ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 10

1 Եղբայրնե՛ր, չեմ ուզեր որ անգիտանաք թէ մեր հայրերը՝ բոլո՛րն ալ ամպին տակ էին, բոլո՛րն ալ ծովէն անցան,

For I do not want you to be ignorant, brothers, that our fathers were all under the cloud, and they all went across the sea.

2 ու բոլո՛րն ալ Մովսէսով մկրտուեցան ամպին եւ ծովուն մէջ:

And in Moses, they all were baptized, in the cloud and in the sea.

3 Բոլո՛րն ալ կերան նոյն հոգեւոր կերակուրը,

And they all ate of the same spiritual food.

4 ու բոլո՛րն ալ խմեցին նոյն հոգեւոր խմելիքը, որովհետեւ կը խմէին այն հոգեւոր վէմէն՝ որ իրենց կը հետեւէր, եւ այդ վէմը՝ Քրիստոսն էր:

And they all drank of the same spiritual drink. And so, they all were drinking of the spiritual rock seeking to obtain them; and that rock was Christ.

5 Բայց անոնցմէ շատերը հաճելի չեղան Աստուծոյ, քանի որ անապատին մէջ փռուած ինկան:

But with most of them, God was not well-pleased. For they were struck down in the desert.

6 Ուրեմն այդ բաները մեզի տիպար եղան, որպէսզի չցանկանք չար բաներու, ինչպէս անոնք ցանկացին:

Now these things were done as an example for us, so that we might not desire evil things, just as they desired.

7 Ո՛չ ալ կռապաշտ ըլլաք՝ անոնցմէ ոմանց պէս, ինչպէս գրուած է. «Ժողովուրդը նստաւ ուտելու եւ խմելու, յետոյ կանգնեցան զբօսնելու»:

And so, do not take part in idolatry, as some of them did, just as it was written: “The people sat down to eat and to drink, and then they rose up to amuse themselves.”

8 Ո՛չ ալ պոռնկինք՝ ինչպէս անոնցմէ ոմանք պոռնկեցան, ու մէկ օրուան մէջ քսաներեք հազար հոգի ինկան:

And let us not commit fornication, as some of them fornicated, and so twenty-three thousand fell on one day.

9 Ո՛չ ալ փորձենք Քրիստոսը՝ ինչպէս անոնցմէ ոմանք փորձեցին, եւ օձերէն ջարդուեցան:

And let us not tempt Christ, as some of them tempted, and so they perished by serpents.

10 Ո՛չ ալ տրտնջեցէք՝ ինչպէս անոնցմէ ոմանք տրտնջեցին, ու ջարդուեցան բնաջնջողէն:

And you should not murmur, as some of them murmured, and so they perished by the destroyer.

11 Իսկ այդ բոլոր բաները կը պատահէին անոնց՝ իբր տիպար, եւ գրուեցան խրատելու համար մեզ՝ որ հասած ենք դարերու վախճանին: (aiōn g165)

Now all of these things happened to them as an example, and so they have been written for our correction, because the final age has fallen upon us. (aiōn g165)

12 Հետեւաբար ա՛ն որ կը կարծէ թէ հաստատուն կեցած է, թող զգուշանայ՝ որ չիյնայ:

And so, whosoever considers himself to be standing, let him be careful not to fall.

13 Ձեզի պատահած չէ փորձութիւն մը՝ որ մարդկային չըլլայ. բայց Աստուած հաւատարիմ է, եւ պիտի չթոյլատրէ որ փորձուիք ձեր կարողութենէն աւելի, հապա փորձութեան հետ ելք մըն ալ պիտի տայ, որպէսզի կարենաք կրել:

Temptation should not take hold of you, except what is human. For God is faithful, and he will not permit you to be tempted beyond your ability. Instead, he will effect his Providence, even during temptation, so that you may be able to bear it.

14 Ուստի, սիրելինե՛րս, փախէ՛ք կռապաշտութենէն:

Because of this, most beloved of mine, flee from the worship of idols.

15 Կը խօսիմ որպէս թէ իմաստուններու հետ. դո՛ւք դատեցէք ինչ որ կ՚ըսեմ:

Since I am speaking to those who are prudent, judge what I say for yourselves.

16 Օրհնութեան բաժակը՝ որ մենք կ՚օրհնենք, միթէ Քրիստոսի արիւնին հաղորդութիւնը չէ՞. հացը՝ որ մենք կը կտրենք, միթէ Քրիստոսի մարմինին հաղորդութիւնը չէ՞:

The cup of benediction that we bless, is it not a communion in the Blood of Christ? And the bread that we break, is it not a participation in the Body of the Lord?

17 Արդարեւ մենք՝ շատ ըլլալով՝ մէ՛կ հաց, մէ՛կ մարմին ենք, որովհետեւ բոլորս ալ բաժնեկից ենք այդ մէկ հացին:

Through the one bread, we, though many, are one body: all of us who are partakers of the one bread.

18 Նայեցէ՛ք մարմնաւոր Իսրայէլին. անոնք որ զոհերէն կ՚ուտեն՝ զոհասեղանին հաղորդակից չե՞ն ըլլար:

Consider Israel, according to the flesh. Are not those who eat from the sacrifices partakers of the altar?

19 Ուրեմն ի՞նչ կ՚ըսեմ. կուռքը բա՞ն մըն է, կամ կուռքերու զոհուածը բա՞ն մըն է:

What is next? Should I say that what is immolated to idols is anything? Or that the idol is anything?

20 Բայց սա՛ կ՚ըսեմ, թէ այն բաները՝ որ հեթանոսները կը զոհեն, կը զոհեն դեւերո՛ւն, եւ ո՛չ թէ Աստուծոյ. ուստի չեմ ուզեր որ դուք հաղորդակից ըլլաք դեւերուն: Չէք կրնար խմել Տէրոջ բաժակը ու դեւերուն բաժակը.

But the things that the Gentiles immolate, they immolate to demons, and not to God. And I do not want you to become partakers with demons.

21 չէք կրնար բաժնեկցիլ Տէրոջ սեղանին եւ դեւերու սեղանին:

You cannot drink the cup of the Lord, and the cup of demons. You cannot be partakers of the table of the Lord, and partakers of the table of demons.

22 Նախանձի՞ գրգռենք Տէրը. միթէ մենք իրմէ ուժե՞ղ ենք:

Or should we provoke the Lord to jealousy? Are we stronger than he is? All is lawful to me, but not all is expedient.

23 Ամէն բան ինծի արտօնուած է, բայց ամէն բան օգտակար չէ. ամէն բան ինծի արտօնուած է, բայց ամէն բան շինիչ չէ:

All is lawful to me, but not all is edifying.

24 Ո՛չ մէկը թող փնտռէ միայն իր շահը, հապա ամէն մէկը՝ ուրիշի՛նն ալ:

Let no one seek for himself, but for others.

25 Կերէ՛ք ամէն ինչ որ կը ծախուի վաճառանոցը, առանց զննելու՝ խղճմտանքի պատճառով.

Whatever is sold in the market, you may eat, without asking questions for the sake of conscience.

26 որովհետեւ «Տէրոջն է երկիրը եւ անոր լիութիւնը»:

“The earth and all its fullness belong to the Lord.”

27 Եթէ անհաւատներէն մէկը ճաշի հրաւիրէ ձեզ ու տրամադիր ըլլաք երթալու, կերէ՛ք ամէն ինչ՝ որ կը հրամցուի ձեզի, առանց հարցնելու՝ խղճմտանքի պատճառով:

If you are invited by any unbelievers, and you are willing to go, you may eat whatever is set before you, without asking questions for the sake of conscience.

28 Բայց եթէ մէկը ըսէ ձեզի. «Ատիկա կուռքերու զոհուած է», անո՛ր պատճառով՝ որ ցոյց տուաւ ձեզի, եւ խղճմտանքի՛ պատճառով՝ մի՛ ուտէք:

But if anyone says, “This has been sacrificed to idols,” do not eat it, for the sake of the one who told you, and for the sake of conscience.

29 Սակայն երբ խղճմտանք կ՚ըսեմ՝ ո՛չ թէ քուկդ է, հապա՝ ուրիշինը: Բայց ինչո՞ւ իմ ազատութիւնս կը դատուի ուրիշի մը խղճմտանքէն:

But I am referring to the conscience of the other person, not to yours. For why should my liberty be judged by the conscience of another?

30 Եթէ ես շնորհակալութեամբ կը բաժնեկցիմ, ինչո՞ւ հայհոյուիմ այն բանին պատճառով՝ որուն համար ես շնորհակալ կ՚ըլլամ:

If I partake with thanksgiving, why should I be slandered over that for which I give thanks?

31 Ուրեմն՝ թէ՛ ուտէք, թէ՛ խմէք, եւ թէ ի՛նչ որ ընէք, ամէնը ըրէք Աստուծոյ փառքին համար:

Therefore, whether you eat or drink, or whatever else you may do, do everything for the glory of God.

32 Մի՛ սայթաքեցնէք ո՛չ Հրեաները, ո՛չ Յոյները, ո՛չ ալ Աստուծոյ եկեղեցին:

Be without offense toward the Jews, and toward the Gentiles, and toward the Church of God,

33 Ինչպէս ես ալ կը հաճեցնեմ բոլորը՝ ամէն բանի մէջ, փնտռելով ո՛չ թէ իմ օգուտս, հապա՝ շատերունը, որպէսզի փրկուին:

just as I also, in all things, please everyone, not seeking what is best for myself, but what is best for many others, so that they may be saved.