ՂՈԻԿԱՍ 17
1 Յիսուս ասաց նաեւ իր աշակերտներին. «Անկարելի է, որ գայթակղութիւն չգայ, բայց վա՜յ նրան, որի ձեռքով կը գայ:
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Бут исин, со цырдэл манушэ бэзимастэ. Нэ бида кодэлэсти, ко залиджял манушэн дэ бэзима.
2 Նրա համար լաւ կը լինէր, եթէ իր պարանոցից երկանաքար վէմ կախուէր, եւ նա ծովը գցուէր, քան թէ այս փոքրիկներից մէկին գայթակղեցնէր:
Фэдэр важ лэ, соб тэ прыпхандэн лэсти баро и пхаро бар пэ кора и тэ чувэн лэ дэ море, сар тэ залиджял вов дэ бэзима екхэ кадэлэн цыкнэндар.
3 Զգո՛յշ եղէք ձեր անձերի համար»:
Дыкхэн пала пэстэ! Кала пхрал тиро терэла бэзимо, запхэн лэсти када тэ терэ! И кала вов ачявэла бэзимо, эртисар лэ!
4 «Եթէ քո եղբայրը մեղանչի, սաստի՛ր նրան. եւ եթէ զղջայ, ների՛ր նրան:
И кала пхрал тиро эфта молы дэ дивэ терэла бэзимо и эфта молы авэла тутэ и пхэнэла: «Дошало! Мангав патив!» — эртисар лэ.
5 Եւ եթէ եօթն անգամ մեղանչի քո դէմ եւ եօթն անգամ դառնայ քեզ եւ ասի՝ զղջում եմ, ների՛ր նրան»:
Апостолуря екхвар пхэндэ Раести: — Баряр амаро патявимо!
6 Եւ առաքեալները Տիրոջն ասացին. «Աւելացրո՛ւ մեր հաւատը»:
Рай пхэнда: — Кала тумэндэ исин патявимо, сар цыкно горчично ворзо, и тумэ пхэнэна кадэлэ тутовонэ каштэсти: «Вычинпэ пхуятар, джя дэ море и барюв», — тунчи кашт кандэла тумэн.
7 Եւ Տէրն ասաց. «Եթէ մանանեխի հատիկի չափ հաւատ ունենաք եւ այս թթենուն ասէ՛ք՝ «Արմատախի՛լ եղիր եւ տնկուի՛ր ծովի մէջ», նա՛ իսկ կը հնազանդուի ձեզ»:
Ко тумэндар пхэнэла бутярнэсти, саво рисиля малятар, тев вов вушарэлас пхув чи чяравэлас бакрэн: «Джя сигэдэр, бэш пала скаминд»?
8 «Իսկ ձեզնից ո՞վ, որ հողագործ կամ հովիւ ծառայ ունի, երբ սա ագարակից տուն մտնի, նրան կ՚ասի իսկոյն՝ «Անցի՛ր սեղան նստիր».
Нат, тумэ на кади дэдумэна, нэ пхэнэна лэсти: «Вщи, тав манди тэ ха! Обпхандэпэ кущикаґа, подэ и прылэ скаминдэстар, кала мэ авава тэ ха и тэ пэ! Тунчи еджино хаґа и пэґа!»
9 այլ նրան չի՞ ասի՝ «Պատրաստի՛ր, ինչ ընթրելու եմ, եւ գօտի կապած՝ ծառայի՛ր ինձ, մինչեւ որ ուտեմ եւ խմեմ, եւ ապա կ՚ուտես եւ կը խմես դու»:
Чи наисарэна тумэ бутярнэ пала кода, со стерда бути, сави лэсти трэбуни сля тэ терэ?
10 Միթէ տէրը շնորհապա՞րտ կը լինի այդ ծառային, որ իր բոլոր հրամանները կատարեց:
Кади и тумэ, кала терэна вса, со тумэнди прыпхэндо, дэдумэн пала пэстэ: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ачен. И стердэ кода, со амэнди трэбуни сля тэ стерэ».
11 Նոյնպէս եւ դուք, երբ կատարէք այն բոլորը, որ ձեզ հրամայուած է, ասացէք, թէ՝ «Անպիտան ծառաներ ենք. ինչ որ պարտաւոր էինք անել, ա՛յն արեցինք»:
Пав дром дэ Ерусалимо Исусо проджялас машкар Самария тай Галилея.
12 Եւ մինչ նա դէպի Երուսաղէմ էր գնում, անցնում էր Սամարիայի եւ Գալիլիայի միջով:
Кала Вов заджиля дэ екх гав, авиле Лэстэ дэш мануша, савэндэ сля насвалимо проказа. Вонэ ачиле дэ рига
13 Եւ երբ մի գիւղ էր մտնում, նրան հանդիպեցին տասը բորոտներ, որոնք հեռու կանգնեցին,
тай типисиле зоралэ ґласоґа: — Исусо Сиклимари! Ковлисар їло Тиро важ амэн!
14 բարձրացրին իրենց ձայնը եւ ասացին. «Յիսո՛ւս վարդապետ, ողորմի՛ր մեզ»:
Кала Исусо удыкхля лэн, Вов пхэнда: — Джян и сикавэнпэ рашаенди! И кала мануша джиле, пав дромэ вонэ састярдэпэ насвалимастар.
15 Եւ երբ նրանց տեսաւ, ասաց նրանց. «Գնացէ՛ք դուք ձեզ քահանաներին ցոյց տուէք»: Երբ գնում էին, նոյն ժամին մաքրուեցին:
Екх лэндар дыкхля, со састярдапэ, рисиля павпалэ и ашарда Дэвлэ зоралэ ґласоґа.
16 Նրանցից մէկը, երբ տեսաւ, թէ բժշկուեց, վերադարձաւ եւ բարձր ձայնով փառաւորում էր Աստծուն.
Вов тэлэдэня Исусостэ дэ пурэн и наисарда Лэ. А кодэва мануш сля самарянино.
17 երեսի վրայ ընկաւ Յիսուսի ոտքերի առաջ եւ շնորհակալութիւն էր յայտնում նրան. եւ ինքը սամարացի էր:
Тунчи Исусо пхэнда: — Чи на дэш манушэн састярдэпэ? Тев жэ инте еня?
18 Յիսուս պատասխանեց եւ ասաց. «Սրանք տասն էլ չմաքրուեցի՞ն. իսկ արդ, իննը ո՞ւր են,
Сости вонэ на рисиле, соб тэ ваздэ слава Дэвлэсти? Ай рисиля кици кадэва самарянино?
19 որ չվերադարձան՝ փառք տալու համար Աստծուն, բացի միայն այս օտարազգի մարդուց»:
И пхэнда кадэлэ манушэсти: — Вщи, джя цэрэ! Тиро патявимо тут фирисарда.
20 Եւ ասաց նրան. «Վե՛ր կաց գնա, որովհետեւ քո հաւատը քեզ փրկեց»:
Тунчи фарисея пхучле Исусостар, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо. Исусо пхэнда: — Дэвлэхкоро Тхагаримо на авэла кади, соб всавэрэ лэ тэ дыкхэн.
21 Երբ փարիսեցիների կողմից հարց տրուեց, թէ ե՞րբ պիտի գայ Աստծու արքայութիւնը, նա պատասխանեց եւ ասաց. «Աստծու արքայութիւնը դրսից տեսանելի կերպով չի գալիս,
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ исин». Чи: «Акэ, вов котэ». Нэ Дэвлэхкоро Тхагаримо машкар тумэн исин.
22 եւ չեն ասի, թէ՝ ահաւասիկ այստեղ է կամ այնտեղ, որովհետեւ ահա Աստծու արքայութիւնը ներսում, ձեր մէջ է»:
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Авэла вряма, кала закамэна тэ дыкхэ екх дивэндар Манушыканэ Чявэхкэрэ, нэ на дыкхэна.
23 Իսկ իր աշակերտներին ասաց. «Կը գան օրեր, երբ դուք կ՚ուզենաք մարդու Որդու օրերից մէկը տեսնել, եւ չէք տեսնի:
Кала пхэнэна тумэнди: «Акэ, Вов катэ!» Чи: «Акэ, Вов котэ исин!» — на джян пордэ и на прастан пала лэн.
24 Եւ եթէ ձեզ ասեն, թէ՝ «Ահաւասիկ այստեղ է կամ այնտեղ», մի՛ շտապէք գնալու,
Сар молния марэл упралимастар и дэл яг и душлимо пав всавири пхув, кади ж и Чяво Манушыкано рисявэла павпалэ.
25 որովհետեւ, ինչպէս որ փայլակը երկնքի ներքեւից փայլատակելով՝ երկնքի երեսը լուսաւորում է, այնպէս էլ կը լինի մարդու Որդին՝ իր օրում:
Нэ англал кадэлэстар Чяво Манушыкано хала бари грыжа и кадэва родо Лэстар отпхэнэлапэ.
26 Բայց նախ նա պէտք է շատ չարչարուի եւ մերժուի այս սերնդից:
Сар сля дэ вряма, кала джювда Нои, кади авэла и дэ вряма, кала рисявэла Чяво Манушыкано.
27 Եւ ինչպէս եղաւ Նոյի օրով, այնպէս կը լինի եւ մարդու Որդու օրով:
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнен и джянас паларом аж ды кодыя вряма, сар Нои заджиля дэ ковчего, а тунчи джиля баро пани и всавэрэ хасиле.
28 Ուտում էին, խմում, կին էին առնում եւ մարդու էին գնում, մինչեւ այն օրը, երբ Նոյը տապան մտաւ, եւ ջրհեղեղը եկաւ ու բոլորին կորստեան մատնեց:
Кади ж сля дэ вряма, кала джювда Лото: мануша хале, пиле, тинэнас, битинэнас, чувэнас ворзо дэ пхув, ваздэнас цэра.
29 Նոյնպէս, ինչպէս Ղովտի օրով էլ եղաւ. ուտում էին, խմում, առնում էին ու վաճառում, տնկում էին, շինում:
Нэ дэ дивэ, кала Лото выджиля форостар Содомо, джиле упралимастар ягуно брышынд и сера и всавэрэ хасиле.
30 Եւ այն օրը, երբ Ղովտը Սոդոմից դուրս ելաւ, երկնքից կրակ եւ ծծումբ տեղաց ու բոլորին կորստեան մատնեց:
Кади ж авэла и дэ кодэва диво, кала Чяво Манушыкано сикавэлапэ.
31 Նոյն ձեւով է լինելու այն օրն էլ, երբ մարդու Որդին է յայտնուելու:
Дэ кодэлэ дивэ мануш, саво авэла упрэ пэ ушарди, а кырпы лэхкэрэ — дэ цэр, мэк на змукэлпэ тэлэ пала лэн. Ко авэла пэ маля, мэк на рисявэл цэрэ.
32 Այն օրը, ով որ տանիքում է, եւ իր կարասին՝ տանը, թող չիջնի առնելու այն. եւ ով որ հանդում է, նոյնպէս թող յետ չդառնայ:
Рипэрэн Лотохкиря ромня!
33 Յիշեցէ՛ք Ղովտի կնոջը:
Ко камэл тэ фирисарэ пэхкоро джювимо, кодэва хасярэла лэ. Ай ко хасярэла пэхкоро джювимо, кодэва сфирисарэла лэ.
34 Ով որ ուզի իր անձը փրկել, պիտի կորցնի այն, իսկ ով որ կորցնի իր անձը, պիտի փրկի այն:
Пхэнав тумэнди: дэ кодыя рят совэна дуй мануша, екхэ залэна, ай авэр мануш ачелапэ.
35 Ասում եմ ձեզ, այն գիշերը, եթէ երկու հոգի լինեն մի մահճի մէջ, մէկը պիտի վերցուի, իսկ միւսը՝ թողնուի:
Дуй манушня авэна тэ терэ варо ворзостар: екха манушня залэна, ай авэр ачелапэ.
36 Եւ եթէ երկու կին միասին աղալիս լինեն, մէկը պիտի վերցուի, իսկ միւսը՝ թողնուի: Եւ եթէ հանդում երկու հոգի լինեն, մէկը պիտի վերցուի, իսկ միւսը՝ թողնուի»:
37 Պատասխան տուին եւ ասացին նրան. «Որտե՞ղ, Տէ՛ր»: Եւ նա ասաց նրանց. «Ուր որ մարմինն է, այնտեղ էլ կը հաւաքուեն արծիւները»:
Тунчи пхэндэ Исусости: — Рае, тев када авэла? Исусо пхэнда: — Пордэ, тев пашлёл муло трупо, стидэнапэ орлуря.
