< ՄԱՐԿՈՍ 13 >

1 Երբ նա տաճարից դուրս էր գալիս, իր աշակերտներից մէկը նրան ասաց. «Վարդապե՛տ, տե՛ս ինչպիսի՜ քարեր են սրանք, եւ ինչպիսի՜ շինուածք»:
അനന്തരം മന്ദിരാദ് ബഹിർഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാണാമേകസ്തം വ്യാഹൃതവാൻ ഹേ ഗുരോ പശ്യതു കീദൃശാഃ പാഷാണാഃ കീദൃക് ച നിചയനം|
2 Յիսուս նրան պատասխան տուեց եւ ասաց. «Տեսնո՞ւմ ես այդ բոլոր շինութիւնները. ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ դրանց քարը քարի վրայ չպիտի թողնուի, որ չքանդուի»:
തദാ യീശുസ്തമ് അവദത് ത്വം കിമേതദ് ബൃഹന്നിചയനം പശ്യസി? അസ്യൈകപാഷാണോപി ദ്വിതീയപാഷാണോപരി ന സ്ഥാസ്യതി സർവ്വേ ഽധഃക്ഷേപ്സ്യന്തേ|
3 Եւ մինչ նստած էր նա Ձիթենեաց լերան վրայ, տաճարի դիմաց, Պետրոսն ու Յակոբոսը եւ Յովհաննէսն ու Անդրէասը, առանձին, հարցրին նրան.
അഥ യസ്മിൻ കാലേ ജൈതുൻഗിരൗ മന്ദിരസ്യ സമ്മുഖേ സ സമുപവിഷ്ടസ്തസ്മിൻ കാലേ പിതരോ യാകൂബ് യോഹൻ ആന്ദ്രിയശ്ചൈതേ തം രഹസി പപ്രച്ഛുഃ,
4 «Ասա՛ մեզ, ե՞րբ պիտի լինի այդ, եւ ի՞նչ կը լինի նշանը, երբ կատարուելու լինի այդ բոլորը»:
ഏതാ ഘടനാഃ കദാ ഭവിഷ്യന്തി? തഥൈതത്സർവ്വാസാം സിദ്ധ്യുപക്രമസ്യ വാ കിം ചിഹ്നം? തദസ്മഭ്യം കഥയതു ഭവാൻ|
5 Յիսուս պատասխանեց եւ ասաց նրանց. «Զգո՛յշ կացէք, ոչ ոք ձեզ չխաբի,
തതോ യാശുസ്താൻ വക്തുമാരേഭേ, കോപി യഥാ യുഷ്മാൻ ന ഭ്രാമയതി തഥാത്ര യൂയം സാവധാനാ ഭവത|
6 որովհետեւ շատեր պիտի գան իմ անունով եւ պիտի ասեն՝ ե՛ս եմ Քրիստոսը, եւ շատերին պիտի մոլորեցնեն:
യതഃ ഖ്രീഷ്ടോഹമിതി കഥയിത്വാ മമ നാമ്നാനേകേ സമാഗത്യ ലോകാനാം ഭ്രമം ജനയിഷ്യന്തി;
7 Սակայն երբ լսէք պատերազմների ձայներ կամ պատերազմների լուրեր, չխռովուէք, որովհետեւ այդ պէտք է որ լինի, բայց դեռ աշխարհի վախճանը չէ:
കിന്തു യൂയം രണസ്യ വാർത്താം രണാഡമ്ബരഞ്ച ശ്രുത്വാ മാ വ്യാകുലാ ഭവത, ഘടനാ ഏതാ അവശ്യമ്മാവിന്യഃ; കിന്ത്വാപാതതോ ന യുഗാന്തോ ഭവിഷ്യതി|
8 Ազգ ազգի դէմ պիտի ելնի եւ թագաւորութիւն՝ թագաւորութեան դէմ, եւ տեղ-տեղ երկրաշարժներ պիտի լինեն, սով եւ համաճարակ ու խռովութիւններ. բայց այդ բոլորը սկիզբն է երկանց:
ദേശസ്യ വിപക്ഷതയാ ദേശോ രാജ്യസ്യ വിപക്ഷതയാ ച രാജ്യമുത്ഥാസ്യതി, തഥാ സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ഭൂമികമ്പോ ദുർഭിക്ഷം മഹാക്ലേശാശ്ച സമുപസ്ഥാസ്യന്തി, സർവ്വ ഏതേ ദുഃഖസ്യാരമ്ഭാഃ|
9 Եւ դեռ ձեզ էլ պիտի մատնեն ատեանների, եւ ժողովարանների մէջ պիտի տանջուէք. եւ ինձ համար կուսակալների ու թագաւորների առաջ պիտի կանգնէք՝ ի վկայութիւն նրանց:
കിന്തു യൂയമ് ആത്മാർഥേ സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, യതോ ലോകാ രാജസഭായാം യുഷ്മാൻ സമർപയിഷ്യന്തി, തഥാ ഭജനഗൃഹേ പ്രഹരിഷ്യന്തി; യൂയം മദർഥേ ദേശാധിപാൻ ഭൂപാംശ്ച പ്രതി സാക്ഷ്യദാനായ തേഷാം സമ്മുഖേ ഉപസ്ഥാപയിഷ്യധ്വേ|
10 Բայց նախ պէտք է, որ Աւետարանը քարոզուի բոլոր հեթանոսների մէջ:
ശേഷീഭവനാത് പൂർവ്വം സർവ്വാൻ ദേശീയാൻ പ്രതി സുസംവാദഃ പ്രചാരയിഷ്യതേ|
11 Եւ երբ ձեզ տանեն յանձնելու, առաջուց հոգ մի՛ արէք եւ մի՛ մտածէք, թէ ինչ պիտի խօսէք, այլ, ինչ որ ձեզ տրուի այդ նոյն ժամին, ա՛յն խօսեցէք, որովհետեւ դո՛ւք չէ, որ պիտի խօսէք, այլ՝ Սուրբ Հոգին:
കിന്തു യദാ തേ യുഷ്മാൻ ധൃത്വാ സമർപയിഷ്യന്തി തദാ യൂയം യദ്യദ് ഉത്തരം ദാസ്യഥ, തദഗ്ര തസ്യ വിവേചനം മാ കുരുത തദർഥം കിഞ്ചിദപി മാ ചിന്തയത ച, തദാനീം യുഷ്മാകം മനഃസു യദ്യദ് വാക്യമ് ഉപസ്ഥാപയിഷ്യതേ തദേവ വദിഷ്യഥ, യതോ യൂയം ന തദ്വക്താരഃ കിന്തു പവിത്ര ആത്മാ തസ്യ വക്താ|
12 Եղբայրն իր եղբօրը մահուան պիտի մատնի, եւ հայրը՝ որդուն. եւ որդիները հայրերի դէմ պիտի ելնեն ու պիտի սպանեն նրանց:
തദാ ഭ്രാതാ ഭ്രാതരം പിതാ പുത്രം ഘാതനാർഥം പരഹസ്തേഷു സമർപയിഷ്യതേ, തഥാ പത്യാനി മാതാപിത്രോ ർവിപക്ഷതയാ തൗ ഘാതയിഷ്യന്തി|
13 Եւ իմ անուան համար բոլորից պիտի ատուէք. բայց ով որ մինչեւ վերջ համբերի, նա կը փրկուի»:
മമ നാമഹേതോഃ സർവ്വേഷാം സവിധേ യൂയം ജുഗുപ്സിതാ ഭവിഷ്യഥ, കിന്തു യഃ കശ്ചിത് ശേഷപര്യ്യന്തം ധൈര്യ്യമ് ആലമ്ബിഷ്യതേ സഏവ പരിത്രാസ്യതേ|
14 «Եւ երբ տեսնէք սարսափելի պղծութիւնը՝ տեղ գտած այնտեղ, ուր չպէտք է լինէր (ով կարդում է, թող իմանայ), այն ժամանակ նրանք, որ Հրէաստանում են, լեռները թող փախչեն.
ദാനിയേൽഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം സർവ്വനാശി ജുഗുപ്സിതഞ്ച വസ്തു യദാ ത്വയോഗ്യസ്ഥാനേ വിദ്യമാനം ദ്രക്ഷഥ (യോ ജനഃ പഠതി സ ബുധ്യതാം) തദാ യേ യിഹൂദീയദേശേ തിഷ്ഠന്തി തേ മഹീധ്രം പ്രതി പലായന്താം;
15 եւ ով տանիքի վրայ է, թող չիջնի եւ տուն չմտնի՝ այնտեղից բան վերցնելու.
തഥാ യോ നരോ ഗൃഹോപരി തിഷ്ഠതി സ ഗൃഹമധ്യം നാവരോഹതു, തഥാ കിമപി വസ്തു ഗ്രഹീതും മധ്യേഗൃഹം ന പ്രവിശതു;
16 եւ ով արտի մէջ է, թող ետ չդառնայ՝ իր զգեստները վերցնելու:
തഥാ ച യോ നരഃ ക്ഷേത്രേ തിഷ്ഠതി സോപി സ്വവസ്ത്രം ഗ്രഹീതും പരാവൃത്യ ന വ്രജതു|
17 Բայց վա՜յ յղիներին եւ ստնտուներին այն օրերին:
തദാനീം ഗർബ്ഭവതീനാം സ്തന്യദാത്രീണാഞ്ച യോഷിതാം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി|
18 Աղօթեցէ՛ք, որ ձմեռ ժամանակ չլինի դա:
യുഷ്മാകം പലായനം ശീതകാലേ യഥാ ന ഭവതി തദർഥം പ്രാർഥയധ്വം|
19 Այդ օրերը պիտի լինեն օրեր այնպիսի նեղութիւնների, որոնց նմանը չի եղել երբեք արարչագործութեան սկզբից մինչեւ այժմ եւ չի էլ լինի:
യതസ്തദാ യാദൃശീ ദുർഘടനാ ഘടിഷ്യതേ താദൃശീ ദുർഘടനാ ഈശ്വരസൃഷ്ടേഃ പ്രഥമമാരഭ്യാദ്യ യാവത് കദാപി ന ജാതാ ന ജനിഷ്യതേ ച|
20 Եւ եթէ Աստուած այդ օրերը իր ընտրեալների համար չկարճէր, ոչ մի մարդ չէր ազատուի. բայց նա իր ընտրեալների պատճառով, - որոնց ընտրեց, - կարճեց այդ օրերը:
അപരഞ്ച പരമേശ്വരോ യദി തസ്യ സമയസ്യ സംക്ഷേപം ന കരോതി തർഹി കസ്യാപി പ്രാണഭൃതോ രക്ഷാ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി, കിന്തു യാൻ ജനാൻ മനോനീതാൻ അകരോത് തേഷാം സ്വമനോനീതാനാം ഹേതോഃ സ തദനേഹസം സംക്ഷേപ്സ്യതി|
21 Այն ժամանակ եթէ մէկը ձեզ ասի, թէ՝ «Ահա՛ այստեղ է Քրիստոսը կամ այնտեղ», չհաւատաք.
അന്യച്ച പശ്യത ഖ്രീഷ്ടോത്ര സ്ഥാനേ വാ തത്ര സ്ഥാനേ വിദ്യതേ, തസ്മിൻകാലേ യദി കശ്ചിദ് യുഷ്മാൻ ഏതാദൃശം വാക്യം വ്യാഹരതി, തർഹി തസ്മിൻ വാക്യേ ഭൈവ വിശ്വസിത|
22 որովհետեւ սուտ քրիստոսներ եւ սուտ մարգարէներ պիտի ելնեն եւ նշաններ ու զարմանալի գործեր պիտի ցոյց տան՝ մոլորեցնելու նպատակով, եթէ հնար լինի, նոյնիսկ ընտրեալներին:
യതോനേകേ മിഥ്യാഖ്രീഷ്ടാ മിഥ്യാഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച സമുപസ്ഥായ ബഹൂനി ചിഹ്നാന്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണി ച ദർശയിഷ്യന്തി; തഥാ യദി സമ്ഭവതി തർഹി മനോനീതലോകാനാമപി മിഥ്യാമതിം ജനയിഷ്യന്തി|
23 Բայց դուք զգո՛յշ եղէք. ահա առաջուց ձեզ ամէն ինչ ասացի»:
പശ്യത ഘടനാതഃ പൂർവ്വം സർവ്വകാര്യ്യസ്യ വാർത്താം യുഷ്മഭ്യമദാമ്, യൂയം സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത|
24 «Բայց այդ օրերին, այդ նեղութիւնից յետոյ, արեգակը պիտի խաւարի, եւ լուսինն իր լոյսը չպիտի տայ:
അപരഞ്ച തസ്യ ക്ലേശകാലസ്യാവ്യവഹിതേ പരകാലേ ഭാസ്കരഃ സാന്ധകാരോ ഭവിഷ്യതി തഥൈവ ചന്ദ്രശ്ചന്ദ്രികാം ന ദാസ്യതി|
25 Եւ աստղերը երկնքից վայր պիտի թափուեն, եւ երկնքում զօրութիւնները պիտի շարժուեն:
നഭഃസ്ഥാനി നക്ഷത്രാണി പതിഷ്യന്തി, വ്യോമമണ്ഡലസ്ഥാ ഗ്രഹാശ്ച വിചലിഷ്യന്തി|
26 Եւ այն ժամանակ պիտի տեսնեն մարդու Որդուն՝ եկած ամպերի վրայով՝ զօրութեամբ եւ բազում փառքով:
തദാനീം മഹാപരാക്രമേണ മഹൈശ്വര്യ്യേണ ച മേഘമാരുഹ്യ സമായാന്തം മാനവസുതം മാനവാഃ സമീക്ഷിഷ്യന്തേ|
27 Եւ այն ժամանակ պիտի ուղարկի իր հրեշտակներին ու պիտի հաւաքի իր ընտրեալներին չորս կողմերից, երկրի ծագերից մինչեւ երկնքի ծագերը»:
അന്യച്ച സ നിജദൂതാൻ പ്രഹിത്യ നഭോഭൂമ്യോഃ സീമാം യാവദ് ജഗതശ്ചതുർദിഗ്ഭ്യഃ സ്വമനോനീതലോകാൻ സംഗ്രഹീഷ്യതി|
28 «Բայց դուք այդ թզենո՛ւց սովորեցէք առակը. հէնց որ նրա ոստերը կակղեն, եւ նրա վրայ տերեւ դուրս գայ, իմանում էք, որ ամառը մօտ է.
ഉഡുമ്ബരതരോ ർദൃഷ്ടാന്തം ശിക്ഷധ്വം യദോഡുമ്ബരസ്യ തരോ ർനവീനാഃ ശാഖാ ജായന്തേ പല്ലവാദീനി ച ർനിഗച്ഛന്തി, തദാ നിദാഘകാലഃ സവിധോ ഭവതീതി യൂയം ജ്ഞാതും ശക്നുഥ|
29 նոյնպէս եւ դուք. երբ այս բոլորը կատարուած տեսնէք, իմացէ՛ք, որ նա մօտ է, դռների առջեւ:
തദ്വദ് ഏതാ ഘടനാ ദൃഷ്ട്വാ സ കാലോ ദ്വാര്യ്യുപസ്ഥിത ഇതി ജാനീത|
30 Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ չի անցնի այս սերունդը, մինչեւ որ այս բոլորը կատարուեն:
യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ആധുനികലോകാനാം ഗമനാത് പൂർവ്വം താനി സർവ്വാണി ഘടിഷ്യന്തേ|
31 Երկինք ու երկիր կ՚անցնեն, բայց իմ խօսքերը չեն անցնի»:
ദ്യാവാപൃഥിവ്യോ ർവിചലിതയോഃ സത്യോ ർമദീയാ വാണീ ന വിചലിഷ്യതി|
32 «Սակայն այդ օրուայ եւ ժամի մասին ոչ ոք չգիտէ. ո՛չ հրեշտակները երկնքում եւ ո՛չ էլ՝ Որդին, այլ միայն՝ Հայրը:
അപരഞ്ച സ്വർഗസ്ഥദൂതഗണോ വാ പുത്രോ വാ താതാദന്യഃ കോപി തം ദിവസം തം ദണ്ഡം വാ ന ജ്ഞാപയതി|
33 Զգո՛յշ եղէք, հսկեցէ՛ք ու աղօթեցէ՛ք, քանի որ չգիտէք, թէ ե՛րբ է ժամանակը.
അതഃ സ സമയഃ കദാ ഭവിഷ്യതി, ഏതജ്ജ്ഞാനാഭാവാദ് യൂയം സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, സതർകാശ്ച ഭൂത്വാ പ്രാർഥയധ്വം;
34 ինչպէս հեռու երկիր գնացած մի մարդ, որ կը թողնի իր տունը եւ իր ծառաներին իշխանութիւն կը տայ եւ իւրաքանչիւրին՝ իր գործը, եւ դռնապանին կը պատուիրի, որ արթուն լինի:
യദ്വത് കശ്ചിത് പുമാൻ സ്വനിവേശനാദ് ദൂരദേശം പ്രതി യാത്രാകരണകാലേ ദാസേഷു സ്വകാര്യ്യസ്യ ഭാരമർപയിത്വാ സർവ്വാൻ സ്വേ സ്വേ കർമ്മണി നിയോജയതി; അപരം ദൗവാരികം ജാഗരിതും സമാദിശ്യ യാതി, തദ്വൻ നരപുത്രഃ|
35 Արդ, արթո՛ւն կացէք, որովհետեւ չգիտէք, թէ տանտէրը ե՛րբ կը գայ՝ երեկոյեա՞ն, թէ՞ կէսգիշերին, աքլորականչի՞ն, թէ՞ առաւօտեան դէմ:
ഗൃഹപതിഃ സായംകാലേ നിശീഥേ വാ തൃതീയയാമേ വാ പ്രാതഃകാലേ വാ കദാഗമിഷ്യതി തദ് യൂയം ന ജാനീഥ;
36 Գուցէ յանկարծակի գալով՝ ձեզ քնի մէջ գտնի:
സ ഹഠാദാഗത്യ യഥാ യുഷ്മാൻ നിദ്രിതാൻ ന പശ്യതി, തദർഥം ജാഗരിതാസ്തിഷ്ഠത|
37 Բայց ինչ որ ձեզ եմ ասում, ամենքին եմ ասում՝ արթո՛ւն կացէք»:
യുഷ്മാനഹം യദ് വദാമി തദേവ സർവ്വാൻ വദാമി, ജാഗരിതാസ്തിഷ്ഠതേതി|

< ՄԱՐԿՈՍ 13 >