ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 25

1 Երբ Փեստոս հասաւ իր իշխանութեան գաւառը, երեք օր ետք բարձրացաւ Կեսարիայէն Երուսաղէմ:

Pea kuo hoko ʻa Fesito ki he puleʻanga, pea hili ʻae ʻaho ʻe tolu, naʻe ʻalu hake ia ʻi Sesalia ki Selūsalema.

2 Քահանայապետն ու Հրեաներուն գլխաւորներն ալ յայտնեցին անոր իրենց ամբաստանութիւնը՝ Պօղոսի դէմ,

Pea toki fakahā ʻa Paula kiate ia ʻe he taulaʻeiki lahi mo e houʻeiki ʻi he kakai Siu, pea nau kole kiate ia.

3 եւ աղաչեցին իրեն ու շնորհք խնդրեցին անոր դէմ՝ որ Երուսաղէմ կանչէ զայն. մինչ իրենք դարան կը պատրաստէին՝ ճամբան սպաննելու համար զայն:

Mo holi ke ʻofa ia, ʻo ne fekau ke ʻomai ia ki Selūsalema, ka nau toka tataʻo ʻi he hala ke tāmateʻi ia.

4 Սակայն Փեստոս պատասխանեց թէ Պօղոս պահուելու էր Կեսարիա, եւ թէ ինք շուտով պիտի մեկնէր հոն:

Ka naʻe pehē ʻe Fesito, “Ke nofo pe ʻa Paula ʻi Sesalia, kae toe siʻi pea ʻalu pe ia ki ai.”

5 Ուստի ըսաւ. «Ձեզմէ անոնք որ կարող են՝ թող իջնեն ինծի հետ, ու եթէ յանցանք մը կայ այդ մարդուն վրայ՝ թող ամբաստանեն զինք»:

Pea naʻa ne pehē, “Ke tau ʻalu hifo mo kimoutolu, ʻe faʻa ʻalu, ʻo talatalaaki ʻae tangata ko ia, ʻo kapau ʻoku ʻiate ia ha kovi.”

6 Հոն ութ կամ տասը օրէ աւելի չկեցաւ՝՝, յետոյ իջաւ Կեսարիա. հետեւեալ օրը դատարանը բազմեցաւ եւ հրամայեց որ բերեն Պօղոսը:

Pea ko e ʻaho hongofulu tupu ʻene nofo ʻiate kinautolu, pea ʻalu hifo ia ki Sesalia; pea ʻi he ʻaho naʻe feholoi, naʻe nofo ia ʻi he nofoʻa fakamaau mo ne fekau ke ʻomi ʻa Paula.

7 Երբ ան եկաւ, Երուսաղէմէն իջնող Հրեաները անոր շուրջը կայնեցան ու Պօղոսի վրայ բարդեցին բազմաթիւ եւ ծանր ամբաստանութիւններ, որ չէին կրնար ապացուցանել:

Pea kuo haʻu ia, pea tutuʻu takatakai ʻa e kau Siu kuo nau ʻalu hifo mei Selūsalema, ʻo tukuakiʻi ʻa Paula ʻi he ngaahi kovi lahi mo mamafa, ka naʻe ʻikai te nau faʻa fakamoʻoni ki ai.

8 Արդարեւ Պօղոս կը ջատագովէր ինքզինք՝ ըսելով. «Ես ո՛չ Հրեաներու Օրէնքին, ո՛չ տաճարին, ո՛չ ալ կայսրին դէմ մեղանչած եմ»:

Ka naʻe fakamatala ʻe ia, “ʻOku ʻikai ʻaupito te u fai ha kovi siʻi ki he fono ʻae kakai Siu, pe ki he falelotu lahi, pe kia Sisa.”

9 Բայց Փեստոս, ուզելով Հրեաներուն շնորհք ընել, պատասխանեց Պօղոսի. «Կ՚ուզե՞ս բարձրանալ Երուսաղէմ ու հոն դատուիլ իմ առջեւս՝ այդ բաներուն համար»:

Ka naʻe loto ʻa Fesito ke ne fai ke fakafiefiaʻi ʻae kakai Siu, pea ne leaange kia Paula, ʻo pehē, “Te ke ʻalu hake ki Selūsalema, ke fakamaau ai koe ʻi he ngaahi meʻa ni ʻi hoku ʻao?”

10 Պօղոս ալ ըսաւ. «Կայսրին դատարանը կայնած եմ, ուր պէտք է դատուիմ: Հրեաները անիրաւած չեմ, ինչպէս դուն ալ լաւ գիտես:

Pea pehē ʻe Paula, “ʻOku ou tuʻu ʻi he nofoʻa fakamaau ʻo Sisa, ʻaia ʻoku totonu ke fakamaau ai au. ʻOku ʻikai te u fai ha kovi ki he kakai Siu, pea ʻoku ke ʻilo pau ia.

11 Արդարեւ եթէ անիրաւած եմ կամ ըրած եմ մահուան արժանի բան մը, չեմ մերժեր մեռնիլ: Բայց եթէ իմ վրաս ո՛չ մէկը կայ այն բաներէն՝ որոնց համար ասոնք կ՚ամբաստանեն զիս, ո՛չ մէկը կրնայ յանձնել զիս ատոնց: Կայսրի՛ն կը բողոքեմ»:

He kapau ko e fai kovi au, pe kuo u fai ha meʻa ʻoku totonu ke u mate ai, ʻoku ʻikai teu fie hao mei he mate: pea kapau ʻoku ʻikai ha meʻa ʻoku tukuakiʻi ai au ʻekinautolu ni, pea ʻoku ʻikai ha tangata ʻe faʻa tuku au kiate kinautolu. Te u fakamaau pe au ʻia Sisa.”

12 Այն ատեն Փեստոս՝ խօսակցելէ ետք խորհրդականներուն հետ՝ պատասխանեց. «Կայսրի՛ն բողոքեցիր. կայսրի՛ն պիտի երթաս»:

Pea toki alea ʻa Fesito mo e kau fakamaau pea ne pehē, Kuo ke pehē te ke fakamaau pe ʻia Sisa? Pea te ke ʻalu koe kia Sisa.

13 Քանի մը օր անցնելէ ետք, Ագրիպպաս թագաւորը եւ Բերինիկէ եկան Կեսարիա՝ բարեւելու Փեստոսը:

Pea kuo hili ʻae ʻaho niʻihi, pea haʻu ʻae tuʻi ko ʻAkilipa mo Pelenaisi ki Sesalia ke nau feʻiloaki mo Fesito.

14 Երբ շատ օրեր մնացին հոն, Փեստոս ներկայացուց թագաւորին Պօղոսի պարագան՝ ըսելով. «Հոս մարդ մը կայ՝ որ Փելիքս բանտարկուած ձգած է:

Pea kuo na nofo ai ʻo ʻaho lahi, pea fakahā ʻe Fesito ʻae meʻa ʻa Paula ki he tuʻi, ʻo ne pehē, “ʻOku ai ʻae tangata ʻe taha naʻe tuku pōpula ʻe Filike:

15 Երբ Երուսաղէմ գացի, քահանայապետներն ու Հրեաներուն երէցները յայտնեցին ինծի իրենց ամբաստանութիւնը, դատապարտութեան վճիռ խնդրելով անոր դէմ:

Pea naʻe fakahā mai ia ʻi heʻeku kei ʻi Selūsalema, ʻe he kau taulaʻeiki lahi mo e mātuʻa ʻoe kakai Siu, ʻonau kole ke tukuange ia ke tāmateʻi.

16 Անոնց պատասխանեցի թէ Հռոմայեցիներուն սովորութիւնը չէ մահուան մատնել մարդ մը, մինչեւ որ ամբաստանեալը իր դիմաց չունենայ ամբաստանողները, եւ պատեհութիւն չտրուի իրեն՝ ջատագովելու ինքզինք այդ յանցանքին դէմ:

Ka ne u pehē kiate kinautolu, ʻOku ʻikai ko e anga ʻo Loma ke tomuʻa tukuange ha tangata ke mate, kaeʻoua ke fakamaau fakataha ʻaia ʻoku tukuakiʻi mo kinautolu ʻoku nau tukuakiʻi ia, pea ʻoua ke ne fakamatala ʻe ia ʻae kovi kuo tukuakiʻi ai ia.

17 Ուստի երբ անոնք համախմբուեցան հոս, առանց որեւէ յետաձգումի՝ հետեւեալ օրը դատարանը բազմելով հրամայեցի որ բերեն մարդը:

Pea ko ia, ʻi heʻenau haʻu ki heni, ʻo pongipongi ai, naʻaku nofo leva ʻi he nofoʻa fakamaau pea u fekau ke ʻomi ʻae tangata.

18 Անոր ամբաստանողներն ալ ներկայանալով՝ իմ ենթադրած ամբաստանութիւններէս ո՛չ մէկը յառաջ բերին.

Pea ʻi he tutuʻu hake ʻae kau tukuaki, naʻe ʻikai te nau talatalaakiʻi ia ʻi ha meʻa naʻaku ʻamanaki ki ai:

19 Հապա անոր հետ ունէին քանի մը հարցեր՝ իրենց կրօնին վերաբերեալ, ու Յիսուս անունով մեռածի մը մասին, որուն համար Պօղոս կը հաւաստէր թէ ողջ է:

Ka nau talatalaakiʻi ia ʻi he ngaahi meʻa ʻi heʻenau lotu ʻanautolu, pea ki he tokotaha kuo mate ko Sisu, ka naʻe fakapapau ʻe Paula kuo moʻui ia.

20 Մինչ կը վարանէի այսպիսի հարցերու քննութեան համար, ըսի իրեն թէ կ՚ուզէ՛ր երթալ Երուսաղէմ եւ հո՛ն դատուիլ այս բաներուն համար:

Pea koeʻuhi naʻe ʻikai te u ʻilo pe fēfeeʻi ʻae ʻeke ʻoe ngaahi meʻa pehē, ne u fehuʻi pe te ne ʻalu ki Selūsalema, ʻo fakamaau ai ʻi he ngaahi meʻa ni.

21 Բայց երբ Պօղոս բողոքեց որ վերապահուի՝ Օգոստափառ կայսրին դիմաց ելլելու, հրամայեցի որ պահեն զինք՝ մինչեւ որ ղրկեմ կայսրին»:

Ka ʻi he pehē ʻe Paula ʻe fakamaauʻi ia ʻi he ʻao ʻo ʻAokositusi, ko ia ne u fekau ke tuku pe ia kaeʻoua ke u ʻatu ia kia Sisa.”

22 Ագրիպպաս ըսաւ Փեստոսի. «Ե՛ս ալ կ՚ուզէի մտիկ ընել այդ մարդուն»: Ան ալ ըսաւ. «Վաղը մտիկ կ՚ընես»:

Pea pehē ʻe ʻAkilipa kia Fesito, “ʻAmusiaange ʻeau kuo u fanongo foki au ki he tangata.” Pea pehē ʻe ia, “Te ke fanongo kiate ia ʻapongipongi.”

23 Հետեւեալ օրը, երբ Ագրիպպաս ու Բերինիկէ եկան մեծ հանդէսով եւ մտան ունկնդրութեան տեղը՝ հազարապետներուն ու քաղաքին պատուաւոր մարդոց հետ, Փեստոս հրամայեց որ Պօղոսը բերուի:

Pea ʻi he ʻapongipongi, naʻe haʻu ʻa ʻAkilipa mo Pelenaisi, mo e teunga lahi ʻaupito, ʻo hū ki he potu fakamaau mo e ngaahi ʻeikitau, mo e kau matāpule ʻoe kolo, pea ʻi he fekau ʻe Fesito naʻe ʻomi ʻa Paula.

24 Փեստոս ըսաւ. «Ագրիպպա՛ս թագաւոր, եւ դո՛ւք ալ՝ բոլոր մարդիկ՝ որ մեզի հետ ներկայ էք, կը տեսնէ՛ք ասիկա՝ որուն մասին Հրեաներուն ամբողջ բազմութիւնը գանգատեցաւ ինծի Երուսաղէմի մէջ եւ հոս ալ, ու կը գոռային թէ “ա՛լ պէտք չէ որ ան ապրի”:

Pea pehē ʻe Fesito, “ʻE tuʻi ko ʻAkilipa, mo e kakai kotoa pē ʻoku tau fakataha ni, ʻoku mou mamata ki he tangata ni, ʻaia kuo kole lahi ai kiate au ʻe he kakai Siu kotoa pē ʻi Selūsalema, pea ʻi heni foki, ʻonau kalanga ʻoku ʻikai lelei ke moʻui ai pe ia.

25 Բայց ես ըմբռնեցի թէ ան մահուան արժանի ոչինչ ըրած է. եւ քանի որ ինք բողոքեց Օգոստափառ կայսր ին, որոշեցի որ ղրկեմ զայն:

Ka ʻi heʻeku ʻilo ʻoku ʻikai te ne fai ha meʻa ʻe totonu ke mate ai ia, pea ʻi heʻene pehē ʻe ia ʻe fakamaauʻi pe ia ʻia ʻAokositusi, kuo maʻu hoku loto ke u tuku atu ia.

26 Անոր մասին ստոյգ բան մը չունիմ գրելու իմ տիրոջս. ուստի ներկայացուցի զայն ձեզի, եւ մա՛նաւանդ քեզի՛, Ագրիպպա՛ս թագաւոր, որպէսզի ունենամ գրելիք բան մը՝ հարցաքննելէ ետք.

Ka ʻoku ʻikai te u maʻu ha meʻa kuo fakapapau kiate ia ke u tohi atu ai ki heʻeku ʻeiki. Ko ia kuo u ʻomi ai ia ki homou ʻao, pea ki he ʻao ʻoe tuʻi ko ʻAkilipa, koeʻuhi ka hili hono ʻekea, te u ʻilo ai ha meʻa ke tohi.

27 որովհետեւ ինծի անտրամաբանական կը թուի ղրկել բանտարկեալ մը՝ առանց նաեւ մատնանշելու անոր վրայ բարդուած յանցանքները»:

He ʻoku matamata vale kiate au ke tuku atu ha pōpula, kae ʻikai ke fakamatala ʻae ngaahi kovi ʻoku talatalaakiʻi ai ia.”