< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 10 >

1 Մարդ մը կար Կեսարիայի մէջ՝ Կոռնելիոս անունով, հարիւրապետ՝ Իտալական կոչուած գունդին մէջ,
کَیسَرِیانَگَرَ اِتالِیاکھْیَسَینْیانْتَرْگَتَح کَرْنِیلِیَناما سیناپَتِراسِیتْ
2 բարեպաշտ, եւ աստուածավախ՝ իր ամբողջ տունով. ան շատ ողորմութիւններ կու տար ժողովուրդին ու ամէն ատեն կ՚աղերսէր Աստուծոյ:
سَ سَپَرِوارو بھَکْتَ اِیشْوَرَپَرایَنَشْچاسِیتْ؛ لوکیبھْیو بَہُونِ دانادِینِ دَتْوا نِرَنْتَرَمْ اِیشْوَرے پْرارْتھَیانْچَکْرے۔
3 Գրեթէ օրուան իններորդ ժամուն՝՝ տեսիլքի մէջ ան բացայայտօրէն տեսաւ Աստուծոյ հրեշտակը, որ մտաւ իր քով եւ ըսաւ իրեն. «Կոռնելիո՛ս»:
ایکَدا ترِتِییَپْرَہَرَویلایاں سَ درِشْٹَوانْ اِیشْوَرَسْیَیکو دُوتَح سَپْرَکاشَں تَتْسَمِیپَمْ آگَتْیَ کَتھِتَوانْ، ہے کَرْنِیلِیَ۔
4 Երբ ակնապիշ նայեցաւ անոր՝ վախցած ըսաւ. «Ի՞նչ է, Տէ՛ր»: Իսկ ան ըսաւ անոր. «Քու աղօթքներդ ու ողորմութիւններդ բարձրացան Աստուծոյ առջեւ՝ յիշատակի համար:
کِنْتُ سَ تَں درِشْٹْوا بھِیتوکَتھَیَتْ، ہے پْرَبھو کِں؟ تَدا تَمَوَدَتْ تَوَ پْرارْتھَنا دانادِ چَ ساکْشِسْوَرُوپَں بھُوتْویشْوَرَسْیَ گوچَرَمَبھَوَتْ۔
5 Հիմա մարդի՛կ ղրկէ Յոպպէ, եւ կանչէ՛ Սիմոն անունով մէկը՝ որ Պետրոս մականուանեալ է:
اِدانِیں یاپھونَگَرَں پْرَتِ لوکانْ پْریشْیَ سَمُدْرَتِیرے شِمونّامْنَشْچَرْمَّکارَسْیَ گرِہے پْرَواسَکارِی پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ تَمْ آہْوایَیَ؛
6 Ան հիւրընկալուած է Սիմոն անունով կաշեգործի մը քով, որուն տունը ծովուն մօտ է»:
تَسْماتْ تْوَیا یَدْیَتْ کَرْتَّوْیَں تَتَّتْ سَ وَدِشْیَتِ۔
7 Երբ իրեն հետ խօսող հրեշտակը մեկնեցաւ, կանչեց իր տան ծառաներէն երկուքը, նաեւ իրեն տրամադրուած զինուորներէն բարեպաշտ մէկը՝՝,
اِتْیُپَدِشْیَ دُوتے پْرَسْتھِتے سَتِ کَرْنِیلِیَح سْوَگرِہَسْتھاناں داساناں دْوَو جَنَو نِتْیَں سْوَسَنْگِناں سَینْیانامْ ایکاں بھَکْتَسینانْچاہُویَ
8 եւ ամէն բան պատմելով՝ ղրկեց զանոնք Յոպպէ:
سَکَلَمیتَں ورِتّانْتَں وِجْناپْیَ یاپھونَگَرَں تانْ پْراہِنوتْ۔
9 Հետեւեալ օրը, մինչ անոնք կը ճամբորդէին ու կը մօտենային քաղաքին, Պետրոս՝ վեցերորդ ժամու՝՝ ատենները՝ տանիքը բարձրացաւ աղօթելու:
پَرَسْمِنْ دِنے تے یاتْراں کرِتْوا یَدا نَگَرَسْیَ سَمِیپَ اُپاتِشْٹھَنْ، تَدا پِتَرو دْوِتِییَپْرَہَرَویلایاں پْرارْتھَیِتُں گرِہَپرِشْٹھَمْ آروہَتْ۔
10 Շատ անօթեցած ըլլալով՝ կ՚ուզէր ճաշակել. մինչ ճաշը կը պատրաստուէր, վերացում ունեցաւ:
ایتَسْمِنْ سَمَیے کْشُدھارْتَّح سَنْ کِنْچِدْ بھوکْتُمْ اَیچّھَتْ کِنْتُ تیشامْ اَنّاسادَنَسَمَیے سَ مُورْچّھِتَح سَنَّپَتَتْ۔
11 Տեսաւ երկինքը բացուած, ու չորս ծայրերէն կապուած անօթ մը՝ մեծ լաթի մը պէս՝ որ իջաւ երկրի վրայ.
تَتو میگھَدْوارَں مُکْتَں چَتُرْبھِح کونَے رْلَمْبِتَں برِہَدْوَسْتْرَمِوَ کِنْچَنَ بھاجَنَمْ آکاشاتْ پرِتھِوِیمْ اَواروہَتِیتِ درِشْٹَوانْ۔
12 անոր մէջ կային երկրի ամէն տեսակ չորքոտանիները, գազաններն ու սողունները, նաեւ երկինքի թռչունները:
تَنْمَدھْیے نانَپْرَکارا گْرامْیَوَنْیَپَشَوَح کھیچَروروگامِپْرَبھرِتَیو جَنْتَوَشْچاسَنْ۔
13 Եւ ձայն մը եկաւ իրեն. «Կանգնէ՛, Պետրո՛ս, մորթէ՛ ու կե՛ր»:
اَنَنْتَرَں ہے پِتَرَ اُتّھایَ ہَتْوا بھُںکْشْوَ تَمْپْرَتِییَں گَگَنِییا وانِی جاتا۔
14 Բայց Պետրոս ըսաւ. «Ամե՛նեւին, Տէ՛ր. որովհետեւ ես բնա՛ւ չեմ կերեր պիղծ կամ անմաքուր բան»:
تَدا پِتَرَح پْرَتْیَوَدَتْ، ہے پْرَبھو اِیدرِشَں ما بھَوَتُ، اَہَمْ ایتَتْ کالَں یاوَتْ نِشِدّھَمْ اَشُچِ وا دْرَوْیَں کِنْچِدَپِ نَ بھُکْتَوانْ۔
15 Դարձեալ ձայնը կրկին եկաւ իրեն. «Ի՛նչ որ Աստուած մաքրեց, դուն պիղծ մի՛ սեպեր»:
تَتَح پُنَرَپِ تادرِشِی وِہَیَسِییا وانِی جاتا یَدْ اِیشْوَرَح شُچِ کرِتَوانْ تَتْ تْوَں نِشِدّھَں نَ جانِیہِ۔
16 Ասիկա պատահեցաւ երեք անգամ, յետոյ անօթը դարձեալ վերացաւ երկինք:
اِتّھَں تْرِح سَتِ تَتْ پاتْرَں پُنَراکرِشْٹَں آکاشَمْ اَگَچّھَتْ۔
17 Մինչ Պետրոս ինքնիրեն կը տարակուսէր թէ ի՛նչ կրնար ըլլալ իր տեսած այս տեսիլքը, ահա՛ Կոռնելիոսէ ղրկուած մարդիկը՝ հարցնելով Սիմոնի տան մասին՝ կայնեցան դրան առջեւ,
تَتَح پَرَں یَدْ دَرْشَنَں پْراپْتَوانْ تَسْیَ کو بھاوَ اِتْیَتْرَ پِتَرو مَنَسا سَنْدیگْدھِ، ایتَسْمِنْ سَمَیے کَرْنِیلِیَسْیَ تے پْریشِتا مَنُشْیا دْوارَسْیَ سَنِّدھاوُپَسْتھایَ،
18 եւ կանչելով հարցափորձեցին. «Սիմոնը, որ Պետրոս մականուանեալ է, հո՞ս հիւրընկալուած է»:
شِمونو گرِہَمَنْوِچّھَنْتَح سَمْپرِچھْیاہُویَ کَتھِتَوَنْتَح پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ سَ کِمَتْرَ پْرَوَسَتِ؟
19 Մինչ Պետրոս կը մտածէր տեսիլքին մասին, Սուրբ Հոգին ըսաւ անոր. «Ահա՛ երեք մարդիկ քեզ կը փնտռեն:
یَدا پِتَرَسْتَدَّرْشَنَسْیَ بھاوَں مَنَسانْدولَیَتِ تَداتْما تَمَوَدَتْ، پَشْیَ تْرَیو جَناسْتْواں مرِگَیَنْتے۔
20 Հետեւաբար կանգնէ՛, իջի՛ր, ու գնա՛ անոնց հետ՝ առանց տատամսելու, որովհետեւ ե՛ս ղրկեցի զանոնք»:
تْوَمْ اُتّھایاوَرُہْیَ نِحسَنْدیہَں تَیح سَہَ گَچّھَ مَیَیوَ تے پْریشِتاح۔
21 Պետրոս ալ իջաւ այդ մարդոց քով՝ եւ ըսաւ. «Ահա՛ ես եմ ա՛ն՝ որ կը փնտռէք. ինչո՞ւ եկած էք»:
تَسْماتْ پِتَرووَرُہْیَ کَرْنِیلِیَپْریرِتَلوکاناں نِکَٹَماگَتْیَ کَتھِتَوانْ پَشْیَتَ یُویَں یَں مرِگَیَدھْوے سَ جَنوہَں، یُویَں کِنِّمِتَّمْ آگَتاح؟
22 Անոնք ալ ըսին. «Կոռնելիոս հարիւրապետը, արդար ու աստուածավախ մարդ մը՝ բարի վկայուած ամբողջ Հրեաներու ազգէն, պատգամ ստացաւ սուրբ հրեշտակէ մը՝ որ կանչէ քեզ իր տունը եւ լսէ քու խօսքերդ»:
تَتَسْتے پْرَتْیَوَدَنْ کَرْنِیلِیَناما شُدّھَسَتّوَ اِیشْوَرَپَرایَنو یِہُودِییَدیشَسْتھاناں سَرْوّیشاں سَنِّدھَو سُکھْیاتْیاپَنَّ ایکَح سیناپَتِ رْنِجَگرِہَں تْواماہُویَ نیتُں تْوَتَّح کَتھا شْروتُنْچَ پَوِتْرَدُوتینَ سَمادِشْٹَح۔
23 Ուստի ներս կանչեց զանոնք ու հիւրընկալեց: Հետեւեալ օրը՝ Պետրոս ելաւ եւ մեկնեցաւ անոնց հետ. իրեն հետ գացին նաեւ Յոպպէէն եղող քանի մը եղբայրներ:
تَدا پِتَرَسْتانَبھْیَنْتَرَں نِیتْوا تیشاماتِتھْیَں کرِتَوانْ، پَرےہَنِ تَیح سارْدّھَں یاتْرامَکَروتْ، یاپھونِواسِناں بھْراترِناں کِیَنْتو جَناشْچَ تینَ سَہَ گَتاح۔
24 Յաջորդ օրը մտան Կեսարիա. Կոռնելիոս ալ կը սպասէր անոնց՝ հրաւիրած ըլլալով իր ազգականներն ու մտերիմ բարեկամները:
پَرَسْمِنْ دِوَسے کَیسَرِیانَگَرَمَدھْیَپْرَویشَسَمَیے کَرْنِیلِیو جْناتِبَنْدھُونْ آہُویانِییَ تانْ اَپیکْشْیَ سْتھِتَح۔
25 Երբ Պետրոս ներս մտաւ, Կոռնելիոս դիմաւորեց զայն, եւ անոր ոտքը իյնալով կ՚երկրպագէր:
پِتَرے گرِہَ اُپَسْتھِتے کَرْنِیلِیَسْتَں ساکْشاتْکرِتْیَ چَرَنَیوح پَتِتْوا پْرانَمَتْ۔
26 Բայց Պետրոս ոտքի հանեց զայն՝ ըսելով. «Կանգնէ՛, ես ինքս ալ մարդ եմ»:
پِتَرَسْتَمُتّھاپْیَ کَتھِتَوانْ، اُتِّشْٹھاہَمَپِ مانُشَح۔
27 Ու անոր հետ խօսակցելով՝ ներս մտաւ, շատեր գտաւ՝ համախմբուած,
تَدا کَرْنِیلِیینَ ساکَمْ آلَپَنْ گرِہَں پْراوِشَتْ تَنْمَدھْیے چَ بَہُلوکاناں سَماگَمَں درِشْٹْوا تانْ اَوَدَتْ،
28 եւ ըսաւ անոնց. «Դուք գիտէ՛ք թէ օրինաւոր չէ հրեայ մարդու մը՝ հաղորդակցիլ օտարազգիի մը հետ կամ մօտենալ անոր. բայց Աստուած ցոյց տուաւ ինծի որ մարդոցմէ ո՛չ մէկը պիղծ կամ անմաքուր կոչեմ:
اَنْیَجاتِییَلوکَیح مَہالَپَنَں وا تیشاں گرِہَمَدھْیے پْرَویشَنَں یِہُودِییاناں نِشِدّھَمْ اَسْتِیتِ یُویَمْ اَوَگَچّھَتھَ؛ کِنْتُ کَمَپِ مانُشَمْ اَوْیَوَہارْیَّمْ اَشُچِں وا جْناتُں مَمَ نوچِتَمْ اِتِ پَرَمیشْوَرو ماں جْناپِتَوانْ۔
29 Ուստի երբ կանչուեցայ՝ եկայ առանց հակաճառութեան. ուրեմն կը հարցնեմ, ի՞նչ բանի համար կանչեցիք զիս»:
اِتِ ہیتوراہْوانَشْرَوَنَماتْراتْ کانْچَناپَتِّمْ اَکرِتْوا یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَتوسْمِ؛ پرِچّھامِ یُویَں کِنِّمِتَّں مامْ آہُویَتَ؟
30 Կոռնելիոս ալ ըսաւ. «Չորս օր առաջ՝ մինչեւ այս ժամը ծոմ կը պահէի, ու իններորդ ժամուն տանս մէջ կ՚աղօթէի. եւ ահա՛ փայլուն տարազով մարդ մը կայնեցաւ առջեւս ու ըսաւ.
تَدا کَرْنِیلِیَح کَتھِتَوانْ، اَدْیَ چَتْوارِ دِنانِ جاتانِ ایتاوَدْویلاں یاوَدْ اَہَمْ اَناہارَ آسَنْ تَتَسْترِتِییَپْرَہَرے سَتِ گرِہے پْرارْتھَنَسَمَیے تیجومَیَوَسْتْرَبھرِدْ ایکو جَنو مَمَ سَمَکْشَں تِشْٹھَنْ ایتاں کَتھامْ اَکَتھَیَتْ،
31 “Կոռնելիո՛ս, քու աղօթքդ ընդունուեցաւ, եւ ողորմութիւններդ Աստուծոյ առջեւ յիշուեցան:
ہے کَرْنِیلِیَ تْوَدِییا پْرارْتھَنا اِیشْوَرَسْیَ کَرْنَگوچَرِیبھُوتا تَوَ دانادِ چَ ساکْشِسْوَرُوپَں بھُوتْوا تَسْیَ درِشْٹِگوچَرَمَبھَوَتْ۔
32 Ուրեմն մա՛րդ ղրկէ Յոպպէ ու կանչէ՛ Սիմոնը, որ Պետրոս մականուանեալ է. ան ծովուն մօտ՝ Սիմոն անունով կաշեգործի մը տան մէջ հիւրընկալուած է. երբ գայ՝ պիտի խօսի քեզի”:
اَتو یاپھونَگَرَں پْرَتِ لوکانْ پْرَہِتْیَ تَتْرَ سَمُدْرَتِیرے شِمونّامْنَح کَسْیَچِچَّرْمَّکارَسْیَ گرِہے پْرَواسَکارِی پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ تَماہُویَیَ؛ تَتَح سَ آگَتْیَ تْوامْ اُپَدیکْشْیَتِ۔
33 Ուստի անյապաղ մարդ ղրկեցի քեզի, եւ գոհ եմ՝՝ որ եկար: Ուրեմն հիմա մենք բոլորս ներկայ ենք Աստուծոյ առջեւ՝ լսելու ամէն ինչ որ Աստուծմէ հրամայուած է քեզի»:
اِتِ کارَناتْ تَتْکْشَناتْ تَوَ نِکَٹے لوکانْ پْریشِتَوانْ، تْوَماگَتَوانْ اِتِ بھَدْرَں کرِتَوانْ۔ اِیشْوَرو یانْیاکھْیانانِ کَتھَیِتُمْ آدِشَتْ تانِ شْروتُں وَیَں سَرْوّے سامْپْرَتَمْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشادْ اُپَسْتھِتاح سْمَح۔
34 Պետրոս բացաւ իր բերանը ու ըսաւ. «Ճշմարտապէս կ՚ըմբռնեմ թէ Աստուծոյ քով աչառութիւն չկայ,
تَدا پِتَرَ اِماں کَتھاں کَتھَیِتُمْ آرَبْدھَوانْ، اِیشْوَرو مَنُشْیانامْ اَپَکْشَپاتِی سَنْ
35 հապա ամէն ազգի մէջ իրեն ընդունելի է ա՛ն՝ որ իրմէ կը վախնայ եւ արդարութիւն կը գործէ:
یَسْیَ کَسْیَچِدْ دیشَسْیَ یو لوکاسْتَسْمادْبھِیتْوا سَتْکَرْمَّ کَروتِ سَ تَسْیَ گْراہْیو بھَوَتِ، ایتَسْیَ نِشْچَیَمْ اُپَلَبْدھَوانَہَمْ۔
36 Այն խօսքը՝ որ Աստուած ղրկեց Իսրայէլի որդիներուն, աւետելու խաղաղութիւնը՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով, (ա՛ն է բոլորին Տէրը, )
سَرْوّیشاں پْرَبھُ رْیو یِیشُکھْرِیشْٹَسْتینَ اِیشْوَرَ اِسْراییلْوَںشاناں نِکَٹے سُسَںوادَں پْریشْیَ سَمّیلَنَسْیَ یَں سَںوادَں پْراچارَیَتْ تَں سَںوادَں یُویَں شْرُتَوَنْتَح۔
37 դուք լաւ գիտէք այդ խօսքը, որ եղաւ ամբողջ Հրէաստանի մէջ՝ Գալիլեայէն սկսելով, այն մկրտութենէն ետք՝ որ Յովհաննէս քարոզեց:
یَتو یوہَنا مَجَّنے پْرَچارِتے سَتِ سَ گالِیلَدیشَمارَبھْیَ سَمَسْتَیِہُودِییَدیشَں وْیاپْنوتْ؛
38 Նազարէթէն եղող Յիսուսը, որ Աստուած օծեց Սուրբ Հոգիով եւ զօրութեամբ, շրջեցաւ բարիք գործելով ու բժշկելով բոլոր Չարախօսէն ճնշուածները, քանի որ Աստուած իրեն հետ էր.
پھَلَتَ اِیشْوَرینَ پَوِتْریناتْمَنا شَکْتْیا چابھِشِکْتو ناسَرَتِییَیِیشُح سْتھانے سْتھانے بھْرَمَنْ سُکْرِیاں کُرْوَّنْ شَیتانا کْلِشْٹانْ سَرْوَّلوکانْ سْوَسْتھانْ اَکَروتْ، یَتَ اِیشْوَرَسْتَسْیَ سَہایَ آسِیتْ؛
39 եւ մենք վկայ ենք այն բոլոր բաներուն՝ որ ըրաւ Հրէաստանի ու Երուսաղէմի մէջ: Զայն սպաննեցին՝ փայտէն կախելով:
وَیَنْچَ یِہُودِییَدیشے یِرُوشالَمْنَگَرے چَ تینَ کرِتاناں سَرْوّیشاں کَرْمَّناں ساکْشِنو بھَوامَح۔ لوکاسْتَں کْرُشے وِدّھوا ہَتَوَنْتَح،
40 Աստուած յարուցանեց զայն երրորդ օրը, եւ բացայայտեց զայն
کِنْتُ ترِتِییَدِوَسے اِیشْوَرَسْتَمُتّھاپْیَ سَپْرَکاشَمْ اَدَرْشَیَتْ۔
41 ո՛չ թէ ամբողջ ժողովուրդին, հապա՝ մեզի - նախապէս Աստուծմէ ընտրուածներուս՝ վկայ ըլլալու -, որ կերանք ու խմեցինք իրեն հետ՝ իր մեռելներէն յարութիւն առնելէն ետք:
سَرْوَّلوکاناں نِکَٹَ اِتِ نَ ہِ، کِنْتُ تَسْمِنْ شْمَشانادُتّھِتے سَتِ تینَ سارْدّھَں بھوجَنَں پانَنْچَ کرِتَوَنْتَ ایتادرِشا اِیشْوَرَسْیَ مَنونِیتاح ساکْشِنو یے وَیَمْ اَسْماکَں نِکَٹے تَمَدَرْشَیَتْ۔
42 Եւ ինք պատուիրեց մեզի, որ քարոզենք ու վկայենք ժողովուրդին թէ ի՛նք է Աստուծմէ սահմանուած Դատաւորը ողջերուն եւ մեռելներուն:
جِیوِتَمرِتوبھَیَلوکاناں وِچارَں کَرْتُّمْ اِیشْوَرو یَں نِیُکْتَوانْ سَ ایوَ سَ جَنَح، اِماں کَتھاں پْرَچارَیِتُں تَسْمِنْ پْرَمانَں داتُنْچَ سوسْمانْ آجْناپَیَتْ۔
43 Բոլոր մարգարէները կը վկայեն անոր մասին թէ ո՛վ որ հաւատայ անոր՝ պիտի ստանայ մեղքերու ներում անոր անունով»:
یَسْتَسْمِنْ وِشْوَسِتِ سَ تَسْیَ نامْنا پاپانْمُکْتو بھَوِشْیَتِ تَسْمِنْ سَرْوّے بھَوِشْیَدْوادِنوپِ ایتادرِشَں ساکْشْیَں دَدَتِ۔
44 Մինչ Պետրոս կ՚ըսէր այս խօսքերը, Սուրբ Հոգին իջաւ բոլոր անոնց վրայ՝ որ կը լսէին խօսքը:
پِتَرَسْیَیتَتْکَتھاکَتھَنَکالے سَرْوّیشاں شْروترِنامُپَرِ پَوِتْرَ آتْماواروہَتْ۔
45 Թլփատուածներէն եղող բոլոր հաւատացեալները, որ եկած էին Պետրոսի հետ, զմայլեցան որ հեթանոսներուն վրայ ալ թափուեցաւ Սուրբ Հոգիին պարգեւը.
تَتَح پِتَرینَ سارْدّھَمْ آگَتاسْتْوَکْچھیدِنو وِشْواسِنو لوکا اَنْیَدیشِیییبھْیَح پَوِتْرَ آتْمَنِ دَتّے سَتِ
46 որովհետեւ կը լսէին թէ անոնք կը խօսէին ուրիշ լեզուներով եւ կը մեծարէին Աստուած:
تے ناناجاتِییَبھاشابھِح کَتھاں کَتھَیَنْتَ اِیشْوَرَں پْرَشَںسَنْتِ، اِتِ درِشْٹْوا شْرُتْوا چَ وِسْمَیَمْ آپَدْیَنْتَ۔
47 Այն ատեն Պետրոս ըսաւ. «Կրնա՞յ մէկը արգիլել, որ ջուրով մկրտուին ասոնք՝ որոնք ստացան Սուրբ Հոգին մեզի պէս»:
تَدا پِتَرَح کَتھِتَوانْ، وَیَمِوَ یے پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْتاسْتیشاں جَلَمَجَّنَں کِں کوپِ نِشیدّھُں شَکْنوتِ؟
48 Ու հրամայեց որ մկրտուին Տէրոջ անունով: Այն ատեն խնդրեցին իրմէ՝ որ հոն մնայ քանի մը օր:
تَتَح پْرَبھو رْنامْنا مَجِّتا بھَوَتیتِ تاناجْناپَیَتْ۔ اَنَنْتَرَں تے سْوَیح سارْدّھَں کَتِپَیَدِنانِ سْتھاتُں پْرارْتھَیَنْتَ۔

< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 10 >