ՄԱՏԹԷՈՍ 20
1 «Երկնքի արքայութիւնը նման է մի տանուտէրի, որ առաւօտեան ելաւ իր այգու համար մշակներ վարձելու:
For the kingdom of heaven is like an employer who went out in the early morning to hire labourers for his vineyards.
2 Եւ մշակների օրավարձը մէկ դահեկան սակարկելով՝ նրանց ուղարկեց իր այգին:
He agreed with the labourers to pay them the standard daily rate of two silver coins, and sent them into his vineyard.
3 Եւ առաւօտեան ժամը իննի մօտ դուրս ելնելով՝ տեսաւ ուրիշների, որ պարապ կանգնել էին հրապարակում:
On going out again, about nine o’clock, he saw some others standing in the marketplace, doing nothing.
4 Նրանց էլ ասաց. «Դո՛ւք էլ գնացէք իմ այգին, եւ ինչ որ արժան է, կը տամ ձեզ»:
“You also may go into my vineyard,” he said, “and I will pay you what is fair.”
5 Նրանք եւս գնացին: Եւ դարձեալ դուրս ելնելով կէսօրին ու կէսօրից յետոյ ժամը երեքի մօտ՝ նոյն ձեւով արեց:
So they went. Going out again about midday and about three o’clock, he did as before.
6 Եւ ժամը հինգի մօտ դուրս ելնելով՝ գտաւ ուրիշների, որ պարապ կանգնել էին. նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ էք այստեղ ամբողջ օրը պարապ կանգնել»:
When he went out about five, he found some others standing there, and said to them “Why have you been standing here all day long, doing nothing?”
7 Նրան ասացին. «Որովհետեւ մեզ ոչ ոք չվարձեց»: Նրանց ասաց. «Դո՛ւք էլ գնացէք այգին, եւ ինչ որ արժան է, կը ստանաք»:
“Because no one has hired us,” they answered. “You also may go into my vineyard,” he said.
8 Եւ երբ երեկոյ եղաւ, այգու տէրը իր գործավարին ասաց. «Կանչի՛ր մշակներին եւ տո՛ւր նրանց վարձը՝ սկսած վերջիններից մինչեւ առաջինները»:
In the evening the owner of the vineyard said to his steward “Call the labourers, and pay them their wages, beginning with the last, and ending with the first.”
9 Երբ եկան ժամը հինգի մօտ վարձուածները, իւրաքանչիւրը մէկ դահեկան ստացաւ:
Now when those who had been hired about five o’clock went up, they received two silver coins each.
10 Առաջիններն էլ գալով՝ կարծում էին, թէ աւելի կը ստանան, բայց նրանք էլ իւրաքանչիւրը մէկ դահեկան ստացան:
So, when the first went up, they thought that they would receive more, but they also received two silver coins each;
11 Երբ առան, տրտնջում էին տանտիրոջից ու ասում.
at which they began to grumble at their employer.
12 «Դրանք՝ այդ վերջինները, մէկ ժամ գործ արեցին, իսկ դու դրանց հաւասար արեցիր մեզ, որ տարանք օրուայ ծանրութիւնը եւ տօթը»:
“These last,” they said, “have done only one hour’s work, and yet you have put them on the same footing with us, who have borne the brunt of the day’s work, and the heat.”
13 Նա պատասխանեց նրանցից մէկին եւ ասաց. «Ընկե՛ր, քեզ չեմ զրկում. չէ՞ որ ինձ հետ մէկ դահեկանի սակարկեցիր.
“My friend,” was his reply to one of them, “I am not treating you unfairly. Didn’t you agree with me for two silver coins?
14 ստացի՛ր քոնը եւ գնա՛. այս վերջիններին կամենում եմ տալ որքան եւ քեզ.
Take what belongs to you, and go. I choose to give to this last man the same as to you.
15 միթէ իրաւունք չունե՞մ իմ ունեցածի հետ վարուելու, ինչպէս կամենում եմ: Կամ թէ՝ նախանձո՞ւմ ես, որ ես առատաձեռն եմ»:
Don’t I have the right to do as I choose with what is mine? Are you envious because I am generous?”
16 Այսպէս, վերջինները առաջին պիտի լինեն, եւ առաջինները՝ վերջին. որովհետեւ բազում են կանչուածները, բայց սակաւ են ընտրեալները»:
So those who are last will be first, and the first last.’
17 Երբ Յիսուս Երուսաղէմ էր բարձրանում, Տասներկուսին առանձին իր հետ վերցրեց եւ ճանապարհին ասաց նրանց.
When Jesus was on the point of going up to Jerusalem, he gathered the twelve disciples round him by themselves, and said to them as they were on their way,
18 «Ահաւասիկ Երուսաղէմ ենք բարձրանում, եւ մարդու Որդին պիտի մատնուի քահանայապետերին ու օրէնսգէտներին. եւ նրան մահուան պիտի դատապարտեն
‘Listen! We are going up to Jerusalem; and there the Son of Man will be betrayed to the chief priests and teachers of the Law, and they will condemn him to death,
19 ու նրան հեթանոսներին պիտի մատնեն՝ ծաղրուելու, ծեծուելու եւ խաչը հանուելու համար, սակայն նա երրորդ օրը յարութիւն պիտի առնի»:
and give him up to the Gentiles for them to mock, and to scourge, and to crucify; and on the third day he will rise.’
20 Այն ժամանակ նրան մօտեցաւ Զեբեդէոսի որդիների մայրը՝ իր որդիների հետ միասին. նա երկրպագում էր ու նրանից մի բան ուզում:
Then the mother of Zebedee’s sons came to him with her sons, bowing to the ground, and begging a favour.
21 Եւ նա նրան ասաց. «Ի՞նչ ես ուզում»: Կինն ասաց նրան. «Ասա՛, որ սրանք՝ իմ այս երկու որդիները, նստեն քո արքայութեան մէջ, մէկը՝ քո աջ կողմում եւ միւսը՝ ձախ կողմում»:
‘What is it that you want?’ he asked. ‘I want you to say,’ she replied, ‘that in your kingdom these two sons of mine may sit, one on your right, and the other on your left.’
22 Յիսուս պատասխանեց եւ ասաց. «Չէք իմանում՝ ինչ էք խնդրում. կարո՞ղ էք խմել այն բաժակը, որը ես խմելու եմ. կամ՝ մկրտուել այն մկրտութեամբ, որով ես մկրտուելու եմ»: Նրան ասացին՝ կարող ենք:
‘You do not know what you are asking,’ was Jesus’ answer. ‘Can you drink the cup that I am to drink?’ ‘Yes,’ they exclaimed, ‘we can.’
23 Յիսուս նրանց ասաց. «Իմ բաժակը կը խմէք, եւ այն մկրտութեամբ, որով ես մկրտւում եմ, կը մկրտուէք, բայց նստեցնել իմ աջ եւ ձախ կողմերում՝ ես չէ, որ կը տամ, այլ այդ նրանց համար է, որոնց տրուած է իմ Հօրից»:
‘You will indeed drink my cup,’ he said, ‘but as to a seat at my right and at my left – that is not mine to give, but it is for those for whom it has been prepared by my Father.’
24 Եւ տասը աշակերտները, այս լսելով, բարկացան երկու եղբայրների վրայ:
On hearing of this, the ten others were very indignant about the two brothers.
25 Յիսուս նրանց իր մօտ կանչեց ու ասաց. «Գիտէք, որ ազգերի իշխանաւորները տիրում են ազգերի վրայ, եւ մեծամեծները իշխում են նրանց վրայ:
Jesus, however, called the ten to him, and said, ‘The rulers of the Gentiles lord it over them as you know, and their high officials oppress them.
26 Ձեր մէջ եւս չպէտք է այդպէս լինի. այլ ձեզնից ով կը կամենայ մեծ լինել, ձեր ծառան պիտի լինի.
Among you it is not so.
27 եւ ձեզնից ով կը կամենայ առաջին լինել, ձեր ծառան պիտի լինի.
No, whoever wants to become great among you must be your servant, and whoever wants to take the first place among you, must be your slave;
28 ինչպէս որ մարդու Որդին չեկաւ ծառայութիւն ընդունելու, այլ ծառայելու եւ իր անձը տալու որպէս փրկանք շատերի փոխարէն»:
just as the Son of Man came, not to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many.’
29 Եւ երբ նրանք Երիքովից դուրս էին գալիս, Յիսուսի յետեւից բազում ժողովուրդ գնաց:
As they were going out of Jericho, a great crowd followed him.
30 Եւ ահա երկու կոյրեր նստած էին ճանապարհի եզերքին: Երբ լսեցին, թէ Յիսուս անցնում է, աղաղակեցին ու ասացին. «Ողորմի՛ր մեզ, Յիսո՛ւս, Դաւթի՛ Որդի»:
Two blind men who were sitting by the roadside, hearing that Jesus was passing, called out, ‘Take pity on us, Master, Son of David!’
31 Եւ ամբոխը յանդիմանեց նրանց, որ լռեն: Իսկ նրանք առաւել եւս աղաղակում էին ու ասում. «Ողորմի՛ր մեզ, Տէ՛ր, Դաւթի՛ Որդի»:
The crowd told them to be quiet; but the men only called out the louder, ‘Take pity on us, Master, Son of David!’
32 Յիսուս տեղում կանգ առաւ, կանչեց նրանց եւ ասաց. «Ի՞նչ էք կամենում, որ ձեզ անեմ»:
Then Jesus stopped and called them. ‘What do you want me to do for you?’ he said.
33 Նրան ասացին. «Որ մեր աչքերը բացուեն, Տէ՛ր»:
‘Master,’ they replied, ‘we want our eyes to be opened.’
34 Եւ գթալով՝ Յիսուս դիպաւ նրանց աչքերին, եւ նրանք իսկոյն տեսան ու գնացին նրա յետեւից:
So Jesus, moved with compassion, touched their eyes, and immediately they recovered their sight, and followed him.
