ՂՈԻԿԱՍ 14

1 Երբ մի շաբաթ օր նա մտաւ փարիսեցիների իշխանաւորներից մէկի տունը հաց ուտելու, նրանք դիտում էին նրան:

అనన్తరం విశ్రామవారే యీశౌ ప్రధానస్య ఫిరూశినో గృహే భోక్తుం గతవతి తే తం వీక్షితుమ్ ఆరేభిరే|

2 Եւ ահա այնտեղ, նրա առաջ ջրգողով հիւանդ մի մարդ կար:

తదా జలోదరీ తస్య సమ్ముఖే స్థితః|

3 Յիսուս պատասխանեց օրէնսգէտներին ու փարիսեցիներին եւ ասաց. «Շաբաթ օրով բժշկելը օրինաւո՞ր է, թէ՞՝ ոչ»:

తతః స వ్యవస్థాపకాన్ ఫిరూశినశ్చ పప్రచ్ఛ, విశ్రామవారే స్వాస్థ్యం కర్త్తవ్యం న వా? తతస్తే కిమపి న ప్రత్యూచుః|

4 Նրանք լուռ մնացին: Յիսուս նրան բռնելով՝ բուժեց եւ արձակեց:

తదా స తం రోగిణం స్వస్థం కృత్వా విససర్జ;

5 Եւ նրանց ասաց. «Ձեզնից ո՞ւմ եզը կամ էշը ընկնի ջրհորի մէջ, նա իսկոյն այն չի հանի շաբաթ օրով»:

తానువాచ చ యుష్మాకం కస్యచిద్ గర్ద్దభో వృషభో వా చేద్ గర్త్తే పతతి తర్హి విశ్రామవారే తత్క్షణం స కిం తం నోత్థాపయిష్యతి?

6 Եւ այդ մասին նրան պատասխան տալ չկարողացան:

తతస్తే కథాయా ఏతస్యాః కిమపి ప్రతివక్తుం న శేకుః|

7 Հրաւիրուածներին էլ մի առակ ասաց՝ տեսնելով, թէ ինչպէս նրանք պատուոյ տեղերն էին ընտրում:

అపరఞ్చ ప్రధానస్థానమనోనీతత్వకరణం విలోక్య స నిమన్త్రితాన్ ఏతదుపదేశకథాం జగాద,

8 Նրանց ասաց. «Երբ մէկը քեզ հարսանիքի կամ հրաւէրքի կանչի, առաջին տեղը մի՛ նստիր, գուցէ քեզնից աւելի պատուական մէկը նրա կողմից կանչուած լինի:

త్వం వివాహాదిభోజ్యేషు నిమన్త్రితః సన్ ప్రధానస్థానే మోపావేక్షీః| త్వత్తో గౌరవాన్వితనిమన్త్రితజన ఆయాతే

9 Եւ քեզ ու նրան կանչողը գայ ու քեզ ասի՝ «Սրան տե՛ղ տուր»: Եւ ապա սկսես ամօթով վերջին տեղը գրաւել:

నిమన్త్రయితాగత్య మనుష్యాయైతస్మై స్థానం దేహీతి వాక్యం చేద్ వక్ష్యతి తర్హి త్వం సఙ్కుచితో భూత్వా స్థాన ఇతరస్మిన్ ఉపవేష్టుమ్ ఉద్యంస్యసి|

10 Այլ, երբ հրաւիրուես, գնա բազմի՛ր վերջին տեղը, որպէսզի, երբ քեզ կանչողը գայ եւ քեզ ասի՝ «Բարեկա՛մ, աւելի վե՛ր մօտեցիր», այն ժամանակ քո սեղանակիցների առաջ դու փառաւորուես.

అస్మాత్ కారణాదేవ త్వం నిమన్త్రితో గత్వాఽప్రధానస్థాన ఉపవిశ, తతో నిమన్త్రయితాగత్య వదిష్యతి, హే బన్ధో ప్రోచ్చస్థానం గత్వోపవిశ, తథా సతి భోజనోపవిష్టానాం సకలానాం సాక్షాత్ త్వం మాన్యో భవిష్యసి|

11 որովհետեւ նա, ով ինքն իրեն բարձրացնում է, պիտի խոնարհուի, եւ նա, ով ինքն իրեն խոնարհեցնում է, պիտի բարձրանայ»:

యః కశ్చిత్ స్వమున్నమయతి స నమయిష్యతే, కిన్తు యః కశ్చిత్ స్వం నమయతి స ఉన్నమయిష్యతే|

12 Իրեն հրաւիրողին էլ ասաց. «Երբ ճաշ կամ ընթրիք ես տալիս, մի՛ կանչիր ո՛չ քո բարեկամներին, ո՛չ քո եղբայրներին, ո՛չ քո ազգականներին եւ ո՛չ էլ քո հարուստ հարեւաններին, որպէսզի նրանք էլ փոխարէնը քեզ չհրաւիրեն, եւ քեզ հատուցում լինի:

తదా స నిమన్త్రయితారం జనమపి జగాద, మధ్యాహ్నే రాత్రౌ వా భోజ్యే కృతే నిజబన్ధుగణో వా భ్రాతృగణో వా జ్ఞాతిగణో వా ధనిగణో వా సమీపవాసిగణో వా ఏతాన్ న నిమన్త్రయ, తథా కృతే చేత్ తే త్వాం నిమన్త్రయిష్యన్తి, తర్హి పరిశోధో భవిష్యతి|

13 Այլ, երբ ընդունելութիւն անես, կանչի՛ր աղքատներին, խեղանդամներին, կաղերին ու կոյրերին

కిన్తు యదా భేజ్యం కరోషి తదా దరిద్రశుష్కకరఖఞ్జాన్ధాన్ నిమన్త్రయ,

14 եւ երանելի կը լինես, որովհետեւ փոխարէնը քեզ հատուցելու ոչինչ չունեն: Եւ դրա փոխարէն քեզ կը հատուցուի արդարների յարութեան օրը»:

తత ఆశిషం లప్స్యసే, తేషు పరిశోధం కర్త్తుమశక్నువత్సు శ్మశానాద్ధార్మ్మికానాముత్థానకాలే త్వం ఫలాం లప్స్యసే|

15 Երբ սեղանակիցներից մէկը այս լսեց, ասաց նրան. «Երանի՜ նրան, ով ճաշ կ՚ուտի Աստծու արքայութեան մէջ»:

అనన్తరం తాం కథాం నిశమ్య భోజనోపవిష్టః కశ్చిత్ కథయామాస, యో జన ఈశ్వరస్య రాజ్యే భోక్తుం లప్స్యతే సఏవ ధన్యః|

16 Եւ Յիսուս ասաց. «Մի մարդ ընթրիք սարքեց եւ հրաւիրեց շատերին:

తతః స ఉవాచ, కశ్చిత్ జనో రాత్రౌ భేజ్యం కృత్వా బహూన్ నిమన్త్రయామాస|

17 Եւ ընթրիքի ժամին իր ծառային ուղարկեց՝ կանչելու հրաւիրուածներին, թէ՝ «Եկէ՛ք, որովհետեւ ահա ամէն ինչ պատրաստ է»:

తతో భోజనసమయే నిమన్త్రితలోకాన్ ఆహ్వాతుం దాసద్వారా కథయామాస, ఖద్యద్రవ్యాణి సర్వ్వాణి సమాసాదితాని సన్తి, యూయమాగచ్ఛత|

18 Եւ ամէնքը մէկ-մէկ սկսեցին հրաժարուել: Առաջինն ասաց. «Ագարակ գնեցի եւ պէտք է, որ գնամ տեսնեմ. խնդրում եմ քեզ, ինձ հրաժարուա՛ծ համարիր»:

కిన్తు తే సర్వ్వ ఏకైకం ఛలం కృత్వా క్షమాం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే| ప్రథమో జనః కథయామాస, క్షేత్రమేకం క్రీతవానహం తదేవ ద్రష్టుం మయా గన్తవ్యమ్, అతఏవ మాం క్షన్తుం తం నివేదయ|

19 Եւ միւսն ասաց. «Հինգ լուծ եզներ գնեցի. գնում եմ դրանք փորձելու. խնդրում եմ քեզ, ինձ հրաժարուա՛ծ համարիր»:

అన్యో జనః కథయామాస, దశవృషానహం క్రీతవాన్ తాన్ పరీక్షితుం యామి తస్మాదేవ మాం క్షన్తుం తం నివేదయ|

20 Իսկ միւսն ասաց. «Կին եմ առել, դրա համար էլ չեմ կարող գալ»:

అపరః కథయామాస, వ్యూఢవానహం తస్మాత్ కారణాద్ యాతుం న శక్నోమి|

21 Եւ ծառան եկաւ ու իր տիրոջը պատմեց այս: Այդ ժամանակ, բարկանալով, տանտէրն իր ծառային ասաց. «Իսկոյն դո՛ւրս եկ քաղաքի հրապարակներն ու փողոցները եւ աղքատներին, խեղանդամներին, կաղերին ու կոյրերին բեր մտցրո՛ւ այստեղ»:

పశ్చాత్ స దాసో గత్వా నిజప్రభోః సాక్షాత్ సర్వ్వవృత్తాన్తం నివేదయామాస, తతోసౌ గృహపతిః కుపిత్వా స్వదాసం వ్యాజహార, త్వం సత్వరం నగరస్య సన్నివేశాన్ మార్గాంశ్చ గత్వా దరిద్రశుష్కకరఖఞ్జాన్ధాన్ అత్రానయ|

22 Եւ ծառան ասաց. «Տէ՛ր, ինչ հրամայեցիր՝ կատարուեց եւ էլի տեղ կայ»:

తతో దాసోఽవదత్, హే ప్రభో భవత ఆజ్ఞానుసారేణాక్రియత తథాపి స్థానమస్తి|

23 Եւ տէրը ծառային ասաց. «Դո՛ւրս եկ ճանապարհներն ու ցանկապատների առաջ եւ մարդկանց այստեղ մտցրո՛ւ, որպէսզի տունս լցուի»:

తదా ప్రభుః పున ర్దాసాయాకథయత్, రాజపథాన్ వృక్షమూలాని చ యాత్వా మదీయగృహపూరణార్థం లోకానాగన్తుం ప్రవర్త్తయ|

24 Ասում եմ ձեզ, որ այդ հրաւիրուածներից ոչ ոք իմ ընթրիքից չի ճաշակի»:

అహం యుష్మభ్యం కథయామి, పూర్వ్వనిమన్త్రితానమేకోపి మమాస్య రాత్రిభోజ్యస్యాస్వాదం న ప్రాప్స్యతి|

25 Եւ նրա հետ շատ ժողովուրդ էր գնում. նա դարձաւ եւ ասաց նրանց.

అనన్తరం బహుషు లోకేషు యీశోః పశ్చాద్ వ్రజితేషు సత్సు స వ్యాఘుట్య తేభ్యః కథయామాస,

26 «Եթէ մէկը ինձ մօտ գայ եւ չնախընտրի ինձ իր հօրից ու մօրից, կնոջից ու որդիներից, եղբայրներից ու քոյրերից, նոյնիսկ իր անձից անգամ, չի կարող իմ աշակերտը լինել.

యః కశ్చిన్ మమ సమీపమ్ ఆగత్య స్వస్య మాతా పితా పత్నీ సన్తానా భ్రాతరో భగిమ్యో నిజప్రాణాశ్చ, ఏతేభ్యః సర్వ్వేభ్యో మయ్యధికం ప్రేమ న కరోతి, స మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|

27 որովհետեւ, ով որ չվերցնի իր խաչը եւ իմ յետեւից չգայ, չի կարող իմ աշակերտը լինել:

యః కశ్చిత్ స్వీయం క్రుశం వహన్ మమ పశ్చాన్న గచ్ఛతి, సోపి మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|

28 Ձեզնից ո՞վ, եթէ կամենայ աշտարակ շինել, նախ նստելով չի հաշուի իր ծախսերը, թէ աւարտելու համար բաւական դրամ ունի՞,

దుర్గనిర్మ్మాణే కతివ్యయో భవిష్యతి, తథా తస్య సమాప్తికరణార్థం సమ్పత్తిరస్తి న వా, ప్రథమముపవిశ్య ఏతన్న గణయతి, యుష్మాకం మధ్య ఏతాదృశః కోస్తి?

29 որպէսզի, գուցէ, երբ հիմը դնի եւ չկարողանայ աւարտել, բոլոր նրանք, որ տեսնեն, չսկսեն նրան ծաղրել

నోచేద్ భిత్తిం కృత్వా శేషే యది సమాపయితుం న శక్ష్యతి,

30 եւ ասել, թէ՝ «Այս մարդը սկսեց կառուցել եւ չկարողացաւ աւարտել»:

తర్హి మానుషోయం నిచేతుమ్ ఆరభత సమాపయితుం నాశక్నోత్, ఇతి వ్యాహృత్య సర్వ్వే తముపహసిష్యన్తి|

31 Կամ ո՞ր թագաւորը, եթէ գնայ պատերազմելու մի այլ թագաւորի դէմ, նախ չի նստի եւ խորհի, թէ տասը հազարով կը կարողանա՞յ դիմադրել նրան, որ իր վրայ քսան հազարով է գալիս:

అపరఞ్చ భిన్నభూపతినా సహ యుద్ధం కర్త్తుమ్ ఉద్యమ్య దశసహస్రాణి సైన్యాని గృహీత్వా వింశతిసహస్రేః సైన్యైః సహితస్య సమీపవాసినః సమ్ముఖం యాతుం శక్ష్యామి న వేతి ప్రథమం ఉపవిశ్య న విచారయతి ఏతాదృశో భూమిపతిః కః?

32 Ապա թէ ոչ, մինչ սա դեռ հեռու է, պատգամաւորութիւն ուղարկելով՝ խաղաղութիւն կը խնդրի:

యది న శక్నోతి తర్హి రిపావతిదూరే తిష్ఠతి సతి నిజదూతం ప్రేష్య సన్ధిం కర్త్తుం ప్రార్థయేత|

33 Արդ, այսպէս էլ՝ ձեզնից ով որ իր ամբողջ ունեցուածքից չհրաժարուի, չի կարող իմ աշակերտը լինել»:

తద్వద్ యుష్మాకం మధ్యే యః కశ్చిన్ మదర్థం సర్వ్వస్వం హాతుం న శక్నోతి స మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|

34 «Աղը լաւ բան է, բայց եթէ աղն էլ անհամանայ, ինչո՞վ այն պիտի համեմուի:

లవణమ్ ఉత్తమమ్ ఇతి సత్యం, కిన్తు యది లవణస్య లవణత్వమ్ అపగచ్ఛతి తర్హి తత్ కథం స్వాదుయుక్తం భవిష్యతి?

35 Ո՛չ հողի համար է պիտանի եւ ո՛չ էլ՝ պարարտանիւթի, այլ՝ դուրս թափելու: Ով որ ականջ ունի լսելու, թող լսի»:

తద భూమ్యర్థమ్ ఆలవాలరాశ్యర్థమపి భద్రం న భవతి; లోకాస్తద్ బహిః క్షిపన్తి| యస్య శ్రోతుం శ్రోత్రే స్తః స శృణోతు|