ԵՐԿՐՈՐԴ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 5

1 Արդարեւ գիտենք թէ եթէ մեր վրանի նման երկրային տունը քակուի, շինուածք մը ունինք Աստուծմէ, անձեռակերտ յաւիտենական տուն մը՝ երկինքի մէջ. (aiōnios g166)

For we know that if the earthly house of our tent were destroyed, we have a building from God, a house not made by hands, eternal in the heavens. (aiōnios g166)

2 եւ ի՛րապէս ասոր մէջ կը հառաչենք՝ տենչալով հագնիլ մեր երկնաւոր բնակութիւնը.

For also in this we groan, longing to clothe ourselves with our habitation from heaven,

3 սակայն երբ զայն հագնինք՝ մերկ չգտնուինք:

if indeed also having put it on we will not be found naked.

4 Որովհետեւ մենք՝ որ այս վրանին տակն ենք, ծանրութեան տակ կը հառաչենք. ո՛չ թէ կ՚ուզենք հանուիլ, հապա՝ հագնիլ զայն ասոր վրայ, որպէսզի մահկանացութիւնը ընկղմի կեանքին մէջ:

For also those who are in the tent groan, being burdened, not in that we want to undress, but to clothe ourselves, so that the mortal may be swallowed up by the life.

5 Ուրեմն ա՛ն՝ որ պատրաստեց մեզ այդ նոյն բանին համար՝ Աստուա՛ծ է, որ նաեւ տուաւ մեզի Հոգիին գրաւականը:

Now he who wrought us for this same thing is God, who also gave us the pledge of the Spirit.

6 Ուստի ամէն ատեն վստահութիւն ունինք, գիտնալով թէ մինչ մարմինի մէջ ենք՝ հեռու ենք Տէրոջմէն.

Therefore always being confident, and knowing that while at home in the body we are absent from the Lord,

7 (որովհետեւ հաւատքո՛վ կ՚ընթանանք, եւ ո՛չ թէ տեսողութեամբ.)

for we walk by faith, not by sight.

8 վստահութիւն ունինք, եւ առաւելապէս կ՚ուզենք հեռանալ մարմինէն ու մօտ ըլլալ Տէրոջ:

And we are confident, and are pleased rather to be absent from the body and to be at home near the Lord.

9 Ուստի պատիւ կը համարենք ընդունելի ըլլալ անոր, մօտ թէ հեռու:

Therefore also we aspire, whether at home or away from home, to be well-pleasing to him.

10 Որովհետեւ պէտք է որ բոլորս ալ ներկայանանք Քրիստոսի դատարանին առջեւ, որպէսզի իւրաքանչիւրը ստանայ այն բաներուն համեմատ՝ որ իր մարմինին մէջ եղած ատեն ըրած է, բարի կամ չար:

For we must all appear before the judgment-seat of the Christ, so that each man may receive back about the things that he did through the body, whether good or bad.

11 Ուրեմն՝ գիտնալով Տէրոջ վախը՝ կը համոզենք մարդիկ. սակայն մենք բացայայտ ենք Աստուծոյ առջեւ, եւ կը յուսամ թէ բացայայտ ենք նաեւ ձեր խղճմտանքին մէջ:

Having seen therefore the terror of the Lord, we persuade men. But we have been manifested to God, and I hope also to have been manifested in your consciences.

12 Որովհետեւ մենք մեզ դարձեալ չենք յանձնարարեր ձեզի, հապա առիթ կու տանք ձեզի՝ մեզմով պարծենալու. որպէսզի բան մը ունենաք պատասխանելու անոնց՝ որ կը պարծենան երեւոյթով, եւ ո՛չ թէ սիրտով:

For we are not commending ourselves again to you, but giving you an opportunity of boasting about us, so that ye may have for those who boast in appearance and not in heart.

13 Քանի որ եթէ ցնորած ենք՝ ատիկա Աստուծոյ համար է, ու եթէ խոհեմ ենք՝ ատիկա ձեզի համար է:

For whether we are beside ourselves to God, or we are of normal mind, it is for you.

14 Որովհետեւ Քրիստոսի սէրը կը պարտադրէ մեզ, ու մեր դատումը սա՛ է, թէ եթէ մէկը մեռաւ բոլորին համար, ուրեմն բոլորն ալ մեռան:

For the love of Christ holds us together, having judge this, that if one died for all, then all died.

15 Ան բոլորին համար մեռաւ, որպէսզի ապրողները այլեւս չապրին իրենք իրենց համար, հապա անո՛ր համար՝ որ մեռաւ իրենց համար, եւ յարութիւն առաւ:

And he died for all so that those who live would no longer live to themselves, but to him who died for them, and was raised.

16 Հետեւաբար ասկէ ետք մենք ո՛չ մէկը կը ճանչնանք մարմինով. թէպէտ Քրիստոսը ճանչցանք մարմինով, հիմա ա՛լ այնպէս չենք ճանչնար:

So that henceforth we know no man according to flesh, and even if we have known Christ according to flesh, yet now we know him no longer.

17 Ուրեմն եթէ մէկը Քրիստոսի մէջ է, ան նոր արարած մըն է. նախկին բաները անցան, եւ ահա՛ ամէն բան նոր եղաւ:

So then if any man is in Christ, he is a new creation. The old things have passed away, behold, all things have become new.

18 Եւ ամէն բան Աստուծմէ է, որ հաշտեցուց մեզ իրեն հետ՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով, ու տուաւ մեզի հաշտութեան սպասարկութիւնը.

And all things are from God who reconciled us to himself through Jesus Christ, and who gave to us the ministry of reconciliation.

19 այսինքն Աստուած էր, որ Քրիստոսով հաշտեցուց աշխարհը իրեն հետ՝ անոնց յանցանքները չվերագրելով իրենց, ու յանձնեց մեզի հաշտութեան խօսքը:

How that God was in Christ reconciling the world to himself, not imputing to them their trespasses, and having committed to us the word of reconciliation.

20 Ուրեմն մենք դեսպաններ ենք Քրիստոսի համար, որպէս թէ Աստուած կ՚աղաչէր ձեզի մեր միջոցով. կ՚աղերսենք ձեզի Քրիստոսի կողմէն, հաշտուեցէ՛ք Աստուծոյ հետ:

We are therefore, ambassadors on behalf of Christ, as though God were calling through us. We plead on behalf of Christ, be ye reconciled to God.

21 Որովհետեւ Աստուած մեզի համար մեղաւոր համարեց՝՝ ա՛ն՝ որ մեղք չէր գիտեր, որպէսզի մենք Աստուծոյ արդարութիւնը ըլլանք անով:

For the man who knew no sin was made sin on our behalf, so that we might become the righteousness of God in him.