ՄԱՐԿՈՍ 7
1 Եւ նրա մօտ հաւաքուեցին փարիսեցիներն ու օրէնսգէտներից ոմանք, որոնք եկել էին Երուսաղէմից:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ ਆਗਤਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤਾਃ|
2 Նրանք տեսնելով, որ նրա աշակերտներից ոմանք անմաքուր ձեռքերով, այսինքն՝ անլուայ հաց էին ուտում, բամբասեցին,
ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕਿਯਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਅਸ਼ੁਚਿਕਰੈਰਰ੍ਥਾਦ ਅਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਹਸ੍ਤੈ ਰ੍ਭੁਞ੍ਜਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਾਨਦੂਸ਼਼ਯਨ੍|
3 որովհետեւ փարիսեցիները եւ բոլոր հրեաները, եթէ ձեռքները մի լաւ չլուանան, հաց չեն ուտում, քանի որ հների աւանդութիւնը պահում են:
ਯਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵਯਿਹੂਦੀਯਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਾਚਾਂ ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯੰ ਸੰਮਨ੍ਯ ਪ੍ਰਤਲੇਨ ਹਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਨ ਭੁਞ੍ਜਤੇ|
4 Նաեւ՝ շուկայից տուն մտնելով՝ եթէ նախ չլուացուեն, չեն ուտում: Եւ ուրիշ շատ բաներ էլ կան, որ աւանդաբար պահում են. ինչպէս՝ բաժակների, սափորների, պղնձէ ամանների ու մահիճների լուացումներ:
ਆਪਨਾਦਾਗਤ੍ਯ ਮੱਜਨੰ ਵਿਨਾ ਨ ਖਾਦਨ੍ਤਿ; ਤਥਾ ਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਜਲਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਪਿੱਤਲਪਾਤ੍ਰਾਣਾਮ੍ ਆਸਨਾਨਾਞ੍ਚ ਜਲੇ ਮੱਜਨਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਦਯੋਨ੍ਯੇਪਿ ਬਹਵਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮਾਚਾਰਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
5 Ահա ինչու փարիսեցիները եւ օրէնսգէտները հարց տուեցին նրան. «Ինչո՞ւ քո աշակերտները նախնիների աւանդութեան համաձայն չեն շարժւում, այլ անմաքուր ձեռքերով են հաց ուտում»:
ਤੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚਾਂ ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਨਾਚਰਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਕਰੈਃ ਕੁਤੋ ਭੁਜੰਤੇ?
6 Նա պատասխանեց եւ ասաց նրանց. «Եսային լաւ մարգարէացաւ ձեր՝ կեղծաւորներիդ մասին՝ ասելով. «Այս ժողովուրդը ինձ շրթներո՛վ է մեծարում, բայց նրանց սրտերը ինձնից հեռու են.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਕਪਟਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਯੁਕ੍ਤਮਵਾਦੀਤ੍| ਯਥਾ ਸ੍ਵਕੀਯੈਰਧਰੈਰੇਤੇ ਸੰਮਨ੍ਯਨਤੇ ਸਦੈਵ ਮਾਂ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੱਤੋ ਵਿਪ੍ਰਕਰ੍ਸ਼਼ੇ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਚ|
7 ի զուր են ինձ պաշտում. ուսուցանում են վարդապետութիւններ, որ մարդկանց պատուիրածներն են»:
ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਨ੍ਤੋ ਬਿਧੀਨ੍ ੰਨਾਜ੍ਞਾ ਭਜਨ੍ਤੇ ਮਾਂ ਮੁਧੈਵ ਤੇ|
8 Աստծու պատուիրանը թողած՝ մարդկանց աւանդութիւնն էք պահում»:
ਯੂਯੰ ਜਲਪਾਤ੍ਰਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਦੀਨਿ ਮੱਜਯਨ੍ਤੋ ਮਨੁਜਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਈਸ਼੍ਵਰਾਜ੍ਞਾਂ ਲੰਘਧ੍ਵੇ; ਅਪਰਾ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੋਨੇਕਾਃ ਕ੍ਰਿਯਾ ਅਪਿ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ|
9 Ապա աւելացրեց. «Աստծու պատուիրանը լաւ էք անարգում, որպէսզի ձե՛ր աւանդութիւնը հաստատէք.
ਅਨ੍ਯਞ੍ਚਾਕਥਯਤ੍ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਰੂਪੇਣ ਈਸ਼੍ਵਰਾਜ੍ਞਾਂ ਲੋਪਯਥ|
10 որովհետեւ Մովսէսն ասում է. «Պատուի՛ր քո հօրն ու մօրը. եւ ով որ չարախօսի իր հօր կամ մօր մասին, մահուամբ թող պատժուի»:
ਯਤੋ ਮੂਸਾਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਸ੍ਤਿ ਸ੍ਵਪਿਤਰੌ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ ਯਸ੍ਤੁ ਮਾਤਰੰ ਪਿਤਰੰ ਵਾ ਦੁਰ੍ੱਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤਿ ਸ ਨਿਤਾਨ੍ਤੰ ਹਨ੍ਯਤਾਂ|
11 Իսկ դուք ասում էք. «Եթէ մէկը հօրը կամ մօրն ասի. ՚Ինչ ինձնից պիտի օգտուես, Կորբան է՚, (այսինքն՝ Աստծուն տալու ընծայ),
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦੀਯੇਨ ਯੇਨ ਦ੍ਰਵ੍ਯੇਣ ਤਵੋਪਕਾਰੋਭਵਤ੍ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੱਬਾਣਮਰ੍ਥਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਨਿਵੇਦਿਤਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਦਿ ਕੋਪਿ ਪਿਤਰੰ ਮਾਤਰੰ ਵਾ ਵਕ੍ਤਿ
12 դրանով իսկ այլեւս թոյլ չէք տալիս, որ նա իր հօր կամ մօր համար որեւէ բան անի,
ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਮਾਤੁਃ ਪਿਤੁ ਰ੍ਵੋਪਕਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਤੰ ਵਾਰਯਥ|
13 եւ այդպէս անարգում էք Աստծու խօսքը նոյն աւանդութեամբ, որ դուք փոխանցում էք միմեանց: Եւ սրա նման ուրիշ շատ բաներ էք անում»:
ਇੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਚਾਰਿਤਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯੇਨ ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਜ੍ਞਾਂ ਮੁਧਾ ਵਿਧਦ੍ੱਵੇ, ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨ੍ਯਨ੍ਯਾਨ੍ਯਨੇਕਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ|
14 Եւ նա ամբողջ ժողովրդին իր մօտ կանչելով՝ ասաց նրանց. «Ամէնքդ ինձ լսեցէ՛ք եւ իմացէ՛ք.
ਅਥ ਸ ਲੋਕਾਨਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵਞ੍ਚ|
15 չկայ որեւէ բան, որ մարդու մէջ դրսից մտնելով կարողանայ նրան պղծել. այլ այն, ինչ ելնում է նրանից, ա՛յն է, որ պղծում է մարդուն:
ਬਾਹ੍ਯਾਦਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਵਰਮ੍ ਅਨ੍ਤਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਤੰ ਯਦ੍ਵਸ੍ਤੁ ਤਨ੍ਮਨੁਜਮ੍ ਅਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ|
16 Ով ականջներ ունի լսելու, թող լսի»:
ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੇ ਸ੍ਤਃ ਸ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|
17 Եւ երբ ամբոխից բաժանուելով տուն մտաւ, աշակերտները այդ առակի մասին նրան հարցրին:
ਤਤਃ ਸ ਲੋਕਾਨ੍ ਹਿਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਵਾਕ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ|
18 Եւ նրանց ասաց. «Դո՞ւք էլ այդպէս անմիտ էք, չէ՞ք իմանում, թէ ամէն բան, որ դրսից մարդու մէջ է մտնում, չի կարող նրան պղծել,
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਯੂਯਮਪਿ ਕਿਮੇਤਾਦ੍ਰੁʼਗਬੋਧਾਃ? ਕਿਮਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਬਾਹ੍ਯਾਦਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਿੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ?
19 որովհետեւ ոչ թէ նրա սիրտն է մտնում, այլ՝ որովայնը եւ դուրս է ելնում ու մաքրում բոլոր կերածները»:
ਤਤ੍ ਤਦਨ੍ਤਰ੍ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਿਮਧ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸਰ੍ੱਵਭੁਕ੍ਤਵਸ੍ਤੁਗ੍ਰਾਹਿਣਿ ਬਹਿਰ੍ਦੇਸ਼ੇ ਨਿਰ੍ਯਾਤਿ|
20 Եւ ասում էր. «Ինչ որ մարդուց դուրս է գալիս, ա՛յն է, որ պղծում է մարդուն,
ਅਪਰਮਪ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੰਨਰਾੰਨਿਰੇਤਿ ਤਦੇਵ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ|
21 որովհետեւ ներսից, մարդկանց սրտից են ելնում չար խորհուրդները՝ շնութիւն, պոռնկութիւն,
ਯਤੋ(ਅ)ਨ੍ਤਰਾਦ੍ ਅਰ੍ਥਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਮਨੋਭ੍ਯਃ ਕੁਚਿਨ੍ਤਾ ਪਰਸ੍ਤ੍ਰੀਵੇਸ਼੍ਯਾਗਮਨੰ
22 գողութիւն, սպանութիւն, ագահութիւն, չարութիւն, նենգութիւն, գիջութիւն, չար նախանձ, հայհոյանք, ամբարտաւանութիւն, անզգամութիւն:
ਨਰਵਧਸ਼੍ਚੌਰ੍ੱਯੰ ਲੋਭੋ ਦੁਸ਼਼੍ਟਤਾ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਨਾ ਕਾਮੁਕਤਾ ਕੁਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਰੀਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾ ਗਰ੍ੱਵਸ੍ਤਮ ਇਤ੍ਯਾਦੀਨਿ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ|
23 Այս բոլոր չարիքները ներսից են ելնում եւ պղծում մարդուն»:
ਏਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਦੁਰਿਤਾਨ੍ਯਨ੍ਤਰਾਦੇਤ੍ਯ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|
24 Եւ այնտեղից վեր կացաւ եկաւ Տիւրոսի ու Սիդոնի սահմանները. եւ մի տուն մտնելով՝ չէր ուզում, որ որեւէ մէկն իմանայ իր այնտեղ լինելը, սակայն չկարողացաւ թաքնուած մնալ:
ਅਥ ਸ ਉੱਥਾਯ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸੋਰਸੀਦੋਨ੍ਪੁਰਪ੍ਰਦੇਸ਼ੰ ਜਗਾਮ ਤਤ੍ਰ ਕਿਮਪਿ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੈਰਜ੍ਞਾਤਃ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਮਤਿਞ੍ਚਕ੍ਰੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਗੁਪ੍ਤਃ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਸ਼ਾਕ|
25 Նրա մասին լսեց մի կին, որի դուստրը տառապում էր պիղծ ոգուց. սա եկաւ ընկաւ նրա ոտքերը:
ਯਤਃ ਸੁਰਫੈਨਿਕੀਦੇਸ਼ੀਯਯੂਨਾਨੀਵੰਸ਼ੋਦ੍ਭਵਸ੍ਤ੍ਰਿਯਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਸੀਤ੍| ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਤੱਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ
26 Այս կինը հեթանոս էր, փիւնիկ-ասորի ազգից. աղաչում էր նրան, որ իր աղջկանից դեւը հանի:
ਸ੍ਵਕਨ੍ਯਾਤੋ ਭੂਤੰ ਨਿਰਾਕਰ੍ੱਤਾਂ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
27 Եւ Յիսուս նրան ասաց. «Թո՛յլ տուր, որ նախ մանուկները կշտանան, քանի որ լաւ չէ մանուկների հացը առնել եւ շների առաջ գցել»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਮਵਦਤ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਬਾਲਕਾਸ੍ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਯਨ੍ਤੁ ਯਤੋ ਬਾਲਕਾਨਾਂ ਖਾਦ੍ਯੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਕੁੱਕੁਰੇਭ੍ਯੋ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪੋ(ਅ)ਨੁਚਿਤਃ|
28 Կինը պատասխանեց եւ ասաց. «Տէ՛ր, շներն էլ մանուկների սեղանի փշրանքներից են կերակրւում»:
ਤਦਾ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਤਮਵਾਦੀਤ੍ ਭੋਃ ਪ੍ਰਭੋ ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਤਥਾਪਿ ਮਞ੍ਚਾਧਃਸ੍ਥਾਃ ਕੁੱਕੁਰਾ ਬਾਲਾਨਾਂ ਕਰਪਤਿਤਾਨਿ ਖਾਦ੍ਯਖਣ੍ਡਾਨਿ ਖਾਦਨ੍ਤਿ|
29 Եւ նա ասաց նրան. «Այդ խօսքիդ համար գնա՛, դեւը քո աղջկանից դուրս ելաւ»:
ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਏਤਤ੍ਕਥਾਹੇਤੋਃ ਸਕੁਸ਼ਲਾ ਯਾਹਿ ਤਵ ਕਨ੍ਯਾਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਭੂਤੋ ਗਤਃ|
30 Կինը գնաց իր տունը եւ դեւին ելած գտաւ, իսկ աղջկան՝ պառկած մահճի վրայ:
ਅਥ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਨ੍ਯਾਂ ਭੂਤਤ੍ਯਕ੍ਤਾਂ ਸ਼ੱਯਾਸ੍ਥਿਤਾਂ ਦਦਰ੍ਸ਼|
31 Եւ դարձեալ դուրս ելնելով Տիւրոսի եւ Սիդոնի սահմաններից, եկաւ Գալիլիայի ծովեզրը, Դեկապոլսի սահմաններից ներս:
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਸ ਸੋਰਸੀਦੋਨ੍ਪੁਰਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਦਿਕਾਪਲਿਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਭਾਗੇਨ ਗਾਲੀਲ੍ਜਲਧੇਃ ਸਮੀਪੰ ਗਤਵਾਨ੍|
32 Նրա առաջ բերեցին մի խուլ ու համր մարդ եւ աղաչեցին, որ իր ձեռքը դնի նրա վրայ:
ਤਦਾ ਲੋਕੈਰੇਕੰ ਬਧਿਰੰ ਕਦ੍ਵਦਞ੍ਚ ਨਰੰ ਤੰਨਿਕਟਮਾਨੀਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਵਿਨਯਃ ਕ੍ਰੁʼਤਃ|
33 Եւ Յիսուս նրան ամբոխից մի կողմ տանելով՝ իր մատները դրեց նրա ականջների մէջ եւ այնտեղ թքեց. ապա բռնեց նրա լեզուից.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਲੋਕਾਰਣ੍ਯਾਤ੍ ਤੰ ਨਿਰ੍ਜਨਮਾਨੀਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣਯੋਙ੍ਗੁਲੀ ਰ੍ਦਦੌ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਚ ਤੱਜਿਹ੍ਵਾਂ ਪਸ੍ਪਰ੍ਸ਼|
34 դէպի երկինք նայեց, հոգոց հանեց եւ ասաց՝ Եփփաթա, որ նշանակում է՝ բացուի՛ր:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਦੀਰ੍ਘੰ ਨਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਤਮਵਦਤ੍ ਇਤਫਤਃ ਅਰ੍ਥਾਨ੍ ਮੁਕ੍ਤੋ ਭੂਯਾਤ੍|
35 Եւ իսկոյն նրա լսողութիւնը բացուեց, եւ լեզուի կապանքներն ընկան, եւ խօսում էր ուղիղ:
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੌ ਮੁਕ੍ਤੌ ਜਿਹ੍ਵਾਯਾਸ਼੍ਚ ਜਾਡ੍ਯਾਪਗਮਾਤ੍ ਸ ਸੁਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਵਾਕ੍ਯਮਕਥਯਤ੍|
36 Եւ նա նրանց պատուիրեց, որ ոչ ոքի չասեն. բայց ինչքան էլ նա պատուիրում էր նրանց, նրանք է՛լ աւելի էին տարածում:
ਅਥ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਾਢਮਿਤ੍ਯਾਦਿਦੇਸ਼ ਯੂਯਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਮਾ ਕਥਯਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯਤਿ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਤ੍ ਤੇ ਤਤਿ ਬਾਹੁਲ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਨ੍;
37 Եւ աւելի ու աւելի էին զարմանում եւ ասում. «Սա ամէն ինչ լաւ արեց, որովհետեւ խուլերին լսել է տալիս եւ համրերին՝ խօսել»:
ਤੇ(ਅ)ਤਿਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਸ ਬਧਿਰਾਯ ਸ਼੍ਰਵਣਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਮੂਕਾਯ ਚ ਕਥਨਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮਰੂਪੇਣ ਚਕਾਰ|
