ՄԱՏԹԷՈՍ 25
1 «Այն ժամանակ երկնքի արքայութիւնը պիտի նմանեցուի տասը կոյսերի, որոնք իրենց լապտերներն առած՝ փեսային եւ հարսին դիմաւորելու ելան:
Then, will the kingdom of the heavens become like unto, ten virgins, who, taking their torches, went forth to meet the bridegroom.
2 Նրանցից հինգը յիմար էին, իսկ հինգը՝ իմաստուն:
Now, five of them, were foolish, and, five, prudent.
3 Յիմարները լապտերներն առան, բայց իրենց հետ պահեստի ձէթ չվերցրին:
For, the foolish—though they took, their torches, took not with them, oil:
4 Իսկ իմաստունները իրենց լապտերների հետ միասին ամաններով ձէթ վերցրին:
But, the prudent, took oil in their vessels, with their torches.
5 Եւ երբ փեսան ուշացաւ, ամէնքն էլ նիրհեցին եւ քուն մտան:
Now, the bridegroom, delaying, they all became drowsy, and were sleeping.
6 Եւ կէսգիշերին ձայն լսուեց՝ ահա՛ փեսան գալիս է, նրան դիմաւորելո՛ւ ելէք:
And, at midnight, an outcry hath been made—Lo! the bridegroom! Be going forth to meet him!
7 Այն ժամանակ բոլոր կոյսերը վեր կացան եւ իրենց լապտերները կարգի բերեցին:
Then, arose all those virgins, and trimmed their torches.
8 Յիմարները իմաստուններին ասացին. «Ձեր այդ իւղից տուէ՛ք մեզ, որովհետեւ ահա մեր լապտերները հանգչում են»:
And, the foolish, unto the prudent, said—Give us of your oil, because, our torches, are going out.
9 Իմաստունները պատասխան տուեցին եւ ասացին. «Գուցէ թէ՛ մեզ եւ թէ՛ ձեզ չբաւականացնի, ուստի գնացէ՛ք վաճառողների մօտ եւ ձեզ համար գնեցէ՛ք»:
But the prudent, answered, saying—Lest once, by any means, there be not enough for us and you, be going rather unto them that sell, and buy for yourselves
10 Երբ նրանք գնացին, որ գնեն, փեսան եկաւ, եւ ովքեր պատրաստ էին, նրա հետ հարսանիքի սրահը մտան, ու դուռը փակուեց:
But, as they were going away to buy, the bridegroom came; and, they who were ready, went in with him, into the marriage-feast, and, the door was locked.
11 Յետոյ եկան միւս կոյսերն էլ ու ասացին. «Տէ՛ր, տէ՛ր, բա՛ց արա»:
But, afterwards, came the other virgins also, saying—Lord! Lord! open unto us!
12 Նա պատասխան տուեց ու ասաց. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ ձեզ չեմ ճանաչում»:
And, he, answering, said—Verily, I say unto you, I know you not.
13 Արթո՛ւն կացէք, որովհետեւ չգիտէք ո՛չ օրը եւ ո՛չ էլ ժամը»:
Be watching, therefore, because ye know, neither the day nor the hour.
14 «Նոյնպէս, մի մարդ, հեռու երկիր գնալիս, կանչեց իր ծառաներին եւ իր ունեցուածքը նրանց տուեց.
For it is, just as a man, who, going from home, called his own servants, and delivered up to them his substance;
15 մէկին տուեց հինգ քանքար, միւսին՝ երկու եւ մի ուրիշին՝ մէկ. իւրաքանչիւրին ըստ իր կարողութեան. եւ գնաց:
And, to one, indeed, gave he five talents, and, to another, two, and, to another, one, —to each according to his particular ability, and went from home.
16 Ով հինգն առաւ, իսկոյն գնաց, դրանով գործ արեց եւ հինգ եւս շահեց:
Straightway, he who, the five talents, had received, went and traded with them, and gained other five:
17 Նոյնպէս նա էլ, որ երկուսն առաւ, երկու եւս շահեց:
Likewise, he of the two, gained other two:
18 Իսկ ով մէկն առաւ, գնաց հողը փորեց եւ իր տիրոջ դրամը թաքցրեց:
But, he who the one had received, went away, and digged up ground, and hid the silver of his lord.
19 Շատ ժամանակ անց, այն ծառաների տէրը եկաւ եւ նրանց հետ հաշիւ տեսաւ:
And, after a long time, cometh the lord of those servants, and reckoneth with them.
20 Ով հինգ քանքար էր առել, մօտենալով՝ հինգ քանքար եւս տուեց ու ասաց. «Տէ՛ր, հինգ քանքար տուիր ինձ. արդ, ահաւասիկ վրան հինգ քանքար եւս շահեցի»:
And he who the five talents had received, coming forward, brought other five talents, saying, —Lord! five talents, to me, thou didst deliver up: See! other five talents, I gained.
21 Իր տէրը նրան ասաց. «Ապրե՛ս, բարի՛ եւ հաւատարի՛մ ծառայ, որովհետեւ այդ քչի մէջ հաւատարիմ եղար, շատի վրայ կը կարգեմ քեզ. մտի՛ր քո տիրոջ ուրախութեան մէջ»:
His lord said unto him—Well-done! good and faithful servant, —Over a few things wast thou faithful, over many things, will I appoint thee: Enter into the joy of thy lord.
22 Ով երկու քանքարն էր առել, նա էլ մօտեցաւ ու ասաց. «Տէ՛ր, ինձ երկու քանքար տուիր, ահաւասիկ երկու այլ քանքար եւս, որ դրանց վրայ շահեցի»:
He also of the two talents, coming forward, said—Lord! two talents, to me, didst thou deliver up: See! other two talents, I gained.
23 Իր տէրը նրան ասաց. «Ապրե՛ս, բարի՛ եւ հաւատարի՛մ ծառայ, որովհետեւ այդ քչի մէջ հաւատարիմ եղար, շատի վրայ կը կարգեմ քեզ. մտի՛ր քո տիրոջ ուրախութեան մէջ»:
His lord said unto him—Well-done! good and faithful servant, —Over a few things, wast thou faithful, over many things, will I appoint thee: Enter into the joy of thy lord.
24 Մօտեցաւ նաեւ նա, որ մէկ քանքար էր առել, ու ասաց. «Տէ՛ր, գիտէի, որ դու մի խիստ մարդ ես, հնձում ես, ինչ որ չես սերմանել, եւ հաւաքում ես այնտեղից, ուր չես ցանել.
But he also who, the one talent, had received, coming forward, said—Lord I knew thee, that thou art a, hard, man, reaping, where thou hast not sown, —and gathering, whence thou hast not winnowed;
25 վախեցայ. գնացի եւ թաքցրի քո այս քանքարը հողի մէջ: Արդ, ահա՛ւասիկ, քոնը՝ քեզ»:
And, overcome with fear, I went away, and hid thy talent in the ground: See! thou hast what is thine!
26 Տէրը պատասխան տուեց եւ ասաց նրան. «Չա՛ր եւ ծո՛յլ ծառայ, գիտէիր, որ հնձում եմ, ուր չեմ սերմանել, եւ հաւաքում այնտեղից, ուր չեմ ցանել.
And his lord, answering, said unto him—O wicked servant, and cowardly, knewest thou that I reap, where I have not sown, and gather, whence I have not winnowed?
27 դու պէտք է իմ այդ դրամը լումայափոխների մօտ դնէիր, եւ ես, գալով, տոկոսով միասին պահանջէի այն, ինչ որ իմն է:
It was binding on thee, therefore, to cast my silver into the money-changers, —and, I, when I, came, might have obtained what was mine, with interest.
28 Արդ, դրանից առէ՛ք այդ քանքարը եւ տուէ՛ք նրան, ով տասը քանքար ունի.
Therefore take away, from him, the talent, and give unto him that hath the ten talents;
29 քանի որ՝ ով ունի, նրան պիտի տրուի եւ ունեցածը պիտի աւելացուի, իսկ ով չունի, նրանից ունեցածն էլ պիտի վերցուի:
For, to every one that hath, shall be given, and he shall be made to abound; but, from him that hath not, even what he hath, shall be taken away from him:
30 Իսկ այդ անպիտան ծառային հանեցէ՛ք դուրս, արտաքին խաւարը. այնտեղ կը լինի լաց եւ ատամների կրճտում»:
And, the unprofitable servant, cast ye forth into the darkness, outside: There, shall be wailing and gnashing of teeth.
31 «Արդ, երբ որ մարդու Որդին գայ իր փառքով եւ բոլոր հրեշտակները՝ իր հետ, այն ժամանակ նա պիտի նստի իր փառքի գահի վրայ,
But, whensoever the Son of Man shall come in his glory, and all the messengers with him, then will he sit on his throne of glory;
32 ու նրա առաջ պիտի հաւաքուեն բոլոր ազգերը, եւ նա նրանց միմեանցից պիտի զատի, ինչպէս մի հովիւ, որ զատում է ոչխարները այծերից:
And there will be gathered before him, all the nations, and he will separate them one from another, just as, the shepherd! separateth the sheep from the goats, —
33 Եւ ոչխարները իր աջին պիտի կանգնեցնի, իսկ այծերը՝ ձախին:
And he will set, the sheep, indeed, on his right hand, but, the goats, on the left.
34 Այն ժամանակ թագաւորը պիտի ասի նրանց, որ իր աջին են. «Եկէ՛ք, իմ Հօր օրհնեալնե՛ր, ժառանգեցէ՛ք աշխարհի սկզբից ձեզ համար պատրաստուած արքայութիւնը.
Then, will the king say to those on his right hand: Come ye, the blessed of my Father! Inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world;
35 որովհետեւ քաղցած էի, եւ ինձ ուտելիք տուիք, ծարաւ էի, եւ ինձ ջուր տուիք՝ խմելու. օտար էի, եւ ինձ ձեր մէջ առաք,
For I hungered, and ye gave me to eat, I thirsted, and ye gave me drink, a stranger, was I, and ye took me home,
36 մերկ էի, եւ ինձ հագցրիք, հիւանդ էի, եւ ինձ տեսնելու եկաք, բանտում էի, եւ ինձ այցի եկաք»:
Naked, and ye clothed me, sick, and ye visited me, in prison, was I, and ye came unto me.
37 Այն ժամանակ արդարները պիտի պատասխանեն նրան ու ասեն. «Տէ՛ր, ե՞րբ տեսանք քեզ քաղցած ու կերակրեցինք, կամ՝ ծարաւ եւ ջուր տուեցինք.
Then, will the righteous answer him, saying: Lord! when, saw we thee—hungry, and fed thee, or thirsty, and gave thee drink?
38 ե՞րբ տեսանք քեզ օտար եւ մեր մէջ առանք, կամ՝ մերկ եւ հագցրինք.
And, when, saw we thee—a stranger, and took thee home, or naked, and clothed thee?
39 ե՞րբ տեսանք քեզ հիւանդ կամ բանտի մէջ ու եկանք քեզ այցի»:
And, when, saw we thee—sick, or in prison, and came unto thee?
40 Թագաւորը պիտի պատասխանի ու ասի նրանց. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, քանի որ իմ այս փոքր եղբայրներից մէկին արեցիք այդ՝ ի՛նձ համար արեցիք»:
And, answering, the king will say unto them: Verily, I say unto you—Inasmuch as ye did it unto one of these my least brethren, unto me, ye did it.
41 Այն ժամանակ նա պիտի ասի նրանց, որ իր ձախին են. «Անիծեալնե՛ր, գնացէ՛ք ինձնից յաւիտենական կրակը, որ պատրաստուած է սատանայի եւ իր հրեշտակների համար. (aiōnios g166)
Then, will he say unto those also, on his left hand: Depart ye from me, accursed ones! Into the age-abiding fire, which hath been prepared for the adversary and his messengers; (aiōnios g166)
42 որովհետեւ քաղցած էի, եւ ինձ ուտելիք չտուիք, ծարաւ էի, եւ ինձ ջուր չտուիք,
For I hungered, and ye gave me not to eat, [and] I was thirsty, and ye gave me not to drink,
43 օտար էի, եւ ինձ ձեր մէջ չառաք, մերկ էի, եւ ինձ չհագցրիք, հիւանդ էի ու բանտի մէջ, եւ ինձ տեսնելու չեկաք»:
A stranger, was I, and ye took me not home, naked, and ye clothed me not, sick, and in prison, and ye visited me not.
44 Այն ժամանակ նրանք էլ պիտի պատասխանեն ու ասեն. «Տէ՛ր, ե՞րբ տեսանք քեզ քաղցած, կամ ծարաւ, կամ օտար, կամ մերկ, կամ հիւանդ, կամ բանտի մէջ ու քեզ չծառայեցինք»:
Then, will, they also, answer, saying: Lord! when saw we thee—hungry, or thirsty, or a stranger, or naked, or sick, or in prison, and ministered not unto thee?
45 Այն ժամանակ պիտի պատասխանի նրանց ու ասի. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որովհետեւ այս փոքրերից մէկին ա՛յդ չարեցիք, ինձ համար էլ չարեցիք»:
Then, will he answer them, saying: Verily, I say unto you—Inasmuch as ye did it not, unto one of these least, neither unto me, did ye it.
