ՄԱՐԿՈՍ 8
1 Այդ օրերին ժողովուրդը դարձեալ շատ էր, եւ ուտելու բան չունէին: Յիսուս կանչեց իր աշակերտներին եւ ասաց նրանց.
IN those days the multitude being exceedingly great, and having nothing to eat, Jesus calling his disciples to him, said unto them,
2 «Սիրտս ցաւում է այս ժողովրդի համար, որովհետեւ արդէն երեք օր է, որ ինձ մօտ են. եւ բան չունեն, որ ուտեն:
I have compassion on the multitude, for they have stayed with me already three days, and have nothing to eat:
3 Եթէ նրանց իրենց տներն արձակեմ քաղցած, ճանապարհին ուշագնաց կը լինեն, որովհետեւ նրանցից ոմանք հեռուներից են եկել»:
and if I send them away fasting to their houses, they will faint on the road; for many of them came from a great distance.
4 Աշակերտները նրան պատասխանեցին եւ ասացին. «Որտեղի՞ց կարող ես նրանց հացով կշտացնել այս ամայի վայրում»:
His disciples answered him, Whence can a man here in the desert satisfy these with bread?
5 Եւ նա հարցրեց նրանց. «Քանի՞ նկանակ հաց ունէք»: Եւ նրանք ասացին՝ եօթը:
And he asked them, How many loaves have ye? And they said, Seven.
6 Եւ նա հրամայեց ժողովրդին նստել գետնի վրայ. եւ վերցնելով եօթը նկանակները՝ գոհութիւն յայտնեց Աստծուն, կտրեց եւ տուեց աշակերտներին, որ դնեն ժողովրդի առաջ. եւ նրանք հացը ժողովրդի առաջ դրեցին:
And he commanded the multitude to recline in order on the ground: and taking the seven loaves, having given thanks he brake them, and gave to his disciples, that they should set before the people; and they distributed them to the multitude.
7 Եւ քիչ թուով ձկներ էլ ունէին. եւ նա այդ եւս օրհնեց ու հրամայեց նրանց առաջ դնել:
And they had a few small fishes; and blessing, he commanded to set these also before them.
8 Կերան եւ կշտացան եւ եօթը զամբիւղ աւելացած կտորտանքներ վերցրին:
And they did eat and were filled and they took up what remained of the fragments, seven baskets.
9 Եւ նրանք, որ կերան, մօտ չորս հազար հոգի էին. եւ նրանց արձակեց:
And the persons who had eaten were about four thousand: and he sent them away.
10 Եւ իսկոյն աշակերտների հետ նաւակ մտնելով՝ եկաւ Դաղմանունայի կողմերը:
And immediately going into the vessel with his disciples, he came into the coasts of Dalmanutha.
11 Եկան փարիսեցիները եւ սկսեցին վիճել նրա հետ եւ նրան փորձելով՝ երկնքից նշան էին ուզում նրանից:
Then the Pharisees came out, and began to question him, seeking of him a sign from heaven, tempting him.
12 Եւ նա իր հոգում զայրացաւ եւ ասաց. «Ինչո՞ւ է այս սերունդը նշան ուզում. ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ այս սերնդին նշան չի տրուի»:
And fetching a deep sigh from his very soul, he saith, Why seeketh this generation a sign? verily I tell you, no sign shall be given to this generation.
13 Թողեց նրանց, նորից նաւակ մտաւ եւ գնաց ծովի միւս կողմը:
And leaving them, going again on board the vessel, he departed to the other side.
14 Եւ աշակերտները մոռացան հաց վերցնել. սակայն միայն մէկ նկանակ ունէին իրենց նաւակի մէջ:
And they had forgotten to take bread, and had not with them in the vessel but a single loaf.
15 Եւ նա պատուիրեց նրանց ու ասաց. «Զգո՛յշ եղէք փարիսեցիների խմորից եւ հերովդէսականների խմորից»:
And he earnestly charged them, saying, Beware, take heed of the leaven of the Pharisees, and of the leaven of Herod.
16 Իսկ նրանք իրենց մէջ խորհում էին եւ ասում՝ հաց չունենք:
And they talked the matter over among themselves, saying, This is because we have no loaves of bread.
17 Յիսուս իմացաւ նրանց խորհուրդը եւ նրանց ասաց. «Թերահաւատնե՛ր, ինչո՞ւ էք ձեր սրտերում խորհում, թէ հաց չունէք. դեռ չէ՞ք հասկանում եւ չէ՞ք յիշում. ապշութի՞ւնն է ձեր մտքերը պատել:
And Jesus knowing it said unto them, Why reason ye together, because ye have no loaves? Do ye not yet consider, nor understand? Have ye your heart yet hardened?
18 Աչքեր ունէք եւ չէ՞ք տեսնում, ականջներ ունէք եւ չէ՞ք լսում եւ դեռ չէ՞ք հասկանում ու չէ՞ք յիշում.
Having eyes, do ye not see? and having ears, do ye not hear? and do ye not remember?
19 երբ հինգ նկանակը բաժանեցի հինգ հազար հոգու, կտորտանքներով լի քանի՞ սակառ վերցրիք»: Եւ նրան պատասխանեցին՝ տասներկու:
When I broke the five loaves among the five thousand, how many baskets full of fragments took ye up? They say unto him, Twelve.
20 «Եւ երբ եօթը նկանակը չորս հազար հոգու բաժանեցի, կտորտանքների քանի՞ զամբիւղ լիքը վերցրիք»: Եւ նրանք պատասխանեցին՝ եօթը:
And when the seven loaves among the four thousand, how many baskets full of fragments took ye up? They said, Seven.
21 Եւ նա նրանց ասաց. «Ապա ուրեմն ինչպէ՞ս չէք հասկանում»:
And he said unto them, How is it that ye do not understand?
22 Եկան Բեթսայիդա. եւ նրա առաջ բերեցին մի կոյրի ու աղաչում էին, որ դիպչի նրան:
And he cometh to Bethsaida; and they bring him a blind man, and entreat him that he would touch him.
23 Եւ նա բռնելով կոյրի ձեռքից՝ գիւղից դուրս հանեց. նրա աչքերը թքով թրջեց եւ ձեռքը նրա վրայ դրեց. եւ հարցնում էր կոյրին, թէ բան տեսնո՞ւմ է:
And he took the blind man by the hand, and led him without the city; and spitting on his eyes, he laid his hands upon him, and asked him if he saw aught.
24 Նա բացեց աչքերը եւ ասաց. «Տեսնում եմ մարդկանց, որ շրջում են ինչպէս ծառեր»:
And looking up, he said, I see men walking, as trees.
25 Նա կրկին ձեռքերը դրեց նրա աչքերի վրայ. կոյրը իր աչքերը բացեց եւ տեսնում էր. բժշկուեց եւ ամէն ինչ յստակ տեսնում էր:
Then again he put his hands upon his eyes, and made him look up again: and he was entirely restored, and saw all men distinctly.
26 Նրան իր տունն արձակեց եւ ասաց. «Գիւղ մի՛ մտիր, այլ գնա՛ քո տունը, իսկ երբ գիւղ մտնես, գիւղում ոչ ոքի չասես»:
And he sent him away unto his own house, saying, Neither enter thou into the city, nor speak to any in the city.
27 Եւ Յիսուս իր աշակերտների հետ միասին ելաւ գնաց Փիլիպպեան Կեսարիայի գիւղերը. եւ ճանապարհին աշակերտներին հարցնում էր եւ ասում. «Մարդիկ ի՞նչ են ասում իմ մասին՝ ո՞վ եմ ես»:
And Jesus and his disciples went out into the towns of Caesarea Philippi: and on the road he asked his disciples, saying unto them, Who do men say that I am?
28 Նրանք պատասխան տուեցին եւ ասացին. «Յովհաննէս Մկրտիչը, եւ ոմանք՝ Եղիան, իսկ ուրիշներ՝ մարգարէներից մէկը»:
And they answered, John the Baptist: others say, Elias; and others, One of the prophets.
29 Նրանց ասաց. «Իսկ դուք ի՞նչ էք ասում իմ մասին՝ ո՞վ եմ ես»: Պետրոսը պատասխան տուեց եւ ասաց նրան. «Դու Քրիստոսն ես»:
And he said unto them, But who do ye say that I am? Then Peter answering, said unto him, Thou art the Messiah.
30 Եւ նա խստիւ պատուիրեց նրանց, որ իր մասին մարդու բան չասեն:
And he strictly enjoined them, that they should tell no man of this.
31 Եւ սկսեց ուսուցանել աշակերտներին, թէ մարդու Որդին պէտք է բազում չարչարանքներ կրի, անարգուի երէցներից ու քահանայապետներից եւ օրէնսգէտներից, մեռնի եւ երրորդ օրը յարութիւն առնի:
And he began to teach them, that the Son of man must suffer many things, and be rejected by the elders, and chief priests, and scribes, and be slain, and after three days rise again.
32 Եւ այս խօսքը ասաց բացայայտօրէն. եւ Պետրոսը նրան մի կողմ տանելով՝ սկսեց յանդիմանել նրան:
And he spake this saying openly. And Peter taking him aside, began to remonstrate with him.
33 Իսկ նա դարձաւ տեսաւ աշակերտներին, սաստեց Պետրոսին ու ասաց. «Ետե՛ւս գնա, սատանա՛յ, որովհետեւ դու Աստծո՛ւ բաները չես խորհում, այլ՝ մարդկանցը»:
But he turned himself around, and seeing his disciples, he rebuked Peter, saying, Get thee behind me, Satan: for thou dost not relish the things which are of God, but those that are of men.
34 Եւ նա իր մօտ կանչելով ժողովրդին, աշակերտների հետ միասին, ասաց նրանց. «Եթէ մէկը կամենում է գալ իմ յետեւից, թող ուրանայ իր անձը, թող վերցնի իր խաչը եւ գայ իմ յետեւից,
Then calling to him the multitude, with his disciples, he said to them, Whosoever will come after me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
35 որովհետեւ ով կամենում է ազատել իր անձը, այն պիտի կորցնի. իսկ ով կորցնի իր անձը Աւետարանի համար, պիտի ազատի այն:
For whosoever would preserve his life shall lose it; but whosoever would lose his life for my sake and the Gospel, he shall preserve it.
36 Ի՞նչ օգուտ է մարդուն, եթէ ամբողջ աշխարհը շահի, բայց իր անձը կորցնի.
For what would it profit a man, though he should gain the whole world, if he be punished with the loss of his own soul?
37 որովհետեւ մարդ ի՞նչ ունի տալու իր անձի փոխարէն:
Or what shall a man give in exchange for his soul?
38 Ով որ ամօթ համարի ինձ եւ իմ խօսքերը այս շնացող եւ մեղաւոր ազգի մէջ, մարդու Որդին էլ նրան պիտի ամաչեցնի, երբ գայ փառքովն իր Հօր եւ սուրբ հրեշտակների»:
For whosoever shall be ashamed of me and of my words, before this adulterous and sinful generation; of him will the Son of man also be ashamed, when he shall come in the glory of his Father, with the holy angels.
