ԱՌԱՋԻՆ ԹԵՍԱՂՈՆԻԿԵՑԻՍ 2
1 Եղբայրնե՛ր, դուք ձեզմէ գիտէք թէ մեր մուտքը ընդունայն չեղաւ ձեր մէջ.
And you know, my brethren, that our entrance unto you was not in vain,
2 հապա՝ նախապէս Փիլիպպէի մէջ չարչարուելէ եւ նախատուելէ ետք, ինչպէս գիտէք, Աստուծմով համարձակեցանք քարոզել ձեզի Աստուծոյ աւետարանը՝ շատ պայքարելով:
but having suffered before and been shamefully treated, as you know, in Philipos, and then (even) in great conflict we spoke with you with the confidence of our God the gospel of the Meshiha.
3 Որովհետեւ մեր յորդորը ո՛չ մոլորութենէ էր, ո՛չ անմաքրութենէ, ո՛չ ալ նենգութեամբ.
For our exhortation was not from deceit, nor from uncleanness, nor from guile;
4 այլ կը խօսինք այնպէս՝ ինչպէս մենք զատորոշուեցանք Աստուծմէ, որպէսզի աւետարանը վստահուի մեզի, ո՛չ թէ մարդիկ հաճեցնելու համար, հապա Աստուած՝ որ կը քննէ մեր սիրտերը:
but as approved of Aloha to be intrusted with his gospel, so speaking as not to please men, but Aloha who trieth our hearts.
5 Քանի որ մենք բնա՛ւ չգործածեցինք շողոքորթութեան խօսքեր, - ինչպէս գիտէք, - ո՛չ ալ ագահութեան պատրուակ մը, - Աստուած վկայ է.-
For never have we used flattering speech, as you know, nor for an occasion of covetousness, Aloha witnesseth.
6 եւ փառք չփնտռեցինք մարդոցմէ, - ո՛չ ձեզմէ, ո՛չ ալ ուրիշներէն: -
Neither have we sought glory from men, either from you or from others, though we could have been honoured ones, as the apostles of the Meshiha;
7 Թէեւ կրնայինք՝ իբր Քրիստոսի առաքեալներ՝ ծանրութիւն ըլլալ ձեզի, մենք հեզահամբոյր եղանք ձեր մէջ:
but we were humble among you, and, as a nurse who loveth her children,
8 Ինչպէս դայեակ մը կը փայփայէ իր զաւակները, նոյնպէս մենք՝ գորովագութ ըլլալով ձեզի հանդէպ՝ կը յօժարէինք տալ ձեզի ո՛չ միայն Աստուծոյ աւետարանը, հապա մեր անձերն ալ, որովհետեւ դուք սիրելի եղաք մեզի:
so also we loved, and were desirous to impart to you, not only the gospel of Aloha, but also our life, because we loved you.
9 Կը յիշէք, եղբայրնե՛ր, մեր աշխատանքն ու տաժանքը. գիշեր ու ցերեկ գործելով քարոզեցինք ձեզի Աստուծոյ աւետարանը, չծանրաբեռնելու համար ձեզմէ ոեւէ մէկը:
Remember, therefore, my brethren, how we laboured and toiled in the work of our hands by night and by day, that we might not be a burden on one of you.
10 Դուք վկայ էք, եւ Աստուած ալ, թէ ի՛նչպէս սրբութեամբ, արդարութեամբ ու անմեղադրելի կերպով վարուեցանք ձեզի հետ՝ որ կը հաւատաք:
You witness and Aloha, how we preached to you the gospel of Aloha, purely and justly, and were without blame with all the faithful.
11 Նոյնպէս գիտէք թէ ձեզմէ իւրաքանչիւրը՝ ինչպէս հայր մը իր զաւակները՝
As you know how every one of you, as a father his children, we exhorted, and spoke with your hearts;
12 յորդորեցինք եւ սփոփեցինք, ու վկայեցինք որպէսզի ձեր ընթացքը արժանավայել ըլլայ Աստուծոյ՝ որ կանչեց ձեզ իր թագաւորութեան եւ փառքին:
and (now) we testify to you how you should walk worthy of Aloha himself who hath called you to his kingdom and to his glory.
13 Հետեւաբար մենք ալ անդադար շնորհակալ կ՚ըլլանք Աստուծմէ, որովհետեւ երբ ընդունեցիք Աստուծոյ խօսքը՝ որ մեզմէ լսեցիք, ընդունեցիք զայն ո՛չ թէ իբր մարդոց խօսք, հապա - ինչ որ ան ճշմա՛րտապէս է - որպէս Աստուծոյ խօսք. եւ ան կը ներգործէ նաեւ ձեր մէջ՝ որ կը հաւատաք:
WHEREFORE we also give thanks constantly unto Aloha, that the word of Aloha which you received from us, was not as the word of man (that) you received (it), but, as it is truly, the word of Aloha, which in operation worketh (alike) in you and in all them who believe.
14 Արդարեւ դուք, եղբայրնե՛ր, նմանեցաք Աստուծոյ եկեղեցիներուն՝ որ Հրէաստանի մէջ են Քրիստոս Յիսուսով, որովհետեւ դո՛ւք ալ կրեցիք նոյն չարչարանքները ձեր տոհմակիցներէն, ինչպէս անոնք՝ Հրեաներէն,
But you, my brethren, have become like the churches of Aloha which are in Jihud, who are in Jeshu Meshiha, because you likewise suffer from your fellow-country-men, as they also from the Jihudoyee;
15 որ սպաննեցին թէ՛ Տէր Յիսուսը, թէ՛ ալ մարգարէները, ու հալածեցին մեզ: Աստուծոյ անհաճոյ եւ բոլոր մարդոց հակառակ են,
who killed our Lord Jeshu Meshiha, and the prophets who were of them, and ourselves have persecuted, and Aloha have not pleased,
16 ու կ՚արգիլեն մեզ խօսիլ հեթանոսներուն՝ անոնց փրկութեան մասին, որպէսզի լեցնեն իրենց մեղքերուն չափը՝ ամէն ատեն. բայց բարկութիւնը հասած է անոնց վրայ՝ մինչեւ վախճանը:
and have acted adversely to all men; who forbid us to speak with the Gentiles that they might be saved; to fill up their sins for all time: but upon them cometh the wrath unto the end!
17 Իսկ մենք, եղբայրնե՛ր, քիչ մը ատեն ձեզմէ որբ մնացած ըլլալով, - երեսով եւ ո՛չ թէ սիրտով, - ա՛լ աւելի փութացինք տեսնել ձեր երեսը՝ մեծ ցանկութեամբ:
BUT we, my brethren, having been bereaved-ones of you the time of an hour, as to our presence, but not in our heart, have been the more solicitous to see your faces with great love,
18 Ուստի ուզեցինք գալ ձեզի - ես ինքս՝ Պօղոս՝ մէկ-երկու անգամ -, բայց Սատանան արգիլեց մեզ:
and have wished to come to you (even) I, Paulos, one time and two; but Satana hindered me.
19 Քանի որ ի՞նչ է մեր յոյսը, կամ ուրախութիւնը, կամ մեր պարծանքին պսակը: Միթէ դո՛ւք չէ՞ք, մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի առջեւ, անոր գալուստին ատենը.
For what is our hope and our joy, and the crown of our glorying, but you, before our Lord Jeshu at his coming?
20 որովհետեւ դո՛ւք էք մեր փառքը եւ ուրախութիւնը:
For you are our glory and our joy.
