ԱՌԱՋԻՆ ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4

1 Հոգին յատկապէս կ՚ըսէ թէ վերջին ատենները՝ ոմանք պիտի հեռանան հաւատքէն, ուշադրութիւն դարձնելով մոլորեցուցիչ ոգիներու եւ դեւերու վարդապետութիւններու:

NOW the Spirit speaketh expresly, that in the latter days some will apostatise from the faith, giving heed to spirits of delusion, and doctrines of devils;

2 Կեղծաւորութեամբ սուտ պիտի խօսին, խանձուած խղճմտանք պիտի ունենան,

men who teach lies with hypocrisy; and have their own consciences cauterised;

3 պիտի արգիլեն ամուսնանալ ու ետ պիտի պահեն կերակուրներէն, որ Աստուած ստեղծեր է որպէսզի հաւատացեալները եւ ճշմարտութիւնը գիտցողները շնորհակալութեամբ ընդունին.

prohibiting marriage, and enjoining abstinence from particular meats, which God created to be received with thanksgiving by the faithful, and those who acknowledge the truth.

4 որովհետեւ ամէն ինչ որ Աստուած ստեղծած է՝ բարի է, ու ոչինչ մերժուելու է՝ եթէ ընդունուի շնորհակալութեամբ,

For every creature of God is good, and none to be rejected, if used with thanksgiving:

5 քանի որ կը սրբացուի Աստուծոյ խօսքով եւ աղօթքով:

for it is sanctified by the word of God and prayer.

6 Եթէ թելադրես այս բաները եղբայրներուն, պիտի ըլլաս Յիսուս Քրիստոսի բարի սպասարկու մը, սնած խօսքերով հաւատքին ու բարի վարդապետութեան՝ որուն հետեւեցար:

If thou suggest these truths to the brethren, thou shalt be a good minister of Jesus Christ, nourished up in the words of faith and sound doctrine, whereunto thou hast attained.

7 Բայց մերժէ՛ սրբապիղծ ու պառաւական առասպելները, եւ դուն քեզ վարժեցուր բարեպաշտութեան.

But profane and antiquated fables reject, but exercise thyself unto godliness.

8 որովհետեւ մարմինին վարժութիւնը օգտակար է քիչ բանի, բայց բարեպաշտութիւնը օգտակար է ամէն բանի, ունենալով թէ՛ ներկայ եւ թէ ապագայ կեանքին խոստումը:

For bodily exercise is of little advantage, but godliness is profitable for all things, having the promise of the life which now is, and of that which is to come.

9 Այս խօսքը վստահելի է ու բոլորովին ընդունուելու արժանի:

This is a faithful saying, and deserving all acceptance.

10 Արդարեւ մենք կ՚աշխատինք եւ կը նախատուինք սա՛ նպատակով, որովհետեւ կը յուսանք ապրող Աստուծոյ, որ Փրկիչն է բոլոր մարդոց, մա՛նաւանդ՝ հաւատացեալներուն:

For therefore do we labour and are exposed to abuse, because we have hoped in the living God, who is the Saviour of all men, especially of the faithful.

11 Պատուիրէ՛ եւ սորվեցո՛ւր այս բաները:

Announce and teach these things.

12 Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քու երիտասարդութիւնդ, հապա տիպա՛ր եղիր հաւատացեալներուն՝ խօսքով, վարքով, սիրով, հաւատքով ու մաքրակեցութեամբ:

Let no man despise thy youth; but be a pattern of the faithful, in discourse; in conduct, in love, in spirit, in faith, in purity.

13 Մինչեւ որ գամ՝ ուշադի՛ր եղիր կարդալու, յորդորելու, սորվեցնելու:

Till I come, apply to reading, to exhortation, to teaching.

14 Անհոգ մի՛ ըլլար քու մէջդ եղած շնորհին հանդէպ, որ մարգարէութեամբ տրուեցաւ քեզի՝ երէցներուն ձեռնադրութեամբ:

Neglect not the gift which is in thee, which was given thee by prophecy, with imposition of the hands of the presbytery.

15 Խոկա՛ այդ բաներուն մասին եւ զբաղէ՛ ատոնցմով, որպէսզի քու յառաջդիմութիւնդ երեւնայ ամենուն:

Let these things be thy care; be wholly devoted to them; that thy progress may be evident to all men.

16 Ուշադի՛ր եղիր դուն քեզի ու վարդապետութեան, եւ մի՛շտ յարատեւէ ատոնց մէջ. քանի որ այդպէս ընելով՝ պիտի փրկես թէ՛ քեզ, թէ՛ քեզ լսողները:

Take heed unto thyself, and to thy doctrine; abide in them: for so doing thou shalt both save thyself, and those who hear thee.