< ՄԱՐԿՈՍ 4 >

1 Նորից նա սկսեց ուսուցանել ծովեզերքի մօտ, եւ նրա շուրջը խռնուեց բազում ժողովուրդ, այնպէս որ նա մտաւ ու նստեց մի նաւակի մէջ, ծովի վրայ, մինչ ամբողջ ժողովուրդը ծովեզերքին շուրջանակի բռնել էր ցամաքը:
ଜୀସୁ ଗାଲିଲି ସାମ୍‌ଦୁରି ଗାଟୁତା ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଜା଼ପ୍‌ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି, ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ସାମ୍‌ଦୁରିତା ମାନି ର଼ ଡଂଗତା ହାଜାନା କୁଗିତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଲ଼କୁ ସାମ୍‌ଦୁରି ଗାଟୁତା ନିଚାମାଚେରି ।
2 Եւ նա առակներով նրանց շատ բան էր ուսուցանում եւ նրանց ասում իր քարոզութեան մէջ.
ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହା଼ରେକା ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ଜା଼ପ୍‌ହିହିଁ ଏଲେଇଚେସି ।
3 «Լսեցէ՛ք, ահաւասիկ մի սերմանող սերմանելու ելաւ:
“ୱେଞ୍ଜୁ, ମେହ୍‌ଦୁ ର଼ ବିଚା ମାଟିନାସି ବିଚା ମାଟାଲି ହ଼ତେସି ।
4 Եւ պատահեց, որ սերմանելու ժամանակ սերմի մի մասն ընկաւ ճանապարհի եզերքը, եւ թռչունները եկան ու կերան այն:
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ମାଟିମାଚାଟି କଚେକା ବିଚା ଜିରୁତା ରୀତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ପଟାୟାଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ ପା଼ଡ଼େୟି ପେର୍‌ହା ତିଚୁ ।
5 Ուրիշ մի մաս ընկաւ ապառաժի վրայ, որտեղ շատ հող չկար. եւ շուտով բուսաւ, որովհետեւ հողը խորը չէր.
ଅ଼ଡ଼େ କଚେକା ବିଚା ଇଚାୟି ଇର୍‌ଆ ମାନି ୱାଲ୍‌କା ଲାକ ରୀତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଊଣା ଇର୍‌ଆ ମାଚାକି ଗା଼ଡ଼େକେଏ ନେୟିଁତେ,
6 բայց երբ արեւը ծագեց, խանձուեց. եւ քանի որ արմատներ չունէր, չորացաւ:
ସାମା ୱେ଼ଡ଼ା ଆ଼ଡାଲିଏ ନେୟାଁ ମାଚାୟି ୱେହା ହାଚେ ଇଞ୍ଜାଁ ହୀରୁ ଜୀଆତାକି ୱା଼ୟାନା ହା଼ହାହାଚେ ।
7 Մի ուրիշ մաս ընկաւ փշերի մէջ. փշերը բարձրացան եւ խեղդեցին այն, եւ պտուղ չտուեց:
ଅ଼ଡ଼େ କଚେକା ବିଚା ହା଼ପ୍‌କା ବୂଟାତା ରୀତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ପ୍‌କା ବୂଟା ପାଡାଆ଼ହାନା ଆର୍ନା ଡାକିତି ପ୍ଡିକ୍‌ହାତୁସ୍ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟାଆତେ ।
8 Իսկ մի ուրիշ մաս էլ ընկաւ լաւ հողի վրայ, բուսնելով աճեց ու պտուղ տուեց. մէկի դիմաց՝ երեսուն, մէկի դիմաց՝ վաթսուն եւ մէկի դիմաց՝ հարիւր»:
ଅ଼ଡ଼େ କଚେକା ବିଚା ନେହିଁ ବୂମିତା ରୀତେ, ଏ଼ଦି ନେୟାହାଁ ପାଡାଆ଼ହାନା, କଡ଼େଦସ, ତୀନିକ଼ଡ଼ି, ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବିତେ ।”
9 Եւ ասում էր. «Ով որ լսելու ականջ ունի, թող լսի»:
ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ୱେଞ୍ଜାଲି ଆମ୍ବାଆରାକି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍‌ମ୍ବାସି ।”
10 Եւ երբ առանձին մնաց, նրա շուրջը եղողները, աշակերտների հետ միասին, հարցրին նրան այս առակի մասին:
୧୦ଜୀସୁ ରଅସିଏ ମାଚାଟି ତାନି ତଲେତି ଏଚରଜା଼ଣା ଇଞ୍ଜାଁ ବା଼ରଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ଏ଼ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ଏ଼ନାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେଚେରି ।
11 Եւ նրանց ասաց. «Ձեզ է տրուած իմանալ Աստծու արքայութեան խորհուրդները, բայց նրանց համար, որ ձեզնից դուրս են, ամէն ինչ առակներով կը լինի,
୧୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତି ଡ଼ୁଗାମାନାଣି ପୁଞ୍ଜାଲି ମିଙ୍ଗେ ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ହୀପ୍‌କି ଆ଼ହାମାନେ, ସାମା ପାଙ୍ଗାତି ବାରେ ଲ଼କୁତାକି ଈ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତାତଲେ ୱେସ୍‌ପି ଆ଼ହିମାନେ,
12 որպէսզի նայելով հանդերձ չտեսնեն եւ լսելով հանդերձ չիմանան, որ մի գուցէ երբեւէ դարձի գան, եւ իրենց ներուի»:
୧୨ଏ଼ନିକିଁ, “ଏ଼ୱାରି ମେସି ମେସିହିଁ, ମେହ୍‌ଅରି; ଇଞ୍ଜାଁ ୱେଞ୍ଜିୱେଞ୍ଜିହିଁ, ତେଲ୍‌ହଅରି, ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ୱେଣ୍ତା ୱା଼ତିହିଁମା, ପା଼ପୁଟି ପିସ୍‌ପି ଆ଼ତେରିମା ।”
13 Եւ ասաց նրանց. «Այս առակը չէ՞ք հասկանում, ապա ինչպէ՞ս պիտի հասկանաք բոլոր առակները:
୧୩ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଈ ପୁଣ୍‌ମ୍ବି କିନାଣି ପୁଞ୍ଜି ହିଲଅତେରି? ଆତିହିଁ ନା଼ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ଏ଼ନିକିଁ ପୁଞ୍ଜେରି?
14 Նա, որ սերմանում է, Աստծու խօսքն է սերմանում:
୧୪ଆମ୍ବାଆସି ମାହାପୂରୁ ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାସି ଏ଼ୱାସି ବିଚା ମାଟିନାସି ।
15 Ճանապարհի եզերքին սերմանուածները այն մարդիկ են, որոնք լսում են խօսքը, եւ սատանան գալիս է եւ դուրս է հանում նրանց սրտերի մէջ սերմանուած խօսքը:
୧୫ଆମିନି ଗାଟାରି ୱେନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ୱେଚି ଦେବୁଣିଏ ସୟତାନ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ୱେଣ୍‌ମ୍ବି ଆ଼ହାମାନି ବ଼ଲୁ ମୀଞ୍ଜାଅ଼ନେ, ଏ଼ୱାରି ଜିରୁ ଦାରିତା ରିତି ବିଚାଲେହେଁତାରି ।
16 Ապառաժի վրայ սերմանուածները այն մարդիկ են, որ, երբ լսում են խօսքը, իսկոյն ուրախութեամբ ընդունում են այն,
୧୬ଏଲେକିହିଁଏ ୱାଲି ଲାକ ରିହାମାନି ବିଚାଲେହେଁତାରି, ଏ଼ ବ଼ଲୁ ୱେଣ୍‌ମ୍ବନିଏ ରା଼ହାଁଟି ନାମିନେରି,
17 եւ որովհետեւ իրենց մէջ արմատներ չունեն, այլ մի որոշ ժամանակի համար են, երբ խօսքի պատճառով նեղութիւն կամ հալածանք է վրայ հասնում, իսկոյն գայթակղւում են:
୧୭ସାମା ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ହୀରୁ ଜୀଆତାକି ଗା଼ଡ଼େକା ତାକି ତୀରି ମାନେରି, ଡା଼ୟୁ ମାହାପୂରୁ ବ଼ଲୁ ତାକି କସ୍ତ ବା଼ଦା ୱା଼ତିସାରେ ଦେବୁଣିଏ ପିହ୍‌ନେରି, ଏ଼ୱାରି ଊଣା ଇର୍‌ଆ ମାନି ୱାଲ୍‌କା ଲାକତି ବିଚାଲେହେଁତାରି ।
18 Իսկ նրանք, որ սերմանուեցին փշերի մէջ, այն մարդիկ են, որ լսում են խօսքը,
୧୮ହା଼ପ୍‌କା ବୂଟାତା ମାଟିତି ବିଚା ଏ଼ୱାରି, ଆମ୍ବାଆରି ବ଼ଲୁତି ୱେନେରି,
19 սակայն այս աշխարհի հոգսերը եւ հարստութեան պատրանքները ներխուժում եւ խեղդում են խօսքը, եւ այն անպտուղ է լինում: (aiōn g165)
୧୯ଦାର୍‌ତିତି ଅଣ୍‌ପୁ ଦ଼ନତି ବାରେ ଜୂପ୍‌କା ହ଼ଡାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ପ୍ଡିକ୍‌ହାତୁହ୍‌ନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟାଲି ଆ଼ଡେଏ । (aiōn g165)
20 Եւ լաւ հողի մէջ սերմանուածները այն մարդիկ են, որ լսում են խօսքը եւ ընդունում ու պտուղ են տալիս. մէկի դիմաց՝ երեսուն, մէկի դիմաց՝ վաթսուն եւ մէկի դիմաց՝ հարիւր»:
୨୦ଅ଼ଡ଼େ ଆମିନି ଗାଟାରି କାତା ୱେନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ନାମିନେରି, ଅ଼ଡ଼େ କଡ଼େଦସ, ତୀନିକ଼ଡ଼ି, ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବିନେରି, ଏ଼ୱାରି ନେହିଁ ବୂମିତା ମାଟିତି ବିଚାଲେହେଁତାରି ।”
21 Եւ նրանց ասաց. «Միթէ ճրագը բերւում է, որ կաթսայի կամ մահճի տա՞կ դրուի: Չէ՞ որ աշտանակի վրայ է դրւում:
୨୧ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ଦୀୱଁ ଡ଼ୀସାନା ମା଼ଣା ପ୍ଡିକ୍‌ହାନା କି କାଟେଲି ଡ଼଼ଇ ଇଟିନେସି? ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ନାଆଁ ଦୀୱଁ ସ଼ଡ଼ାତା ଇଟଅସି?
22 Արդ, ծածուկ բան չկայ, որ չյայտնուի, եւ գաղտնի բան չի եղել, որ ի յայտ չգայ:
୨୨ଇଚିହିଁ ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ଆଗାଟାୟି ଏ଼ନାୟି ଜିକେଏ ଡ଼ୁଗାନା ଡ଼ୟେଏ; ଏ଼ନାୟି ଡ଼ୁଗାନା ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ଦି ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ହାଲି ଡ଼ୁଗାମାନେ ।
23 Թէ մէկը լսելու ականջ ունի, թող լսի»:
୨୩ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରାକି ୱେଞ୍ଜାଲି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍‌ମ୍ବାସି ।”
24 Եւ նրանց ասաց. «Զգո՛յշ եղէք, թէ ինչ էք լսում, եւ ինչ որ լսում էք, աւելին կը տրուի ձեզ. ինչ չափով, որ չափում էք, նոյնով Աստուած պիտի չափի ձեզ համար:
୨୪ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ନାଆଁ ୱେଞ୍ଜି ମାଞ୍ଜେରି ଏ଼ କାତାତା ଜାଗ୍ରାତା, ଆମିନି ମା଼ଣା ତଲେ ଲା଼ଚିଦେରି, ଏ଼ ମା଼ଣା ତଲେ ମିଙ୍ଗେ ଲା଼ଚା ହିୟାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ ମୀରୁ ହା଼ରେକା ବେଟାଆ଼ଦେରି ।
25 Ով որ ունի, նրան պիտի տրուի. իսկ ով որ չունի, նրանից պիտի վերցուի, ինչ էլ որ նա ունի»:
୨୫ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରାକି ମାନେ ଏ଼ୱାଣାକି ହୀପ୍‌କି ଆ଼ନେ; ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରାକି ହିଲେଏ, ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ମାନେ, ଏ଼ଦାଆଁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଅ଼ୱିଆ଼ନେ ।”
26 Եւ ասում էր. «Այսպէ՛ս է Աստծու արքայութիւնը. որպէս թէ մի մարդ հողի մէջ սերմեր ցանի.
୨୬ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଲେଇଚେସି, “ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜି ଇଲେତାୟି, ଏ଼ନିକିଁ ର଼ ମାଣ୍‌ସି ବୂମିତା ବିଚା ମାଟିନେସି;
27 եւ նա ննջի թէ վեր կենայ, գիշեր եւ ցերեկ, սերմերը կը բուսնեն ու կ՚աճեն,
୨୭ଇଞ୍ଜାଁ ଲା଼ଆଁୟାଁ ଇଦା କିନେସି ଅ଼ଡ଼େ ମାଦେନା ତେଃଏଲିନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ବିଚା ଏ଼ନିଆ଼ହିଁ ଗଜା ଆ଼ହାଁ ପାଡାଆ଼ନେ ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ୱାସି ପୁନଅସି ।
28 եւ նա չի իմանայ, թէ հողը ինքն իրենից բերք է տալիս. նախ՝ խոտը, ապա՝ հասկը եւ ապա՝ ատոք ցորենը հասկի մէջ:
୨୮ଗ଼ହଁ ବୂମିଟି ତା଼ନୁଏ ନେୟିଁନେ, ତଲିଏ ଆ଼କୁ ଆ଼ନେ ଡା଼ୟୁ ଜେ଼ଙ୍ଗୁ ଅ଼ଡ଼େ ଡା଼ୟୁ ଜେ଼ଙ୍ଗୁତି ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ନେ ।
29 Սակայն երբ սերմը իր պտուղը տայ, իսկոյն մանգաղ է ուղարկում, որովհետեւ հնձի ժամանակը հասել է»:
୨୯ସାମା ଆର୍ନା କାମ୍ବିସାରେ ମାଟିତାସି ଏ଼ ଆର୍ନାତି କ଼ଚାଡୱେଲି ତଲେ ଦା଼ଃଆନେସି ।”
30 Եւ ասում էր. «Ինչի՞ նմանեցնենք Աստծու արքայութիւնը կամ ի՞նչ օրինակով ներկայացնենք այն.
୩୦ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ମା଼ର ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜି ଏ଼ନାଆଁତଲେ ତୂକ୍‌ନାୟି? ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ନିଲେହେଁତି ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତାତଲେ ୱେହ୍‌ନାୟି?
31 նման է մանանեխի հատիկին, որը, երբ սերմանւում է հողի մէջ, աւելի մանր է լինում, քան երկրի վրայ եղող բոլոր սերմերը.
୩୧ଏ଼ଦି ର଼ ହାର୍ସୁ ପା଼ଡ଼େୟି ଲେହେଁ; ବୂମିତା ମାଟିନି ବେ଼ଲାତା ଏ଼ଦି ଦାର୍‌ତିତି ବାରେ ପା଼ଡ଼େୟି କିହାଁ ଊଣା,
32 իսկ երբ սերմանուի, բուսնում եւ լինում է աւելի մեծ, քան ամէն տունկ, եւ արձակում է մեծ ճիւղեր, այնքան, որ երկնքի թռչունները նրա հովանու տակ կարող են բնակուել»:
୩୨ସାମା ମାଟିତି ଜେ଼ଚ ପାଡାଆ଼ହାନା ବାରେ କୁଚା କିହାଁ କାଜାୟି ଆ଼ନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦାନି କମାୟାଁ ଇଲେକିଁ କାଜାଇ ଆ଼ନୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ଗୁ ଲାକ ଊମ୍ବିନି ପଟାୟାଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ଦାନି କମାଣାଁ ବ଼ଣ ଦସାଁ ବାସାଆ଼ନୁ ।”
33 Եւ այնպիսի առակներով էր նրանց ասում խօսքը, որ կարողանային հասկանալ:
୩୩ଜୀସୁ ଇଲେକିହିଁ ହା଼ରେକା ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେସିହିଁ ଏ଼ୱାରି ପୁନିଲେହେକିଁ ମାହାପୂରୁ କାତା ୱେସିମାଚେସି,
34 Եւ առանց առակի նրանց հետ ոչինչ չէր խօսում, բայց իր աշակերտների համար առանձին ամէն ինչ մեկնում էր:
୩୪ଅ଼ଡ଼େ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ଆଟ୍‌ଆନା ଜୀସୁ ଏ଼ନାଆଁୱା ୱେସି ହିଲାଆତେସି, ସାମା ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ବେ଼ଲାତା ତାମି ସୀସୁୟାଁଣି ବାରେ ପୁଣ୍‌ମ୍ବି କିହିମାଚେସି ।
35 Այդ նոյն օրը, երեկոյեան դէմ, աշակերտներին ասաց. «Եկէ՛ք անցնենք ծովի միւս կողմը»:
୩୫ଏ଼ ଦିନା ମିଡ଼୍‌ଅଲା ବେ଼ଲା ଜୀସୁ ତାମି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ୱା଼ଦୁ ମା଼ର ସାମ୍‌ଦୁରି ଆତାଲା ହାନ ।”
36 Թողնելով ժողովրդին՝ նրան իրենց հետ տարան նաւակով, ինչպէս նաեւ՝ միւս նաւակները, որ նրա հետ էին:
୩୬ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁଣି ପିସାନା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିଁ ଡଂଗତା ମାଚେସି ଏଲେକିହିଁଏ ଅ଼ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏମ୍ବାଆଁ ଏଚରଗଟା ଡଂଗାଁୟାଁ ଜିକେଏ ମାଚୁ ।
37 Եւ մեծ հողմամրրիկ բարձրացաւ ու ալիքները նաւակի մէջ էր թափում, այնպէս որ նաւակը գրեթէ լցւում էր:
୩୭ଇଞ୍ଜାଁ ଦେବୁଣିଏ ହା଼ରେକା କାଜା ଗା଼ଲି ଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଡଂଗ ସାମ୍‌ଦୁରିତି ଗା଼ଲିତାକି ମୁଞ୍ଜାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେ ।
38 Իսկ ինքը նաւախելի կողմը բարձի վրայ ննջում էր. նրան արթնացրին եւ ասացին. «Վարդապե՛տ, քեզ համար բնաւ հոգ չէ՞, որ ահա մենք կորչում ենք»:
୩୮ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଡଂଗତି ଡା଼ୟୁୱାକି ର଼ ମୂଲାତା ତା଼ର୍‌ପୁ ଆ଼ଂଗାନା ଇଦା କିହାମାଚେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିକ୍‌ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ମା଼ର ହାନାୟିଦେଁ ନିଙ୍ଗେ ଅଣ୍‌ପୁ ହିଲେଏ କି?”
39 Եւ նա, արթնանալով, սաստեց հողմին եւ ասաց ծովին. «Դադարի՛ր, լռի՛ր»: Եւ հողմը դադարեց, ու մեծ խաղաղութիւն եղաւ:
୩୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ନିଙ୍ଗାନା ଗା଼ଲିତି ଦାକା ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଡୂଙ୍ଗାମୁ” ଇଞ୍ଜାଁ ସାମ୍‌ଦୁରିତି ଏଲେଇଚେସି, “ସାପି ଆ଼ମୁ” ଏମ୍ବାଟିଏ ଗା଼ଲି ପାଲେଏ ଆ଼ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେ ସୂସ୍ତି ଆ଼ତେ ।
40 Եւ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ այդպէս վախկոտ էք. դեռեւս հաւատ չունէ՞ք»:
୪୦ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚେକା ଆଜିମାଞ୍ଜେରି? ମୀ ନାମୁ ହିଲେଏ କି?”
41 Եւ նրանք սաստիկ վախեցան եւ միմեանց ասում էին. «Ո՞վ է արդեօք սա, որ թէ՛ հողմը, թէ՛ ծովը հնազանդւում են սրան»:
୪୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ଆଜାନା ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ କାତା ଆ଼ତେରି, “ଈୱାସି ଆମ୍ବାଆସି? ଗା଼ଲି ଅ଼ଡ଼େ ସାମ୍‌ଦୁରି ଜିକେଏ ଈୱାଣି ହା଼ଡା ମା଼ନୱି ଆ଼ହିମାନୁ ।”

< ՄԱՐԿՈՍ 4 >