ԵՐԿՐՈՐԴ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 10

1 Ես ինքս՝ Պօղոս՝ կ՚աղաչե՛մ ձեզի Քրիստոսի հեզութեամբ եւ ազնուութեամբ, ես՝ որ ձեր ներկայութեան մէջ խոնարհ եմ, բայց բացակայ ըլլալով՝ խիզախ եմ ձեզի հանդէպ:

yuSmatpratyakSe namraH kintu parokSe pragalbhaH paulo'haM khrISTasya kSAntyA vinItyA ca yuSmAn prArthaye|

2 Կ՚աղերսեմ որ ներկայ եղած ատենս խիզախ չըլլամ այն վստահութեամբ՝ որով կը մտածեմ յանդուգն ըլլալ ոմանց դէմ, որոնք մեր մասին կը մտածեն ա՛յնպէս՝ իբր թէ կ՚ընթանանք մարմնաւորապէս:

mama prArthanIyamidaM vayaM yaiH zArIrikAcAriNo manyAmahe tAn prati yAM pragalbhatAM prakAzayituM nizcinomi sA pragalbhatA samAgatena mayAcaritavyA na bhavatu|

3 Քանի որ՝ թէպէտ մարմինով կ՚ընթանանք, ո՛չ թէ մարմինին համաձայն կը մարտնչինք.

yataH zarIre caranto'pi vayaM zArIrikaM yuddhaM na kurmmaH|

4 որովհետեւ մեր մարտին զէնքերը մարմնաւոր չեն, բայց Աստուծոյ միջոցով զօրաւոր են՝ ամրոցներու քանդումին համար:

asmAkaM yuddhAstrANi ca na zArIrikAni kintvIzvareNa durgabhaJjanAya prabalAni bhavanti,

5 Մենք կը քանդենք տրամաբանութիւններ եւ Աստուծոյ գիտութեան դէմ ինքզինք պանծացնող ամէն բարձր բան, ու Քրիստոսի հնազանդութեան գերի կը դարձնենք ամէն մտածում:

taizca vayaM vitarkAn IzvarIyatattvajJAnasya pratibandhikAM sarvvAM cittasamunnatiJca nipAtayAmaH sarvvasaGkalpaJca bandinaM kRtvA khrISTasyAjJAgrAhiNaM kurmmaH,

6 Եւ պատրաստ ենք վրէժ առնելու ամէն անհնազանդութեան համար, երբ ձեր հնազանդութիւնը լման ըլլայ:

yuSmAkam AjJAgrAhitve siddhe sati sarvvasyAjJAlaGghanasya pratIkAraM karttum udyatA Asmahe ca|

7 Բաներու արտաքին երեւոյթի՞ն կը նայիք: Եթէ ոեւէ մէկը կը վստահի ինքնիր վրայ՝ թէ ինք Քրիոտոսինն է, դարձեալ թող մտածէ ինքնիրմէ՝ թէ ինչպէս ինք Քրիստոսինն է, նոյնպէս ալ՝ մենք:

yad dRSTigocaraM tad yuSmAbhi rdRzyatAM| ahaM khrISTasya loka iti svamanasi yena vijJAyate sa yathA khrISTasya bhavati vayam api tathA khrISTasya bhavAma iti punarvivicya tena budhyatAM|

8 Քանի որ նոյնիսկ եթէ աւելի պարծենայի մեր իշխանութեան վրայ, որ Տէրը տուած է մեզի՝ շինութեան համար, եւ ո՛չ թէ ձեր քանդումին համար, պիտի չամչնայի:

yuSmAkaM nipAtAya tannahi kintu niSThAyai prabhunA dattaM yadasmAkaM sAmarthyaM tena yadyapi kiJcid adhikaM zlAghe tathApi tasmAnna trapiSye|

9 Որպէսզի չթուի թէ ես կ՚ուզեմ զարհուրեցնել ձեզ նամակներով.

ahaM patrai ryuSmAn trAsayAmi yuSmAbhiretanna manyatAM|

10 քանի որ կ՚ըսեն. «Անոր նամակները ծանր ու հզօր են, բայց անոր մարմնական ներկայութիւնը տկար է, եւ իր խօսքը՝ անարգ»:

tasya patrANi gurutarANi prabalAni ca bhavanti kintu tasya zArIrasAkSAtkAro durbbala AlApazca tucchanIya iti kaizcid ucyate|

11 Այդպիսին թող մտածէ թէ ի՛նչպէս որ ենք խօսքով՝ նամակներուն մէջ, երբ բացակայ ենք, նո՛յնպէս ալ պիտի ըլլանք գործով՝ երբ ներկայ ըլլանք:

kintu parokSe patrai rbhASamANA vayaM yAdRzAH prakAzAmahe pratyakSe karmma kurvvanto'pi tAdRzA eva prakAziSyAmahe tat tAdRzena vAcAlena jJAyatAM|

12 Որովհետեւ մենք չենք յանդգնիր մենք մեզ դասել կամ բաղդատել ոմանց հետ՝ որ իրենք զիրենք կը յանձնարարեն. անոնք չեն հասկնար թէ իրենք իրենցմով կը չափուին եւ իրարու միջեւ կը բաղդատուին.

svaprazaMsakAnAM keSAJcinmadhye svAn gaNayituM taiH svAn upamAtuM vA vayaM pragalbhA na bhavAmaH, yataste svaparimANena svAn parimimate svaizca svAn upamibhate tasmAt nirbbodhA bhavanti ca|

13 իսկ մենք չափէ դուրս պիտի չպարծենանք, հապա չափին համեմատ այն սահմանին՝ որ Աստուած բաշխեց մեզի, որպէսզի հասնինք մինչեւ ձեզ:

vayam aparimitena na zlAghiSyAmahe kintvIzvareNa svarajjvA yuSmaddezagAmi yat parimANam asmadarthaM nirUpitaM tenaiva zlAghiSyAmahe|

14 Արդարեւ մենք մեզ չենք ընդարձակեր մեր չափէն աւելի, որպէս թէ հասած չըլլայինք ձեզի. քանի որ ի՛րապէս հասանք մինչեւ ձեզ՝ Քրիստոսի աւետարանով:

yuSmAkaM dezo'smAbhiragantavyastasmAd vayaM svasImAm ullaGghAmahe tannahi yataH khrISTasya susaMvAdenApareSAM prAg vayameva yuSmAn prAptavantaH|

15 Մեր չափէն դուրս պիտի չպարծենանք՝ ուրիշներուն աշխատանքներով, հապա յոյս ունինք որ՝ երբ ձեր հաւատքը աճի՝ առատօրէն մեծարուինք ձեզմով, մեր սահմանին համեմատ.

vayaM svasImAm ullaGghya parakSetreNa zlAghAmahe tannahi, kiJca yuSmAkaM vizvAse vRddhiM gate yuSmaddeze'smAkaM sImA yuSmAbhirdIrghaM vistArayiSyate,

16 որպէսզի ձեզմէ անդին ալ աւետարանենք, եւ ո՛չ թէ պարծենանք ուրիշի սահմանին մէջ եղած պատրաստ բաներով:

tena vayaM yuSmAkaM pazcimadikstheSu sthAneSu susaMvAdaM ghoSayiSyAmaH, itthaM parasImAyAM pareNa yat pariSkRtaM tena na zlAghiSyAmahe|

17 Բայց ո՛վ որ պարծենայ՝ Տէրոջմո՛վ թող պարծենայ.

yaH kazcit zlAghamAnaH syAt zlAghatAM prabhunA sa hi|

18 որովհետեւ գնահատելի է ո՛չ թէ ա՛ն՝ որ ինքզինք կը յանձնարարէ, հապա ա՛ն՝ որ Տէ՛րը կը յանձնարարէ:

svena yaH prazaMsyate sa parIkSito nahi kintu prabhunA yaH prazaMsyate sa eva parIkSitaH|