ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 5
1 Բայց մարդ մը՝ Անանիա անունով, իր կնոջ՝ Սափիրայի հետ ստացուածք մը ծախեց,
NOW a certain man named Ananias, with Sapphira his wife, had sold an estate,
2 անոր հասոյթէն խորեց իր կնոջ գիտակցութեամբ, ու մաս մը բերելով՝ դրաւ առաքեալներու տրամադրութեան տակ՝՝:
and secreted a part of the price paid, his wife also being privy to the transaction, and he brought a part, and laid it at the apostles’ feet.
3 Պետրոս ըսաւ. «Անանիա՛, ինչո՞ւ Սատանան լեցուց սիրտդ, որ ստես Սուրբ Հոգիին եւ խորես արտին հասոյթէն:
But Peter said, O Ananias! why hath Satan filled thy heart that thou shouldst lie to the Holy Ghost, and secrete something from the price of the estate?
4 Քուկդ չէ՞ր ան՝ քանի կեցած էր, ու ծախուած ալ՝ իշխանութեանդ տակ էր: Ինչո՞ւ այս բանը դրիր սիրտիդ մէջ. դուն ստեցիր ո՛չ թէ մարդոց, հապա՝ Աստուծոյ»:
it remained unsold, was it not vested in thee? and when sold, was it not in thine own power? why then hast thou determined in thine heart to do this deed? thou hast not lied unto men, but unto God.
5 Անանիա՝ լսելով այս խօսքերը՝ ինկաւ եւ շունչը փչեց. ու մեծ վախ համակեց բոլոր անոնք՝՝ որ լսեցին ասիկա:
Then Ananias, hearing those words, sunk down and expired: and great dread fell upon all who heard these things.
6 Երիտասարդները կանգնեցան, պատանքով փաթթեցին զայն, եւ դուրս հանելով թաղեցին:
Then the young men arose, and swathed him up, and carrying him out, buried him.
7 Գրեթէ երեք ժամ ետք՝ անոր կինը ներս մտաւ, չգիտնալով պատահածը:
Now it came to pass at the distance of about three hours, his wife also, not knowing what had passed, came in.
8 Պետրոս ըսաւ անոր. «Ըսէ՛ ինծի, արտը ա՞յդ գինով ծախեցիք»: Ան ալ ըսաւ. «Այո՛, ա՛յդ գինով»:
And Peter addressed her, Tell me, if ye sold the estate for so much? And she said, Yes, for so much.
9 Ուստի Պետրոս ըսաւ անոր. «Այդ ի՞նչ է, որ դուք համաձայնեցաք՝ Տէրոջ Հոգին փորձելու. ահա՛ ամուսինդ թաղողներուն ոտքերը դրան քով են, քե՛զ ալ պիտի հանեն դուրս»:
Then Peter said unto her, How is it that ye have conspired together to tempt the Spirit of the Lord? see, the feet of them who have buried thy husband are at the door, and shall carry thee out.
10 Եւ անմի՛ջապէս կինը ինկաւ անոր ոտքերուն քով ու շունչը փչեց: Երիտասարդները՝ ներս մտնելով՝ մեռած գտան զայն, եւ դուրս հանելով՝ թաղեցին իր ամուսինին քով:
Then she fell instantly at his feet, and expired: and the young men entering, found her dead, and carrying her out, buried her with her husband.
11 Մեծ վախ մը համակեց ամբողջ եկեղեցին, ու բոլոր անոնք՝ որ լսեցին այս բաները:
And great awe fell on all the Church, and on all who heard these things.
12 Շատ նշաններ եւ սքանչելիքներ կը գործուէին առաքեալներուն ձեռքով՝ ժողովուրդին մէջ, ու բոլորը միաբանութեամբ Սողոմոնի սրահին մէջ էին:
But by the hands of the apostles were many signs and miracles done among the people; (and they were all with one accord in the portico of Solomon.
13 Ուրիշներէն ո՛չ մէկը կը յանդգնէր յարիլ անոնց, բայց ժողովուրդը կը մեծարէր զանոնք:
But of the rest no man had the courage to unite himself with them: though the people extolled them.
14 Տէրոջ հաւատացողները ա՛լ աւելի կը շատնային, այր մարդիկ ու կիներ՝ բազմութեամբ.
But believers on the Lord were abundantly added to them, multitudes, both of men and women.)
15 այնպէս որ հիւանդները կը հանէին հրապարակները եւ կը դնէին պատգարակներով ու մահիճներով, որպէսզի Պետրոսի անցնելու ատեն՝ գոնէ անոր շուքը իյնայ անոնցմէ մէկուն վրայ:
Insomuch that they carried out into the streets the sick, and laid them on beds and couches, that when Peter was coming by, if but even his shadow might pass over some of them.
16 Շրջակայ քաղաքներուն բազմութիւնը Երուսաղէմ կը համախմբուէր՝ հիւանդներ եւ անմաքուր ոգիներէ տանջուողներ բերելով, որոնք բոլորն ալ կը բուժուէին:
Then came together also a multitude from the neighbouring cities to Jerusalem, bringing the sick, and those who were disturbed by unclean spirits; who were healed universally.
17 Իսկ քահանայապետն ու բոլոր իրեն հետ եղողները, որոնք Սադուկեցիներու աղանդէն էին, կանգնեցան՝ նախանձով լեցուած,
Then arose the high-priest, and all those who were connected with him, (which was the sect of the Sadducees, ) and were filled with zeal,
18 ձեռք բարձրացուցին առաքեալներուն վրայ եւ դրին զանոնք հանրային արգելարանը:
and laid their hands on the apostles, and put them in the common prison.
19 Բայց Տէրոջ հրեշտակը գիշերուան մէջ բացաւ բանտին դռները, ու դուրս հանելով զանոնք՝ ըսաւ.
But the angel of the Lord by night opened the doors of the prison, and conducting them forth, said,
20 «Գացէ՛ք, եւ տաճարին մէջ կայնելով՝ ժողովուրդին քարոզեցէ՛ք այս կեանքին բոլոր խօսքերը»:
Go, and taking your station in the temple, speak to the people all the words of this life.
21 Երբ լսեցին ասիկա, տաճարը մտան առտուն կանուխ, եւ կը սորվեցնէին: Իսկ քահանայապետը եկաւ, նաեւ իրեն հետ եղողները, ժողովի կանչեցին ատեանը եւ Իսրայէլի որդիներուն ամբողջ ծերակոյտը, ու մարդ ղրկեցին բանտը՝ որպէսզի բերեն զանոնք:
Having heard this therefore, they entered very early in the morning into the temple, and taught. But when the high-priest came, and those who were with him, they convoked the sanhedrim, and all the assembly of elders of the children of Israel, and sent to the prison to bring them.
22 Երբ սպասաւորները գացին, չգտնելով զանոնք բանտին մէջ՝ վերադարձան, պատմեցին
But the officers, on their arrival, found them not in the prison: and returning, informed them,
23 եւ ըսին. «Իրաւ է թէ գտանք բանտը՝ ամէն ապահովութեամբ գոցուած, ու պահապանները՝ դռներուն առջեւ կայնած. բայց բանալով՝ ո՛չ մէկը գտանք ներսը»:
saying; The prison indeed found we fast locked with all security, and the guards standing without, before the door: but when we opened it, we found no person within.
24 Երբ մեծ քահանան եւ տաճարին մեծաւորն ու քահանայապետները լսեցին այս խօսքերը, կը տարակուսէին թէ ի՛նչ եղած էր անոնց:
Now when they heard these words, both the priest and captain of the temple and the chief priests were in the utmost perplexity concerning these things, what could be the meaning of it.
25 Մէկը եկաւ եւ պատմեց իրենց. «Ահա՛ այն մարդիկը՝ որ բանտը դրած էիք, տաճարը կայնած են ու ժողովուրդին կը սորվեցնեն»:
Then came a person and informed them, saying, the men whom ye put in prison are standing in the temple, and teaching the people.
26 Այն ատեն մեծաւորը գնաց սպասաւորներուն հետ եւ բերաւ զանոնք առանց բռնութեան, որովհետեւ կը վախնային ժողովուրդէն՝ որ չքարկոծուին:
Then went the captain, with the officers, and brought them; not forcibly, for they were afraid of the people, lest they should stone them.
27 Երբ բերին զանոնք՝ ներկայացուցին ատեանին, ու քահանայապետը հարցուց անոնց.
But when they had conducted them, they placed them in the sanhedrim: and the high-priest interrogated them,
28 «Սաստիկ չպատուիրեցի՞նք ձեզի, որ չսորվեցնէք այդ անունով. բայց դուք Երուսաղէմը լեցուցիք ձեր ուսուցումով, եւ կը փափաքիք մեր վրայ բերել այն մարդուն արիւնը»:
saying, Did we not lay our strict injunction upon you, that you should not teach in this name? and, lo, ye have filled Jerusalem with your doctrine, and would fain bring this man’s blood upon us.
29 Պետրոս եւ միւս առաքեալները պատասխանեցին. «Աստուծո՛յ պէտք է հնազանդիլ՝ փոխանակ մարդոց:
Then Peter and the apostles answering said, We must obey God rather than men.
30 Մեր հայրերուն Աստուածը Յիսուսը յարուցանեց, որ դուք սպաննեցիք՝ փայտէն կախելով:
The God of our fathers hath raised up Jesus, whom ye had killed, suspending him on a tree.
31 Աստուած իր աջ ձեռքով բարձրացուց զայն՝ իբր Ռահվիրայ ու Փրկիչ, որպէսզի ապաշխարութիւն ու մեղքերու ներում տայ Իսրայէլի:
Him hath God exalted at his right hand to be a Prince and a Saviour, to give repentance unto Israel, and remission of sins.
32 Եւ մենք անոր վկաներն ենք՝ այս բաներուն համար, նաեւ Սուրբ Հոգին՝ որ Աստուած տուաւ իրեն հնազանդ եղողներուն»:
And we are witnesses of these things; and the Holy Ghost also, which God hath given to those who obey him.
33 Իսկ անոնք լսելով ասիկա՝ սաստիկ գրգռուեցան, ու խորհրդակցեցան որ սպաննեն զանոնք:
But when they heard this, they were cut asunder as with a saw, and took counsel how to make away with them.
34 Բայց փարիսեցի մը՝ որուն անունը Գամաղիէլ էր, Օրէնքի վարդապետ մը, պատուաւոր մէկը՝ ամբողջ ժողովուրդին առջեւ, կանգնեցաւ ատեանին մէջ, եւ հրամայեց որ առաքեալները կարճ պահ մը դուրս հանեն.
Then arose a certain Pharisee, in the sanhedrim, named Gamaliel, a doctor of the law, held in high esteem by all the people, and ordered the apostles to be taken out for a little space;
35 ապա ըսաւ. «Իսրայելացի՛ մարդիկ, դուք ձեզի ուշադի՛ր եղէք թէ ի՛նչ պիտի ընէք այս մարդոց հանդէպ:
and he said unto them, Men of Israel, take heed to yourselves respecting these men, what ye mean to do to them.
36 Քանի որ այս օրերէն առաջ Թեւդաս ելաւ, իր մասին ըսելով թէ երեւելի մէկն է, ու թիւով չորս հարիւրի չափ մարդիկ յարեցան իրեն. ինք սպաննուեցաւ, եւ բոլոր անոնք որ անսացին իրեն՝ ցրուեցան ու ոչնչացան:
For before these days arose Theudas, saying that he himself was a singular personage: to whom a number of men, about four hundred, attached themselves: who was taken off; and as many as obeyed him, were dispersed, and came to nothing.
37 Անկէ ետք Յուդա Գալիլեացին ելաւ՝ աշխարհագիր եղած օրերը, եւ շատ ժողովուրդ քաշեց իր ետեւէն. ի՛նք ալ կորսուեցաւ, ու բոլոր անոնք որ անսացին իրեն՝ ցրուեցան:
And after him arose Judas the Galilean, in the days of the enrolment, and drew away a multitude of the populace after him: he also perished, and all, as many as obeyed him, were dispersed.
38 Եւ հիմա կ՚ըսեմ ձեզի. “Հեռո՛ւ մնացէք՝՝ այդ մարդոցմէն, ու թողուցէ՛ք զանոնք. որովհետեւ եթէ այդ ծրագիրը կամ գործը մարդոցմէ է՝ պիտի քանդուի,
And as to the matters now before you, I say unto you, Abstain from these men, and leave them to themselves: for if this design or this work be of men, it will come to nothing:
39 իսկ եթէ Աստուծմէ է՝ չէք կրնար քանդել ատիկա. որպէսզի Աստուծոյ դէմ իսկ կռուող չգտնուիք”»:
but if it be of God, ye cannot overthrow it; and in that case would be found fighters against God.
40 Անոնք ալ անսացին անոր. եւ առաքեալները կանչելով՝ ծեծեցին, ու պատուիրելով որ այլեւս Յիսուսի անունով չխօսին՝ արձակեցին զանոնք:
And to him they assented: and calling in the apostles, after scourging them, they commanded them not to speak in the name of Jesus, and dismissed them.
41 Իրենք ալ մեկնեցան ատեանին առջեւէն, ուրախանալով որ արժանացան Տէրոջ անունին համար անպատուուելու:
Then they went rejoicing from the presence of the sanhedrim, that for his name’s sake, they had been counted worthy to suffer this injurious treatment.
42 Ու ամէն օր տաճարը եւ տուներուն մէջ չէին դադրեր սորվեցնելէ ու Յիսուս Քրիստոսը աւետելէ:
And all the day long in the temple, and from house to house, they never ceased teaching and preaching Jesus Christ.
