ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 14

1 Սիրո՛յ հետամուտ եղէք, ու նախանձախնդի՛ր եղէք հոգեւոր պարգեւներու, մա՛նաւանդ՝ մարգարէանալու:

Follow after love; and be emulous of the gifts of the Spirit, and especially, that ye may prophesy.

2 Որովհետեւ ա՛ն որ կը խօսի անծանօթ լեզուով, կը խօսի ո՛չ թէ մարդոց՝ հապա Աստուծոյ, քանի որ ո՛չ մէկը կը հասկնայ զինք. սակայն ան խորհուրդներ կ՚արտայայտէ հոգիով:

For he that speaketh in a tongue, speaketh not unto men, but unto God; for no one understandeth what is said; yet in the spirit, he speaketh a mystery.

3 Իսկ ա՛ն որ կը մարգարէանայ, կը խօսի մարդո՛ց՝ շինութիւն, յորդոր եւ սփոփանք տալու:

But he that prophesieth, speaketh unto men, for edification, and exhortation, and consolation.

4 Ա՛ն որ անծանօթ լեզուով կը խօսի՝ ինքզի՛նք կը շինէ. բայց ա՛ն որ կը մարգարէանայ՝ եկեղեցի՛ն կը շինէ:

He that speaketh in a tongue, edifieth himself: and he that prophesieth, edifieth the church.

5 Կ՚ուզեմ որ դուք բոլորդ լեզուներ խօսիք, մա՛նաւանդ՝ մարգարէանաք. որովհետեւ ա՛ն որ կը մարգարէանայ, աւելի մեծ է քան ա՛ն որ լեզուներ կը խօսի, բացի եթէ ինք թարգմանէ՝ որպէսզի եկեղեցին շինութիւն ստանայ:

Now I would that ye all spoke with tongues, but rather that ye prophesied; for greater is he that prophesieth, than he that speaketh in a tongue, unless he interpret; and if he interpret, he edifieth the church.

6 Իսկ հիմա, եղբայրնե՛ր, եթէ ես գամ ձեզի՝ լեզուներ խօսելով, ի՞նչ օգուտ պիտի ստանաք ինձմէ, եթէ չխօսիմ ձեզի կա՛մ յայտնութեամբ, կա՛մ գիտութեամբ, կա՛մ մարգարէութեամբ եւ կա՛մ ուսուցումով:

And now, my brethren, if I should come among you, and speak to you in tongues, what should I profit you; unless I should speak to you either by revelation, or by knowledge, or by prophecy, or by doctrine?

7 Ձայն տուող անշունչ բաներն անգամ, ըլլա՛յ սրինգ թէ քնար, եթէ հնչիւններու զանազանութիւն չտան, ի՞նչպէս պիտի ճանչցուի սրինգով կամ քնարով նուագուածը:

For even inanimate things that emit sound, whether pipe or harp, if they make no distinction between one sound and another, how will it be known, what is sung or what is harped?

8 Որովհետեւ եթէ փողն ալ անորոշ ձայն տայ, ո՞վ պիտի պատրաստուի պատերազմի:

And if the trumpet shall give an uncertain sound, who will prepare himself for the battle?

9 Նոյնպէս ալ դուք, եթէ լեզուով դիւրահասկնալի խօսքեր չարտաբերէք, ի՞նչպէս պիտի հասկցուի խօսուածը. որովհետեւ խօսած պիտի ըլլաք օդին:

So likewise if ye utter a discourse in a tongue, and there is no interpretation given, how will it be known what ye have said? Ye will have been as if ye spoke into the air.

10 Ձայներու ո՛րքան տեսակներ ալ ըլլան աշխարհի մէջ, անոնցմէ ո՛չ մէկը անըմբռնելի է:

For lo, there are many kinds of tongues in the world; and there is not one of them without meaning.

11 Ուրեմն եթէ չգիտնամ ձայնին իմաստը, ես օտարական մը պիտի ըլլամ խօսողին, խօսողն ալ օտարական մը պիտի ըլլայ ինծի:

But if I do not know the import of the sound, I shall be a barbarian to him that speaketh, and the speaker will be a barbarian to me.

12 Նոյնպէս ալ դուք, քանի նախանձախնդիր էք հոգեւոր պարգեւներու, ջանացէ՛ք գերազանց ըլլալ՝ եկեղեցիին շինութեան համար:

So also ye, since ye are emulous of the gifts of the Spirit for the edification of the church, seek ye to excel.

13 Ուստի ա՛ն որ կը խօսի անծանօթ լեզուով, թող աղօթէ՝ որ կարենայ թարգմանել:

And let him that speaketh in a tongue, pray that he may interpret.

14 Քանի որ եթէ ես աղօթեմ անծանօթ լեզուով, հոգի՛ս կ՚աղօթէ, բայց միտքս անպտուղ է:

For if I should pray in a tongue, my spirit prayeth, but my understanding is without fruits.

15 Ուրեմն ի՞նչ ընելու եմ: Պիտի աղօթեմ հոգիով, պիտի աղօթեմ միտքո՛վ ալ. սաղմոս պիտի երգեմ հոգիով, սաղմոս պիտի երգեմ միտքո՛վ ալ:

What then shall I do? I will pray with my spirit, and will pray with my understanding; and I will sing with my spirit, and will sing with my understanding.

16 Այլապէս, երբ դուն օրհնաբանես հոգիով, ի՞նչպէս ա՛ն որ տգէտի տեղը գրաւած է՝ «ամէն» պիտի ըսէ քու շնորհակալութեանդ ատեն, քանի որ չի հասկնար քու ըսածդ:

Otherwise, if thou blessest in the spirit, how shall he that filleth the place of one unlearned, say Amen, on thy giving thanks; for he knoweth not what thou sayest?

17 Արդարեւ դուն լաւ շնորհակալ կ՚ըլլաս, բայց միւսը չի շինուիր:

Thou blessest, indeed, very well; but thy neighbor is not edified.

18 Շնորհակալ եմ Աստուծմէ, որ ձեր բոլորէն աւելի լեզուներ կը խօսիմ.

I thank God, that I speak with tongues more than all of you.

19 սակայն կը նախընտրեմ եկեղեցիին մէջ հինգ խօսք ըսել միտքո՛վս, որպէսզի ուրիշներուն ալ սորվեցնեմ, քան բիւրաւոր խօսքեր՝ անծանօթ լեզուով:

But in the church, I would rather speak five words with my understanding, that I might instruct others, than a myriad of words in a tongue.

20 Եղբայրնե՛ր, ըմբռնումով մանուկ մի՛ ըլլաք, հապա չարամտութեան մէջ մանուկ եղէք, իսկ ըմբռնումով՝ չափահաս:

My brethren, be ye not children in your thoughts; but to evil things be ye infants; and in your thoughts be men.

21 Օրէնքին մէջ գրուած է. «Ուրիշ լեզուներով եւ ուրիշ շրթունքներով պիտի խօսիմ այս ժողովուրդին, սակայն այդպէս ալ մտիկ պիտի չընեն ինծի, - կ՚ըսէ Տէրը»:

In the law it is written, With a foreign speech, and in another tongue, will I speak with this people; and even so also they will not hearken to me, saith the Lord.

22 Հետեւաբար լեզուները նշանի համար են, ո՛չ թէ հաւատացեալներուն՝ հապա անհաւատներուն. իսկ մարգարէութիւնը՝ ո՛չ թէ անհաւատներուն, հապա՝ հաւատացեալներուն:

Wherefore, tongues are established for a sign, not to the believers, but to them that believe not. But prophesyings are not for those who believe not, but for them that believe.

23 Ուրեմն, եթէ ամբողջ եկեղեցին համախմբուի տեղ մը եւ բոլորն ալ խօսին անծանօթ լեզուներ, ու հոն մտնեն տգէտներ կամ անհաւատներ, պիտի չըսե՞ն թէ դուք խելագարած էք:

If therefore the whole church assemble, and they all speak with tongues, and there come in unlearned persons, or such as believe not, will they not say: These people are crazy?

24 Իսկ եթէ բոլորն ալ մարգարէանան, ու հոն մտնէ անհաւատ մը կամ տգէտ մը, բոլորէն ալ կը կշտամբուի, բոլորէն ալ կը դատուի:

But if ye should be all prophesying, and one unlearned or an unbeliever should come among you, he is explored by you all, and rebuked by you all;

25 Եւ այսպէս՝ անոր սիրտին գաղտնիքները երեւան կ՚ելլեն, ու երեսի վրայ իյնալով պիտի երկրպագէ Աստուծոյ, եւ յայտարարէ թէ ի՛րապէս Աստուած ձեր մէջ է:

and the secrets of his heart are laid open to him: and so he will fall upon his face, and will worship God, and say: Verily, God is in you.

26 Ուրեմն ի՞նչ, եղբայրնե՛ր: Երբ կը համախմբուիք, եթէ ձեզմէ իւրաքանչիւրը ունի սաղմոս մը, ուսուցում մը, լեզու մը, յայտնութիւն մը, մեկնութիւն մը՝՝, ամէն բան թող ըլլայ շինութեա՛ն համար:

I therefore say to you my brethren, that when ye assemble, whoever of you hath a psalm, let him speak; and whoever hath a doctrine, and whoever hath a revelation, and whoever hath a tongue, and whoever hath an interpretation. Let them all be for edification.

27 Եթէ մէկը խօսի անծանօթ լեզուով, երկու, կամ ամենէն շատը՝ երեք հոգի թող ըլլան, եւ խօսին կարգով. մէկն ալ թող թարգմանէ:

And if any speak in a tongue, let two speak or at most, three; and let them speak one by one; and let some one interpret.

28 Բայց եթէ թարգմանող չըլլայ, թող լռէ եկեղեցիին մէջ, ու թող խօսի ինքնիրեն եւ Աստուծոյ հետ:

And if there is none to interpret, let him that speaketh in a tongue, be silent in the church; and let him speak to himself and to God.

29 Մարգարէները թող խօսին՝ երկու կամ երեք հոգի, ու միւսները վճռեն:

And as to prophets, let two or three speak, and let the rest judge.

30 Իսկ եթէ ուրիշի մը՝ որ նստած է՝ բան մը յայտնուի, առաջինը թող լռէ:

And if to another sitting by, there should be a revelation, let the first stop speaking.

31 Որովհետեւ բոլորդ ալ կրնաք մէկ առ մէկ մարգարէանալ, որպէսզի բոլորն ալ սորվին, եւ բոլորն ալ մխիթարուին:

For ye can all prophesy, one by one; so that every one may learn, and every one be comforted.

32 Եւ մարգարէներուն հոգիները մարգարէներուն կը հպատակին.

For the spirit of the prophets is subject to the prophets.

33 քանի որ Աստուած խառնակութեան Աստուած չէ, հապա՝ խաղաղութեան, ինչպէս սուրբերուն բոլոր եկեղեցիներուն մէջ:

Because, God is not the author of tumult, but of peace, as in all churches of the saints.

34 Եկեղեցիներուն մէջ՝ ձեր կիները թող լռեն, որովհետեւ անոնց արտօնուած չէ խօսիլ, հապա՝ հպատակիլ, ինչպէս կ՚ըսէ Օրէնքն ալ:

Let your women be silent in the church: for it is not permitted them to speak, but to be in subjection, as also the law saith.

35 Իսկ եթէ ուզեն որեւէ բան սորվիլ, թող հարցնեն տա՛ն մէջ՝ իրենց ամուսիններուն. քանի որ կիներուն ամօթ է եկեղեցիին մէջ խօսիլ:

And if they wish to be informed on any subject, let them ask their husbands at home: for it is unbecoming for women to speak in the church.

36 Միթէ Աստուծոյ խօսքը ձեզմէ՞ ելաւ, կամ միայն ձեզի՞ հասաւ:

What! was it from you that the word of God came forth? Or did it reach only to you?

37 Եթէ մէկը կը կարծէ թէ ինք մարգարէ է, կամ հոգեւոր, թող գիտակցի թէ ձեզի գրած բաներս՝ Տէրոջ պատուիրաններն են:

And if any one among you thinketh that he is a prophet, or that he is spiritual, let him recognize the things which I write to you, as being the precepts of our Lord.

38 Բայց եթէ մէկը անգէտ է՝ թող անգէտ ըլլայ:

But if any one be ignorant, let him be ignorant.

39 Հետեւաբար, եղբայրնե՛ր, նախանձախնդի՛ր եղէք մարգարէանալու, ու մի՛ արգիլէք լեզուներ խօսիլն ալ:

Wherefore, my brethren, be emulous of prophesying: and to speak with tongues, prohibit not.

40 Ամէն բան թող ըլլայ վայելչութեամբ եւ կարգով:

But let every thing be done with decency and regularity.