ԱՌԱՋԻՆ ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4

1 Հոգին յատկապէս կ՚ըսէ թէ վերջին ատենները՝ ոմանք պիտի հեռանան հաւատքէն, ուշադրութիւն դարձնելով մոլորեցուցիչ ոգիներու եւ դեւերու վարդապետութիւններու:

پَوِتْرَ آتْما سْپَشْٹَمْ اِدَں واکْیَں وَدَتِ چَرَمَکالے کَتِپَیَلوکا وَہْنِنانْکِتَتْواتْ

2 Կեղծաւորութեամբ սուտ պիտի խօսին, խանձուած խղճմտանք պիտի ունենան,

کَٹھورَمَنَساں کاپَٹْیادْ اَنرِتَوادِناں وِواہَنِشیدھَکاناں بھَکْشْیَوِشیشَنِشیدھَکانانْچَ

3 պիտի արգիլեն ամուսնանալ ու ետ պիտի պահեն կերակուրներէն, որ Աստուած ստեղծեր է որպէսզի հաւատացեալները եւ ճշմարտութիւնը գիտցողները շնորհակալութեամբ ընդունին.

بھُوتَسْوَرُوپاناں شِکْشایاں بھْرَمَکاتْمَناں واکْییشُ چَ مَناںسِ نِویشْیَ دھَرْمّادْ بھْرَںشِشْیَنْتے۔ تانِ تُ بھَکْشْیانِ وِشْواسِناں سْوِیکرِتَسَتْیَدھَرْمّانانْچَ دھَنْیَوادَسَہِتایَ بھوگاییشْوَرینَ سَسرِجِرے۔

4 որովհետեւ ամէն ինչ որ Աստուած ստեղծած է՝ բարի է, ու ոչինչ մերժուելու է՝ եթէ ընդունուի շնորհակալութեամբ,

یَتَ اِیشْوَرینَ یَدْیَتْ سرِشْٹَں تَتْ سَرْوَّمْ اُتَّمَں یَدِ چَ دھَنْیَوادینَ بھُجْیَتے تَرْہِ تَسْیَ کِمَپِ ناگْراہْیَں بھَوَتِ،

5 քանի որ կը սրբացուի Աստուծոյ խօսքով եւ աղօթքով:

یَتَ اِیشْوَرَسْیَ واکْیینَ پْرارْتھَنَیا چَ تَتْ پَوِتْرِیبھَوَتِ۔

6 Եթէ թելադրես այս բաները եղբայրներուն, պիտի ըլլաս Յիսուս Քրիստոսի բարի սպասարկու մը, սնած խօսքերով հաւատքին ու բարի վարդապետութեան՝ որուն հետեւեցար:

ایتانِ واکْیانِ یَدِ تْوَں بھْراترِنْ جْناپَییسْتَرْہِ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیوتَّمْح پَرِچارَکو بھَوِشْیَسِ یو وِشْواسو ہِتوپَدیشَشْچَ تْوَیا گرِہِیتَسْتَدِییَواکْیَیراپْیایِشْیَسے چَ۔

7 Բայց մերժէ՛ սրբապիղծ ու պառաւական առասպելները, եւ դուն քեզ վարժեցուր բարեպաշտութեան.

یانْیُپاکھْیانانِ دُرْبھاوانِ ورِدّھَیوشِتامیوَ یوگْیانِ چَ تانِ تْوَیا وِسرِجْیَنْتامْ اِیشْوَرَبھَکْتَیے یَتْنَح کْرِیَتانْچَ۔

8 որովհետեւ մարմինին վարժութիւնը օգտակար է քիչ բանի, բայց բարեպաշտութիւնը օգտակար է ամէն բանի, ունենալով թէ՛ ներկայ եւ թէ ապագայ կեանքին խոստումը:

یَتَح شارِیرِکو یَتْنَح سْوَلْپَپھَلَدو بھَوَتِ کِنْتْوِیشْوَرَبھَکْتِرَیہِکَپارَتْرِکَجِیوَنَیوح پْرَتِجْنایُکْتا سَتِی سَرْوَّتْرَ پھَلَدا بھَوَتِ۔

9 Այս խօսքը վստահելի է ու բոլորովին ընդունուելու արժանի:

واکْیَمیتَدْ وِشْوَسَنِییَں سَرْوَّے رْگْرَہَنِییَنْچَ وَیَنْچَ تَدَرْتھَمیوَ شْرامْیامو نِنْداں بھُںجْمَہے چَ۔

10 Արդարեւ մենք կ՚աշխատինք եւ կը նախատուինք սա՛ նպատակով, որովհետեւ կը յուսանք ապրող Աստուծոյ, որ Փրկիչն է բոլոր մարդոց, մա՛նաւանդ՝ հաւատացեալներուն:

یَتو ہیتوح سَرْوَّمانَواناں وِشیشَتو وِشْواسِناں تْراتا یومَرَ اِیشْوَرَسْتَسْمِنْ وَیَں وِشْوَسامَح۔

11 Պատուիրէ՛ եւ սորվեցո՛ւր այս բաները:

تْوَمْ ایتانِ واکْیانِ پْرَچارَیَ سَمُپَدِشَ چَ۔

12 Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քու երիտասարդութիւնդ, հապա տիպա՛ր եղիր հաւատացեալներուն՝ խօսքով, վարքով, սիրով, հաւատքով ու մաքրակեցութեամբ:

اَلْپَوَیَشْکَتْواتْ کیناپْیَوَجْنییو نَ بھَوَ کِنْتْوالاپیناچَرَنینَ پْریمْنا سَداتْمَتْوینَ وِشْواسینَ شُچِتْوینَ چَ وِشْواسِنامْ آدَرْشو بھَوَ۔

13 Մինչեւ որ գամ՝ ուշադի՛ր եղիր կարդալու, յորդորելու, սորվեցնելու:

یاوَنّاہَمْ آگَمِشْیامِ تاوَتْ تْوَ پاٹھے چیتَیَنے اُپَدیشے چَ مَنو نِدھَتْسْوَ۔

14 Անհոգ մի՛ ըլլար քու մէջդ եղած շնորհին հանդէպ, որ մարգարէութեամբ տրուեցաւ քեզի՝ երէցներուն ձեռնադրութեամբ:

پْراچِینَگَنَہَسْتارْپَنَسَہِتینَ بھَوِشْیَدْواکْیینَ یَدّانَں تُبھْیَں وِشْرانِتَں تَوانْتَحسْتھے تَسْمِنْ دانے شِتھِلَمَنا ما بھَوَ۔

15 Խոկա՛ այդ բաներուն մասին եւ զբաղէ՛ ատոնցմով, որպէսզի քու յառաջդիմութիւնդ երեւնայ ամենուն:

ایتیشُ مَنو نِویشَیَ، ایتیشُ وَرْتَّسْوَ، اِتّھَنْچَ سَرْوَّوِشَیے تَوَ گُنَورِدّھِح پْرَکاشَتاں۔

16 Ուշադի՛ր եղիր դուն քեզի ու վարդապետութեան, եւ մի՛շտ յարատեւէ ատոնց մէջ. քանի որ այդպէս ընելով՝ պիտի փրկես թէ՛ քեզ, թէ՛ քեզ լսողները:

سْوَسْمِنْ اُپَدیشے چَ ساوَدھانو بھُوتْواوَتِشْٹھَسْوَ تَتْ کرِتْوا تْوَیاتْمَپَرِتْرانَں شْروترِنانْچَ پَرِتْرانَں سادھَیِشْیَتے۔