ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 4
1 Երբ անոնք կը խօսէին ժողովուրդին, քահանաները, տաճարին մեծաւորն ու Սադուկեցիները հասան անոնց վրայ,
And while they were speaking these words to the people, the priests and the Sadducees and the rulers of the temple rose up against them;
2 նեղանալով որ անոնք կը սորվեցնէին ժողովուրդին եւ կը հռչակէին Յիսուսի միջոցով մեռելներէն յարութիւն առնելը:
being angry with them, that they taught the people, and preached a resurrection from the dead by the Messiah.
3 Ձեռք բարձրացուցին անոնց վրայ ու արգելարան դրին զանոնք մինչեւ հետեւեալ օրը, որովհետեւ արդէն իրիկուն էր:
And they laid hands on them, and kept them until the next day; because evening was drawing near.
4 Բայց այդ խօսքը լսողներէն շատեր հաւատացին, եւ մարդոց թիւը հասաւ գրեթէ հինգ հազարի:
And many who had heard the word, believed; and they were, in number, about five thousand men.
5 Հետեւեալ օրը՝ Երուսաղէմի մէջ հաւաքուեցան անոնց պետերը, երէցներն ու դպիրները,
And the next day, the rulers and the Elders and the Scribes assembled;
6 նաեւ Աննա քահանայապետը եւ Կայիափա, Յովհաննէս ու Աղեքսանդրոս, եւ բոլոր անոնք՝ որ քահանայապետի ընտանիքներէ էին:
and also Annas the high priest, and Caiaphas, and John, and Alexander, and they who were of the kindred of the high priests.
7 Զանոնք մէջտեղ կայնեցուցած՝ կը հարցաքննէին. «Ի՞նչ զօրութեամբ կամ ի՞նչ անունով ըրիք այս բանը»:
And when they had set them in the midst, they interrogated them: By what power or what name, have ye done this?
8 Այն ատեն Պետրոս՝ Սուրբ Հոգիով լեցուած՝ ըսաւ անոնց. «Ժողովուրդի պետե՛ր եւ Իսրայէլի երէցնե՛ր,
Then Simon Cephas was filled with the Holy Spirit, and said to them: Ye rulers of the people, and Elders of the house of Israel, hear ye.
9 եթէ մենք կը հարցաքննուինք այսօր՝ տկար մարդու մը եղած բարիքին համար, թէ ի՛նչ կերպով բժշկուեցաւ,
If we are judged by you this day, respecting the good deed done to the infirm man, by what means he was healed;
10 գիտցէ՛ք դուք բոլորդ եւ ամբողջ Իսրայէլի ժողովուրդը, թէ Նազովրեցի Յիսուս Քրիստոսի անունով, որ դուք խաչեցիք բայց Աստուած մեռելներէն յարուցանեց, ահա՛ անո՛վ ասիկա բժշկուած կեցած է հոս՝ ձեր առջեւ:
be it known to you, and to all the people of Israel, that by the name of Jesus Messiah the Nazarean, whom ye crucified, and whom God hath raised from the dead, lo, by him, doth this man stand here before you recovered.
11 Ա՛յս է այն քարը, ձեզմէ՝ կառուցանողներէդ անարգուած, որ անկիւնաքարը եղաւ:
This is the stone, which ye builders rejected; and it hath become the head of the corner.
12 Եւ ուրիշ ո՛չ մէկով փրկութիւն կայ. որովհետեւ անկէ զատ ուրիշ անուն մը չկայ երկինքի տակ՝ մարդոց մէջ տրուած, որով կարենանք փրկուիլ»:
Neither is there deliverance in any other; for there is not another name under heaven, which is given to men, whereby to live.
13 Իսկ անոնք, նայելով Պետրոսի ու Յովհաննէսի համարձակութեան, եւ ըմբռնելով թէ անուս ու տգէտ մարդիկ են՝ զարմացան, եւ գիտցան թէ անոնք Յիսուսի հետ էին:
And when they heard the speech of Simon and John, which they pronounced confidently, they reflected that these were unlearned and plebeian men, and they were surprised at them, and recognized them as having been conversant with Jesus.
14 Տեսնելով այդ բուժուած մարդը՝ որ կայնած էր անոնց հետ, ոչինչ կրցան խօսիլ անոնց դէմ:
And they saw that the lame man, who had been healed, stood near them; and they could say nothing to confront them.
15 Ուստի հրամայելով անոնց՝ որ դուրս ելլեն ատեանէն, խորհրդակցեցան իրարու հետ
Then they commanded to remove them from the presence of the council; and said one to another:
16 եւ ըսին. «Ի՞նչ ընենք այս մարդոց. որովհետեւ Երուսաղէմի բոլոր բնակիչներուն բացայայտ է թէ իսկապէս երեւելի նշան մը կատարուեցաւ ասոնց միջոցով, ու մենք չենք կրնար ուրանալ:
What shall we do to these men? For lo, that a manifest sign hath been wrought by them, is known to all that reside at Jerusalem, and we cannot deny it.
17 Սակայն՝ որպէսզի ժողովուրդին մէջ ա՛լ աւելի չտարածուի՝ սաստիկ սպառնանք անոնց, որ այլեւս ո՛չ մէկուն խօսին այդ անունով»:
But that the fame of it spread no further, let us interdict their speaking any more to any man in this name.
18 Ապա կանչելով զանոնք՝ պատուիրեցին անոնց որ ամե՛նեւին չխօսին եւ չսորվեցնեն Յիսուսի անունով:
And they called them, and commanded them not to speak nor to teach at all in the name of Jesus.
19 Բայց Պետրոս ու Յովհաննէս պատասխանեցին անոնց. «Եթէ Աստուծոյ առջեւ իրաւացի՛ է՝ որ Աստուծմէ աւելի ձեզի՛ մտիկ ընենք, դո՛ւք դատեցէք.
Simon Cephas and John answered, and said to them: Whether it be right before God, that we hearken to you more than to God, judge ye.
20 որովհետեւ մենք չենք կրնար չխօսիլ մեր տեսածին ու լսածին մասին»:
For we cannot but speak that which we have seen and heard.
21 Իսկ անոնք դարձեալ սպառնալէ ետք՝ արձակեցին զանոնք, առանց զիրենք պատուհասելու կերպ մը գտնելու, ժողովուրդին պատճառով, քանի որ բոլորն ալ կը փառաբանէին Աստուած կատարուածին համար.
And they threatened them, and dismissed them. For they found no ground for punishing them, because of the people: for every one praised God for what had been done;
22 որովհետեւ այն մարդը՝ որուն վրայ այս բժշկութեան նշանը եղաւ՝ քառասուն տարեկանէն աւելի էր:
for the man, on whom this sign of healing had been wrought, was more than forty years old.
23 Երբ արձակուեցան՝ գացին իրենց խումբին քով, ու պատմեցին ինչ որ քահանայապետները եւ երէցները ըսած էին իրենց:
And when they were dismissed, they went to their brethren, and told them all that the priests and Elders had said.
24 Անոնք ալ, երբ լսեցին, միաբանութեամբ իրենց ձայնը բարձրացուցին Աստուծոյ՝ ըսելով. «Տէ՛ր, դո՛ւն ես այն Աստուածը՝ որ ստեղծեցիր երկինքն ու երկիրը, ծովը եւ բոլոր անոնց մէջ եղածները,
And they, when they heard it, unitedly lifted up their voice to God and said: Lord, thou art God, who hast made heaven, and earth, and seas, and every thing in them.
25 որ ըսիր քու ծառայիդ՝ Դաւիթի բերանով. “Ինչո՞ւ հեթանոսները մոլեգնեցան ու ժողովուրդները ունայն բաներ խոկացին.
And it is thou who hast said, by the Holy Spirit in the mouth of David thy servant: Why do the nations rage, and the people imagine a vain thing?
26 երկրի թագաւորները իրարու քով կայնեցան ու պետերը հաւաքուեցան՝ Տէրոջ դէմ եւ անոր Օծեալին դէմ”:
The kings of the earth and the potentates stood up, and they consulted together, against the Lord, and against his anointed.
27 Որովհետեւ ճշմարտապէս (այս քաղաքին մէջ) հաւաքուեցան քու սուրբ Որդիիդ՝ Յիսուսի դէմ, որ դուն օծեցիր, Հերովդէս ու Պոնտացի Պիղատոս, հեթանոսներուն հետ եւ Իսրայէլի ժողովուրդին հետ,
For, in reality, against thy holy Son Jesus whom thou hast anointed, Herod and Pilate, with the Gentiles and the congregation of Israel, have been combined together in this city,
28 ընելու այն՝ ինչ որ քու ձեռքդ ու ծրագիրդ նախապէս որոշած էին՝ որ կատարուին:
to do whatever thy hand and thy pleasure previously marked out to be done.
29 Եւ հիմա, Տէ՛ր, նայէ՛ անոնց սպառնալիքներուն, ու շնորհէ՛ քու ծառաներուդ՝ որպէսզի լման համարձակութեամբ քարոզենք քու խօսքդ,
And also now, Lord, behold and see their menaces: and grant to thy servants, that they may proclaim thy word boldly,
30 երկարելով քու ձեռքդ՝ որ բժշկութիւններ, նշաններ եւ սքանչելիքներ կատարուին քու սուրբ Որդիիդ՝ Յիսուսի անունով»:
while thou extendest thy hand for cures and prodigies, to be done in the name of thy holy Son Jesus.
31 Երբ անոնք աղերսեցին, սարսեցաւ այն տեղը՝ ուր հաւաքուած էին, ու բոլորը լեցուեցան Սուրբ Հոգիով եւ համարձակութեամբ կը քարոզէին Աստուծոյ խօսքը:
And when they had prayed and made supplications, the place in which they were assembled was shaken; and they were all filled with the Holy Spirit, and spoke the word of God boldly.
32 Հաւատացեալներուն բազմութիւնը մէկ սիրտ ու մէկ հոգի էր: Անոնցմէ ո՛չ մէկը կ՚ըսէր իր որեւէ ստացուածքին համար թէ “իրն է”. հապա իրենց բոլոր բաները հասարակաց կը սեպէին:
And in the assembly of the persons that believed, there was one soul, and one mind: and no one of them said, of the property he possessed, that it was his own; but whatever was theirs, it was the community's.
33 Առաքեալները մեծ զօրութեամբ կը վկայէին Տէր Յիսուսի յարութեան մասին, եւ մեծ շնորհք կար անոնց բոլորին վրայ:
And with great power, the legates testified to the resurrection of Jesus Messiah: and great grace was with them all.
34 Անոնց մէջ ո՛չ մէկ կարօտեալ կար. որովհետեւ անոնք որ տէր էին արտերու կամ տուներու՝ կը ծախէին, կը բերէին ծախուածներուն հասոյթները
And no one among them was destitute; for those who possessed lands or houses, sold, and brought the price of what was sold,
35 ու կը դնէին առաքեալներու տրամադրութեան տակ՝՝, եւ իւրաքանչիւրին կը բաշխուէր իր կարիքին համեմատ:
and placed it at the feet of the legates; and distribution was made to every one, as he had need.
36 Յովսէս, որ առաքեալներէն Բառնաբաս մականուանուեցաւ, (որ կը թարգմանուի՝ Մխիթարութեան որդի, ) Ղեւտացի, ծնունդով՝ Կիպրացի,
And Joseph, who by the legates was surnamed Barnabas, (which is interpreted Son of Consolation, ) a Levite of the country of Cyprus,
37 ագարակ մը ունենալով՝ ծախեց, բերաւ դրամը ու դրաւ առաքեալներու տրամադրութեան տակ:
had a field: and he sold it, and brought the price of it, and laid it before the feet of the legates.
