< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 7 >

1 Քահանայապետը ըսաւ. «Այդ բաները ա՞յդպէս են ի՛րապէս»:
تَتَح پَرَں مَہایاجَکَح پرِشْٹَوانْ، ایشا کَتھاں کِں سَتْیا؟
2 Ան ալ ըսաւ. «Մարդի՛կ եղբայրներ ու հայրե՛ր, մտի՛կ ըրէք. փառքի Աստուածը երեւցաւ մեր հօր՝ Աբրահամի, երբ Միջագետքի մէջ էր, դեռ Խառանի մէջ չբնակած, եւ ըսաւ անոր.
تَتَح سَ پْرَتْیَوَدَتْ، ہے پِتَرو ہے بھْراتَرَح سَرْوّے لاکا مَناںسِ نِدھَدّھوَں۔ اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشَ اِبْراہِیمْ ہارَنْنَگَرے واسَکَرَناتْ پُورْوَّں یَدا اَرامْ-نَہَرَیِمَدیشے آسِیتْ تَدا تیجومَیَ اِیشْوَرو دَرْشَنَں دَتْوا
3 “Ելի՛ր քու երկրէդ ու ազգականներէդ, եւ գնա՛ այն երկիրը՝ որ ես պիտի ցուցնեմ քեզի”:
تَمَوَدَتْ تْوَں سْوَدیشَجْناتِمِتْرانِ پَرِتْیَجْیَ یَں دیشَمَہَں دَرْشَیِشْیامِ تَں دیشَں وْرَجَ۔
4 Այն ատեն՝ ելլելով Քաղդէացիներու երկրէն՝ բնակեցաւ Խառանի մէջ, եւ անոր հօր մեռնելէն ետք՝ անկէ փոխադրեց զայն այս երկիրը, ուր դուք կը բնակիք հիմա:
اَتَح سَ کَسْدِییَدیشَں وِہایَ ہارَنْنَگَرے نْیَوَسَتْ، تَدَنَنْتَرَں تَسْیَ پِتَرِ مرِتے یَتْرَ دیشے یُویَں نِوَسَتھَ سَ اینَں دیشَماگَچّھَتْ۔
5 Ո՛չ մէկ ժառանգութիւն տուաւ անոր այս երկրին մէջ, ո՛չ իսկ ոտքի քայլի մը չափ տեղ. բայց խոստացաւ ասիկա իբր կալուած տալ իրեն, եւ իրմէ ետք՝ իր զարմին, երբ դեռ ինք զաւակ չունէր:
کِنْتْوِیشْوَرَسْتَسْمَے کَمَپْیَدھِکارَمْ اَرْتھادْ ایکَپَدَپَرِمِتاں بھُومِمَپِ نادَداتْ؛ تَدا تَسْیَ کوپِ سَنْتانو ناسِیتْ تَتھاپِ سَنْتانَیح سارْدّھَمْ ایتَسْیَ دیشَسْیادھِکارِی تْوَں بھَوِشْیَسِیتِ تَمْپْرَتْیَنْگِیکرِتَوانْ۔
6 Աստուած սա՛պէս խօսեցաւ. “Անոր զարմը պանդուխտ պիտի ըլլայ օտար երկրի մը մէջ, ու զայն ստրուկ պիտի ընեն եւ չարչարեն չորս հարիւր տարի:
اِیشْوَرَ اِتّھَمْ اَپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ تَوَ سَنْتاناح پَرَدیشے نِوَتْسْیَنْتِ تَتَسْتَدّیشِییَلوکاشْچَتُحشَتَوَتْسَرانْ یاوَتْ تانْ داسَتْوے سْتھاپَیِتْوا تانْ پْرَتِ کُوْیَوَہارَں کَرِشْیَنْتِ۔
7 Բայց ե՛ս պիտի դատեմ այն ազգը՝ որուն ստրուկ պիտի ըլլան, - ըսաւ Աստուած, - եւ անկէ ետք պիտի ելլեն ու այս տեղին մէջ պիտի պաշտեն զիս”:
اَپَرَمْ اِیشْوَرَ ایناں کَتھامَپِ کَتھِتَوانْ، یے لوکاسْتانْ داسَتْوے سْتھاپَیِشْیَنْتِ تالّوکانْ اَہَں دَنْڈَیِشْیامِ، تَتَح پَرَں تے بَہِرْگَتاح سَنْتو مامْ اَتْرَ سْتھانے سیوِشْیَنْتے۔
8 Անոր տուաւ թլփատութեան ուխտը, եւ յետոյ Աբրահամ ծնաւ Իսահակը, ու թլփատեց զայն ութերորդ օրը: Իսահակ ծնաւ Յակոբը, Յակոբ ալ՝ տասներկու նահապետները:
پَشْچاتْ سَ تَسْمَے تْوَکْچھیدَسْیَ نِیَمَں دَتَّوانْ، اَتَ اِسْہاکَنامْنِ اِبْراہِیمَ ایکَپُتْرے جاتے، اَشْٹَمَدِنے تَسْیَ تْوَکْچھیدَمْ اَکَروتْ۔ تَسْیَ اِسْہاکَح پُتْرو یاکُوبْ، تَتَسْتَسْیَ یاکُوبوسْماکَں دْوادَشَ پُورْوَّپُرُشا اَجایَنْتَ۔
9 «Նահապետները՝ նախանձելով Յովսէփի՝ ծախեցին զայն Եգիպտոս տարուելու համար. բայց Աստուած անոր հետ էր,
تے پُورْوَّپُرُشا اِیرْشْیَیا پَرِپُورْنا مِسَرَدیشَں پْریشَیِتُں یُوشَپھَں وْیَکْرِینَنْ۔
10 ու ազատեց զայն իր բոլոր տառապանքներէն: Շնորհք եւ իմաստութիւն տուաւ անոր Եգիպտոսի Փարաւոն թագաւորին առջեւ. ան ալ կառավարիչ նշանակեց զայն Եգիպտոսի ու իր ամբողջ տան վրայ:
کِنْتْوِیشْوَرَسْتَسْیَ سَہایو بھُوتْوا سَرْوَّسْیا دُرْگَتے رَکْشِتْوا تَسْمَے بُدّھِں دَتّوا مِسَرَدیشَسْیَ راجْنَح پھِرَونَح پْرِیَپاتْرَں کرِتَوانْ تَتو راجا مِسَرَدیشَسْیَ سْوِییَسَرْوَّپَرِوارَسْیَ چَ شاسَنَپَدَں تَسْمَے دَتَّوانْ۔
11 Երբ Եգիպտոսի եւ Քանանի ամբողջ երկրին մէջ սով եղաւ, ու մեծ տառապանք, մեր հայրերը ուտելիք չէին գտներ:
تَسْمِنْ سَمَیے مِسَرَ-کِنانَدیشَیو رْدُرْبھِکْشَہیتورَتِکْلِشْٹَتْواتْ نَح پُورْوَّپُرُشا بھَکْشْیَدْرَوْیَں نالَبھَنْتَ۔
12 Յակոբ՝ երբ լսեց թէ Եգիպտոսի մէջ ցորեն կը գտնուի՝ առաջին անգամ ճամբեց մեր հայրերը:
کِنْتُ مِسَرَدیشے شَسْیانِ سَنْتِ، یاکُوبْ اِماں وارْتّاں شْرُتْوا پْرَتھَمَمْ اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشانْ مِسَرَں پْریشِتَوانْ۔
13 Երկրորդ անգամ՝ Յովսէփ ճանչցուց ինքզինք իր եղբայրներուն, եւ Յովսէփի ցեղը յայտնի եղաւ Փարաւոնի:
تَتو دْوِتِییَوارَگَمَنے یُوشَپھْ سْوَبھْراترِبھِح پَرِچِتوبھَوَتْ؛ یُوشَپھو بھْراتَرَح پھِرَونْ راجینَ پَرِچِتا اَبھَوَنْ۔
14 Յովսէփ մարդ ղրկեց ու կանչեց իր հայրը՝ Յակոբը, եւ բոլոր ազգականները՝ եօթանասունհինգ անձ:
اَنَنْتَرَں یُوشَپھْ بھْراترِگَنَں پْریشْیَ نِجَپِتَرَں یاکُوبَں نِجانْ پَنْچادھِکَسَپْتَتِسَںکھْیَکانْ جْناتِجَناںشْچَ سَماہُوتَوانْ۔
15 Յակոբ իջաւ Եգիպտոս, ուր վախճանեցան ինք ու մեր հայրերը,
تَسْمادْ یاکُوبْ مِسَرَدیشَں گَتْوا سْوَیَمْ اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشاشْچَ تَسْمِنْ سْتھانےمْرِیَنْتَ۔
16 եւ փոխադրուելով Սիւքէմ՝ դրուեցան այն գերեզմանին մէջ, որ Աբրահամ արծաթով գնած էր Սիւքէմի հօր՝ Եմովրի որդիներէն:
تَتَسْتے شِکھِمَں نِیتا یَتْ شْمَشانَمْ اِبْراہِیمْ مُدْرادَتْوا شِکھِمَح پِتُ رْہَمورَح پُتْریبھْیَح کْرِیتَوانْ تَتْشْمَشانے سْتھاپَیانْچَکْرِرے۔
17 Երբ մօտեցաւ ժամանակը խոստումին՝ որուն համար Աստուած երդում ըրած էր Աբրահամի, ժողովուրդը աճեցաւ ու բազմացաւ Եգիպտոսի մէջ՝
تَتَح پَرَمْ اِیشْوَرَ اِبْراہِیمَح سَنِّدھَو شَپَتھَں کرِتْوا یاں پْرَتِجْناں کرِتَوانْ تَسْیاح پْرَتِجْنایاح پھَلَنَسَمَیے نِکَٹے سَتِ اِسْراییلّوکا سِمَرَدیشے وَرْدّھَمانا بَہُسَںکھْیا اَبھَوَنْ۔
18 մինչեւ որ ուրիշ թագաւոր մը ելաւ, որ չէր ճանչնար Յովսէփը:
شیشے یُوشَپھَں یو نَ پَرِچِنوتِ تادرِشَ ایکو نَرَپَتِرُپَسْتھایَ
19 Ան խորամանկութեամբ վարուեցաւ մեր ցեղին դէմ եւ չարչարեց մեր հայրերը, մինչեւ անգամ անոնց երախաները դուրս նետել տալով, որպէսզի չապրեցնէ:
اَسْماکَں جْناتِبھِح سارْدّھَں دھُورْتَّتاں وِدھایَ پُورْوَّپُرُشانْ پْرَتِ کُوْیَوَہَرَنَپُورْوَّکَں تیشاں وَںشَناشَنایَ تیشاں نَوَجاتانْ شِشُونْ بَہِ رْنِرَکْشیپَیَتْ۔
20 «Այդ ատեն Մովսէս ալ ծնաւ, որ գեղեցիկ էր Աստուծոյ առջեւ, ու երեք ամիս մեծցաւ իր հօր տունը:
ایتَسْمِنْ سَمَیے مُوسا جَجْنے، سَ تُ پَرَمَسُنْدَروبھَوَتْ تَتھا پِترِگرِہے ماسَتْرَیَپَرْیَّنْتَں پالِتوبھَوَتْ۔
21 Երբ ան դուրս դրուեցաւ, Փարաւոնի աղջիկը տարաւ զայն եւ մեծցուց իբր իր որդին:
کِنْتُ تَسْمِنْ بَہِرْنِکْشِپْتے سَتِ پھِرَونَراجَسْیَ کَنْیا تَمْ اُتّولْیَ نِیتْوا دَتَّکَپُتْرَں کرِتْوا پالِتَوَتِی۔
22 Մովսէս կրթուեցաւ Եգիպտացիներուն ամբողջ իմաստութեամբ, ու զօրաւոր էր իր խօսքերով եւ գործերով:
تَسْماتْ سَ مُوسا مِسَرَدیشِییایاح سَرْوَّوِدْیایاح پارَدرِشْوا سَنْ واکْیے کْرِیایانْچَ شَکْتِمانْ اَبھَوَتْ۔
23 Երբ լման քառասուն տարեկան եղաւ, իր սիրտը փափաքեցաւ այցելել իր եղբայրներուն՝ Իսրայէլի որդիներուն:
سَ سَمْپُورْنَچَتْوارِںشَدْوَتْسَرَوَیَسْکو بھُوتْوا اِسْراییلِییَوَںشَنِجَبھْراترِنْ ساکْشاتْ کَرْتُں مَتِں چَکْرے۔
24 Անիրաւուած տեսնելով Իսրայելացիներէն մէկը՝ պաշտպանեց զայն, եւ ընկճուածին վրէժը առաւ՝ զարնելով Եգիպտացին:
تیشاں جَنَمیکَں ہِںسِتَں درِشْٹْوا تَسْیَ سَپَکْشَح سَنْ ہِںسِتَجَنَمْ اُپَکرِتْیَ مِسَرِییَجَنَں جَگھانَ۔
25 Կը կարծէր թէ իր եղբայրները պիտի հասկնային թէ Աստուած իրենց փրկութիւն պիտի տար իր ձեռքով. բայց անոնք չհասկցան:
تَسْیَ ہَسْتینیشْوَرَسْتانْ اُدّھَرِشْیَتِ تَسْیَ بھْراترِگَنَ اِتِ جْناسْیَتِ سَ اِتْیَنُمانَں چَکارَ، کِنْتُ تے نَ بُبُدھِرے۔
26 Հետեւեալ օրը հանդիպեցաւ անոնց՝ երբ կը կռուէին, եւ ուզեց հաշտեցնել զանոնք՝ ըսելով. “Մարդի՛կ, դուք եղբայրնե՛ր էք. ինչո՞ւ կ՚անիրաւէք զիրար”:
تَتْپَرے ہَنِ تیشامْ اُبھَیو رْجَنَیو رْواکَّلَہَ اُپَسْتھِتے سَتِ مُوساح سَمِیپَں گَتْوا تَیو رْمیلَنَں کَرْتُّں مَتِں کرِتْوا کَتھَیاماسَ، ہے مَہاشَیَو یُواں بھْراتَرَو پَرَسْپَرَمْ اَنْیایَں کُتَح کُرُتھَح؟
27 Բայց ան որ կ՚անիրաւէր ընկերը՝ վանեց զինք ու ըսաւ. “Ո՞վ քեզ պետ եւ իրաւարար նշանակեց մեր վրայ:
تَتَح سَمِیپَواسِنَں پْرَتِ یو جَنونْیایَں چَکارَ سَ تَں دُورِیکرِتْیَ کَتھَیاماسَ، اَسْماکَمُپَرِ شاسْترِتْوَوِچارَیِترِتْوَپَدَیوح کَسْتْواں نِیُکْتَوانْ؟
28 Զի՞ս ալ կ՚ուզես սպաննել, ինչպէս երէկ սպաննեցիր Եգիպտացին”:
ہْیو یَتھا مِسَرِییَں ہَتَوانْ تَتھا کِں مامَپِ ہَنِشْیَسِ؟
29 Այս խօսքէն ետք Մովսէս փախաւ ու պանդխտացաւ Մադիամի երկրին մէջ, ուր ծնաւ երկու որդի:
تَدا مُوسا ایتادرِشِیں کَتھاں شْرُتْوا پَلایَنَں چَکْرے، تَتو مِدِیَنَدیشَں گَتْوا پْرَواسِی سَنْ تَسْتھَو، تَتَسْتَتْرَ دْوَو پُتْرَو جَجْناتے۔
30 Երբ քառասուն տարին լրացաւ, Տէրոջ հրեշտակը երեւցաւ անոր Սինա լերան անապատին մէջ՝ մորենիի կրակի բոցով:
اَنَنْتَرَں چَتْوارِںشَدْوَتْسَریشُ گَتیشُ سِینَیَپَرْوَّتَسْیَ پْرانْتَرے پْرَجْوَلِتَسْتَمْبَسْیَ وَہْنِشِکھایاں پَرَمیشْوَرَدُوتَسْتَسْمَے دَرْشَنَں دَدَو۔
31 Մովսէս ալ՝ երբ նշմարեց՝ զարմացաւ այդ տեսիլքին վրայ, ու երբ մօտեցաւ դիտելու՝ Տէրոջ ձայնը եկաւ անոր, որ կ՚ըսէր.
مُوساسْتَسْمِنْ دَرْشَنے وِسْمَیَں مَتْوا وِشیشَں جْناتُں نِکَٹَں گَچّھَتِ،
32 “Ե՛ս եմ քու հայրերուդ Աստուածը, Աբրահամի Աստուածը, Իսահակի Աստուածը եւ Յակոբի Աստուածը”: Մովսէս ալ՝ վախէն դողալով՝ չէր յանդգներ դիտել:
ایتَسْمِنْ سَمَیے، اَہَں تَوَ پُورْوَّپُرُشانامْ اِیشْوَرورْتھادْ اِبْراہِیمَ اِیشْوَرَ اِسْہاکَ اِیشْوَرو یاکُوبَ اِیشْوَرَشْچَ، مُوسامُدِّشْیَ پَرَمیشْوَرَسْیَیتادرِشِی وِہایَسِییا وانِی بَبھُووَ، تَتَح سَ کَمْپانْوِتَح سَنْ پُنَ رْنِرِیکْشِتُں پْرَگَلْبھو نَ بَبھُووَ۔
33 Տէրը ըսաւ անոր. “Հանէ՛ ոտքերուդ կօշիկները, որովհետեւ սուրբ երկիր է այն տեղը՝ ուր կայնած ես:
پَرَمیشْوَرَسْتَں جَگادَ، تَوَ پادَیوح پادُکے موچَیَ یَتْرَ تِشْٹھَسِ سا پَوِتْرَبھُومِح۔
34 Ի՛րապէս տեսայ Եգիպտոսի մէջ եղող ժողովուրդիս չարչարանքը, լսեցի անոնց հառաչանքը, եւ իջայ զանոնք ազատելու. ու հիմա եկո՛ւր, քեզ ղրկեմ Եգիպտոս”:
اَہَں مِسَرَدیشَسْتھاناں نِجَلوکاناں دُرْدَّشاں نِتانْتَمْ اَپَشْیَں، تیشاں کاتَرْیّوکْتِنْچَ شْرُتَوانْ تَسْماتْ تانْ اُدّھَرْتُّمْ اَوَرُہْیاگَمَمْ؛ اِدانِیمْ آگَچّھَ مِسَرَدیشَں تْواں پْریشَیامِ۔
35 «Այս Մովսէսը, որ ուրացան՝ ըսելով. “Ո՞վ պետ եւ իրաւարար նշանակեց քեզ”, զա՛յն ղրկեց Աստուած իբր պետ եւ ազատարար՝ այն հրեշտակին ձեռքով, որ երեւցաւ անոր մորենիին մէջ:
کَسْتْواں شاسْترِتْوَوِچارَیِترِتْوَپَدَیو رْنِیُکْتَوانْ، اِتِ واکْیَمُکْتْوا تَے رْیو مُوسا اَوَجْناتَسْتَمیوَ اِیشْوَرَح سْتَمْبَمَدھْیے دَرْشَنَداتْرا تینَ دُوتینَ شاسْتارَں مُکْتِداتارَنْچَ کرِتْوا پْریشَیاماسَ۔
36 Անիկա՛ դուրս հանեց զանոնք, սքանչելիքներ ու նշաններ ցոյց տալով Եգիպտոսի երկրին եւ Կարմիր ծովուն, ու քառասուն տարի՝ անապատին մէջ:
سَ چَ مِسَرَدیشے سُوپھْنامْنِ سَمُدْرے چَ پَشْچاتْ چَتْوارِںشَدْوَتْسَرانْ یاوَتْ مَہاپْرانْتَرے ناناپْرَکارانْیَدْبھُتانِ کَرْمّانِ لَکْشَنانِ چَ دَرْشَیِتْوا تانْ بَہِح کرِتْوا سَمانِنایَ۔
37 Այս Մովսէսն է որ ըսաւ Իսրայէլի որդիներուն. “Տէրը՝ ձեր Աստուածը՝ ձեր եղբայրներէն պիտի հանէ ձեզի մարգարէ մը՝ ինծի նման. մտի՛կ ըրէք անոր”:
پْرَبھُح پَرَمیشْوَرو یُشْماکَں بھْراترِگَنَسْیَ مَدھْیے مادرِشَمْ ایکَں بھَوِشْیَدْوَکْتارَمْ اُتْپادَیِشْیَتِ تَسْیَ کَتھایاں یُویَں مَنو نِدھاسْیَتھَ، یو جَنَ اِسْراییلَح سَنْتانیبھْیَ ایناں کَتھاں کَتھَیاماسَ سَ ایشَ مُوساح۔
38 Ասիկա ա՛ն է որ համախմբումին մէջ էր՝ անապատը, Սինա լերան վրայ իրեն խօսող հրեշտակին եւ մեր հայրերուն հետ: Ան կենարար պատգամներ ընդունեց՝ մեզի տալու.
مَہاپْرانْتَرَسْتھَمَنْڈَلِیمَدھْیےپِ سَ ایوَ سِینَیَپَرْوَّتوپَرِ تینَ سارْدّھَں سَںلاپِنو دُوتَسْیَ چاسْمَتْپِترِگَنَسْیَ مَدھْیَسْتھَح سَنْ اَسْمَبھْیَں داتَوْیَنِ جِیوَنَدایَکانِ واکْیانِ لیبھے۔
39 բայց մեր հայրերը չուզեցին անոր հնազանդիլ, հապա զայն վանեցին իրենցմէ ու Եգիպտոս դարձան իրենց սիրտին մէջ՝
اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشاسْتَمْ اَمانْیَں کَتْوا سْویبھْیو دُورِیکرِتْیَ مِسَرَدیشَں پَراورِتْیَ گَنْتُں مَنوبھِرَبھِلَشْیَ ہارونَں جَگَدُح،
40 ըսելով Ահարոնի. “Աստուածնե՛ր շինէ մեզի, որպէսզի երթան մեր առջեւէն. որովհետեւ այդ Մովսէսը՝ որ հանեց մեզ Եգիպտոսի երկրէն, չենք գիտեր թէ ի՛նչ եղաւ անոր”:
اَسْماکَمْ اَگْرےگْرے گَنْتُمْ اَسْمَدَرْتھَں دیوَگَنَں نِرْمّاہِ یَتو یو مُوسا اَسْمانْ مِسَرَدیشادْ بَہِح کرِتْوانِیتَوانْ تَسْیَ کِں جاتَں تَدَسْمابھِ رْنَ جْنایَتے۔
41 Այն օրերը շինեցին հորթ մը, զոհ մատուցանեցին կուռքին, եւ կ՚ուրախանային իրենց ձեռքերուն գործերով:
تَسْمِنْ سَمَیے تے گووَتْساکرِتِں پْرَتِماں نِرْمّایَ تامُدِّشْیَ نَیویدْیَمُتْمرِجْیَ سْوَہَسْتَکرِتَوَسْتُنا آنَنْدِتَوَنْتَح۔
42 Աստուած ալ երես դարձուց ու մատնեց զանոնք պաշտելու երկինքի աստղերը, ինչպէս գրուած է Մարգարէներու գիրքին մէջ. “Միթէ ինծի՞ մատուցանեցիք մորթուած անասուններ եւ զոհեր՝ քառասուն տարի անապատին մէջ, ո՛վ Իսրայէլի տունը:
تَسْمادْ اِیشْوَرَسْتیشاں پْرَتِ وِمُکھَح سَنْ آکاشَسْتھَں جْیوتِرْگَنَں پُوجَیِتُں تیبھْیونُمَتِں دَدَو، یادرِشَں بھَوِشْیَدْوادِناں گْرَنْتھیشُ لِکھِتَماسْتے، یَتھا، اِسْراییلِییَوَںشا رے چَتْوارِںشَتْسَمانْ پُرا۔ مَہَتِ پْرانْتَرے سَںسْتھا یُویَنْتُ یانِ چَ۔ بَلِہومادِکَرْمّانِ کرِتَوَنْتَسْتُ تانِ کِں۔ ماں سَمُدِّشْیَ یُشْمابھِح پْرَکرِتانِیتِ نَیوَ چَ۔
43 Հապա կրեցիք Մողոքի վրանը ու ձեր Հռեմփա աստուծոյն աստղը, ձեր կերտած պատկերները՝ անոնց երկրպագելու համար: Ես ալ պիտի տարագրեմ ձեզ Բաբելոնի միւս կողմը”:
کِنْتُ وو مولَکاکھْیَسْیَ دیوَسْیَ دُوشْیَمیوَ چَ۔ یُشْماکَں رِمْپھَناکھْیایا دیوَتایاشْچَ تارَکا۔ ایتَیورُبھَیو رْمُورْتِی یُشْمابھِح پَرِپُوجِتے۔ اَتو یُشْماںسْتُ بابیلَح پارَں نیشْیامِ نِشْچِتَں۔
44 «Անապատին մէջ՝ մեր հայրերը ունէին վկայութեան խորանը, ինչպէս Մովսէսի հետ խօսողը պատուիրած էր որ շինէ զայն՝ տեսած տիպարին պէս:
اَپَرَنْچَ یَنِّدَرْشَنَمْ اَپَشْیَسْتَدَنُسارینَ دُوشْیَں نِرْمّاہِ یَسْمِنْ اِیشْوَرو مُوسامْ ایتَدْواکْیَں بَبھاشے تَتْ تَسْیَ نِرُوپِتَں ساکْشْیَسْوَرُوپَں دُوشْیَمْ اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشَیح سَہَ پْرانْتَرے تَسْتھَو۔
45 Անոնց յաջորդող մեր հայրերն ալ՝ զայն ստանալով՝ Յեսուի հետ մտցուցին կալուածը այն հեթանոսներուն, որ Աստուած վանեց մեր հայրերուն առջեւէն: Հոն մնաց մինչեւ Դաւիթի օրերը,
پَشْچاتْ یِہوشُویینَ سَہِتَیسْتیشاں وَںشَجاتَیرَسْمَتْپُورْوَّپُرُشَیح سْویشاں سَمُّکھادْ اِیشْوَرینَ دُورِیکرِتانامْ اَنْیَدیشِییاناں دیشادھِکرِتِکالے سَمانِیتَں تَدْ دُوشْیَں دایُودودھِکارَں یاوَتْ تَتْرَ سْتھانَ آسِیتْ۔
46 որ Աստուծոյ առջեւ շնորհք գտաւ եւ ուզեց բնակարան մը կառուցանել Յակոբի Աստուծոյն.
سَ دایُودْ پَرَمیشْوَرَسْیانُگْرَہَں پْراپْیَ یاکُوبْ اِیشْوَرارْتھَمْ ایکَں دُوشْیَں نِرْمّاتُں وَوانْچھَ؛
47 բայց Սողոմո՛ն տուն մը կառուցանեց անոր:
کِنْتُ سُلیمانْ تَدَرْتھَں مَنْدِرَمْ ایکَں نِرْمِّتَوانْ۔
48 Սակայն Ամենաբարձրը չի բնակիր ձեռակերտ տաճարներու մէջ, ինչպէս մարգարէն կ՚ըսէ.
تَتھاپِ یَح سَرْوّوپَرِسْتھَح سَ کَسْمِںشْچِدْ ہَسْتَکرِتے مَنْدِرے نِوَسَتِیتِ نَہِ، بھَوِشْیَدْوادِی کَتھامیتاں کَتھَیَتِ، یَتھا،
49 “Երկինքը իմ գահս է, ու երկիրը իմ ոտքերուս պատուանդանն է. ինչպիսի՞ տուն պիտի կառուցանէք ինծի, - կ՚ըսէ Տէրը, - կամ ի՞նչպէս պիտի ըլլայ իմ հանգստավայրիս տեղը.
پَریشو وَدَتِ سْوَرْگو راجَسِںہاسَنَں مَمَ۔ مَدِییَں پادَپِیٹھَنْچَ پرِتھِوِی بھَوَتِ دھْرُوَں۔ تَرْہِ یُویَں کرِتے مے کِں پْرَنِرْمّاسْیَتھَ مَنْدِرَں۔ وِشْرامایَ مَدِییَں وا سْتھانَں کِں وِدْیَتے تْوِہَ۔
50 միթէ իմ ձեռքս չէ՞ շիներ այս բոլորը”:
سَرْوّانْییتانِ وَسْتُونِ کِں مے ہَسْتَکرِتانِ نَ۔۔
51 «Խստապարանոցնե՛ր ու սիրտով եւ ականջով անթլփատնե՛ր, դուք միշտ կ՚ընդդիմանաք Սուրբ Հոգիին, ինչպէս ձեր հայրերը՝ այնպէս ալ դուք:
ہے اَناجْناگْراہَکا اَنْتَحکَرَنے شْرَوَنے چاپَوِتْرَلوکاح یُویَمْ اَنَوَرَتَں پَوِتْرَسْیاتْمَنَح پْراتِکُولْیَمْ آچَرَتھَ، یُشْماکَں پُورْوَّپُرُشا یادرِشا یُویَمَپِ تادرِشاح۔
52 Մարգարէներէն ո՞րը չհալածեցին ձեր հայրերը, ու չսպաննեցին անոնք՝ որ նախապէս ծանուցանեցին այն Արդարին գալուստը: Անոր մատնիչները եւ սպաննողները եղաք հիմա,
یُشْماکَں پُورْوَّپُرُشاح کَں بھَوِشْیَدْوادِنَں ناتاڈَیَنْ؟ یے تَسْیَ دھارْمِّکَسْیَ جَنَسْیاگَمَنَکَتھاں کَتھِتَوَنْتَسْتانْ اَگھْنَنْ یُویَمْ اَدھُونا وِشْواسَگھاتِنو بھُوتْوا تَں دھارْمِّکَں جَنَمْ اَہَتَ۔
53 դո՛ւք՝ որ ստացաք Օրէնքը հրեշտակներու կարգադրութեամբ, բայց չպահեցիք զայն»:
یُویَں سْوَرْگِییَدُوتَگَنینَ وْیَوَسْتھاں پْراپْیاپِ تاں ناچَرَتھَ۔
54 Այս բաները լսելով՝ անոնք կը մոլեգնէին իրենց սիրտերուն մէջ եւ կը կրճտէին իրենց ակռաները անոր դէմ:
اِماں کَتھاں شْرُتْوا تے مَنَحسُ بِدّھاح سَنْتَسْتَں پْرَتِ دَنْتَگھَرْشَنَمْ اَکُرْوَّنْ۔
55 Բայց ան՝ լեցուած Սուրբ Հոգիով՝ ակնապիշ նայեցաւ դէպի երկինք, տեսաւ Աստուծոյ փառքը ու Յիսուսն ալ՝ որ Աստուծոյ աջ կողմը կայնած էր, եւ ըսաւ.
کِنْتُ سْتِپھانَح پَوِتْریناتْمَنا پُورْنو بھُوتْوا گَگَنَں پْرَتِ سْتھِرَدرِشْٹِں کرِتْوا اِیشْوَرَسْیَ دَکْشِنے دَنْڈایَمانَں یِیشُنْچَ وِلوکْیَ کَتھِتَوانْ؛
56 «Ահա՛ կը տեսնեմ երկինքը բացուած, ու մարդու Որդին՝ Աստուծոյ աջ կողմը կայնած»:
پَشْیَ،میگھَدْوارَں مُکْتَمْ اِیشْوَرَسْیَ دَکْشِنے سْتھِتَں مانَوَسُتَنْچَ پَشْیامِ۔
57 Իսկ անոնք բարձրաձայն աղաղակելով՝ գոցեցին իրենց ականջները, եւ բոլորը միաբանութեամբ խուժեցին անոր վրայ,
تَدا تے پْروچَّیح شَبْدَں کرِتْوا کَرْنیشْوَنْگُلِی رْنِدھایَ ایکَچِتِّیبھُویَ تَمْ آکْرَمَنْ۔
58 ու քաղաքէն դուրս հանելով՝ քարկոծեցին զայն. եւ վկաները իրենց հանդերձները պահ դրին երիտասարդի մը ոտքերուն քով, որ կը կոչուէր Սօղոս:
پَشْچاتْ تَں نَگَرادْ بَہِح کرِتْوا پْرَسْتَرَیراگھْنَنْ ساکْشِنو لاکاح شَولَنامْنو یُونَشْچَرَنَسَنِّدھَو نِجَوَسْتْرانِ سْتھاپِتَوَنْتَح۔
59 Ու կը քարկոծէին Ստեփանոսը, որ կը գոչէր. «Տէ՛ր Յիսուս, ընդունէ՛ իմ հոգիս»:
اَنَنْتَرَں ہے پْرَبھو یِیشے مَدِییَماتْمانَں گرِہانَ سْتِپھانَسْییتِ پْرارْتھَنَواکْیَوَدَنَسَمَیے تے تَں پْرَسْتَرَیراگھْنَنْ۔
60 Եւ ծնրադրելով՝ բարձրաձայն աղաղակեց. «Տէ՛ր, այս մեղքը մի՛ սեպեր ատոնց»: Ասիկա ըսելով՝ ննջեց:
تَسْماتْ سَ جانُنِی پاتَیِتْوا پْروچَّیح شَبْدَں کرِتْوا، ہے پْرَبھے پاپَمیتَدْ ایتیشُ ما سْتھاپَیَ، اِتْیُکْتْوا مَہانِدْراں پْراپْنوتْ۔

< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 7 >