ՂՈԻԿԱՍ 24
1 Բայց կիրակի օրը, առաւօտեան շատ վաղ, կանայք գերեզման եկան՝ բերելով իրենց պատրաստած խնկերը. նրանց հետ եւ ուրիշ կանայք:
NOW on the first day of the week, at the earliest dawn of day, they came to the sepulchre, bringing the aromatics which they had prepared, and certain others with them.
2 Եւ քարը գերեզմանից գլորած գտան
And they found the stone rolled away from the sepulchre.
3 ու ներս մտնելով՝ Տէր Յիսուսի մարմինը չգտան:
And on entering, found not the body of the Lord Jesus.
4 Եւ մինչ նրանք զարմացած էին այդ բանի վրայ, ահա լուսաւոր զգեստներով երկու մարդիկ հասան նրանց մօտ:
And it came to pass, as they were in the greatest perplexity concerning this matter, then behold, two men stood by them in refulgent garments:
5 Եւ երբ կանայք զարհուրեցին ու իրենց երեսը գետին խոնարհեցրին, մարդիկ ասացին. «Ինչո՞ւ ողջին մեռելների մէջ էք փնտռում:
and when they were exceedingly terrified, and inclined their face to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
6 Այստեղ չէ, այլ՝ յարեաւ: Յիշեցէ՛ք՝ ինչպէս խօսեց նա ձեզ հետ, երբ Գալիլիայում էր.
he is not here; he is risen: remember how he spoke to you, while he was yet in Galilee,
7 ասում էր, թէ պէտք է, որ մարդու Որդին մեղաւոր մարդկանց ձեռքը մատնուի, խաչուի եւ երրորդ օրը յարութիւն առնի»:
saying, That the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
8 Եւ նրանք յիշեցին նրա խօսքերը:
And they remembered his declarations,
9 Եւ վերադարձան ու պատմեցին այս ամէնը Տասնմէկին եւ բոլոր միւսներին:
and returning from the sepulchre, told all these things to the eleven, and to the rest.
10 Եւ Մարիամ Մագդաղենացին, Յովհաննան, Յակոբի մայր Մարիամը եւ նրանց հետ ուրիշ կանայք էին, որ այս բաները պատմեցին առաքեալներին:
Now there were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James, and the other women who were with them, that told these things to the apostles.
11 Բայց նրանց խօսքերը բարբաջանք թուացին աշակերտներին, եւ չէին հաւատում նրանց:
And their declarations seemed in their view as a mere fancy, and they gave them no credence.
12 Սակայն Պետրոսը վեր կացաւ եւ վազեց դէպի գերեզման, նայեց ու տեսաւ, որ կտաւները միայն կային: Եւ գնաց՝ մտքում զարմացած, թէ ինչ էր եղել:
Then Peter rising up, ran off to the sepulchre, and leaning forward saw the linen clothes laid separately, and went away wondering in himself what was become of him.
13 Եւ ահա նոյն օրը աշակերտներից երկուսը գնում էին մի գիւղ, որի անունը Էմմաւուս էր, եւ որը Երուսաղէմից հեռու էր մօտ տասնմէկ կիլոմետր:
And behold, two of them were going the same day to a village, distant about sixty furlongs from Jerusalem, called Emmaus.
14 Եւ նրանք միմեանց հետ խօսում էին կատարուած բոլոր անցուդարձերի մասին:
And they were conversing with each other, concerning all those things which had happened.
15 Եւ մինչ նրանք խօսում էին ու վիճում, ինքը՝ Յիսուս մօտեցաւ ու գնում էր նրանց հետ:
And it came to pass, as they were conversing together, and talking the matter over, even Jesus himself drew near, and walked on with them.
16 Բայց նրանց աչքերը բռնուած էին, որպէսզի նրան չճանաչեն:
But their eyes were under a restraint, that they might not discover him.
17 Եւ նրանց ասաց. «Այդ ի՞նչ բաներ են, որոնց համար քայլելիս վիճում էք միմեանց հետ եւ տրտմած էք»:
And he said unto them, What are these discourses that ye interchange among you, as ye are walking, and bear such a face of dejection?
18 Նրանցից մէկը, որի անունը Կղէոպաս էր, ասաց նրան. «Երուսաղէմում միայն դո՛ւ ես, որ չես իմացել, թէ ինչեր կատարուեցին այնտեղ այս օրերին»:
Then one of them, named Cleopas, answering said, Art thou the only sojourner at Jerusalem, who hath not known the singular events of those days?
19 Եւ նրանց ասաց՝ ի՞նչ: Եւ նրանք ասացին Յիսուս Նազովրեցու մասին, որ եղաւ մարգարէ մարդ, հզօր՝ գործերով եւ խօսքերով, Աստծու եւ ամբողջ ժողովրդի առաջ,
And he said to them, Of what sort? and they said to him, Those which relate to Jesus the Nazarean, who was a man, a prophet, mighty in word and deed before God and all the people:
20 եւ թէ ինչպէս մեր քահանայապետները եւ իշխանաւորները նրան մատնեցին մահուան դատաստանի ու խաչը հանեցին նրան:
and how our chief priests and rulers delivered him up to a sentence of death, and crucified him.
21 Մենք ակնկալում էինք, թէ նա է, որ փրկելու է Իսրայէլը. սակայն, այս բոլորով հանդերձ, այս երրորդ օրն է, որ այդ բաները կատարուեցին:
But we had entertained hopes that this was the person who should have redeemed Israel: and ah! besides all these things, to-day concludes that third day since these things were done.
22 Այլ նաեւ մեզ զարմացրին մեր միջից մի քանի կանայք, որոնք վաղ առաւօտեան գերեզման էին գնացել
And indeed, certain women belonging to us exceedingly amazed us who were very early at the sepulchre;
23 եւ նրա մարմինը չէին գտել. նրանք եկան եւ ասացին, թէ նաեւ մի տեսիլ էլ էին տեսել հրեշտակների, որոնք ասում էին նրա մասին, թէ կենդանի է:
and not finding his body, came, saying, that they had also seen a vision of angels, who told them that he was alive.
24 Ապա մեզնից ոմանք էլ գերեզման գնացին եւ գտան այնպէս, ինչպէս կանայք ասել էին: Բայց նրան չտեսան:
And some of those who were with us went to the sepulchre, and found every thing just as the women had said: but him they did not see.
25 Եւ նա ասաց նրանց. «Ո՛վ անմիտ եւ թուլասիրտ մարդիկ, որ դժուարանում էք հաւատալ այն ամենին, որ ասացին մարգարէները:
And he said unto them, O ye void of understanding, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken!
26 Չէ՞ որ Քրիստոս պէտք է նոյն այդ չարչարանքները կրէր եւ այնպէս մտնէր իր փառքի մէջ»:
Ought not the Messiah to suffer these things, and to enter into his glory?
27 Եւ սկսած Մովսէսից ու բոլոր մարգարէներից՝ մեկնում էր նրանց այն բոլորը, ինչ գրուած է իր մասին բոլոր Գրքերում:
And beginning from Moses and all the prophets, he explained to them in all the scriptures, the things relating to himself.
28 Երբ մօտեցան այն գիւղին, ուր գնում էին, Յիսուս պատճառ բռնեց, թէ ինքը գնալու է աւելի հեռու տեղ:
And they drew nigh to the village, whither they were going: and he was proceeding on, as if going farther.
29 Իսկ նրանք շատ ստիպեցին նրան ու ասացին. «Մեզ մօտ գիշերիր, որովհետեւ երեկոյ է, եւ օրը տարաժամել է»: Եւ նա ներս մտաւ՝ նրանց հետ այնտեղ գիշերելու:
And they warmly pressed him, saying, Stay with us: for the evening draws on, and the day declines. And he went in to stay with them.
30 Եւ երբ նա սեղան նստեց նրանց հետ, հաց վերցնելով՝ օրհնեց, կտրեց այն եւ տուեց նրանց:
And it came to pass, when he was sitting down at table with them, taking up a loaf, he blessed it, and breaking, distributed it to them.
31 Եւ նրանց աչքերը բացուեցին ու ճանաչեցին նրան, իսկ ինքը նրանց աչքին աներեւոյթ եղաւ:
Then their eyes were opened, and they knew him; and he became invisible to them.
32 Եւ նրանք ասացին միմեանց. «Մեր սրտերն էլ միթէ չէի՞ն ճմլւում մեր մէջ, մինչ նա ճանապարհին խօսում էր մեզ հետ. եւ ինչպէ՜ս էր մեզ բացատրում Գրքերը»:
And they said to each other, Did not our hearts burn within us, as he talked with us on the road, and as he distinctly opened to us the scriptures?
33 Ապա անմիջապէս վեր կացան ու Երուսաղէմ վերադարձան եւ հաւաքուած գտան Տասնմէկին եւ նրանց հետ եղածներին,
And rising up the same hour, they returned to Jerusalem, and found the eleven and those who were with them crowded together,
34 որոնք ասում էին, թէ՝ «Իսկապէս յարեաւ Տէրը եւ երեւաց Սիմոնին»:
saying, The Lord is risen assuredly, and hath appeared to Simon.
35 Իսկ երկուսը պատմեցին այն, ինչ պատահել էր ճանապարհին, եւ թէ ինչպէ՛ս Յիսուս իրեն ճանաչել էր տուել նրանց՝ հաց կտրելու ժամանակ:
Then these recounted what had passed on the road, and how he was known to them by the breaking of the bread.
36 Մինչ դեռեւս նրանք այս էին խօսում, Յիսուս ինքը եկաւ կանգնեց նրանց մէջ եւ ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ, ես եմ, մի՛ վախեցէք»:
While they were relating these things, Jesus himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace be unto you!
37 Իսկ նրանք զարհուրած վախենում եւ կարծում էին, թէ մի ոգի են տեսնում:
But terrified and affrighted, they thought they saw a spirit.
38 Եւ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ էք խռովուած, եւ ինչո՞ւ ձեր սրտերում կասկածներ են ծագում.
And he said to them, Why are ye under such agitation of mind? and why do reasonings arise in your hearts?
39 տեսէ՛ք իմ ձեռքերն ու ոտքերը, որովհետեւ նոյն ինքն ես եմ. շօշափեցէ՛ք ինձ եւ տեսէ՛ք, որովհետեւ ոգին մարմին եւ ոսկորներ չունի. ինչպէս տեսնում էք,
look upon my hands and my feet, that it is my very self: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
40 ես ունեմ»:
And thus speaking, he exposed to them his hands and his feet.
41 Եւ այս ասելով՝ ցոյց տուեց նրանց իր ձեռքերն ու ոտքերը:
But when they still could not credit it for joy, and marvelled, he said unto them, Have ye here any thing eatable?
42 Եւ մինչ դեռեւս ուրախութիւնից չէին հաւատում եւ զարմացած էին, ասաց նրանց. «Այստեղ ուտելու բան ունէ՞ք»:
Then they gave him a part of a broiled fish, and a piece of honey-comb.
43 Եւ նրանք տուին նրան խորոված ձկան մի կտոր եւ մեղրախորիսխ:
And receiving it, he did eat in their presence.
44 Եւ նա առաւ կերաւ նրանց առաջ, իսկ մնացածները տուեց նրանց ու ասաց.
And said unto them, These are the sayings which I spake unto you, when I was yet with you, that all things must be fulfilled, which are written in the law of Moses, and in the prophets, and in the Psalms, concerning me.
45 «Սրանք այն խօսքերն են, որ խօսեցի ձեզ հետ, մինչ ձեզ հետ էի, թէ՝ պէտք է կատարուեն այն ամէնը, որ գրուած են իմ մասին Մովսէսի օրէնքում, մարգարէների մէջ եւ սաղմոսներում»:
Then opened he thoroughly their understanding, that they should understand the scriptures,
46 Այն ժամանակ բացեց նրանց մտքերը, որ հասկանան Գրքերը:
and said to them, That thus it is written, and thus must the Messiah suffer, and rise again from the dead the third day
47 Եւ ասաց նրանց. «Այսպէս պէտք է չարչարուէր Քրիստոս, յարութիւն առնէր մեռելներից երրորդ օրը,
and that repentance and remission of sin should be preached in his name unto all nations, beginning from Jerusalem.
48 եւ քարոզուէր նրա անունով ապաշխարութիւն եւ մեղքերի թողութիւն բոլոր ազգերի մէջ՝ Երուսաղէմից սկսած:
And ye are the witnesses of these things.
49 Եւ այս բաների վկաներ էք դուք:
And, behold, I send unto you the promise of my Father: but sit ye down in the city of Jerusalem, until ye shall be endued with power from on high.
50 Եւ ահա ես ուղարկում եմ Ձեզ իմ Հօր խոստումը, իսկ դուք նստեցէ՛ք Երուսաղէմ քաղաքում, մինչեւ որ երկնքից զօրութեամբ զգեստաւորուէք»:
And he led them without the city as far as Bethany, and lifting up his hands he blessed them.
51 Ապա նրանց տարաւ հանեց մինչեւ Բեթանիա եւ, բարձրացնելով իր ձեռքերը, օրհնեց նրանց:
And it came to pass, as he pronounced the benediction upon them, he was parted from them, and taken up into heaven.
52 Եւ մինչ նա օրհնում էր նրանց, բաժանուեց նրանցից եւ դէպի երկինք էր վերանում:
And they, after paying him their adorations, returned to Jerusalem with vast joy:
53 Իսկ նրանք երկրպագեցին Յիսուսին եւ մեծ ուրախութեամբ վերադաձան Երուսաղէմ: Եւ միշտ տաճարում էին, գովաբանում եւ օրհնաբանում էին Աստծուն:
and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
