< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 7 >

1 Դրանից յետոյ Յիսուս շրջում էր Գալիլիայում, քանի որ չէր կամենում Հրէաստանում շրջել, որովհետեւ հրեայ առաջնորդները ուզում էին սպանել նրան:
تَتَح پَرَں یِہُودِییَلوکاسْتَں ہَنْتُں سَمَیہَنْتَ تَسْمادْ یِیشُ رْیِہُوداپْرَدیشے پَرْیَّٹِتُں نیچّھَنْ گالِیلْ پْرَدیشے پَرْیَّٹِتُں پْرارَبھَتَ۔
2 Հրեաների Տաղաւարահարաց տօնը մօտ էր:
کِنْتُ تَسْمِنْ سَمَیے یِہُودِییاناں دُوشْیَواسَناموتْسَوَ اُپَسْتھِتی
3 Եւ նրա եղբայրներն ասացին նրան. «Այստեղից անցիր գնա՛ Հրէաստան, որպէսզի քո աշակերտներն էլ տեսնեն այն գործերը, որ դու անում ես.
تَسْیَ بھْراتَرَسْتَمْ اَوَدَنْ یانِ کَرْمّانِ تْوَیا کْرِیَنْتے تانِ یَتھا تَوَ شِشْیاح پَشْیَنْتِ تَدَرْتھَں تْوَمِتَح سْتھانادْ یِہُودِییَدیشَں وْرَجَ۔
4 որովհետեւ չկայ մէկը, որ թաքուն գործի եւ դեռ ուզենայ իրեն համարձակ ներկայացնել. եթէ այդ գործերն անում ես, ուրեմն յայտնի՛ր քեզ աշխարհին».
یَح کَشْچِتْ سْوَیَں پْرَچِکاشِشَتِ سَ کَداپِ گُپْتَں کَرْمَّ نَ کَروتِ یَدِیدرِشَں کَرْمَّ کَروشِ تَرْہِ جَگَتِ نِجَں پَرِچایَیَ۔
5 քանի որ եղբայրներն իսկ դեռեւս չէին հաւատացել նրան:
یَتَسْتَسْیَ بھْراتَروپِ تَں نَ وِشْوَسَنْتِ۔
6 Յիսուս նրանց ասաց. «Իմ ժամանակը դեռ չի հասել, բայց ձեր ժամանակը միշտ պատրաստ է:
تَدا یِیشُسْتانْ اَووچَتْ مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نوپَتِشْٹھَتِ کِنْتُ یُشْماکَں سَمَیَح سَتَتَمْ اُپَتِشْٹھَتِ۔
7 Աշխարհը չի կարող ձեզ ատել, բայց ինձ ատում է, որովհետեւ ես վկայում եմ աշխարհի մասին, թէ մարդկանց գործերը չար են:
جَگَتو لوکا یُشْمانْ رِتِییِتُں نَ شَکْرُوَنْتِ کِنْتُ مامیوَ رِتِییَنْتے یَتَسْتیشاں کَرْمانِ دُشْٹانِ تَتْرَ ساکْشْیَمِدَمْ اَہَں دَدامِ۔
8 Դուք գնացէ՛ք այդ տօնին, ես այդ տօնին չեմ գնում, որովհետեւ իմ ժամանակը դեռ չի լրացել»:
اَتَایوَ یُویَمْ اُتْسَوےسْمِنْ یاتَ ناہَمْ اِدانِیمْ اَسْمِنُّتْسَوے یامِ یَتو مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نَ سَمْپُورْنَح۔
9 Երբ այս ասաց, ինքը մնաց այնտեղ, Գալիլիայում:
اِتِ واکْیَمْ اُکْتّوا سَ گالِیلِ سْتھِتَوانْ
10 Երբ նրա եղբայրները գնացին, ապա ինքն էլ գնաց տօնին, բայց ոչ յայտնապէս, այլ՝ թաքուն:
کِنْتُ تَسْیَ بھْراترِشُ تَتْرَ پْرَسْتھِتیشُ سَتْسُ سوپْرَکَٹَ اُتْسَوَمْ اَگَچّھَتْ۔
11 Իսկ հրեաները նրան փնտռում էին այդ տօնի ժամանակ եւ ասում էին՝ ո՞ւր է նա:
اَنَنْتَرَمْ اُتْسَوَمْ اُپَسْتھِتا یِہُودِییاسْتَں مرِگَیِتْواپرِچّھَنْ سَ کُتْرَ؟
12 Եւ ժողովրդի բազմութեան մէջ նրա մասին քրթմնջիւն կար. ոմանք ասում էին՝ լաւն է, ուրիշներ ասում էին՝ չէ, ընդհակառակը, ժողովրդին մոլորեցնում է:
تَتو لوکاناں مَدھْیے تَسْمِنْ ناناوِدھا وِوادا بھَوِتُمْ آرَبْدھَوَنْتَح۔ کیچِدْ اَووچَنْ سَ اُتَّمَح پُرُشَح کیچِدْ اَووچَنْ نَ تَتھا وَرَں لوکاناں بھْرَمَں جَنَیَتِ۔
13 Եւ հրեայ առաջնորդների վախի պատճառով ոչ ոք նրա մասին համարձակ չէր խօսում:
کِنْتُ یِہُودِییاناں بھَیاتْ کوپِ تَسْیَ پَکْشے سْپَشْٹَں ناکَتھَیَتْ۔
14 Տօնակատարութեան կէսին Յիսուս տաճար ելաւ եւ ուսուցանում էր:
تَتَح پَرَمْ اُتْسَوَسْیَ مَدھْیَسَمَیے یِیشُ رْمَنْدِرَں گَتْوا سَمُپَدِشَتِ سْمَ۔
15 Հրեաները զարմանում էին ու ասում. «Սա ինչպէ՞ս գիտէ Գրուածքները, քանի որ բնաւ չի սովորել»:
تَتو یِہُودِییا لوکا آشْچَرْیَّں جْناتْواکَتھَیَنْ ایشا مانُشو نادھِیتْیا کَتھَمْ ایتادرِشو وِدْوانَبھُوتْ؟
16 Յիսուս նրանց պատասխան տուեց ու ասաց. «Իմ ուսուցումն իմը չէ, այլ՝ նրանը, ով ինձ ուղարկեց:
تَدا یِیشُح پْرَتْیَووچَدْ اُپَدیشویَں نَ مَمَ کِنْتُ یو ماں پْریشِتَوانْ تَسْیَ۔
17 Եթէ մէկը ուզում է նրա կամքը կատարել, կ՚իմանայ այս ուսուցման մասին, թէ Աստծո՞ւց է արդեօք, թէ՞ ես ինքս ինձնից եմ խօսում:
یو جَنو نِدیشَں تَسْیَ گْرَہِیشْیَتِ مَموپَدیشو مَتّو بھَوَتِ کِمْ اِیشْوَرادْ بھَوَتِ سَ گَنَسْتَجّناتُں شَکْشْیَتِ۔
18 Ով ինքն իրենից է խօսում, իր համար է փառք փնտռում, իսկ ով փնտռում է նրա՛ փառքը, ով իրեն ուղարկել է, նա ճշմարիտ է, եւ նրա մէջ սուտ բան չկայ:
یو جَنَح سْوَتَح کَتھَیَتِ سَ سْوِییَں گَورَوَمْ اِیہَتے کِنْتُ یَح پْریرَیِتُ رْگَورَوَمْ اِیہَتے سَ سَتْیَوادِی تَسْمِنْ کوپْیَدھَرْمّو ناسْتِ۔
19 Օրէնքը ձեզ Մովսէսը չտուե՞ց, բայց ձեզնից ոչ ոք Օրէնքը չի կատարում:
مُوسا یُشْمَبھْیَں وْیَوَسْتھاگْرَنْتھَں کِں نادَداتْ؟ کِنْتُ یُشْماکَں کوپِ تاں وْیَوَسْتھاں نَ سَماچَرَتِ۔ ماں ہَنْتُں کُتو یَتَدھْوے؟
20 Ինչո՞ւ էք ուզում ինձ սպանել»: Ժողովուրդը պատասխան տուեց ու ասաց. «Քո մէջ դեւ կայ, ո՞վ է ուզում քեզ սպանել»:
تَدا لوکا اَوَدَنْ تْوَں بھُوتَگْرَسْتَسْتْواں ہَنْتُں کو یَتَتے؟
21 Յիսուս պատասխան տուեց նրանց ու ասաց. «Մի գործ արեցի, եւ ամէնքդ զարմացել էք:
تَتو یِیشُرَووچَدْ ایکَں کَرْمَّ مَیاکارِ تَسْمادْ یُویَں سَرْوَّ مَہاشْچَرْیَّں مَنْیَدھْوے۔
22 Մովսէսը դրա համար ձեզ տուեց թլփատութիւնը (թէեւ այդ ոչ թէ Մովսէսից էր, այլ՝ հայրերից):
مُوسا یُشْمَبھْیَں تْوَکْچھیدَوِدھِں پْرَدَدَو سَ مُوساتو نَ جاتَح کِنْتُ پِترِپُرُشیبھْیو جاتَح تینَ وِشْرامَوارےپِ مانُشاناں تْوَکْچھیدَں کُرُتھَ۔
23 Եւ շաբաթ օրով մարդ էք թլփատում: Իսկ արդ, եթէ մարդը շաբաթ օրով թլփատւում է, որպէսզի Մովսէսի Օրէնքը չխախտուի, իմ վրա՞յ էք բարկացած, որ շաբաթ օրով մի ամբողջ մարդ բժշկեցի:
اَتَایوَ وِشْرامَوارے مَنُشْیاناں تْوَکْچھیدے کرِتے یَدِ مُوساوْیَوَسْتھامَنْگَنَں نَ بھَوَتِ تَرْہِ مَیا وِشْرامَوارے مانُشَح سَمْپُورْنَرُوپینَ سْوَسْتھوکارِ تَتْکارَنادْ یُویَں کِں مَہْیَں کُپْیَتھَ؟
24 Աչքներիդ երեւացածի պէս մի՛ դատէք, այլ ուղի՛ղ դատաստան արէք»:
سَپَکْشَپاتَں وِچارَمَکرِتْوا نْیایَّں وِچارَں کُرُتَ۔
25 Երուսաղէմացիներից ոմանք ասում էին. «Սա չէ՞ նա, որին ուզում էին սպանել:
تَدا یِرُوشالَمْ نِواسِنَح کَتِپَیَجَنا اَکَتھَیَنْ اِمے یَں ہَنْتُں چیشْٹَنْتے سَ ایوایَں کِں نَ؟
26 Իսկ ահաւասիկ բացայայտօրէն խօսում է, եւ դրան բան չեն ասում. գուցէ արդարեւ իշխանաւորներն էլ ճանաչեցին, թէ սա՛ է Քրիստոսը:
کِنْتُ پَشْیَتَ نِرْبھَیَح سَنْ کَتھاں کَتھَیَتِ تَتھاپِ کِمَپِ اَ وَدَنْتْییتے اَیَمیوابھِشِکْتّو بھَوَتِیتِ نِشْچِتَں کِمَدھِپَتَیو جانَنْتِ؟
27 Բայց մենք սրան գիտենք, թէ որտեղից է. իսկ Քրիստոս երբ որ գայ, ոչ ոք չի գիտենայ, թէ որտեղից է»:
مَنُجویَں کَسْماداگَمَدْ اِتِ وَیَں جانومَح کِنْتْوَبھِشِکْتَّ آگَتے سَ کَسْماداگَتَوانْ اِتِ کوپِ جْناتُں نَ شَکْشْیَتِ۔
28 Յիսուս աղաղակեց տաճարի մէջ, ուսուցանում էր եւ ասում. «Ե՛ւ ինձ գիտէք, ե՛ւ գիտէք որտեղից եմ. ինքս ինձ չեմ եկել, այլ ճշմարիտ է նա, ով ինձ ուղարկեց. նա, որին դուք չգիտէք:
تَدا یِیشُ رْمَدھْییمَنْدِرَمْ اُپَدِشَنْ اُچَّیحکارَمْ اُکْتَّوانْ یُویَں کِں ماں جانِیتھَ؟ کَسْماچّاگَتوسْمِ تَدَپِ کِں جانِیتھَ؟ ناہَں سْوَتَ آگَتوسْمِ کِنْتُ یَح سَتْیَوادِی سَایوَ ماں پْریشِتَوانْ یُویَں تَں نَ جانِیتھَ۔
29 Ես գիտեմ նրան, որովհետեւ նրանից իսկ եմ, եւ նա՛ ուղարկեց ինձ»:
تَمَہَں جانے تیناہَں پْریرِتَ اَگَتوسْمِ۔
30 Ուզում էին նրան բռնել, բայց ոչ ոք նրա վրայ ձեռք չդրեց, որովհետեւ նրա ժամանակը դեռ չէր հասել:
تَسْمادْ یِہُودِییاسْتَں دھَرْتُّمْ اُدْیَتاسْتَتھاپِ کوپِ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتَں نارْپَیَدْ یَتو ہیتوسْتَدا تَسْیَ سَمَیو نوپَتِشْٹھَتِ۔
31 Սակայն բազմութեան միջից շատերը հաւատացին նրան եւ ասում էին. «Երբ Քրիստոսը գայ, միթէ աւելի՞ նշաններ պիտի անի, քան սա է անում»:
کِنْتُ بَہَوو لوکاسْتَسْمِنْ وِشْوَسْیَ کَتھِتَوانْتوبھِشِکْتَّپُرُشَ آگَتْیَ مانُشَسْیاسْیَ کْرِیابھْیَح کِمْ اَدھِکا آشْچَرْیّاح کْرِیاح کَرِشْیَتِ؟
32 Եւ փարիսեցիները նրա մասին ժողովրդի մէջ եղած քրթմնջիւնները լսեցին. եւ քահանայապետներն ու փարիսեցիները սպասաւորներ ուղարկեցին, որպէսզի բռնեն նրան:
تَتَح پَرَں لوکاسْتَسْمِنْ اِتّھَں وِوَدَنْتے پھِرُوشِنَح پْرَدھانَیاجَکانْچیتِ شْرُتَوَنْتَسْتَں دھرِتْوا نیتُں پَداتِگَنَں پْریشَیاماسُح۔
33 Յիսուս ասաց. «Մի փոքր ժամանակ էլ ձեզ հետ եմ եւ ապա գնում եմ նրա մօտ, ով ինձ ուղարկեց:
تَتو یِیشُرَوَدَدْ اَہَمْ اَلْپَدِنانِ یُشْمابھِح سارْدّھَں سْتھِتْوا مَتْپْریرَیِتُح سَمِیپَں یاسْیامِ۔
34 Ինձ կը փնտռէք եւ չէք գտնի, եւ ուր ես եմ գնում, դուք չէք կարող գալ»:
ماں مرِگَیِشْیَدھْوے کِنْتُودّیشَں نَ لَپْسْیَدھْوے رَتْرَ سْتھاسْیامِ تَتْرَ یُویَں گَنْتُں نَ شَکْشْیَتھَ۔
35 Հրեայ առաջնորդներն իրար ասում էին. «Իսկ դա ո՞ւր պիտի գնայ, որ մենք դրան չգտնենք. միթէ հեթանոսների մէջ ցրուած հրեաների՞ մօտ պիտի գնայ եւ հեթանոսների՞ն պիտի ուսուցանի:
تَدا یِہُودِییاح پَرَسْپَرَں وَکْتُّماریبھِرے اَسْیودّیشَں نَ پْراپْسْیامَ ایتادرِشَں کِں سْتھانَں یاسْیَتِ؟ بھِنَّدیشے وِکِیرْناناں یِہُودِییاناں سَنِّدھِمْ ایشَ گَتْوا تانْ اُپَدیکْشْیَتِ کِں؟
36 Ի՞նչ է այն խօսքը, որ նա ասաց՝ կը փնտռէք ինձ եւ չէք գտնի, եւ ուր ես եմ գնում, դուք չէք կարող գալ»:
نو چیتْ ماں گَویشَیِشْیَتھَ کِنْتُودّیشَں نَ پْراپْسْیَتھَ ایشَ کودرِشَں واکْیَمِدَں وَدَتِ؟
37 Մեծ տօնի վերջին օրը Յիսուս կանգնած էր եւ աղաղակում էր՝ ասելով. «Եթէ մէկը ծարաւ է, թող ինձ մօտ գայ եւ խմի:
اَنَنْتَرَمْ اُتْسَوَسْیَ چَرَمےہَنِ اَرْتھاتْ پْرَدھانَدِنے یِیشُرُتِّشْٹھَنْ اُچَّیحکارَمْ آہْوَیَنْ اُدِتَوانْ یَدِ کَشْچِتْ ترِشارْتّو بھَوَتِ تَرْہِ مَمانْتِکَمْ آگَتْیَ پِوَتُ۔
38 Ով ինձ հաւատում է, - ինչպէս Գիրքն է ասում, - նրա ներսից կենդանի ջրերի գետեր պիտի բխեն»:
یَح کَشْچِنْمَیِ وِشْوَسِتِ دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیَ وَچَنانُسارینَ تَسْیابھْیَنْتَرَتومرِتَتویَسْیَ سْروتاںسِ نِرْگَمِشْیَنْتِ۔
39 Նա այս ասում էր Հոգու մասին, որին ընդունելու էին իրեն հաւատացողները. քանի որ Հոգին դեռեւս չկար, որովհետեւ Յիսուս դեռ փառաւորուած չէր:
یے تَسْمِنْ وِشْوَسَنْتِ تَ آتْمانَں پْراپْسْیَنْتِیتْیَرْتھے سَ اِدَں واکْیَں وْیاہرِتَوانْ ایتَتْکالَں یاوَدْ یِیشُ رْوِبھَوَں نَ پْراپْتَسْتَسْماتْ پَوِتْرَ آتْما نادِییَتَ۔
40 Ժողովրդից ոմանք, երբ լսում էին այս խօսքերը, ասում էին՝ սա՛ է ճշմարիտ մարգարէն.
ایتاں وانِیں شْرُتْوا بَہَوو لوکا اَوَدَنْ اَیَمیوَ نِشْچِتَں سَ بھَوِشْیَدْوادِی۔
41 ուրիշներն ասում էին՝ սա՛ է Քրիստոսը. իսկ դեռ ուրիշներ ասում էին՝ միթէ Քրիստոս Գալիլիայի՞ց է գալու.
کیچِدْ اَکَتھَیَنْ ایشَایوَ سوبھِشِکْتَّح کِنْتُ کیچِدْ اَوَدَنْ سوبھِشِکْتَّح کِں گالِیلْ پْرَدیشے جَنِشْیَتے؟
42 չէ՞ որ Գիրքն ասում է, թէ Քրիստոս գալու է Դաւթի սերնդից եւ Բեթղեհէմ գիւղից, որտեղից Դաւիթն էր:
سوبھِشِکْتّو دایُودو وَںشے دایُودو جَنْمَسْتھانے بَیتْلیہَمِ پَتَّنے جَنِشْیَتے دھَرْمَّگْرَنْتھے کِمِتّھَں لِکھِتَں ناسْتِ؟
43 Եւ ժողովրդի մէջ նրա պատճառով պառակտում եղաւ:
اِتّھَں تَسْمِنْ لوکاناں بھِنَّواکْیَتا جاتا۔
44 Եւ նրանցից ոմանք ուզեցին բռնել նրան, բայց ոչ ոք նրա վրայ ձեռք չդրեց:
کَتِپَیَلوکاسْتَں دھَرْتُّمْ اَیچّھَنْ تَتھاپِ تَدْوَپُشِ کوپِ ہَسْتَں نارْپَیَتْ۔
45 Իսկ սպասաւորները վերադարձան քահանայապետների եւ փարիսեցիների մօտ. եւ սրանք նրանց ասացին. «Ինչո՞ւ նրան այստեղ չբերեցիք»:
اَنَنْتَرَں پاداتِگَنے پْرَدھانَیاجَکاناں پھِرُوشِنانْچَ سَمِیپَماگَتَوَتِ تے تانْ اَپرِچّھَنْ کُتو ہیتوسْتَں نانَیَتَ؟
46 Սպասաւորները պատասխանեցին ու ասացին. «Ոչ մի մարդ երբեք այնպէս չի խօսել, ինչպէս այն մարդը»:
تَدا پَداتَیَح پْرَتْیَوَدَنْ سَ مانَوَ اِوَ کوپِ کَداپِ نوپادِشَتْ۔
47 Փարիսեցիները ասացին. «Միթէ դո՞ւք էլ էք մոլորուել:
تَتَح پھِرُوشِنَح پْراووچَنْ یُویَمَپِ کِمَبھْرامِشْٹَ؟
48 Միթէ իշխանաւորներից կամ փարիսեցիներից որեւէ մէկը հաւատա՞ց նրան,
اَدھِپَتِیناں پھِرُوشِنانْچَ کوپِ کِں تَسْمِنْ وْیَشْوَسِیتْ؟
49 բացի այն խաժամուժ ամբոխից, որ օրէնք չգիտէ եւ նզովեալ է»:
یے شاسْتْرَں نَ جانَنْتِ تَ اِمےدھَمَلوکاایوَ شاپَگْرَسْتاح۔
50 Նիկոդեմոսը, որ նախապէս գիշերով եկել էր նրա մօտ եւ նրանցից մէկն էր, նրանց ասաց.
تَدا نِکَدِیمَناما تیشامیکو یَح کْشَنَدایاں یِیشوح سَنِّدھِمْ اَگاتْ سَ اُکْتَّوانْ
51 «Միթէ մեր օրէնքը դատապարտո՞ւմ է մարդուն, եթէ նախ նրանից լսած եւ կամ իմացած չլինի, թէ ինչ է գործել նա»:
تَسْیَ واکْیے نَ شْرُتے کَرْمَّنِ چَ نَ وِدِتے سْماکَں وْیَوَسْتھا کِں کَنْچَنَ مَنُجَں دوشِیکَروتِ؟
52 Նրան պատասխանեցին ու ասացին. «Միթէ դո՞ւ էլ Գալիլիայից ես. քննի՛ր ու տե՛ս, որ Գալիլիայից մարգարէ դուրս չի գալիս»:
تَتَسْتے وْیاہَرَنْ تْوَمَپِ کِں گالِیلِییَلوکَح؟ وِوِچْیَ پَشْیَ گَلِیلِ کوپِ بھَوِشْیَدْوادِی نوتْپَدْیَتے۔
53 Ապա ամէն ոք իր տունը գնաց:
تَتَح پَرَں سَرْوّے سْوَں سْوَں گرِہَں گَتاح کِنْتُ یِیشُ رْجَیتُنَنامانَں شِلوچَّیَں گَتَوانْ۔

< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 7 >