ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 1
1 Առաջին պատմութիւնը գրեցի, ո՛վ Թէոփիլոս, ամէն ինչի մասին՝ որ Յիսուս սկսաւ ընել եւ սորվեցնել,
Пативало Феофило, дэ муро англуно лил мэ искриисардом пала вса, со терэлас Исусо и сости Вов сиклярэлас
2 մինչեւ այն օրը՝ երբ Սուրբ Հոգիին միջոցով պատուէրներ տուաւ իր ընտրած առաքեալներուն, ու համբարձաւ:
ды колэ дивэ, кала Свэнтонэ Фаноґа прыпхэнда вытидэне апостолонэнди кода, со лэнди трэбуни тэ терэ, и сля лито дэ болыбэн.
3 Նաեւ ինքզինք ողջ ցոյց տուաւ անոնց իր չարչարանքներէն ետք՝ շատ ապացոյցներով, քառասուն օր տեսնուելով անոնցմէ եւ խօսելով Աստուծոյ թագաւորութեան մասին:
Пала Пэхкири бари грыжа Вов сикавдапэ лэнди джювдэґа тай допхэнда, со кода чячимо. Исусо сикавэласпэ лэнди саранда дивэ и дэдумэлас пала Дэвлэхкоро Тхагаримо.
4 Անոնց հետ եղած ատեն հրամայեց անոնց՝ որ Երուսաղէմէն չհեռանան, հապա սպասեն Հօրը խոստումին՝ «որ ինձմէ լսեցիք», ըսաւ.
Екхвар, кала вонэ сле їтханэ, Исусо прыпхэнда лэнди тэ на уджян Ерусалимостар, нэ тэ дожутярэн кода, со Дад камля лэнди тэ дэ. — Акэ, терэлпэ кода, со тумэ шундэ Мандар.
5 «որովհետեւ իրաւ է թէ Յովհաննէս մկրտեց ջուրով, բայց դուք՝ շատ օրեր չանցած՝ պիտի մկրտուիք Սուրբ Հոգիո՛վ»:
Иоанно болдэня панеґа, нэ тумэ сиго авэна болдэ Свэнтонэ Фаноґа.
6 Անոնք ալ համախմբուելով՝ հարցուցին իրեն. «Տէ՛ր, այս ժամանակի՞ն պիտի վերահաստատես Իսրայէլի թագաւորութիւնը»:
Тунчи кодэла, савэ котэ сле, пхучле Лэстар: — Рае, на дэ кадыя вряма Ту камэх тэ ваздэ упалэ Израилёхкоро тхагаримо?
7 Ըսաւ անոնց. «Ձեզի չի վերաբերիր գիտնալ ժամանակներն ու ատենները, որ Հայրը իր իշխանութեան մէջ դրաւ.
Вов пхэнда лэнди: — На тумаро рындо тэ джянэ вряма и чясо, савэ Дад тховда Пэхкиря зораґа.
8 բայց Սուրբ Հոգիին ձեր վրայ եկած ատենը՝ զօրութիւն պիտի ստանաք, եւ ինծի համար վկաներ պիտի ըլլաք Երուսաղէմի մէջ, ամբողջ Հրէաստանի ու Սամարիայի մէջ, եւ մինչեւ երկրի ծայրերը»:
Нэ кала пэ тумэн сджяла Свэнто Фано, тумэ лэна зор и авэна тэ розпхэнэ пала Ман дэ Ерусалимо, пав всавири Иудея, дэ Самария и пав всавири люмля.
9 Երբ խօսեցաւ այս բաները, մինչ կը նայէին՝ համբարձաւ, եւ ամպ մը վերցուց զայն անոնց աչքերէն:
Кала Вов пропхэнда када, вонэ дыкхле, сар Вов ваздэняпэ упрал, и хмара затерда Лэ лэнгэрэ якхэндар.
10 Մինչ ակնապիշ կը նայէին դէպի երկինք՝ երբ ան վեր կ՚ելլէր, ահա՛ երկու մարդիկ՝ ճերմակ տարազով՝ կայնեցան իրենց քով
Вонэ на пэрэаченас тэ дыкхэ пэ болыбэн, кала Вов ваздэласпэ. Тай акэ, паша лэн ачиле дуй мануша дэ парни їда.
11 եւ ըսին. «Գալիլեացի՛ մարդիկ, ինչո՞ւ կայնած՝ կը նայիք դէպի երկինք. այս Յիսուսը՝ որ երկինք համբարձաւ ձեզմէ, նո՛յնպէս պիտի գայ՝ ինչպէս տեսաք անոր երկինք երթալը»:
— Галилеянуря, — пхэндэ вонэ, — сости тумэ ачен и дыкхэн дэ болыбэн? Кадэва Исусо, Саво сля лито тумэндар дэ болыбэн, рисявэла кади ж, сар тумэ дыкхле Лэ, кала уджялас.
12 Այն ատեն Երուսաղէմ վերադարձան Ձիթենիներու կոչուած լեռնէն, որ Շաբաթ օրուան ճամբայի չափ մօտ է Երուսաղէմի:
Тунчи вонэ рисиле дэ Ерусалимо плаестар, саво акхарэлпэ «Оливково». Вов сля надур форостар, дром, саво домукэнас тэ проджя дэ суббота.
13 Երբ մտան քաղաքը՝ բարձրացան վերնատունը, ուր կը բնակէին Պետրոս ու Յակոբոս, Յովհաննէս եւ Անդրէաս, Փիլիպպոս ու Թովմաս, Բարթողոմէոս եւ Մատթէոս, Յակոբոս Ալփէոսեան ու Սիմոն Նախանձայոյզ եւ Յուդա Յակոբեան:
Кала вонэ авиле дэ цэр, дэ саво джювдэ набари вряма, тунчи ваздэнепэ дэ упралуни цэра. Котэ сле Пётро тай Иоанно, Иаково тай Андреи, Филиппо тай Фома, Варфоломеи тай Матфеи, Иаково, Алфеёхкоро чяво, Симоно Зилото тай Иуда, Иаковохкоро чяво.
14 Ասոնք բոլորը միաբանութեամբ կը յարատեւէին աղօթքի եւ աղերսանքի մէջ՝ կիներուն հետ, ու Յիսուսի մօր՝ Մարիամի եւ անոր եղբայրներուն հետ:
Всавэрэ вонэ їтханэ сле дэ мангима. Лэнца сле набут джювлен, дэй Исусохкири, Мария, тай Лэхкэрэ пхрала.
15 Այդ օրերը՝ Պետրոս կանգնեցաւ աշակերտներուն մէջ, (հաւաքուած բազմութիւնը հարիւր քսան հոգիի չափ էր, ) եւ ըսաւ.
Дэ кодыя вряма Пётро вщиля машкар патякунэн (а лэн стидэняпэ паша шэл тай биш мануш) и пхэнда:
16 «Մարդի՛կ եղբայրներ, պէ՛տք էր որ իրագործուէր այն գրուածը, որ նախապէս Սուրբ Հոգին ըսեր էր Դաւիթի բերանով՝ Յուդայի մասին, որ առաջնորդ եղաւ Յիսուսը բռնողներուն.
— Мурша! Пхралалэ! Трэбуни сля, соб тэ стерэлпэ кода, со чиндо дэ Лилэн, тев Свэнто Фано пхэнда чэрез Давидо пала Иуда, саво лиджялас колэн, савэ пхангле Исусо.
17 որովհետեւ ան մեզի հետ՝ մեր համրանքէն էր, եւ բաժին վիճակուած էր անոր այս սպասարկութենէն:
Иуда сля екх амэндар, саво терэлас амэнца екх бути.
18 Ուրեմն ասիկա տիրացաւ ագարակի մը՝ անիրաւութեան վարձքով, ու գլխիվայր իյնալով՝ մէջտեղէն ճեղքուեցաւ, եւ իր բոլոր աղիքները դուրս թափեցան:
(Пэ ловэ, савэ вов затерда пала пэхкоро вурыто рындо, вов тинда маля. Нэ тэлэдэня и кади фартэ замардапэ, со пхариля лэхкоро води и выґульдэ лэстар всавэрэ пора.
19 Երուսաղէմի բոլոր բնակիչները գիտցան այս բանը, այնպէս որ այդ ագարակը կոչուեցաւ իրենց բարբառով Ակեղդամա, այսինքն՝ Արիւնի ագարակ:
Пала кода уджянгле всавэрэ, ко джювдэ дэ Ерусалимо, и проакхардэ маля пав пэхкири чиб Акелдама, ай пав аврэ — «Ратэхкири маля».)
20 Որովհետեւ գրուած է Սաղմոսներու գիրքին մէջ. “Անոր բնակարանը ամայի թող ըլլայ, եւ անոր մէջ ո՛չ մէկը բնակի”, նաեւ. “Անոր պաշտօնը ուրի՛շը առնէ”:
Дэ лил «Псалмы» искриисардо: «Мэк лэхкоро цэр тэ авэл шушо, и мэк котэ нико на джювэл». Тай инте: «Мэк авэр лэхкоро тхан залэла».
21 Ուրեմն պէտք է որ այս մարդոցմէն՝ որոնք մեզի հետ էին այն ամբողջ ժամանակը, երբ Տէր Յիսուս մտաւ ու ելաւ մեր մէջ,
Колэсти амэнди трэбуни тэ вытидэ екхэ кодэла манушэндар, ко пхирэлас амэнца всавири вряма, тев бы тэ на джял Рай Исусо,
22 Յովհաննէսի մկրտութենէն սկսեալ մինչեւ այն օրը՝ երբ համբարձաւ մեզմէ, ասոնցմէ մէկը մեզի հետ վկայ ըլլայ անոր յարութեան»:
кодэла вряматар, кала Иоанно болдэня Лэ ды колэ дивэ, кала Исусо сля лито амэндар. Кадэва мануш, сар и амэ, трэбуни тэ авэл допхэнимари пала Исусохкоро отджюндивимо.
23 Ուստի երկու հոգի կայնեցուցին, Յովսէփը՝ որ Բարսաբա կը կոչուէր եւ Յուստոս մականուանուեցաւ, ու Մատաթիան,
Вытидэне дон: Иосифо, савэ инте акхарэнас Варсавва, а кади ж — Иусто, тай Матфие.
24 եւ աղօթելով՝ ըսին. «Տէ՛ր, դուն որ կը ճանչնաս բոլորին սիրտերը, յայտնէ՛ մեզի թէ ո՛ր մէկը ընտրեցիր այս երկուքէն.
Тай поманглепэ: — Рае, Ту джянэх їло кожнонэхкоро; сикав екхэ кадэлэндар дондар, ка Ту вытидэнян
25 որպէսզի բաժին առնէ այս սպասարկութենէն ու առաքելութենէն, որմէ Յուդա ինկաւ՝ երթալու համար իր տեղը»:
тэ лиджя бути апостолэнгири, соб вов тэ парувэл Иуда, саво ачявда амэн и джиля дэ тхан, тев трэбуни лэсти тэ авэ.
26 Եւ անոնց համար վիճակ ձգեցին, ու վիճակը ելաւ Մատաթիայի. եւ ան համրուեցաւ տասնմէկ առաքեալներուն հետ:
Тунчи вонэ чутэ жребии, тай вов выпэля пэ Матфие, саво прыачиля дэшуекхэ апостолонэндэ.
