le sanctuaire
