ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 12
1 Այդ ատենները Հերովդէս թագաւորը ձեռք դրաւ եկեղեցիէն ոմանց վրայ՝ չարչարելու համար:
Во оно же время возложи Ирод царь руце озлобити некия иже от церкве,
2 Սուրով սպաննեց Յովհաննէսի եղբայրը՝ Յակոբոսը,
уби же Иакова, брата Иоаннова, мечем:
3 եւ տեսնելով թէ հաճելի է Հրեաներուն, շարունակելով բռնեց նաեւ Պետրոսը: (Բաղարջակերքի օրերն էին: )
и видев, яко годе есть Иудеем, приложи яти и Петра: бяху же дние опресночнии:
4 Երբ ձերբակալեց զայն՝ բանտը դրաւ, ու յանձնեց չորսական զինուորէ բաղկացած չորս ջոկատի՝ որպէսզի պահեն. եւ կը փափաքէր ներկայացնել զայն ժողովուրդին՝ Զատիկէն ետք:
егоже и емь всади в темницу, предав четырем четверицам воинов стрещи его, хотя по Пасце извести его к людем.
5 Ուստի Պետրոս պահուած էր բանտին մէջ, բայց եկեղեցին ջերմեռանդութեամբ կ՚աղօթէր Աստուծոյ՝ անոր համար:
И убо Петра стрежаху в темнице: молитва же бе прилежна бываемая от церкве к Богу о нем.
6 Երբ Հերովդէս պիտի ներկայացնէր զայն դատարանին, այդ օրուան նախորդ գիշերը՝ Պետրոս կը քնանար երկու զինուորներու մէջտեղ՝ կրկին շղթաներով կապուած. իսկ պահապանները կը պահէին բանտը՝ դրան առջեւ:
Егда же хотяше его извести Ирод, в нощи той бе Петр спя между двема воинома, связан (железнома) ужема двема, стражие же пред дверьми стрежаху темницы.
7 Յանկարծ Տէրոջ հրեշտակը անոր վրայ հասաւ, ու լոյս մը փայլեցաւ տան մէջ: Ապա Պետրոսի կողը խթելով՝ արթնցուց զայն եւ ըսաւ. «Կանգնէ՛ շուտով»: Շղթաները վար ինկան անոր ձեռքերէն,
И се, Ангел Господень предста, и свет возсия в храмине: толкнув же в ребра Петра, воздвиже его, глаголя: востани вскоре. И спадоша ему ужя (железная) с руку.
8 ու հրեշտակը ըսաւ անոր. «Կապէ՛ գօտիդ ու հագի՛ր հողաթափներդ»: Ան ալ ըրաւ այնպէս: Յետոյ ըսաւ անոր. «Վրա՛դ առ հանդերձդ ու հետեւէ՛ ինծի»:
Рече же Ангел к нему: препояшися и вступи в плесницы твоя. Сотвори же тако. И глагола ему: облецыся в ризу твою и последствуй ми.
9 Ան ալ դուրս ելլելով՝ հետեւեցաւ անոր. բայց չէր գիտեր թէ հրեշտակին կատարածը իրակա՛ն է, հապա կը կարծէր թէ տեսիլք կը տեսնէ:
И изшед вслед его идяше и не ведаше, яко истина есть бывшее от Ангела, мняше же видение зрети.
10 Երբ անոնք անցան առաջին ու երկրորդ պահապաններէն, եկան մինչեւ երկաթէ դուռը, որ քաղաքը կը տանէր եւ ինքնիրեն բացուեցաւ անոնց առջեւ: Անկէ դուրս ելլելով՝ փողոց մը անցան, ու հրեշտակը իսկոյն հեռացաւ անկէ:
Прошедша же первую стражу и вторую, приидоста ко вратом железным, вводящым во град, яже о себе отверзошася има: и изшедша преидоста стогну едину, и абие отступи Ангел от него.
11 Պետրոս ինքնիրեն գալով՝ ըսաւ. «Հի՛մա ճշմա՛րտապէս գիտեմ թէ Տէրը ղրկեց իր հրեշտակը եւ ազատեց զիս Հերովդէսի ձեռքէն ու Հրեաներու ժողովուրդին ամբողջ ակնկալութենէն»:
И Петр быв в себе, рече: ныне вем воистинну, яко посла Бог Ангела Своего и изят мя из руки Иродовы и от всего чаяния людий Иудейских.
12 Եւ գիտակից ըլլալով՝ գնաց Մարկոս մականուանեալ Յովհաննէսի մօր Մարիամի տունը, ուր շատեր համախմբուած կ՚աղօթէին:
Смотрив же прииде в дом Марии матере Иоанна, нарицаемаго Марка, идеже бяху мнози собрани и молящеся.
13 Երբ բախեց տան դուրսի դուռը, Հռովդէ անունով աղախին մը մօտեցաւ՝ մտիկ ընելու:
Толкнувшу же Петру во врата двора, приступи слышати отроковица, именем Роди,
14 Ճանչնալով Պետրոսի ձայնը՝ ուրախութենէն չբացաւ դուռը, հապա ներս վազելով՝ լուր տուաւ թէ Պետրոս կայնած է դրան առջեւ:
и познавши глас Петров, от радости не отверзе врат, притекши же сказа Петра стояща пред враты.
15 Իսկ անոնք ըսին անոր. «Խելագարա՛ծ ես»: Բայց ինք կը պնդէր թէ այդպէ՛ս է: Անոնք ալ կ՚ըսէին. «Անոր հրեշտա՛կն է»:
Они же к ней реша: беснуешися ли? Она же крепляшеся тако быти. Они же глаголаху: Ангел его есть.
16 Սակայն Պետրոս կը շարունակէր բախել, ու երբ բացին՝ շշմեցան զինք տեսնելով:
Петр же пребываше толкий: отверзше же видеша его и ужасошася.
17 Իսկ ան ձեռքը շարժեց՝ որ անոնք լռեն, ու պատմեց անոնց թէ ի՛նչպէս Տէրը հանեց զինք բանտէն, եւ ըսաւ. «Պատմեցէ՛ք այս բաները Յակոբոսի ու եղբայրներուն»: Յետոյ մեկնեցաւ եւ գնաց ուրիշ տեղ մը:
Помаав же им рукою молчати, сказа им, како Господь его изведе из темницы: рече же: возвестите Иакову и братиям сия. И изшед иде во ино место.
18 Երբ առտու եղաւ, մեծ խլրտում կար զինուորներուն մէջ, թէ արդեօք Պետրոս ի՛նչ եղած էր:
Бывшу же дню, бе молва не мала в воинех, что убо Петру бысть:
19 Իսկ Հերովդէս, երբ փնտռեց զայն ու չգտաւ, հարցաքննեց պահապանները եւ հրամայեց որ մեռցուին: Ապա Հրէաստանէն իջաւ Կեսարիա, ու հոն կը կենար:
Ирод же, поискав его и не обрет и истязав стражы, повеле отвести их: и изшед от Иудеи в Кесарию, живяше.
20 Հերովդէս չափազանց զայրացած էր Տիւրացիներուն եւ Սիդոնացիներուն դէմ: Անոնք ալ միաբանութեամբ եկան իրեն, ու հաշտութիւն խնդրեցին՝ համոզելով թագաւորին Բղաստոս սենեկապետը. որովհետեւ իրենց երկիրը կը կերակրուէր թագաւորին երկրէն:
Бе же Ирод гневаяся на Тиряны и Сидоняны: иже единодушно приидоша к нему, и умоливше Власта постельника царева, прошаху мира, понеже страны их от царства его питахуся.
21 Որոշուած օր մը, Հերովդէս՝ հագած թագաւորական տարազը եւ բազմած դատարանը՝ կը ճառախօսէր անոնց:
В нареченный же день Ирод, оболкся во одежду царску и сед на судище пред народом, глаголаше к ним,
22 Ամբոխն ալ կ՚աղաղակէր. “Ատիկա Աստուծո՛յ ձայն է, ո՛չ թէ մարդու”:
народ же возглашаше: глас Божий, а не человечь.
23 Անմի՛ջապէս Տէրոջ հրեշտակը զարկաւ զայն՝ փառքը Աստուծոյ չտալուն համար. ու որդնալից ըլլալով՝ շունչը փչեց:
Внезапу же порази его Ангел Господень, зане не даде славы Богу: и быв червьми изяден, издше.
24 Իսկ Աստուծոյ խօսքը կ՚աճէր ու կը բազմանար:
Слово же Божие растяше и множашеся.
25 Բառնաբաս եւ Սօղոս՝ երբ գործադրեցին իրենց յանձնուած սպասարկութիւնը՝ վերադարձան Երուսաղէմէն, իրենց հետ առնելով նաեւ Յովհաննէսը՝ որ Մարկոս մականուանեալ էր:
Варнава же и Савл возвратистася из Иерусалима во Антиохию, исполнивша службу, поемша с собою и Иоанна, нарицаемаго Марка.
