ՄԱՏԹԷՈՍ 14
1 Այն ժամանակ Հերովդէս չորրորդապետը լսեց Յիսուսի համբաւը եւ իր ծառաներին ասաց.
Just then Herod, the Tetrarch, heard of Jesus’ fame, and said to his courtiers.
2 «Նա՛ է Յովհաննէս Մկրտիչը. մեռելներից յարութիւն է առել, եւ դրա համար նրա միջոցով զօրաւոր գործեր են լինում»:
"This man is Johnthe Baptist; he is risen from the dead. That is why miraculous powers are working through him."
3 Արդարեւ Հերովդէսը ձերբակալել էր Յովհաննէսին, նրան կապել եւ բանտի մէջ էր դրել իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով.
For Herod had apprehended John, shackled him, and thrust him into prison on account of Herodias, his brother Philip’s wife,
4 որովհետեւ Յովհաննէսը նրան ասում էր. «Օրինաւոր չէ, որ դու նրան իբրեւ կին ունենաս»:
because Johnkept telling him, "It is not right for you to have her."
5 Եւ կամենում էր նրան սպանել, բայց վախենում էր ժողովրդից, քանի որ նրան որպէս մարգարէ էին ընդունում:
And although he wished to kill John, he feared the people, for they considered Johna prophet.
6 Եւ երբ Հերովդէսի ծննդեան տարեդարձը հասաւ, Հերովդիայի դուստրը հրաւիրեալների առաջ պարեց. եւ հաճելի թուաց Հերովդէսին.
But when Herod’s birthday, the daughter of Herodias danced before the company,
7 ուստի եւ՝ նա երդումով խոստացաւ նրան տալ, ինչ էլ որ ուզի:
and so pleased Herod that he promised with an oath to give her whatever she asked for.
8 Եւ նա, առաջուց խրատուած լինելով իր մօրից, ասաց. «Տո՛ւր ինձ այստեղ, սկուտեղի վրայ, Յովհաննէս Մկրտչի գլուխը»:
So, prompted by her mother, the girl said, "Give me at once, upon a dish, the head of Johnthe Baptist."
9 Եւ թագաւորը տխրեց, բայց երդման եւ սեղանակիցների պատճառով հրամայեց նրան տալ այդ:
The king was displeased because of this, but because of his oaths and his guests he ordered it to be given her.
10 Եւ մարդ ուղարկեց, գլխատել տուեց Յովհաննէսին բանտի մէջ:
He sent and beheaded Johnin prison;
11 Եւ նրա գլուխը բերուեց սկուտեղով ու տրուեց աղջկան: Եւ սա տարաւ այն իր մօրը:
the head was brought on a dish, and given to the young girl, who took it to her mother.
12 Իսկ Յովհաննէսի աշակերտները եկան վերցրին մարմինը եւ թաղեցին. եւ եկան պատմեցին Յիսուսին:
Then John’s disciples went and removed his body, and came and told Jesus.
13 Երբ Յիսուս այդ լսեց, այնտեղից նաւակով առանձին գնաց մի ամայի տեղ: Երբ ժողովրդի բազմութիւնը լսեց այս, քաղաքներից հետիոտն նրա յետեւից գնաց:
When Jesus heard it he went away privately by boat to a lonely spot; but the crowds heard about it, and followed him on foot from the cities.
14 Եւ երբ նա ցամաք ելաւ, տեսաւ բազում ժողովուրդ, գթաց նրանց եւ բժշկեց նրանց հիւանդներին:
So when he landed he saw a great multitude, and felt compassion for them, and healed their sick.
15 Երեկոյեան դէմ, աշակերտները մօտեցան նրան եւ ասացին. «Այս տեղը ամայի է, եւ օրը տարաժամել է. արձակի՛ր այդ ժողովրդի բազմութիւնը, որպէսզի գնայ շրջակայ գիւղերը իր համար ուտելիք գնի»:
As twilight fell, his disciples came to him and said. "This is a lonely spot, and the day is far spent; send the crowds away, so that they may go into the villages and buy themselves food."
16 Եւ Յիսուս ասաց. «Հարկ չկայ, որ նրանք գնան, դո՛ւք նրանց ուտելու բան տուէք»:
"They need not go away," said Jesus, "do you, yourselves, give them something to eat."
17 Եւ նրանք ասացին նրան. «Այստեղ ուրիշ բան չունենք, բացի հինգ նկանակից եւ երկու ձկից»:
"We have nothing here," they replied, "except five loaves and two fishes."
18 Եւ նրանց ասաց. «Այստե՛ղ բերէք այդ»:
"Bring them here to me," said Jesus.
19 Եւ հրամայեց ժողովրդի բազմութիւնը նստեցնել խոտի վրայ. եւ վերցնելով հինգ նկանակն ու երկու ձկները՝ նայեց դէպի երկինք, օրհնեց, կտրեց եւ նկանակները աշակերտներին տուեց. իսկ աշակերտները՝ ժողովրդին:
Then he told the people to sit down on the grass, and after taking the five loaves and the two fishes, he looked up to heaven and blessed them. Then he broke the loaves and handed them to the disciples, and the disciples handed them to the crowds.
20 Բոլորը կերան ու յագեցան: Եւ տասներկու սակառ լիքը կտորտանքների մնացորդներ վերցրին:
And they all ate and were fully satisfied, and they took up of the fragments that remained, twelve basketfuls.
21 Եւ նրանք, որ կերան, մօտ հինգ հազար հոգի էին՝ չհաշուած կանանց եւ երեխաներին:
Those who had eaten were about five thousand men, besides women and children.
22 Եւ նա իսկոյն իր աշակերտներին ստիպեց նաւակ մտնել եւ առաջանալ դէպի միւս կողմը, մինչեւ որ ինքը ժողովրդի բազմութիւնն արձակի:
Then he made his disciples get aboard the boat and precede him to the other side, while he sent away the crowds.
23 Եւ երբ ժողովրդի բազմութիւնն արձակեց, առանձին լեռ բարձրացաւ աղօթելու համար: Եւ երբ երեկոյ եղաւ, այնտեղ էր, մենակ:
After he had sent the crowds away, he went up into the mountain alone, to pray. When night came he was there alone.
24 Նաւակը ցամաքից մղոններով հեռացել էր՝ դէս ու դէն քշուելով ալիքներից, քանի որ քամին դիմացից էր:
But the boat was already a long way from shore, buffeted by the waves, for the wind was contrary.
25 Եւ գիշերուայ ուշ ժամին Յիսուս եկաւ նրանց մօտ՝ քայլելով ծովի վրայ:
And in the fourth watch of the night he came toward them, walking upon the sea,
26 Երբ աշակերտները նրան տեսան ծովի վրայ քայլելիս, տագնապահար եղան եւ ասացին. «Ինչ-որ ուրուական է». ու սարսափից աղաղակեցին:
but when the disciples saw him walking upon the sea, they were terrified. "It is a phantom," they said, and cried out for fear.
27 Յիսուս իսկոյն խօսեց նրանց հետ ու ասաց. «Սրտապնդուեցէ՛ք, ես եմ, մի՛ վախեցէք»:
But at once Jesus spoke to them, "Courage," he said, "it is I. Fear not."
28 Պետրոսը նրան պատասխանեց ու ասաց. «Տէ՛ր, եթէ դու ես, հրամայի՛ր ինձ ջրի վրայով քեզ մօտ գալ»:
Peter answered, "Master, if it is you, bid me come to you upon the water."
29 Եւ նա ասաց՝ արի՛: Եւ Պետրոսը նաւակից իջնելով՝ քայլեց ջրի վրայով ու եկաւ Յիսուսի մօտ:
"Come," said Jesus. Then Peter got down from the boat and walked on the water to go to Jesus.
30 Սակայն տեսնելով ուժգին քամին՝ վախեցաւ: Եւ երբ սկսեց սուզուել, աղաղակեց ու ասաց. «Տէ՛ր, փրկի՛ր ինձ»:
But when he saw the wind, he was afraid, and as he began to sink, he cried out, "Master, save me!"
31 Եւ իսկոյն Յիսուս երկարեց իր ձեռքը, բռնեց նրան ու ասաց. «Թերահաւա՛տ, ինչո՞ւ երկմտեցիր»:
At once Jesus stretched out his hand and caught hold of him, saying to him. "O little faith! What made you doubt?"
32 Եւ երբ նրանք նաւակ բարձրացան, քամին հանդարտուեց:
Then as they climbed into the boat the wind grew weary,
33 Եւ նրանք, որ նաւակի մէջ էին, մօտեցան, երկրպագեցին նրան ու ասացին. «Արդարեւ Աստծու Որդին ես դու»:
and the men in the boat fell upon their knees before him, saying, "You are, indeed, the Son of God."
34 Եւ կտրել անցնելով՝ ցամաք ելան Գեննեսարէթում:
Then they crossed over and came to land at Gennesaret;
35 Եւ երբ այդ տեղի մարդիկ նրան ճանաչեցին, մարդ ուղարկեցին ամբողջ գաւառով մէկ ու բոլոր հիւանդներին նրա մօտ բերեցին:
and when the men of that country recognized him, they sent into all the country round about, and brought to him all the sick,
36 Եւ աղաչում էին նրան, որ գոնէ միայն նրա զգեստի քղանցքներին դիպչեն. եւ նրանք, որ մի անգամ դիպան, բժշկուեցին:
and kept begging him to let them touch the tassel of his cloak - and all who touched were completely cured.
