ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 23

1 Պօղոս՝ ակնապիշ նայելով ատեանին՝ ըսաւ. «Մարդի՛կ եղբայրներ, ես մինչեւ այսօր բոլորովին բարի խղճմտանքով կեանք վարեր եմ Աստուծոյ առջեւ»:

With a stedfast gaze at the Sanhedrin, Paul said, "Brothers, I have lived with a good conscience before God to this day."

2 Անանիա քահանայապետն ալ հրամայեց իր քով կայնողներուն՝ որ զարնեն անոր բերանին:

Then the High Priest Ananias ordered those who stood near Paul to strike him on the mouth.

3 Այն ատեն Պօղոս ըսաւ անոր. «Աստուա՛ծ պիտի զարնէ քեզի, ծեփուա՛ծ պատ: Դուն բազմած ես՝ դատելու զիս Օրէնքին համաձայն, եւ կը հրամայե՞ս Օրէնքին հակառակ՝ որ զարնեն ինծի»:

"You whited sepulcher," exclaimed Paul, "God will strike you! You are sitting there to judge me according to the law, are you? And do you command me to be struck, contrary to the Law?"

4 Շուրջը կայնողները ըսին. «Աստուծոյ քահանայապե՞տը կը հեգնես»:

"Do you rail at God’s high priest?" said the bystanders.

5 Պօղոս ալ ըսաւ. «Եղբայրնե՛ր, չէի գիտեր թէ քահանայապետ է, որովհետեւ գրուած է. “Քու ժողովուրդիդ պետին դէմ չարախօսութիւն մի՛ ըներ”»:

"Brothers, I did not know that he was the high priest," exclaimed Paul, "for it is written, Thou shalt not speak evil of a ruler of my people."

6 Երբ Պօղոս գիտցաւ թէ մէկ մասը Սադուկեցիներ էին, ու միւսը՝ Փարիսեցիներ, աղաղակեց ատեանին մէջ. «Մարդի՛կ եղբայրներ, ես Փարիսեցի եմ, Փարիսեցիի որդի. կը դատուիմ մեռելներու յարութեան յոյսի՛ն համար»:

Then perceiving that half the Sanhedrin were Sadducees and the other half Pharisee, he cried out in the Sanhedrin. "Brothers, I am a Pharisee, the son of Pharisees! It is for the hope of the resurrection of the dead that I am on trial!"

7 Երբ ըսաւ ասիկա, ընդվզում մը ծագեցաւ Փարիսեցիներուն եւ Սադուկեցիներուն միջեւ, ու բազմութիւնը բաժնուեցաւ.

When he said this, there arose a quarrel between the Pharisees and Sadducees; the meeting was divided.

8 քանի որ Սադուկեցիները կ՚ըսեն թէ ո՛չ յարութիւն կայ, ո՛չ ալ հրեշտակ կամ հոգի, իսկ Փարիսեցիները կը դաւանին երկուքն ալ:

For the Sadducees say that there is no resurrection, neither angel nor spirit; the Pharisees affirm them all.

9 Հզօր գոչիւն մը բարձրացաւ, եւ Փարիսեցիներու կողմէն եղող դպիրները կանգնեցան ու մաքառեցան՝ ըսելով. «Մենք ո՛չ մէկ չարութիւն կը գտնենք այս մարդուն վրայ. հապա եթէ հոգի մը կամ հրեշտակ մը խօսած է անոր, ի՞նչ կրնանք ընել՝՝»:

Then a great clamor arose; some of the scribes who belonged to the Pharisaic party stood up, and contended. "We find nothing wrong in this man. What if a spirit has spoken to him, or an angel?"

10 Երբ աղմուկը սաստկացաւ՝՝, հազարապետը՝ վախնալով որ Պօղոս բզքտուի անոնցմէ՝ հրամայեց զօրքերուն որ իջնեն, յափշտակեն զայն անոնց մէջէն ու բերեն բերդը:

But when the dissension became violent, the tribune, fearing that they would tear Paul in pieces, ordered the troops to march down and take him by force from among them, and bring him into the barracks.

11 Հետեւեալ գիշերը Տէրը կայնեցաւ անոր քով եւ ըսաւ. «Քաջալերուէ՛, Պօղո՛ս, որովհետեւ ի՛նչպէս վկայեցիր ինծի համար Երուսաղէմի մէջ, ա՛յնպէս ալ պէտք է վկայես Հռոմի մէջ»:

And the following night the Lord stood by him and said. "Be of good courage; for as you have borne faithful witness concerning me at Jerusalem, so you must testify at Rome also."

12 Երբ առտու եղաւ, Հրեաներէն ոմանք միաբանեցան եւ նզովեցին իրենք զիրենք, ըսելով թէ ո՛չ պիտի ուտեն, ո՛չ ալ խմեն՝ մինչեւ որ սպաննեն Պօղոսը:

When day dawned the Jews made a conspiracy, and bound themselves under a curse, saying that they would neither eat nor drink till they had killed Paul.

13 Այս երդումը ընողները՝ քառասունէ աւելի էին:

And there were more than forty who had sworn this oath.

14 Անոնք գացին քահանայապետներուն ու երէցներուն, եւ ըսին. «Սաստիկ նզովեցինք մենք մեզ, որ ո՛չ մէկ բան ճաշակենք՝ մինչեւ որ սպաննենք Պօղոսը:

They went to the high priests and elders, and said to them. "We have bound ourselves by a solemn oath to eat nothing until we have killed Paul.

15 Ուստի դուք հիմա՝ ատեանին հետ՝ խնդրա՛նք յայտնեցէք հազարապետին, որ վաղը իջեցնէ զայն ձեզի, իբր թէ կ՚ուզէք աւելի ճշգրիտ տեղեկութիւն ունենալ անոր մասին. իսկ մենք՝ անոր մօտենալէն առաջ՝ պատրաստ ենք սպաննել զայն»:

"Now do you and the Sanhedrin ask the tribune to bring him down to you, as though you would judge his case more exactly; and we are ready to kill him, before he comes near the place."

16 Բայց Պօղոսի քրոջ որդին՝ լսելով այս դարանակալութիւնը՝ գնաց, մտաւ բերդը, ու պատմեց Պօղոսի:

But Paul’s sister’s son heard of their intended attack, and he went and got into the barracks, and told Paul.

17 Պօղոս ալ կանչեց հարիւրապետներէն մէկը եւ ըսաւ. «Տա՛ր այս երիտասարդը հազարապետին, որովհետեւ լուր մը ունի՝ տալու անոր»:

And Paul called one of the centurions, and said, "Take this young man to the tribune, for he has something to tell him."

18 Ան ալ առաւ զայն, տարաւ հազարապետին եւ ըսաւ. «Բանտարկեալ Պօղոսը կանչեց զիս ու խնդրեց՝ որ բերեմ քեզի այս երիտասարդը, քանի որ ըսելիք ունի քեզի»:

So he took him, and brought his to the tribune, and said, "Paul, the prisoner, called me to him, and begged me to bring this young man to you, because he has something to tell you."

19 Հազարապետը անոր ձեռքէն բռնելով՝ մէկդի քաշուեցաւ եւ հարցուց. «Ի՞նչ լուր ունիս՝ տալու ինծի»:

And the tribune took him by the hand, and going aside, asked him privately, "What is it that you have to tell me?"

20 Ան ալ ըսաւ. «Հրեաները միաձայնեցան թախանձել քեզի՝ որ վաղը ատեանին առջեւ իջեցնես Պօղոսը, որպէս թէ կ՚ուզեն աւելի ճշգրտութեամբ հարցաքննել զայն:

"The Jews," he answered, "have agreed to ask you to bring down Paul tomorrow to the Sanhedrin, as though they wish to examine his case in detail.

21 Բայց դուն մտիկ մի՛ ըներ անոնց, որովհետեւ անոնցմէ քառասունէ աւելի մարդիկ դարան մտած են անոր համար, եւ իրենք զիրենք նզոված՝ որ ո՛չ ուտեն, ո՛չ ալ խմեն, մինչեւ որ սպաննեն զայն. ու հիմա պատրաստ են, եւ կը սպասեն քու խոստումիդ»:

"Now do not let them persuade, for more than forty men are lying in wait for him, who have bound themselves under a curse, not to eat nor drink until they have killed him; even now they are all ready, awaiting your consent."

22 Հետեւաբար հազարապետը արձակեց երիտասարդը՝ պատուիրելով անոր. «Ո՛չ մէկուն ըսէ թէ այս բաները յայտնեցիր ինծի»:

So the tribune sent the young man home with the injunction, "Tell no man that you have given me this information."

23 Ապա կանչելով հարիւրապետներէն երկուքը՝ ըսաւ. «Պատրաստեցէ՛ք երկու հարիւր զինուոր, եօթանասուն ձիաւոր ու երկու հարիւր գեղարդաւոր, որպէսզի երթան մինչեւ Կեսարիա՝ գիշերուան երրորդ ժամուն՝՝.

Then he called two centurions to him and said. "Get ready by nine o’clock tonight two hundred infantry to march as far as Caesarea, and also seventy troopers and two hundred spearmen."

24 նաեւ հայթայթեցէ՛ք գրաստներ, որպէսզի հեծցնեն Պօղոսը եւ ապահովութեամբ տանին Փելիքս կառավարիչին»:

He further ordered them to provide horses on which to mount Paul, so as to bring him safely to Felix, the governor.

25 Նամակ մըն ալ գրեց՝ սա՛ տիպարին համաձայն.

He also wrote a letter in the following terms.

26 «Կղօդիոս Լիւսիաս՝ պատուական Փելիքս կառավարիչին. ողջո՜յն:

"Claudius Lysais unto the Most Excellent Governor Felix, greeting.

27 Այս մարդը բռնուած էր Հրեաներէն եւ պիտի սպաննուէր անոնցմէ. իսկ ես վրայ հասայ զօրքերով եւ ազատեցի զայն, հասկնալով որ Հռոմայեցի է:

"This man Paul had been seized by the Jews, and was about to be killed by them, when I came upon them with the troops, and rescued him, as I had learned that he was a Roman citizen.

28 Ուզելով գիտնալ պատճառը՝ որուն համար կ՚ամբաստանէին զինք, տարի զինք անոնց ատեանին առջեւ,

"Anxious to find out why they had accused him, I brought him down to their Sanhedrin.

29 եւ գտայ թէ ամբաստանուած էր իրենց Օրէնքին վերաբերեալ հարցերու համար, բայց մահուան կամ կապերու արժանի ո՛չ մէկ յանցանք ունէր:

"Here I learned that he was accused about questions of their law, but was not charged with anything worthy of death or imprisonment.

30 Երբ տեղեկացայ թէ Հրեաները կը դաւադրեն այդ մարդուն դէմ, անյապաղ ղրկեցի քեզի, պատուիրելով ամբաստանողներուն ալ՝ որ խօսին քու առջեւդ անոր դէմ: Ո՛ղջ եղիր»:

"Now when I received information that there would be a plot against the man, I sent him at once to you, charging his accusers also to speak against him before you."

31 Զինուորներն ալ առին Պօղոսը եւ գիշերուան մէջ տարին Անտիպատրոս, իրենց հրամայուածին համաձայն:

So the soldiers took Paul, as they were bid, and brought him by night to Antipatris.

32 Հետեւեալ օրը՝ թողուցին ձիաւորները որ երթան անոր հետ, իսկ իրենք վերադարձան բերդը:

Next day the infantry returned to the barracks, leaving the troopers to ride on with him.

33 Անոնք ալ մտան Կեսարիա, տուին նամակը կառավարիչին ու ներկայացուցին Պօղոսը անոր:

They reached Caesarea and delivered the letter to the governor, and also presented Paul before him.

34 Երբ կարդաց, հարցուց թէ ո՛ր գաւառէն է, եւ հասկնալով թէ Կիլիկիայէն է՝

After reading the letter, he asked to what province he belonged, and when he understood that he was of Cilicia, he said,

35 ըսաւ. «Մտիկ պիտի ընեմ քեզի՝ երբ գան քեզ ամբաստանողներն ալ»: Ու հրամայեց որ պահեն զայն Հերովդէսի պալատին մէջ:

"I will hear your case when your accusers also are come." And he ordered him to be kept in custody in Herod’s palace.