ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 20
1 Եւ կիրակի օրը Մարիամ Մագդաղենացին առաւօտեան արշալոյսին գերեզման է գալիս եւ տեսնում է, որ քարը գերեզմանի դռնից վերցուած է:
τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιασ ετι ουσησ εισ το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
2 Ապա վազում է եւ գալիս Սիմոն Պետրոսի եւ այն միւս աշակերտի մօտ, որին Յիսուս սիրում էր, ու նրանց ասում է. «Տիրոջը վերցրել են գերեզմանից, եւ չգիտենք, թէ ո՛ւր են դրել նրան»:
τρεχει ουν και ερχεται προσ σιμωνα πετρον και προσ τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ιησουσ και λεγει αυτοισ ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
3 Պետրոսը եւ միւս աշակերտը ելան եւ գերեզման էին գալիս:
εξηλθεν ουν ο πετροσ και ο αλλοσ μαθητησ και ηρχοντο εισ το μνημειον
4 Երկուսով միասին վազում էին, բայց միւս աշակերտը առաջ անցաւ Պետրոսից եւ աւելի շուտ վազեց ու առաջինը գերեզման եկաւ:
ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλοσ μαθητησ προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτοσ εισ το μνημειον
5 Եւ կռանալով՝ տեսաւ, որ կտաւները այնտեղ էին, բայց ներս չմտաւ:
και παρακυψασ βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
6 Եկաւ նաեւ Սիմոն Պետրոսը, որ նրա յետեւից էր գալիս. մտաւ գերեզմանը եւ տեսաւ, որ կտաւները այնտեղ էին,
ερχεται ουν σιμων πετροσ ακολουθων αυτω και εισηλθεν εισ το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
7 եւ վարշամակը, որ նրա գլխին էր, միւս կտաւների հետ չէր, այլ առանձին ծալուած՝ մի կողմ էր:
και το σουδαριον ο ην επι τησ κεφαλησ αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρισ εντετυλιγμενον εισ ενα τοπον
8 Այն ժամանակ մտաւ եւ միւս աշակերտը, որ աւելի առաջ էր եկել գերեզման. տեսաւ ու հաւատաց.
τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλοσ μαθητησ ο ελθων πρωτοσ εισ το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
9 քանի որ դեռ չէին հասկացել գրուածքը, թէ՝ մեռելներից պէտք է յարութիւն առնի:
ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
10 Աշակերտները, վերադառնալով, գնացին իրենց տեղերը:
απηλθον ουν παλιν προσ εαυτουσ οι μαθηται
11 Բայց Մարիամը կանգնած էր գերեզմանի դուրսը ու լաց էր լինում. եւ մինչ դեռ լաց էր լինում, կռացաւ դէպի գերեզմանը
μαρια δε ειστηκει προσ το μνημειον κλαιουσα εξω ωσ ουν εκλαιεν παρεκυψεν εισ το μνημειον
12 եւ տեսաւ երկու հրեշտակներ՝ սպիտակների մէջ, որոնք նստել էին՝ մէկը՝ սնարին, եւ միւսը՝ ոտքերի մօտ, այնտեղ, ուր Յիսուսի մարմինն էր եղել:
και θεωρει δυο αγγελουσ εν λευκοισ καθεζομενουσ ενα προσ τη κεφαλη και ενα προσ τοισ ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιησου
13 Եւ նրան ասացին. «Ո՛վ կին, ինչո՞ւ ես լալիս»: Նա նրանց ասաց. «Որովհետեւ իմ Տիրոջը գերեզմանից վերցրել են, եւ չգիտեմ՝ նրան ուր են դրել»:
και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεισ λεγει αυτοισ οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
14 Երբ այս ասաց, դէպի յետեւի կողմը դարձաւ եւ տեսաւ Յիսուսին, որ կանգնած էր. բայց չէր իմանում, թէ Յիսուսն է:
και ταυτα ειπουσα εστραφη εισ τα οπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ιησουσ εστιν
15 Յիսուս նրան ասաց. «Ո՛վ կին, ինչո՞ւ ես լալիս, ո՞ւմ ես փնտռում»: Նրան այնպէս թուաց, թէ պարտիզպանն է. եւ ասաց նրան. «Տէ՛ր, եթէ դու ես նրան վերցրել, ասա՛ ինձ՝ ուր ես դրել նրան, որպէսզի ես նրան վերցնեմ»:
λεγει αυτη ο ιησουσ γυναι τι κλαιεισ τινα ζητεισ εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουροσ εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασασ αυτον ειπε μοι που εθηκασ αυτον καγω αυτον αρω
16 Յիսուս նրան ասաց՝ Մարիա՛մ: Եւ նա դարձաւ ու եբրայերէն նրան ասաց՝ Ռաբբունի՛ (որ թարգմանւում է՝ վարդապետ):
λεγει αυτη ο ιησουσ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
17 Յիսուս նրան ասաց. «Ինձ մի՛ մօտեցիր, քանի որ դեռ Հօրս մօտ չեմ բարձրացել. ուրեմն գնա՛ դու իմ եղբայրների մօտ ու նրանց ասա՛, որ ես բարձրանում եմ դէպի իմ Հայրը եւ ձեր Հայրը, դէպի իմ Աստուածը եւ ձեր Աստուածը»:
λεγει αυτη ο ιησουσ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προσ τον πατερα μου πορευου δε προσ τουσ αδελφουσ μου και ειπε αυτοισ αναβαινω προσ τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων
18 Մարիամ Մագդաղենացին եկաւ ու աշակերտներին պատմեց, թէ ինքը Տիրոջը տեսել է, եւ նա իրեն այս բաներն է ասել:
ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοισ μαθηταισ οτι εωρακεν τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη
19 Նոյն կիրակի օրուայ երեկոյեան աշակերտները հաւաքուած էին մի տան մէջ, որի դռները փակուած էին հրեաների վախի պատճառով: Յիսուս եկաւ, կանգնեց նրանց մէջտեղն ու նրանց ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ»:
ουσησ ουν οψιασ τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησουσ και εστη εισ το μεσον και λεγει αυτοισ ειρηνη υμιν
20 Այս ասելով՝ նրանց ցոյց տուեց իր ձեռքերը եւ կողը. եւ աշակերտներն ուրախացան, երբ տեսան Տիրոջը:
και τουτο ειπων εδειξεν αυτοισ τασ χειρασ και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντεσ τον κυριον
21 Նա դարձեալ նրանց ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ. ինչպէս իմ Հայրն ինձ ուղարկեց, ես էլ ուղարկում եմ ձեզ»:
ειπεν ουν αυτοισ ο ιησουσ παλιν ειρηνη υμιν καθωσ απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμασ
22 Երբ այս ասաց, նրանց վրայ փչեց եւ ասաց. «Առէ՛ք Սուրբ Հոգին:
και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοισ λαβετε πνευμα αγιον
23 Եթէ մէկի մեղքերը ներէք, նրանց ներուած կը լինի. եթէ մէկի մեղքերը չներէք, ներուած չի լինի»:
αν τινων αφητε τασ αμαρτιασ αφιενται αυτοισ αν τινων κρατητε κεκρατηνται
24 Իսկ Թովմասը՝ Տասներկուսից մէկը՝ Երկուորեակ կոչուածը, նրանց հետ չէր, երբ Յիսուս եկաւ:
θωμασ δε εισ εκ των δωδεκα ο λεγομενοσ διδυμοσ ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ιησουσ
25 Միւս աշակերտները նրան ասացին, թէ՝ Տիրոջը տեսանք: Եւ նա նրանց ասաց. «Եթէ չտեսնեմ նրա ձեռքերի վրայ մեխերի նշանը եւ իմ մատները մեխերի տեղերը չդնեմ ու իմ ձեռքը նրա կողի մէջ չխրեմ, չեմ հաւատայ»:
ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοισ εαν μη ιδω εν ταισ χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εισ τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εισ την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
26 Ութ օր յետոյ աշակերտները դարձեալ ներսում էին. եւ Թովմասը՝ նրանց հետ: Յիսուս եկաւ փակ դռներով, կանգնեց մէջտեղ ու ասաց՝ խաղաղութի՜ւն ձեզ:
και μεθ ημερασ οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμασ μετ αυτων ερχεται ο ιησουσ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εισ το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
27 Ապա Թովմասին ասաց. «Բե՛ր քո մատները եւ դի՛ր այստեղ ու տե՛ս իմ ձեռքերը. եւ բե՛ր քո ձեռքը ու մտցրո՛ւ իմ կողի մէջ. անհաւատ մի՛ եղիր, այլ՝ հաւատացեալ»:
ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τασ χειρασ μου και φερε την χειρα σου και βαλε εισ την πλευραν μου και μη γινου απιστοσ αλλα πιστοσ
28 Թովմասը պատասխան տուեց ու նրան ասաց՝ Տէ՛ր իմ եւ Աստուա՛ծ իմ:
και απεκριθη θωμασ και ειπεν αυτω ο κυριοσ μου και ο θεοσ μου
29 Յիսուս նրան ասաց. «Որովհետեւ դու ինձ տեսար, հաւատացիր. երանի՜ նրանց, որոնք չեն տեսել եւ սակայն կը հաւատան»:
λεγει αυτω ο ιησουσ οτι εωρακασ με πεπιστευκασ μακαριοι οι μη ιδοντεσ και πιστευσαντεσ
30 Իր աշակերտների առաջ Յիսուս բազում այլ նշաններ էլ արեց, որոնք այս գրքում գրուած չեն:
πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησουσ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
31 Այլ այսքանը գրուեց, որ դուք հաւատաք, թէ Յիսուս Քրիստոսն է՝ Աստծու Որդին. նաեւ՝ որպէսզի հաւատաք ու նրա անունով յաւիտենական կեանքն ընդունէք:
ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ιησουσ εστιν ο χριστοσ ο υιοσ του θεου και ινα πιστευοντεσ ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
