ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 20
1 Եւ կիրակի օրը Մարիամ Մագդաղենացին առաւօտեան արշալոյսին գերեզման է գալիս եւ տեսնում է, որ քարը գերեզմանի դռնից վերցուած է:
On the first day of the week, early in the morning, while it was still dark, Mary of Magdala went to the tomb, and saw that the stone had been removed.
2 Ապա վազում է եւ գալիս Սիմոն Պետրոսի եւ այն միւս աշակերտի մօտ, որին Յիսուս սիրում էր, ու նրանց ասում է. «Տիրոջը վերցրել են գերեզմանից, եւ չգիտենք, թէ ո՛ւր են դրել նրան»:
So she came running to Simon Peter, and to that other disciple who was Jesus’ friend, and said to them, ‘They have taken away the Master out of the tomb, and we do not know where they have laid him!’
3 Պետրոսը եւ միւս աշակերտը ելան եւ գերեզման էին գալիս:
So, Peter started off with that other disciple, and they went to the tomb.
4 Երկուսով միասին վազում էին, բայց միւս աշակերտը առաջ անցաւ Պետրոսից եւ աւելի շուտ վազեց ու առաջինը գերեզման եկաւ:
The two began running together; but the other disciple ran faster than Peter, and reached the tomb first.
5 Եւ կռանալով՝ տեսաւ, որ կտաւները այնտեղ էին, բայց ներս չմտաւ:
Stooping down, he saw the linen wrappings lying there, but did not go in.
6 Եկաւ նաեւ Սիմոն Պետրոսը, որ նրա յետեւից էր գալիս. մտաւ գերեզմանը եւ տեսաւ, որ կտաւները այնտեղ էին,
Presently Simon Peter came following behind him, and went into the tomb; and he looked at the linen wrappings lying there,
7 եւ վարշամակը, որ նրա գլխին էր, միւս կտաւների հետ չէր, այլ առանձին ծալուած՝ մի կողմ էր:
and the cloth which had been on Jesus’ head, not lying with the wrappings, but rolled up on one side, separately.
8 Այն ժամանակ մտաւ եւ միւս աշակերտը, որ աւելի առաջ էր եկել գերեզման. տեսաւ ու հաւատաց.
Then the other disciple, who had reached the tomb first, went inside too, and he saw for himself and was convinced.
9 քանի որ դեռ չէին հասկացել գրուածքը, թէ՝ մեռելներից պէտք է յարութիւն առնի:
For they did not then understand the passage of scripture which says that Jesus must rise again from the dead.
10 Աշակերտները, վերադառնալով, գնացին իրենց տեղերը:
The disciples then returned to their companions.
11 Բայց Մարիամը կանգնած էր գերեզմանի դուրսը ու լաց էր լինում. եւ մինչ դեռ լաց էր լինում, կռացաւ դէպի գերեզմանը
Meanwhile Mary was standing close outside the tomb, weeping. Still weeping, she leant forward into the tomb,
12 եւ տեսաւ երկու հրեշտակներ՝ սպիտակների մէջ, որոնք նստել էին՝ մէկը՝ սնարին, եւ միւսը՝ ոտքերի մօտ, այնտեղ, ուր Յիսուսի մարմինն էր եղել:
and perceived two angels clothed in white sitting there, where the body of Jesus had been lying, one where the head and the other where the feet had been.
13 Եւ նրան ասացին. «Ո՛վ կին, ինչո՞ւ ես լալիս»: Նա նրանց ասաց. «Որովհետեւ իմ Տիրոջը գերեզմանից վերցրել են, եւ չգիտեմ՝ նրան ուր են դրել»:
‘Why are you weeping?’ asked the angels. ‘They have taken my Master away,’ she answered, ‘and I do not know where they have laid him.’
14 Երբ այս ասաց, դէպի յետեւի կողմը դարձաւ եւ տեսաւ Յիսուսին, որ կանգնած էր. բայց չէր իմանում, թէ Յիսուսն է:
After saying this, she turned round, and looked at Jesus standing there, but she did not know that it was Jesus.
15 Յիսուս նրան ասաց. «Ո՛վ կին, ինչո՞ւ ես լալիս, ո՞ւմ ես փնտռում»: Նրան այնպէս թուաց, թէ պարտիզպանն է. եւ ասաց նրան. «Տէ՛ր, եթէ դու ես նրան վերցրել, ասա՛ ինձ՝ ուր ես դրել նրան, որպէսզի ես նրան վերցնեմ»:
‘Why are you weeping? Whom are you seeking?’ he asked. Supposing him to be the gardener, Mary answered, ‘If it was you, Sir, who carried him away, tell me where you have laid him, and I will take him away myself.’
16 Յիսուս նրան ասաց՝ Մարիա՛մ: Եւ նա դարձաւ ու եբրայերէն նրան ասաց՝ Ռաբբունի՛ (որ թարգմանւում է՝ վարդապետ):
‘Mary!’ said Jesus. She turned round, and exclaimed in Hebrew, ‘Rabboni!’ (or, as we should say, “teacher”).
17 Յիսուս նրան ասաց. «Ինձ մի՛ մօտեցիր, քանի որ դեռ Հօրս մօտ չեմ բարձրացել. ուրեմն գնա՛ դու իմ եղբայրների մօտ ու նրանց ասա՛, որ ես բարձրանում եմ դէպի իմ Հայրը եւ ձեր Հայրը, դէպի իմ Աստուածը եւ ձեր Աստուածը»:
‘Do not hold me,’ Jesus said, ‘for I have not yet ascended to the Father. But go to my brothers, and tell them that I am ascending to him who is my Father and their Father, my God and their God.’
18 Մարիամ Մագդաղենացին եկաւ ու աշակերտներին պատմեց, թէ ինքը Տիրոջը տեսել է, եւ նա իրեն այս բաներն է ասել:
Mary of Magdala went and told the disciples that she had seen the Master, and that he had said this to her.
19 Նոյն կիրակի օրուայ երեկոյեան աշակերտները հաւաքուած էին մի տան մէջ, որի դռները փակուած էին հրեաների վախի պատճառով: Յիսուս եկաւ, կանգնեց նրանց մէջտեղն ու նրանց ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ»:
In the evening of the same day – the first day of the week – after the doors of the room, in which the disciples were, had been shut because they were afraid of the religious authorities, Jesus came and stood among them and said, ‘Peace be with you’;
20 Այս ասելով՝ նրանց ցոյց տուեց իր ձեռքերը եւ կողը. եւ աշակերտներն ուրախացան, երբ տեսան Տիրոջը:
after which he showed them his hands and his side. The disciples were filled with joy when they saw the Master.
21 Նա դարձեալ նրանց ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ. ինչպէս իմ Հայրն ինձ ուղարկեց, ես էլ ուղարկում եմ ձեզ»:
Again Jesus said to them, ‘Peace be with you. As the Father has sent me as his messenger, so I am sending you.’
22 Երբ այս ասաց, նրանց վրայ փչեց եւ ասաց. «Առէ՛ք Սուրբ Հոգին:
After saying this, he breathed on them, and said, ‘Receive the Holy Spirit;
23 Եթէ մէկի մեղքերը ներէք, նրանց ներուած կը լինի. եթէ մէկի մեղքերը չներէք, ներուած չի լինի»:
if you remit anyone’s sins, they have been remitted; and, if you retain them, they have been retained.’
24 Իսկ Թովմասը՝ Տասներկուսից մէկը՝ Երկուորեակ կոչուածը, նրանց հետ չէր, երբ Յիսուս եկաւ:
But Thomas, one of the Twelve, called “The Twin,” was not with them when Jesus came;
25 Միւս աշակերտները նրան ասացին, թէ՝ Տիրոջը տեսանք: Եւ նա նրանց ասաց. «Եթէ չտեսնեմ նրա ձեռքերի վրայ մեխերի նշանը եւ իմ մատները մեխերի տեղերը չդնեմ ու իմ ձեռքը նրա կողի մէջ չխրեմ, չեմ հաւատայ»:
so the rest of the disciples said to him, ‘We have seen the Master!’ ‘Unless I see the marks of the nails in his hands,’ he exclaimed, ‘and put my finger into the marks, and put my hand into his side, I will not believe it.’
26 Ութ օր յետոյ աշակերտները դարձեալ ներսում էին. եւ Թովմասը՝ նրանց հետ: Յիսուս եկաւ փակ դռներով, կանգնեց մէջտեղ ու ասաց՝ խաղաղութի՜ւն ձեզ:
A week later the disciples were again in the house, and Thomas was with them. After the doors had been shut, Jesus came and stood among them, and said, ‘Peace be with you.’
27 Ապա Թովմասին ասաց. «Բե՛ր քո մատները եւ դի՛ր այստեղ ու տե՛ս իմ ձեռքերը. եւ բե՛ր քո ձեռքը ու մտցրո՛ւ իմ կողի մէջ. անհաւատ մի՛ եղիր, այլ՝ հաւատացեալ»:
Then he said to Thomas, ‘Place your finger here, and look at my hands; and place your hand here, and put it into my side; and do not refuse to believe, but believe.’
28 Թովմասը պատասխան տուեց ու նրան ասաց՝ Տէ՛ր իմ եւ Աստուա՛ծ իմ:
And Thomas exclaimed, ‘My Master, and my God!’
29 Յիսուս նրան ասաց. «Որովհետեւ դու ինձ տեսար, հաւատացիր. երանի՜ նրանց, որոնք չեն տեսել եւ սակայն կը հաւատան»:
‘Is it because you have seen me that you have believed?’ said Jesus. ‘Blessed are they who have not seen, and yet have believed!’
30 Իր աշակերտների առաջ Յիսուս բազում այլ նշաններ էլ արեց, որոնք այս գրքում գրուած չեն:
There were many other signs of his mission that Jesus gave in presence of the disciples, which are not recorded in this book;
31 Այլ այսքանը գրուեց, որ դուք հաւատաք, թէ Յիսուս Քրիստոսն է՝ Աստծու Որդին. նաեւ՝ որպէսզի հաւատաք ու նրա անունով յաւիտենական կեանքն ընդունէք:
but these have been recorded so that you may believe that Jesus is the Christ, the Son of God – and that, through your belief in his name, you may have life.
