ՄԱՐԿՈՍ 7
1 Եւ նրա մօտ հաւաքուեցին փարիսեցիներն ու օրէնսգէտներից ոմանք, որոնք եկել էին Երուսաղէմից:
Les Pharisiens et certains Scribes qui arrivaient de Jérusalem, se réunirent près de lui.
2 Նրանք տեսնելով, որ նրա աշակերտներից ոմանք անմաքուր ձեռքերով, այսինքն՝ անլուայ հաց էին ուտում, բամբասեցին,
Ils avaient vu quelques-uns de ses disciples prendre leur repas avec des mains impures, c'est-à-dire non purifiées par des ablutions. —
3 որովհետեւ փարիսեցիները եւ բոլոր հրեաները, եթէ ձեռքները մի լաւ չլուանան, հաց չեն ուտում, քանի որ հների աւանդութիւնը պահում են:
(En effet, les Pharisiens et, en général, les Juifs ne mangent pas sans avoir pratiqué des ablutions sur les mains, y compris le poignet, conformément aux traditions des Anciens.
4 Նաեւ՝ շուկայից տուն մտնելով՝ եթէ նախ չլուացուեն, չեն ուտում: Եւ ուրիշ շատ բաներ էլ կան, որ աւանդաբար պահում են. ինչպէս՝ բաժակների, սափորների, պղնձէ ամանների ու մահիճների լուացումներ:
Lorsqu'ils reviennent du marché, ils ne mangent pas avant de s'être plongés dans l'eau. Ils ont également une foule d'autres pratiques qu'ils observent par tradition: des ablutions de coupes, de vases de terre et de vases de cuivre). —
5 Ահա ինչու փարիսեցիները եւ օրէնսգէտները հարց տուեցին նրան. «Ինչո՞ւ քո աշակերտները նախնիների աւանդութեան համաձայն չեն շարժւում, այլ անմաքուր ձեռքերով են հաց ուտում»:
Les Pharisiens et les Scribes posèrent donc une question à Jésus: «Pourquoi tes disciples ne suivent-ils pas la tradition des Anciens et prennent-ils leur repas avec des mains impures?
6 Նա պատասխանեց եւ ասաց նրանց. «Եսային լաւ մարգարէացաւ ձեր՝ կեղծաւորներիդ մասին՝ ասելով. «Այս ժողովուրդը ինձ շրթներո՛վ է մեծարում, բայց նրանց սրտերը ինձնից հեռու են.
Il leur répondit: «C'est bien à vous, hypocrites!, que s'applique la prophétie d'Ésaïe: «C'est des lèvres, est-il écrit, que ce peuple m' honore! Quant à son coeur, il est fort loin de moi!
7 ի զուր են ինձ պաշտում. ուսուցանում են վարդապետութիւններ, որ մարդկանց պատուիրածներն են»:
C'est en vain qu'ils me rendent un culte! Ils enseignent des doctrines qui ne sont que des ordonnances humaines»
8 Աստծու պատուիրանը թողած՝ մարդկանց աւանդութիւնն էք պահում»:
«Vous laissez de côté le commandement de Dieu et vous observez la tradition des hommes! »
9 Ապա աւելացրեց. «Աստծու պատուիրանը լաւ էք անարգում, որպէսզի ձե՛ր աւանդութիւնը հաստատէք.
Puis il ajouta: «Ah! que vous savez bien violer le commandement de Dieu pour observer votre tradition!
10 որովհետեւ Մովսէսն ասում է. «Պատուի՛ր քո հօրն ու մօրը. եւ ով որ չարախօսի իր հօր կամ մօր մասին, մահուամբ թող պատժուի»:
Ainsi Moïse a dit: Honore ton père et ta mère.» et: «Qu'il soit puni de mort, celui qui maudira son père ou sa mère».
11 Իսկ դուք ասում էք. «Եթէ մէկը հօրը կամ մօրն ասի. ՚Ինչ ինձնից պիտի օգտուես, Կորբան է՚, (այսինքն՝ Աստծուն տալու ընծայ),
Mais vous, voici ce que vous enseignez: Si un fils dit à son père ou à sa mère: «Je déclare Korban, c'est-à-dire offrande à Dieu, ce dont tu voudrais être assisté par moi»,
12 դրանով իսկ այլեւս թոյլ չէք տալիս, որ նա իր հօր կամ մօր համար որեւէ բան անի,
il a la permission de ne plus rien faire ni pour son père ni pour sa mère.
13 եւ այդպէս անարգում էք Աստծու խօսքը նոյն աւանդութեամբ, որ դուք փոխանցում էք միմեանց: Եւ սրա նման ուրիշ շատ բաներ էք անում»:
Et voilà comment, par la tradition que vous enseignez, vous réduisez à néant la parole de Dieu! Et combien d'autres choses pareilles vous faites!»
14 Եւ նա ամբողջ ժողովրդին իր մօտ կանչելով՝ ասաց նրանց. «Ամէնքդ ինձ լսեցէ՛ք եւ իմացէ՛ք.
De nouveau, il appela à lui la multitude: «Écoutez-moi tous, leur dit-il, et comprenez!
15 չկայ որեւէ բան, որ մարդու մէջ դրսից մտնելով կարողանայ նրան պղծել. այլ այն, ինչ ելնում է նրանից, ա՛յն է, որ պղծում է մարդուն:
Il n'est rien d'extérieur à l'homme qui, entrant en lui, puisse le rendre impur, c'est, au contraire, ce qui sort de l'homme qui le rend impur.
16 Ով ականջներ ունի լսելու, թող լսի»:
(Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende).
17 Եւ երբ ամբոխից բաժանուելով տուն մտաւ, աշակերտները այդ առակի մասին նրան հարցրին:
Lorsque, rentré dans la maison, il fut loin de la foule, ses disciples l'interrogèrent sur cette parabole.
18 Եւ նրանց ասաց. «Դո՞ւք էլ այդպէս անմիտ էք, չէ՞ք իմանում, թէ ամէն բան, որ դրսից մարդու մէջ է մտնում, չի կարող նրան պղծել,
Il leur répondit: «Eh quoi! vous aussi, vous êtes sans intelligence? Ne comprenez-vous pas que rien de ce qui est extérieur ne peut, en entrant dans l'homme, le rendre impur,
19 որովհետեւ ոչ թէ նրա սիրտն է մտնում, այլ՝ որովայնը եւ դուրս է ելնում ու մաքրում բոլոր կերածները»:
puisque cela n'entre pas dans son coeur, mais dans son ventre, puis s'en va en quelque lieu secret, ce qui montre que tous les aliments sont également pure?»
20 Եւ ասում էր. «Ինչ որ մարդուց դուրս է գալիս, ա՛յն է, որ պղծում է մարդուն,
Il dit aussi: «Ce qui, sort de l'homme, voilà ce qui le rend impur!
21 որովհետեւ ներսից, մարդկանց սրտից են ելնում չար խորհուրդները՝ շնութիւն, պոռնկութիւն,
car c'est de l'intime du coeur des hommes que sortent les pensées mauvaises: fornications, vols, homicides,
22 գողութիւն, սպանութիւն, ագահութիւն, չարութիւն, նենգութիւն, գիջութիւն, չար նախանձ, հայհոյանք, ամբարտաւանութիւն, անզգամութիւն:
adultères, rapacités, méchancetés, tromperie, impudicité, envie, calomnie, orgueil, démence.
23 Այս բոլոր չարիքները ներսից են ելնում եւ պղծում մարդուն»:
Toutes ces mauvaises choses sortent du dedans et rendent l'homme impur.»
24 Եւ այնտեղից վեր կացաւ եկաւ Տիւրոսի ու Սիդոնի սահմանները. եւ մի տուն մտնելով՝ չէր ուզում, որ որեւէ մէկն իմանայ իր այնտեղ լինելը, սակայն չկարողացաւ թաքնուած մնալ:
Parti de là, Jésus se rendit vers les frontières de Tyr et de Sidon. Il voulait, dans la maison où il entra, rester inconnu; mais il ne lui fut pas possible de demeurer caché,
25 Նրա մասին լսեց մի կին, որի դուստրը տառապում էր պիղծ ոգուց. սա եկաւ ընկաւ նրա ոտքերը:
car aussitôt qu'elle apprit sa présence, une femme, dont la fille était possédée d'un Esprit impur, entra auprès de lui et se jeta à ses pieds.
26 Այս կինը հեթանոս էր, փիւնիկ-ասորի ազգից. աղաչում էր նրան, որ իր աղջկանից դեւը հանի:
Cette femme, syro-phénicienne de naissance, était païenne. Elle lui demanda de chasser de sa fille le démon.
27 Եւ Յիսուս նրան ասաց. «Թո՛յլ տուր, որ նախ մանուկները կշտանան, քանի որ լաւ չէ մանուկների հացը առնել եւ շների առաջ գցել»:
Il lui répondit: «Laisse d'abord se rassasier les enfants; il n'est pas bon de prendre le pain des enfants et de le jeter aux chiens.»
28 Կինը պատասխանեց եւ ասաց. «Տէ՛ր, շներն էլ մանուկների սեղանի փշրանքներից են կերակրւում»:
Elle répliqua en disant: «Si, Seigneur, même les chiens mangent, sous la table, quelques-unes des miettes des enfants.»
29 Եւ նա ասաց նրան. «Այդ խօսքիդ համար գնա՛, դեւը քո աղջկանից դուրս ելաւ»:
Alors il lui dit: «A cause de cette parole, va! le démon est sorti de ta fille!»
30 Կինը գնաց իր տունը եւ դեւին ելած գտաւ, իսկ աղջկան՝ պառկած մահճի վրայ:
Elle retourna chez elle et trouva l'enfant reposant sur son lit; le démon était chassé.
31 Եւ դարձեալ դուրս ելնելով Տիւրոսի եւ Սիդոնի սահմաններից, եկաւ Գալիլիայի ծովեզրը, Դեկապոլսի սահմաններից ներս:
Il reprit sa route, partit des environs de Tyr et revint par Sidon vers la mer de Galilée en traversant le territoire de la Décapole.
32 Նրա առաջ բերեցին մի խուլ ու համր մարդ եւ աղաչեցին, որ իր ձեռքը դնի նրա վրայ:
On lui amena un sourd qui parlait difficilement et on le pria d'étendre la main sur lui.
33 Եւ Յիսուս նրան ամբոխից մի կողմ տանելով՝ իր մատները դրեց նրա ականջների մէջ եւ այնտեղ թքեց. ապա բռնեց նրա լեզուից.
Il le conduisit hors de la foule, à l'écart, lui mit les doigts dans les oreilles, et toucha sa langue avec de la salive;
34 դէպի երկինք նայեց, հոգոց հանեց եւ ասաց՝ Եփփաթա, որ նշանակում է՝ բացուի՛ր:
puis, levant les yeux au ciel, il poussa un soupir et lui dit: «Ephphatah; (ce mot signifie: ouvre-toi).
35 Եւ իսկոյն նրա լսողութիւնը բացուեց, եւ լեզուի կապանքներն ընկան, եւ խօսում էր ուղիղ:
Les oreilles de ce sourd s'ouvrirent, et sa langue attachée se délia sur-le-champ: il parlait distinctement.
36 Եւ նա նրանց պատուիրեց, որ ոչ ոքի չասեն. բայց ինչքան էլ նա պատուիրում էր նրանց, նրանք է՛լ աւելի էին տարածում:
Il leur recommanda de n'en rien dire à personne; mais plus il le leur recommandait, plus ils le publiaient partout;
37 Եւ աւելի ու աւելի էին զարմանում եւ ասում. «Սա ամէն ինչ լաւ արեց, որովհետեւ խուլերին լսել է տալիս եւ համրերին՝ խօսել»:
plus aussi était profonde leur surprise: Ils disaient: «Tout ce qu'il a fait est parfait! les sourds, il les fait entendre! les muets, il les fait parler!»
