ՄԱՐԿՈՍ 4
1 Նորից նա սկսեց ուսուցանել ծովեզերքի մօտ, եւ նրա շուրջը խռնուեց բազում ժողովուրդ, այնպէս որ նա մտաւ ու նստեց մի նաւակի մէջ, ծովի վրայ, մինչ ամբողջ ժողովուրդը ծովեզերքին շուրջանակի բռնել էր ցամաքը:
Kahchu tyigha tane ootatech tu chok tghamweh: kahchu natlone yinkhadesha, kahchu tachin ela ehkyiya, kahchu tu chok tih ali; kahchu atghe tane natlone tike wohzon.
2 Եւ նա առակներով նրանց շատ բան էր ուսուցանում եւ նրանց ասում իր քարոզութեան մէջ.
Kahchu yachioteh ooli natlon yughotyeh, kahchu toowe ehti otsiootihi,
3 «Լսեցէ՛ք, ահաւասիկ մի սերմանող սերմանելու ելաւ:
Oochu atahtsuk; Oochu hadesha otles alihi tane anihyihi niyilihi gha:
4 Եւ պատահեց, որ սերմանելու ժամանակ սերմի մի մասն ընկաւ ճանապարհի եզերքը, եւ թռչունները եկան ու կերան այն:
Kahchu intyizon achunihyehti, tahkine yainkhyi tinkuzze, kahchu chua etye yaghatehtyetllon.
5 Ուրիշ մի մաս ընկաւ ապառաժի վրայ, որտեղ շատ հող չկար. եւ շուտով բուսաւ, որովհետեւ հողը խորը չէր.
Kahchu tahke nooghinklit tsyetgha, atu oonchadi tike ooliite; kahchu kwete ghanaghiyu, atu tike tatghoe:
6 բայց երբ արեւը ծագեց, խանձուեց. եւ քանի որ արմատներ չունէր, չորացաւ:
Ahwole chelon sa niniya, maziche ninihklitlon; aha oona maghaye toontooeyi, ayi ihe taihtsutii.
7 Մի ուրիշ մաս ընկաւ փշերի մէջ. փշերը բարձրացան եւ խեղդեցին այն, եւ պտուղ չտուեց:
Kahchu tahke nooghinklit ghoos chine chok tgha, kahchu ghoos chine chok ghanaghiyu, kahchu klighatanityetUon, kahchu atuli machiche oolilon.
8 Իսկ մի ուրիշ մաս էլ ընկաւ լաւ հողի վրայ, բուսնելով աճեց ու պտուղ տուեց. մէկի դիմաց՝ երեսուն, մէկի դիմաց՝ վաթսուն եւ մէկի դիմաց՝ հարիւր»:
Kahchu achu nooghinklitlon tike oochu ti, kahchu machiche ooghilyelon ghanaghiyu yu kahchu tainyezho; kahchu yahlonihyu tahke taoketyi tahke chu edzetaiti ketyi, tahke chu keoneti ketyi.
9 Եւ ասում էր. «Ով որ լսելու ականջ ունի, թող լսի»:
Koohchu yehti, Yaghi matsaghe ooli, inkai ootootsuke yehti.
10 Եւ երբ առանձին մնաց, նրա շուրջը եղողները, աշակերտների հետ միասին, հարցրին նրան այս առակի մասին:
Kootoo chlatyo ayi yehkatyelichi yaghi chu keneti onketi matgha tawotya yehti kawotzutne gha.
11 Եւ նրանց ասաց. «Ձեզ է տրուած իմանալ Աստծու արքայութեան խորհուրդները, բայց նրանց համար, որ ձեզնից դուրս են, ամէն ինչ առակներով կը լինի,
Kalichu toewela ooli yehti, Naghunni aghaoochuneoh aoontye atawohtihiglia tyewotye hai koosti Nagha Tgha kyeyi: ahwole ayine tsehtsi natihne, atghe ooli keowaahch yehe achatih:
12 որպէսզի նայելով հանդերձ չտեսնեն եւ լսելով հանդերձ չիմանան, որ մի գուցէ երբեւէ դարձի գան, եւ իրենց ներուի»:
Wai oochui, kahchu atu hlyenahotihi gha; kahchu ooghatitsukooh ooghatootsukassi lon, kahchu atu klaghatootsukassilon; koohchu oolita ghooghanetyela, koometselihi kooya oone oochatulel akhe.
13 Եւ ասաց նրանց. «Այս առակը չէ՞ք հասկանում, ապա ինչպէ՞ս պիտի հասկանաք բոլոր առակները:
Kahchu toowela ooli yehti, Tiyeghakehe atawahtiha ooli kehe yaghaghahtai kehe? koohchu yeghateh atawahtiha atghe otech?
14 Նա, որ սերմանում է, Աստծու խօսքն է սերմանում:
Oonehyene oonehyoh sa.
15 Ճանապարհի եզերքին սերմանուածները այն մարդիկ են, որոնք լսում են խօսքը, եւ սատանան գալիս է եւ դուրս է հանում նրանց սրտերի մէջ սերմանուած խօսքը:
Kahchu aghatane tinkuzze tatihne sa chunihyehti; ahwole kootoo ooghatitsukassi kooh ghaghatai metseli kwoto otsidesha, kahchu yazake yuhniyatiooh yadzye ta otsi.
16 Ապառաժի վրայ սերմանուածները այն մարդիկ են, որ, երբ լսում են խօսքը, իսկոյն ուրախութեամբ ընդունում են այն,
Kahchu aghatane chunihye ine tsye tgha; kootoo sa ooghatitsuk, kwete neooatiooh soochanetye;
17 եւ որովհետեւ իրենց մէջ արմատներ չունեն, այլ մի որոշ ժամանակի համար են, երբ խօսքի պատճառով նեղութիւն կամ հալածանք է վրայ հասնում, իսկոյն գայթակղւում են:
Kahchu atu ghai ighutaklilon aghatane hahte, kwa tiootsi zon ghaghatalon, ootlwe kootoo sookhaootaya kootoo hlachatatane niwoya sa tachi kwete chahte intighatesah.
18 Իսկ նրանք, որ սերմանուեցին փշերի մէջ, այն մարդիկ են, որ լսում են խօսքը,
Kahchu aghatane ayi yachunihyene ghoos chok chine tgha; ayi sa ooghatitsuh,
19 սակայն այս աշխարհի հոգսերը եւ հարստութեան պատրանքները ներխուժում եւ խեղդում են խօսքը, եւ այն անպտուղ է լինում: (aiōn g165)
Kooh tidi tike indi, kahchu mihe atsunnetahe yu mihe tatintlon yu, kahchu machachintye achu ooli kwenachaghila otcho ooli sa, kahchu atu machiche ooli. (aiōn g165)
20 Եւ լաւ հողի մէջ սերմանուածները այն մարդիկ են, որ լսում են խօսքը եւ ընդունում ու պտուղ են տալիս. մէկի դիմաց՝ երեսուն, մէկի դիմաց՝ վաթսուն եւ մէկի դիմաց՝ հարիւր»:
Kahchu ayi mehoochunihyehe tike oochute; ayi ootitsukne sa, kahchu niooatioone, kahchu machiche ooli, tahke taoketyi enetyi, tahke chu edzetaitiketyi, tahke chu keonetiketyi.
21 Եւ նրանց ասաց. «Միթէ ճրագը բերւում է, որ կաթսայի կամ մահճի տա՞կ դրուի: Չէ՞ որ աշտանակի վրայ է դրւում:
Kahchu toowela yehti, Nachila takooche nichualli ghotwetghulle yue take ustyi koole? koohchu atu nichiooite takoochechine?
22 Արդ, ծածուկ բան չկայ, որ չյայտնուի, եւ գաղտնի բան չի եղել, որ ի յայտ չգայ:
Agha atuli nachunehi atu mewotuti; kahchu atuli tanetcha maghuchata iyu aoontye, ahwole atachuteassi.
23 Թէ մէկը լսելու ականջ ունի, թող լսի»:
Koole matsaghe oolyetane inkai ootootsukassi.
24 Եւ նրանց ասաց. «Զգո՛յշ եղէք, թէ ինչ էք լսում, եւ ինչ որ լսում էք, աւելին կը տրուի ձեզ. ինչ չափով, որ չափում էք, նոյնով Աստուած պիտի չափի ձեզ համար:
Kahchu toowela ooli yehti, Tyeke ayi ootahtsukki: ayi ihe tikeghaklyeli, ayieh nagha tsi tiketsalelassi: kahchu naghai ootaghahtsukki, ootehchi nahachuallassi.
25 Ով որ ունի, նրան պիտի տրուի. իսկ ով որ չունի, նրանից պիտի վերցուի, ինչ էլ որ նա ունի»:
Yaghi ayehi, machuallassi: kahchu yaghi atu ayehi, mehwayachutallassi koole ayi ayehi.
26 Եւ ասում էր. «Այսպէ՛ս է Աստծու արքայութիւնը. որպէս թէ մի մարդ հողի մէջ սերմեր ցանի.
Kahchu toowela ooli yehti, Koohia ootye oontye Nagha Tgha kyeyi, hletye teze oochunehyehti oodihyitl keoontye;
27 եւ նա ննջի թէ վեր կենայ, գիշեր եւ ցերեկ, սերմերը կը բուսնեն ու կ՚աճեն,
Kahchu satyi, kahchu niiya hatleke chu dzine chu, kahchu achunehyehti ghanaghihu, atu ataoti noontye sikooh.
28 եւ նա չի իմանայ, թէ հողը ինքն իրենից բերք է տալիս. նախ՝ խոտը, ապա՝ հասկը եւ ապա՝ ատոք ցորենը հասկի մէջ:
Ghoo yaghi tike atai hahte otsi ghanaghihu; hatse kloke eli, kahchu hachaghinaghiyu, kahchu otlweh ootles.
29 Սակայն երբ սերմը իր պտուղը տայ, իսկոյն մանգաղ է ուղարկում, որովհետեւ հնձի ժամանակը հասել է»:
Kahchu yaghi chiche ghanaghihuta, kwete atataz, khoo chotazze dzine eli.
30 Եւ ասում էր. «Ինչի՞ նմանեցնենք Աստծու արքայութիւնը կամ ի՞նչ օրինակով ներկայացնենք այն.
Towehchu yehtilon, Tyechi otsi gha Nagha Tgha kehchi niwowotal aoontye manatake? koole hletyi indi nighaootal aoontye?
31 նման է մանանեխի հատիկին, որը, երբ սերմանւում է հողի մէջ, աւելի մանր է լինում, քան երկրի վրայ եղող բոլոր սերմերը.
Hleoontye oochuniliyehti ehlatye yutanikluchi machiche, kwa nichalesta oonahyehe tike, eyi zon natsutli anetye oochu ihyehe tike tih:
32 իսկ երբ սերմանուի, բուսնում եւ լինում է աւելի մեծ, քան ամէն տունկ, եւ արձակում է մեծ ճիւղեր, այնքան, որ երկնքի թռչունները նրա հովանու տակ կարող են բնակուել»:
Kwa aochelesta, oochu nichulesta ayi zon otehchi yaincha anetye nichulihchassi, kahchu matatse natlon; kahchu ayiti chua yayue sacha iyue tehtsi.
33 Եւ այնպիսի առակներով էր նրանց ասում խօսքը, որ կարողանային հասկանալ:
Kahchu ayi etye akyehchi oochatihi ihe ehyatatilon, ghanawesittih oohasoohtsoo gha.
34 Եւ առանց առակի նրանց հետ ոչինչ չէր խօսում, բայց իր աշակերտների համար առանձին ամէն ինչ մեկնում էր:
Ahwole atu ya-i-ti-tyes ate atu yachiwotyehlon: kahchu sahta aghatinta, yaotatichne atghe yatatilon.
35 Այդ նոյն օրը, երեկոյեան դէմ, աշակերտներին ասաց. «Եկէ՛ք անցնենք ծովի միւս կողմը»:
Kahchu ayi dzinee, kahkachi aocha, toowehchu yehti, Onka nataghokye taityechi.
36 Թողնելով ժողովրդին՝ նրան իրենց հետ տարան նաւակով, ինչպէս նաեւ՝ միւս նաւակները, որ նրա հետ էին:
Kahchu yite kitehalon tane natlone, nighatila aoontye sikooh. Kahchu kooyeh testyetlon tachin ela ihe.
37 Եւ մեծ հողմամրրիկ բարձրացաւ ու ալիքները նաւակի մէջ էր թափում, այնպէս որ նաւակը գրեթէ լցւում էր:
Kahchu intsi chok niya, kahchu tuyune nachalon tachin ela kooyeghe tiketlalon, kwa hlilon tadesmanooh.
38 Իսկ ինքը նաւախելի կողմը բարձի վրայ ննջում էր. նրան արթնացրին եւ ասացին. «Վարդապե՛տ, քեզ համար բնաւ հոգ չէ՞, որ ահա մենք կորչում ենք»:
Ahwole atai haiseuhi, satyi tsiatakyeh: kahchu tsikiyaniha, toowehchu kiyehti Metihi, atu aghaititawoala tghataozitassi?
39 Եւ նա, արթնանալով, սաստեց հողմին եւ ասաց ծովին. «Դադարի՛ր, լռի՛ր»: Եւ հողմը դադարեց, ու մեծ խաղաղութիւն եղաւ:
Kahchu niiya, kahchu intsi tsiwoti, toowehchu yehti tu chok, Tyeke tahtsi. Kahchu intsi atyehzut, kahchu ohtye tyesghutl.
40 Եւ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ այդպէս վախկոտ էք. դեռեւս հաւատ չունէ՞ք»:
Kahchu toowela ooli yehti, Yehoogha onenatyetl aoontye? yehoogha atu a kootahti aoontye?
41 Եւ նրանք սաստիկ վախեցան եւ միմեանց ասում էին. «Ո՞վ է արդեօք սա, որ թէ՛ հողմը, թէ՛ ծովը հնազանդւում են սրան»:
Kahchu ohtye onighanintyetl, kahchu toowela klaghatati, Ye teze alontye koole intsi ateate chu tu chok yuzehtso?
